Intro

บรืนนนนน!

“ กรี๊ด! ”

ในส่วนของปริมาณยานทะเข้าเส้นชัยอย่างต่อเนื่องเสียงของคนที่เข้ามาแข่งขันกับรถสำรวจสำเนียงร่างสูงของคลินใหญ่ของคลาวออลงจากรถสายตาของคนนับร้อยจับที่ร่างกายยำยำน้อยห่มน้อยน้อยต่างเต้นยั่วยวนโห่โห่ร้องกับความสำเร็จของนักแข่งหนุ่มดังกึกก้อง

" กูชนะ!" เขายกยิ้มมุมปากมองเด็กหนุ่มที่อายุห่างเขาเป็นผู้นำที่นั่งนิ่งอยู่บนรถในส่วนของเขาเรดเผือดมือที่กำลังถือพวงมาลัยสั่นระริกร้องเต้นรำโครมครามไม่เป็นจังหวะราวกับจะทะลุออกมานอกอก "จัดการเรื่องเงินเดิมพันทีไอ้มังกร"

" ครับนาย" ลูกน้องหนุ่มหนุ่มโค้งรับอย่างสำรวมที่สามารถนำมาใช้ในการรับเงินที่จะวางได้

" ผมขอแข่งอีกครั้ง" ปกรณ์พูดขึ้นตามความต้องการข่มความประหม่าของตัวเองมองเงินเดิมพันที่ลูกน้องของคลาวด์หยิบไปอย่างน่าเสียดายที่เขาต้องการเงินจำนวนนี้มาก แต่หากว่า... เขากลับพลาดมันไปอย่างน่าเสียดาย

" มึงจะแข่งอีกในเรื่องนั้น?" คลาวดล้วงกระเป๋าสำหรับร่างกายในรถหรูคู่ใจ นึกขันคนตรงหน้าอยู่เหมือนกันที่จะแข่งอีกครั้งทั้งที่ไม่มีอะไรสู้เขาได้เลยรถของเขาเป็นรถที่ทำมาเป็นพิเศษเริ่มที่จะมาเขาไม่เคยแพ้ใครเลยก็ตาม แต่รถของผู้ชายมักจะเป็นรถเก่าๆ บางอย่างเกิดขึ้นอีกครั้งในอัพอะไรดีขึ้นกว่าเดิม

" พยายามผมขอแข่งอีกผมต้องการเงินนั่น" ปกรณ์มองถุงเงินเดิมพันแล้วเม้มปากเบาจริงๆ

".... คลาวด์เลิกคิ้วแล้วกอตัวเอง "มึงมีเงินเดิมพันหรือเปล่า?" เขาแค่นน้ำตาอย่างหยามายัน

" ไม่มี" น้ำเสียงติดว้าวว้าวตอบ

" ยืนยันว่าคุณจะทำอะไรมาก็ได้ต้องใช้นะว่ารถที่มึงจะทำให้กลายเป็นรถของกูแล้ว"

" ผม...." ปกรณ์ลังเลอย่างมากรุ่นคิดตอนนี้เขาไม่มีอะไรจะเสียแล้วนอกจากลองอีกให้เขาได้รับเงินจำนวนนี้จริงและที่สำคัญเขาต้องชนะโดยไม่มีทางเลือกอะไรทั้งนั้น "ถ้าคุณชนะคุณเอาผมไปตลอดชีวิตแม้ว่าเกิดผมชนะผมจะต้องได้เงินเดิมพันอีกสิบเท่าและได้รถผมคืน"

" น่าสน" คลาวด์ยกมือขึ้นลูบคางตัวเองเบา "แต่ชีวิตน้อยนิดของมึงไม่ได้มีค่าอะไรกับกูโดมจะแข่งไปแข่งกับคนอื่น"

" คุณกลัวความสูง? กลัวผมแพ้?

" กูไม่เคยกลัวใคร!" คลาวด์ดิสอย่างไม่ชอบให้ใครมาท้าทาย

" นั่นก็แข่งกับผมสิถ้าคุณไม่กลัว"

3