Share

Kabanata 122

Author: Ensi
last update Huling Na-update: 2025-07-11 20:17:15

Makalipas ang dalawang araw, habang abala na naman ako sa kitchen, biglang dumating si Kevin dala ang panibagong request slip.

“Prince Kael is requesting Lia to deliver wine and appetizers to the executive office.”

Napahinto ako sa ginagawa ko. Prince Kael mismo? Hindi na si Ylona?

Nagkatinginan ulit kami ni Titus. This time, mas mabigat ang tingin niya. Pero wala akong nagawa kundi ang sundin ulit ang utos.

I quickly prepared everything, a bottle of aged red wine, perfectly chilled, and an assortment of appetizers arranged neatly on a silver platter. Habang inaayos ko, hindi ko mapigilan ang kabog ng dibdib ko. May kutob akong hindi ito simpleng delivery lang.

When I'm done, I pushed the cart towards the executive floor. Sa bawat hakbang, pakiramdam ko mas lalo akong kinakabahan. And somehow, mas matalim ang tingin ng mga bodyguards habang pinagbubuksan ako ng pinto.

Pagpasok ko, bumungad agad si Kael, nakaupo sa guest chair, pero ngayon, si Raze mismo ang kaharap niya. Magkaharap si
Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App
Locked Chapter
Mga Comments (3)
goodnovel comment avatar
Victoria Suganob
Hay suspens nmn
goodnovel comment avatar
Maricar Godezano
sumasakit puso ko para kay lylia
goodnovel comment avatar
Amhie Banares
kng Wala ciang pakialam sau pwest gantihan m din lylia pakita m din n Wala k din pakialam ky raze
Tignan lahat ng Komento

Pinakabagong kabanata

  • Bilyonaryong Kapitan (SPG)   Kabanata 138

    Habang nasa counter pa rin kami, nakasandal ako sa balikat ni Raze, nakapikit pa rin ang mga mata. Marahan niyang hinahaplos ang likod ko, tila ba sinusubukang pakalmahin ako. "Raze..." mahina kong tawag, halos pabulong lang, parang takot marinig ang sarili kong tinig. "Hmm?" sagot niya, mababa at malamig pa rin ang boses pero may halong pag-aalala. “Make me relax...” mahina kong sabi, halos pakiusap, halos pagsusumamo. Hindi ko alam kung bakit ang init ng pakiramdam ko. Kung sa lagnat ba o sa ibang bagay. Ramdam ko ang dahan-dahang pagdausdos ng kamay niya papasok sa damit ko. Mainit ang palad niyang humaplos sa balat ko, gumapang mula sa bewang ko paakyat, hanggang sa sinapo niya ang isa sa mga dibdib ko. Napasinghap ako at napakapit lalo sa kanya. “Baby...” mahina niyang sambit. Pinisil-pisil niya ang hinaharap ko, hinahagod ang hinlalaki sa tuktok na nag-uumpisa nang tumigas sa init. Hindi ko na alam kung anong mararamdaman ko, halo ang pagod, sakit, at init na paran

  • Bilyonaryong Kapitan (SPG)   Kabanata 137

    Nagising ako ulit bandang ala-una ng madaling-araw. Tahimik ang buong paligid, wala kang maririnig kundi ang mahinang tunog ng wall clock sa sala. Nauuhaw ako. Dahan-dahan akong bumangon mula sa sofa, ramdam pa rin ang bigat ng ulo ko pero mas magaan na kaysa kanina. Napansin ko rin na wala na sa tabi ko si Raze. Akala ko umalis na siya. Pero habang papalapit ako sa kusina, nakita ko siya, nakasandal sa pader, nakapikit tila may iniisip. Kanina pa siya gising? Anong ginagawa niya doon? Nagpatuloy ako. Hindi ko na sana siya gustong istorbohin. Pinilit kong dumiretso sa counter para kumuha ng tubig. Pero marahil ay naramdaman niya ang presensya ko dahil bigla siyang dumilat at tumayo ng maayos. “Lylia...” mahina niyang tawag, namamaos ang boses. “Anong ginagawa mo? You should be resting. Nagsabi ka sana." Pinili ko na lang na balewalain siya. Tumuloy na ako papunta sa ref para kumuha ng tubig. Pero hindi ko pa man nabubuksan nang hawakan niya ako. “Lylia, ako na...” “Raze, kay

