Contract Marriage By The Crippled Billionaire

Amanda's Point of view“Ano na? Igiling mo pa, Amanda! Isang buwan kana rito pero hindi mo pa rin maisaulo ang sayaw na 'to!” sigaw ng bakla na nagtuturo ng sayaw sa akin.Isang buwan na talaga akong nagtatrabaho rito sa luxury bar pero ngayon lang niya ako isinalang sa entablado. Hindi ko gustong gawin ang bagay na ito ngunit kailangan dahil kailangan ni inay ng gamot sa sakit niya. Sa loob nang isang buwan back-up dancer lang ako o kaya ay waitress sa isang tabi. Ngunit ngayon gabi tinanggap ko ang paunang bayad ng baklang 'to para sa malaking halaga ng pera. “Igiling mo pa! Ano na? Ang tigas-tigas mong gumalaw!” muling sigaw niya sa akin.Hindi ko kasi alam kong paano ko igigiling ang balakang ko sa bangko na kinauupuan ko. Hindi ko rin alam paano ko sasayawan ang bakal na nakaturok sa gitna ng entablado. Mayroon na lang akong kalahating oras para matuto nito or else kailangan ko ibalik ang perang binayad nila.“Bwisit! Bahala ka sa buhay mo! Nakakairita kang turuan ni hindi ka mar

“Dinah, sure kaba na isasama niyo ako sa family dinner niyo?” pang sampu ko na atang pagtatanong ito.Panay pa ang hila ko sa suot kong maikling dress dahil hindi ako komportable sa suot ko. “Susundutin ko talaga ang mata mo kapag binuklat mo ulit 'yan! Hindi kita malagyan ng eyeliner dahil sa likot mo!” hasik niya kaya napalabi ako.Siya kasi ang naglalagay ng make-up ko. Huling kita daw niya kasi sa make na ginawa ko ay sobrang pangit daw. Mukha daw akong aswang na sinuntok ng ilang beses. “Saka isa pa asawa kana ni kuya diba? Kaya dapat lang na kasama ka,” dagdag pa niya.Hindi na ako nagsalita at pinagmasdan na lang ang sarili ko sa harapan ng salamain. Simple lang ang make up ma ginawa niya sa akin. Basta na lang din inilugay ang buhok ko kaya mas lalong tumingkad ang mala nyebe kong balat. Napansin ko ang malawak niyang ngiti habang pinagmamasdan niya ako sa salamin.“Ang ganda mo talaga,” puri niya.Napangiti na lang din ako ng malawak ng sabihin niya sa akin 'yon. Ang swerte

Maaga akong gumising upang makapagluto ng almusal para kay Jayden. Ilang araw na rin ang lumipas simula ng manggaling kami sa bahay ng mommy niya na malugod akong tinanggap. Ilang araw na ang nagdaan ngunit tanda ko parin ang gabing umamin ako sa kaniya na mahal ko na siya. Ilang araw kaming hindi nagpapansinan at ilang araw ko na rin siyang iniiwasan marahil dahil sa kahihiyan na nararamdaman ko ngayon. Pero napagtanto ko rin na hindi pwede ang ganito dahil kasalanan ko naman. Hindi ko napigilan ang bugso ng damdamin ko. “Aalis ka?” sambit bigla ng pamilyar na boses mula sa likuran ko. Napatigil ako sa pagluluto at hinarap siya saglit. Bumungad sa akin ang bagong gising na si Jayden. Suot pa niya ang isang pares ng panjama na mas lalong nagpa-gwapo rito. Idagdag pa ang kagigising lang na itsura, sino nga bang hindi mai-inlove? “I am asking you, aalis kaba? nakabihis ka, saan ka pupunta?” magkalasunod niyang tanong muli. Umiwas na ako ng tingin ng mapagtanto kong matagal na pala ak