"You can stay here as long as you want.""Huh!" Nanlaki ang mata niya. "Tama ba ang narinig ko?" Lumawak ang ngiti niya. "Are you damn serious?""Tsk. You heard it ri-""Thank you!" Tuwang-tuwa niya itong niyakap. "The best ka talaga Leighron!" Parang bula na nawala ang sama ng loob niya sa kaibigan.Natigilan ito at gulat na nanigas sa pagkakasandal sa sink. "Thank you is enough. Hindi mo ni ako kailangang yakipin." Tumikhim ito."Ops, sorry." Dahan-dahan siyang lumayo rito. "Salamat talaga. Aalis na nga sana ako eh. Maghohotel na lang ako.""Kinokonsensya mo ba ako?""Maybe, maybe not." Nagkibit balikat siya na makahulugang ngumiti."Tsk. I knew it." Umilimg-iling ito. "Bakit hindi ka umuwi?""Duh, ayoko na kayang makaladkad palabas ng bahay." She rolled her eyes. Tumawa naman ito. "Anong nakakatawa?""Nothing.""Kainis ka! Tinatawanan mo na ako ngayon." Napalabi siya at hindi na pinansin ang mabilis na pagbabago ng mood nito. "Wala kabang pasok ngayon?" Napansin niya na nakapambah
"Uh, Air putih , Ice Tea, Strawberry Shake and Orange Juice.""Air putih , Ice Tea, Strawberry Shake and Orange Juice for drink,Sir Wala na ho ba kayong gustong idagdag?"muling tanong ko rito tumingin ito sa mga Kasamahan niya kung may gusto pa silang idagdag. Sabay sabay na umiling ang mga toh bilang sagot"Wala."sagot nito sakin tumango na lang Ako rito"Just wait a minute,Sir orders will be serve within a minute."wika ko rito bago sila iniwan at nag tungo sa kusina para ibigay ang listahan..At tulad ng sinabi ko sakanila ay ilang minuto lang ay handa na ang mga order nila dahil halos lahat ng waitress at waiters ay may kanya kanyang customer na iniasikaso wala akong mapag hingihan ng tulong kaya inisa Isa ko ang apat na tray na kinalalagyan ng orders nila..."Enjoy your meal,Sirs!" masiglang saad ko sakanila saka nilapag ang pang huling tray sa table nila..Kaagad akong lumapit sa bagong dating na groupo ng kababaihan at halata sa mga ayos nilang galing sila sa mamayayang pamilya.
Napatingin ako sa outfit niya. Naka-onesie kasi siya, pero hindi 'yong pang-costume. Basta 'yong hoodie at jogger pants, pinagdugtong."Thank you." I smiled. "Ganda ng outfit mo.""Sinabi mo pa. Bet nga 'to no'ng mga tropapits ko." Tumayo siya sa likuran ko. "Ang haba ng pila, 'no? Weekends kasi.""'Yanga. Uh-ano pala pangalan mo?""Andra." Hinablot niya ang hands ko at nakipagkamay. "Nawiwirduhan ako sa name ko. Hindi ko nga alam kung ano'ng origin no'n. Buti ka pa, ang cute ng pangalan mo, Chasseley Richie. Ano 'yong A mo?""Aero.""Aero-bics?" biro niya na hindi naman nakakatawa. "Sino'ng kasama mo?"Tinuro ko 'yong dalawa na nagkukwentuhan."Si Jace Liu Feng ba 'yon?" Naningkit ang mga mata niya."Tumpak ka jan. Paano mo siya nakilala?""Sikat kaya ang Liu Feng College dahil sa mga estudyanteng pogi tulad niyan."Nagbibiro na naman ba siya?"Oo nga, pogi nga siya, kaso bully. Ang dami na kaya niyang pinaiyak, kasama na ako roon," paninira ko kay Mokong. "Alam mo ba, noong nakaraan
"For the club, siyempre." Sabi ko at sinulyapan ulit ang gitara niya na nasa pagitan naming dalawa. I'm really trying my best not to ask him about it."I still wonder why he's not inviting me to help with our club works." Iritado niyang sinabi."Baka ayaw ka lang maabala." I said, pretty unsure of it."Baka ayaw niya akong makaabala." He answered firmly.I didn't get what he said so I just remained silent. Sinundan ko na lang ng tingin ang ilang dumadaan sa harapan namin na para bang interesado talaga ako doon."Anyway, I'd like to say sorry about what happened earlier.." Mayamaya ay sinabi niya. Kahit alam ko na naman simula pa kanina na 'yon talaga ang gusto niyang pag-usapan, parang nabigla pa rin ako nang marinig iyon. I guess, there's just something about how he says it."Nothing to be sorry about. Okay lang 'yon, Jay. Wala 'yon sa akin." I tried to smile comfortably even though my thoughts are v roaming around somewhere."Well, I'm not okay with that." He said while looking at m