  • Bilyonaryong Kapitan (SPG)   Kabanata 136

    Bandang hapon, hindi ko pa rin makalimutan ang ginawa ni Raze. Kahit anong pilit ko, bumabalik pa rin sa isip ko ‘yung yakap, mga tingin niya, ‘yung bigat ng katahimikan niya habang nasa loob sila kanina. Matapos kong makipag-video call sa probinsya, kumain ako at ngayon, nakahilata na sa sofa. Nakapikit na lang ako, yakap ang throw pillow, hanggang sa hindi ko na namalayan kung kailan ako nakatulog. Pero pagsapit ng gabi, bigla akong nagising. Mabigat ang pakiramdam ko. Mainit ang katawan. Parang ang hirap gumalaw. Umupo ako nang dahan-dahan at sinapo ang noo ko. “Shiît…” mahina kong bulong. Ang init ko na. Napatingin ako sa paligid. Ang dilim na. Wala man lang akong nabuksang ilaw kanina. Nagmukha tuloy horror ang sala. Pakiramdam ko, mas lalo akong nanghihina habang lumilipas ang oras. Wala na akong lakas para bumangon man lang. Maya-maya, sumandal ako sa gilid ng sofa, nag-iisip kung tatawag ba ako ng tulong. Pero sino pa bang lalapitan ko? Napabuntong-hininga ak

  • Bilyonaryong Kapitan (SPG)   Kabanata 135

    Tahimik ang buong paligid matapos kong isara ang gate. Akala ko, tapos na. Akala ko, aalis na sila. Pero ilang minuto pa lang ang lumipas, biglang nag-vibrate ang phone ko sa bulsa. Mabigat man ang loob, kinuha ko ang telepono. Si Razen ang sender. Razen: We’re still here outside. Hindi kami aalis hangga’t hindi namin nasisiguro na ayos ka lang. Kahit ngayon lang, Lyl. Just ignore Raze. Feign ignorance. Napasinghap ako at napahawak sa dibdib. Bakit ba kasi ang kulit nila? Pero may parte rin sa akin na parang kinakalabit ng konsensya. Makalipas ang ilang sandali, sumilip ako sa gate. At totoo nga, nandoon pa rin sila. Si Razen, si Nicole, at si Raze, lahat nakatayo sa labas. Si Nicole, hawak pa rin ‘yung paper bag ng gamot. Si Razen, naka-cross arms. At si Raze, katulad ng dati, nakaupo lang, nakasilong sa lilim ng kotse, pero ramdam ko ang presensya niya. Napakagat labi ako. Hindi ko alam kung ako ba talaga ang may kasalanan o sila. Pero... wala naman sigurong masama kung papas

  • Bilyonaryong Kapitan (SPG)   Kabanata 134

    Maaga akong nagising kinabukasan, pero sa totoo lang, parang hindi rin ako nakatulog o nakapagpahinga. Buong gabi, paulit-ulit na pumapasok sa isip ko ang nangyari kahapon, ang sugat sa pisngi ko, ang tingin ni Raze, ang boses ni Ylona. Para bang wala na akong ibang maramdaman kundi pagod, at pinipilit na lang i-ahon ang sarili sa pagkalunod sa sakit. Pagpasok ko sa banyo, nakita ko sa salamin ang maliit na bandaid sa pisngi ko. Nagmumukha lang siyang maliit na gasgas pero alam ko, mas malala ang nararamdaman ko sa loob kaysa sa nakikita sa labas. Ang bigat pa rin sa pakiramdam. Hirap pa rin akong makahinga. Kailan ba matatapos ang paghihirap na 'to? Wala akong balak pumasok sa kumpanya ngayong araw. Wala akong energy makipagharap sa mga tao, lalo na sa kanila—mga royalty, si Raze, Kael at Ylona. Huwag mo na ngayon. Kaya nagtext na lang ako kay Kevin. "Kevin, absent muna ako ngayon." Text ko sa kanya. Agad siyang nagreply. "Naiintindihan ko. Magpahinga ka, Lia. You deserve i

  • Bilyonaryong Kapitan (SPG)   Kabanata 133

    Pagod na pagod na ako mula sa pabalik-balik na utos ni Raze kaya ito sumalampak ako sa counter at pinikit ang mga mata at pinagdaop ang palad na hindi ko na halos maramdaman. Akala ko makakapagpahinga na ako pero narinig kong may tumawag na naman sa akin. This time bodyguard na naman. Hindi ko alam kung kaninong bodyguard pero tingin ko si Ylona. "The princess is requesting you to see her, miss," wika ng bodyguard. Napatingin sa akin si Kevin at Titus na halatang malungkot para sa akin. Parehong nag-aalangan kung pipigilan ba nila ako o hahayaan na lang. Pero wala na akong lakas para tumanggi. Tumango na lang ako, pilit na kinaladkad ang katawan ko para sumunod. Habang naglalakad papunta sa opisina ni Ylona, nararamdaman ko ang hapdi ng talampakan ko mula sa katagalang pagtayo at paglalakad. Parang naglalakad ako sa ulap, wala nang pakiramdam ang katawan ko, puro bigat at sakit na lang ang nararamdaman. Pagdating ko sa harap ng opisina, marahan akong kumatok. Ilang segundo ang lu

Higit pang Kabanata
Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status