Sure bang hindi magpapakita ang Colton na iyan? ABANGAN HAHAHAHA
KABANATA 154Nang magmulat ako ng mata ko ay sumisilip na ang araw. Ngayon ay nakahiga na ako sa malambot na kama, hindi ko na nga alam kung paano ako napunta sa kwarto dahil sa sobrang antok. ”Hi, good morning!” masiglang bati ni Colton ng sumilip ito sa pintuan. Pagkakita niyang gising na ako ay nilakihan nito ang pagkakabukas ng pintuan at pinapasok na ang sarili kahit wala pa akong sinasabi. ”There’s no good in morning,” saad ko na lang at tumayo para naman magmumog dahil baka may amoy na yung hininga ko. ”Bakit? Malikot ba ang kambal? Or may sumasakit sa’yo?” nag-aalalang tanong nito sa akin at sumunod pa talaga sa CR. Kakasunod niya sa ‘kin ay muli kong nakita yuny bathtub at may naalalang nakaraan. Masarap na nakaraan. Feeling ko nga sa bathtub rin nabuo ang kambal dahil naging favorite niyang spot yun sa condo niya. Napaili
KABANATA 153 Wala na rin akong magawa ng tinulungan ako ni Colton para umakyat na sa hotel room na binook ng pinakamagaling niyang kapatid. ”Kaya ko na,” cold na pagkakasabi ko ngunit parang wala itong narinig at todo ingat pa rin sa pag-aalalay sa ‘kin. Masama ko lang siyang tinignan at umirap sa hangin dahil para ko na ring kinausap ang hangin sa Japan dahil wala namang nakikinig sa sinasabi ko. ”Wait, kunin ko lang yung key card. Nangangalay ka na ba? Wait lang twins ha, makakapagpahinga na rin kayo at mommy niyo,” saad nito habang hinahanap ang key card sa bulsa nito. Ewan ko ba sa lalaking ‘to at kung makaasta ay parang hindi nagpakita ng ilang buwan. Kung gumalaw siya ay parang nasa tabi lang namin siya sa buong durasyon ng pagbubuntis ko. Kung kailan hinahanap ko ang amoy at presensya nung unang trimester ay hindi siya mahagilap. Daig niya pa ang pinaka
KABANATA 152Kahit sinabi ko sa kanya na wag gumawa ng kahit ano ay may sumilay pa ring ngiti sa aking labi lalo na ng marahan nitong inayos ang ulo ko para sumandal sa balikat niya. Hindi ko na namalayan ang oras dahil kahit hindi masyadong comportable matulog sa eroplano ay parang naibsan iyon dahil sa kanya. Ramdam ko rin ang kung anong itinakip nito sa aking tiyan, at ng magmulat ako ng mata ay nakita kong ito ang leather jacket na suot niya kanina. Kaya naman pagtingin ko kay Colton ay tanging white shirt na lang ang suot nito. Natititigan ko rin siya ngayon dahil nakaidlip ito sa kanyang upuan. Bukod sa itim sa ilalim ng mata niya ay walang pinagbago ang lalaking ito. “Hi, ma’am, would you like your lunch?” tanong ng flight attendant na bahagyang kinilig sa katabi kong lalaki. “Yes, please,” maikling wika ko at inirapan si Colton bago ako umayos sa aking kinauupuan. “Gising ka na agad? Did you sleep well Fily?” tanong nito sa akin na hindi ko sinulyapan. Ewan ko ba pero na
KABANATA 151“HAHAHAHAH wag ka mag-alala hindi naman kita iindianin no! Takot ko na lang na ilayo mo ang kambal sa pinakagwapo nilang tito,” pagbibiro nito na ikinasimangot ko. “Basta bilisan mo ha, lagot ka talaga sa’kin Craise,” pagbabanta ko. “See you in the airport miss sungit!” Bwisit! Hindi ko tuloy maka-usap si kuyang driver dahil hindi ko naman siya kilala pero magalang naman akong bumati sa kanya nung sumakay na ako. Buong byahe ay natulog lang ako, nagising na lang ako ng huminto ang sasakyan sa mismong tapat ng airpot. Tinulungan rin ako ni kuya na ibaba ang maleta ko bago ito nagpaalam na aalis dahil papasok na rin ako sa loob dahil sobrang init. “Nasaan ka na?” text ko kay Craise dahil tinatawag na ang flight namin. Kinakabahan na ako dahil baka ako lang ang mag-isang pumunta ng ibang bansa. Iniisip ko rin na huwag ng tumuloy kung hindi rin pala makakapunta si Craise. “You can go first, nasa parking na ako!” text nito kaya naman nakahinga ako ng malalim. “You bett
KABANATA 150Maaga pa lang ay gising na ako dahil ayoko namang ma-late kami ni Craise papuntang Japan. Nakatatak na sa isipan ko na magiging stress free ang bakasyon na ito lalo na at si Craise naman ang kasama niya. Kahit na sobrang daldal at ingay ng lalaking iyon ay sobrang na appreciate naman yung mga kabutihang ginagawa nito. Hindi niya lang talaga mawaglit sa isip niya na tumitig sa pagmumukha nito kase kamukhang kamukha ng lalaking gusto niya makita. Bago pa man ang gender reveal party para sa kambal ay nakahanda na ang mga outfit at gamit ko papunta sa Japan. “Mararamdaman niyo ang simoy ng hangin sa Japan mga anak. Kakain tayo ng madaming foods dun okay? Kaya naghanda pa ako ng listahan ng kakainin natin pagdating dun,” tumatawang wika ko habang hinihimas ang aking may kalakihang tiyan. Naka-save naman sa phone ko ang mga go to list ko ng pagkain katulad ng takoyaki, ramen at maging mga street foods. Mas nakadagdag pa ng cravings ko ang sunod-sunod na paglabas ng mukbangs
KABANATA 149Gender RevealI am very happy that everyone was really into the party, kahit nandito lang naman kami sa bakuran ng aming bahay. Nagmukhang maliit ang munti naming bakuran dahil sa mga kapitbahay, kaibigan at mga kakilala. “My gosh girl, namamalikmata ba ako? Bakit nandito yung Kassius na yun?” iritang saad ni Pam kaya naman mabilis na gumala ang mata ko sa buong bakuran. “H-ha nasaan? K-kasama ba si a-ano—” hindi na natuloy ang sasabihin ko ng simangutan ako nito. It’s been months and wala na talagang paramdam ang tatay ng anak ko. He sends money and groceries almost every week. Lahat yun ay sobra-sobra kahit hindi ko naman hinihingi iyon sa kanya. His brother has been always caring and accompanies me into my monthly check-up kaya naman mas naging close kaming dalawa. May times lang talaga na feel kong may tinatago siya sa akin na hindi niya masabi-sabi. “Siya pa rin talaga ang hinahanap mo no?” seryosong tanong ni Pam na ikinanguso ko lang. Baka kasi gusto niya rin