I could go out with him will give them a different message. "Can we go out? Sa Marikina lang daw, manonood kami ng movie."Dad looked at mom who was also looking at me while she was still holding her phone."A date?" mom asked with a small smile. At least, she wasn't mad about it.I shook my head and I felt my face heat up because of that. "We just wanted to watch this new sci-fi movie."Mom nodded her head. "Okay, go ahead. Be home before seven, we'll have dinner with your grandfather."My face lit up with the thought that we'll be having dinner with grandpa. "Oh? Where?""We invited him for dinner, your grandfather has been really stressed with Hunter these past couple of months and maybe he needed company other than his golden boy." She smiled. "Let's just hope that he doesn't bring Hunter.""Okay! I'm leaving now. I'll just bring my bodyguards so you'll worry less.""Okay, be safe," dad said and waved goodbye.I ran to my room and changed into a different set of clothes. I wore a
Sumabog ulit ang buong paligid at nagsitalsikan ang hindi mabilang na mga white knights. Nagkalat na ang lahat ng mga natitirang sundalo ngayon nina Liune at Kakojen habang pinapagitnaan nila si Ace na tila'y hindi man lang makikitaan ng kunting pagod kahit na puro mantsa na ng dugo ang katawan niya, samahan pa ng matinding pag-agos ng pawis na malinaw na nagpapahiwatig na matinding pakikipaglaban na ang nagawa niya sa mga sandaling ito para ubusin ang halos 240 white soldiers na kalaban sa kaniyang paligid."Hindi kona kayang panoorin lang 'to." Galit na bulong ni Liune sa sarili't inalis ang suot na kapa sa katawan. Sabay nilingon ang katabi. "Pagtulungan na natin ang batang 'to para matapos na."Nakahalukipkip lang na hindi gumalaw si Kakojen tsaka ito sumagot. "Ang layunin mo sa pagsalakay na ito'y hindi ang patayin si Ace, kundi ang sirain ng tuluyan ang East Camp at dakpin ang prinsipe. Walang kinalaman do'n ang pakikipaglaban mo sa isang 'to." Sabay turo sa direksiyon ni Ace."
"Nag papahangin lang."" Ahh!! Alam mo kanina ko pa napapansin. Artista ka ba?" may pag tatakang tanong nito"Hindi." tipid na sagot ko rito"Sure ka?Mukha ka kasing pamiliar parang nakita na kita." malalim ang iniisip na saad nito" Oo nga parang may kamukha ka."sang ayon ng kaibigan nitong si,Yvan sakanya" Baka nakita niyo ako sa business magazine."tugon ko" Hindi naman mahilig si,Fiona sa ganun."naka ngiwing saad ni, Yvan" Grabe ka sakin tumitingin rin naman ako ng ganun."dipensa ni,Fiona sa sarili"Pustahan pa tayo?Tanong pa natin kay, Sera pareho lang kami ng sasabihin."anang ni,Yvan rito"Who's, Sera?"takang tanong ko sakanila lagi nilang nababanggit ang pangalan nito"Ah!Si, Seraphina Claire Morales Isa sa mga napiling exchange student Ano siya rin kasi ang SSG President kaya matunog ang pangalan niya Bestfriend namin, Girlfriend ni, Damien yung schoolmates mo." mahabang lintaya nito"Wag kang papauto sa mala anghel namukha nun demonyo talaga Yun hahaha."natatawang biro ni,Y
"Kailan ka pa napana ni kupido? Bakit wala ka man lang sinasabi sa'kin?" Kunwari ay nasaktan siya at nagtampo pero hindi nito iyon nakita, his too busy on his own problem. To his own pain and misery. "Dahil lang ba sa babae kaya ka nakipag-away? My God, hindi ka na bata para-""I'm planing to court her and tell her how I really feel toward her but how can I do that? Tell me?" Nakatiim bagang ito at halos yupi na ang lata ng beer dahil sa higpit ng paghawak nito.Napalis ang ngiti niya. Hindi niya alam pero parang dinudurog din ang puso niya habang nakikitang nasasaktan at nahihirapan ang kaibigan. Malayong-malayo ito sa kilala niyang Gray Villaroman na napakaseryoso. Palagi lang nakapoker face, madalang ngumiti, masungit pero mabait at maaalalahanin and he always act cool and calm. He never get mad.Ngayon lang isinatinig ni Gray kung ano ang nararamdaman nito."G-Gray.""Leave me alone!" Halos pabulong lang na sabi nito. "No! Hindi kita iiwan. Dito lang ako." Umiling-iling pa siya."