Ang sakit ba na mabelwala, Chansen?
“Wala kang choice, ibigay mo na lang,” sabi ko, tinangkang gawing biro kahit ramdam ko na may halong pakiusap ang tono ng boses ko.Pinaglaruan niya muna ang cellphone sa kamay niya, paikot-ikot sa pagitan ng mga daliri, bago siya nagsalita. “You know what, my contact number is not for everyone.”Ba
Chansen“Gusto mo bang ipadala ko dito ang damit na susuotin mo mamaya?” tanong ko habang nakatayo malapit sa kanya, sinusubukang makakuha man lang ng kahit konting reaksyon, kahit sa mukha lang niya.“No need,” mabilis niyang tugon, hindi man lang iniangat ang tingin mula sa cellphone niya. Parang
“Dito na tayo mag-stay ngayong gabi,” basag ko sa katahimikan, sinusubukang gawing normal ang boses ko. “Kung sakaling mapagod ka sa party mamaya, sabihin mo lang sa akin at ihahatid kita dito.”Tinaas lang niya ang tingin mula sa pagkain at malamig na sumagot, “Kaya ko ang sarili ko.” Walang halong
ChansenYes, I was wrong. Oo, mali ang lumabas sa bibig ko nang sabihin kong "halik lang iyon." Hindi ko sinasadya, pero andiyan na, wala nang bawian. May karapatan siyang magalit, I get that. Pero kahit ganon, parang sumabog ang eardrums ko sa sinabi niya. Makikipaghalikan din siya sa ibang lalaki?
EstellaNagpumilit akong umuwi, pero syempre, hindi siya pumayag. Ang ending, dinala niya ako sa Sarina’s Hotel and Resort at sa isa sa mga private suite kami dumiretso. Wala pa man akong lakas makipag-argumento kasi gutom na gutom na ako, pero ayun, nag-order siya ng pagkain. Ang nakakainis, alam k
EstellaPagkatapos naming mamili ng mga damit, dumiretso naman kami sa shoe section. Ewan ko ba kung bakit gumagastos pa ako nang ganito. Pero in fairness, hindi ko naman nararamdaman na nasasayang ang pera lalo na’t hindi naman galing kay Chansen ang ginagastos ko.May sarili akong savings, sarilin