Kabanata 41: I'm Sorry

Shiro

Makalipas ang isang linggo na nagdaan at ang pananatili ko sa lugar na ito, ay tila nakasanayan ko naman na ang lahat. Ang bilin ni sa akin ni Alas ay  agahan ko ang matulog ay siguraduhin ko na hindi ako makakalikha ng ingay. Hindi naman daw ako sasaktan ng halimaw na iyon kung hindi ko siya gagalitin o hindi ako haharang sa kaniyang daanan. 

Kung minsan hindi dumarating ang alimaw na iyon. Siguro , sa walong araw na nandito ako ay tatlong gabi ko lamang nakita at naramdaman ang presensya ng halimaw dito. Kaya malakas ang kutob ko na may iba pang pinupuntahan ang halimaw na iyon. 

Naging bihasa na rin si Alas sa paggawa ng apoy, at kumain ng lutong pagkain. Pasmilyar na ako sa lahat ng gawain, nghunit hanggang ngayon ang hindi ko maatim ay ang pagkain nila ng hilaw na karne. Kaya’t tuwing kumakain ay pumupuslit pa rin ako at nagluluto ng sarili pagkain. 

Sa mga nagdaan na araw kapag wala akong ginagawa ay tinu