Library
Search
Home / Romance / Contract of Hearts / CHAPTER 110: Reflection

Share

CHAPTER 110: Reflection

Author: EmotionlessMissK
last update Last Updated: 2025-06-28 08:34:20

ALTHEA'S POINT OF VIEW

Paglabas ko ng bahay, ramdam ko agad ang bigat ng hangin. Hindi dahil sa panahon kundi dahil sa bigat sa dibdib ko. Parang lahat ng sinabi ni Mama kanina, paulit-ulit na tumatama sa utak ko. Hindi ko alam kung saan ako pupunta pero alam ko lang, kailangan kong maglakad. Malayo. Malayo mula sa kanila. Malayo mula sa sarili kong pagkakamali.

Lumakad ako nang walang direksyon, binabaybay ang mga kalye ng Maynila habang pinagmamasdan ang mga taong tila walang pakialam sa bigat na dinadala ko. Nakasuot ako ng hoodie, nakayuko, para lang hindi ako makilala. Sa bawat hakbang ko, parang mas lumalalim ang lungkot na hindi ko maintindihan.

Naalala ko lahat ng ginawa ko. Lahat ng pagtalikod. Lahat ng kasinungalingan. Lahat ng hindi ko pinakinggan. Akala ko dati, kaya ko. Akala ko tama ako. Pero habang tumatagal, mas nararamdaman kong wala na akong ibang sinisisi kundi sarili ko.

Napadpad ako sa isang park. Tahimik. Ilang estudyanteng nakatambay. May mga batang tumatak
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter
Previous Chapter Next Chapter

Latest chapter

  • Contract of Hearts   CHAPTER 139: Her Home

    **ALTHEA’S P.O.V.**Nakaupo ako sa sahig ng bagong bahay namin habang nakabukas ang mga kahon ng gamit. Amoy kahoy at bagong pintura ang paligid. Sa wakas, may sarili na kaming tahanan ni Adrian. Hindi na kami nakikitira sa condo niya o sa lumang apartment. Ito ay bahay na pinili naming buuin nang magkasama, mula sa kulay ng pader hanggang sa disenyo ng kusina.Napatingin ako sa dingding na pininturahan ko kahapon ng pastel beige. Medyo tabingi ang pagkakapintura sa gilid pero sabi ni Adrian, “Perfect ‘yan kasi ikaw ang gumawa.”Ngumiti ako sa alaala. Ganoon talaga siya. Kahit hindi perpekto, basta’t may effort, para sa kanya sapat na.“Babe!” sigaw niya mula sa taas. “Asan ‘yong curtain rods?”“Nasa kahon na may label na ‘panira ng mood’,” sigaw ko pabalik sabay tawa.Bumaba siya hawak ang telang puti. “Ito ba ‘yong panira ng mood? Parang romantic pa nga tingnan.”“Yung tela romantic. Pero ‘yong pagbubuo ng curtain rods, nakakawalang gana!”Tumawa kami sabay-sabay habang binubuksan a

  • Contract of Hearts   CHAPTER 138: Conflict

    **ALTHEA’S P.O.V.**Araw ng Biyernes. Dapat sana date night namin ni Adrian. Pero once again, wala siya. Nasa recording studio na naman.Bumuntong-hininga ako habang nakaupo sa dining table, staring at the cold dinner I prepared two hours ago. Chicken parmigiana, paborito niya. Pero mukhang hindi na siya darating in time para kainin ito habang mainit pa.Texted him three times. Walang reply. Tinawagan ko rin, pero laging “Can’t take your call right now.”Hindi ako galit. Hindi rin ako tampo. Pero para akong unti-unting nauubos.Love ko ang passion niya sa music. Noon pa man, proud na proud ako sa kanya. Kaya ko siyang suportahan hanggang dulo. Pero lately, parang wala na akong puwang sa mundo niya.Ten thirty na nang sa wakas ay bumukas ang pinto. Napatingin ako mula sa sala. Wala man lang good evening o kahit ngiti. Diretsong dumaan si Adrian, parang wala akong presensya.“Hey,” mahinang bati ko.“Hey,” sagot niya, habang tinatanggal ang sneakers niya. “Pagod ako, Thea. Huwag muna ng

  • Contract of Hearts   CHAPTER 137: Marriage is not Easy

    **ALTHEA’S P.O.V**Nakalipas na ang dalawang buwan mula noong kasal namin ni Adrian. Kung titingnan sa labas, mukhang perpekto ang lahat. Newlyweds kami, nakatira sa isang magandang bahay na may hardin, may work na steady, at palaging magkasama. Pero sa likod ng mga Instagram-worthy moments na iyon, unti-unti kong nare-realize ang katotohanan na hindi pala fairy tale ang pagiging asawa.Hindi ito tulad ng mga pelikulang may happily ever after pagkatapos ng kasal. Hindi ito puro kilig, lambingan, o mga umagang sabay kayong gigising na parang eksena sa romantic movies. Sa totoo lang, marami palang kailangan pagdaanan.Marami palang pagsubok na hindi mo maiiwasan kahit gaano pa katatag ang pagmamahalan niyo.Isang Lunes ng umaga, habang nag-aayos ako ng breakfast, napansin kong ang tahimik ni Adrian. Hindi siya tulad ng dati na palaging may joke, may kwento. Kanina pa siya nakatitig sa laptop niya habang umiinom ng kape.“Love, okay ka lang?” tanong ko habang nilalapag ang scrambled eggs

  • Contract of Hearts   CHAPTER 136: Vow Writing

    **ALTHEA’S P.O.V**Isang linggo bago ang kasal namin ni Adrian. Hindi ko pa rin alam kung paano ko isusulat ang mga wedding vows ko. Para bang lahat ng salita ay kulang. Lahat ng letra ay hindi sapat. Ang hirap pala kapag ang puso mo ay punung puno ng emosyon, dahil sa sobrang dami ng gusto mong sabihin, wala kang masulat.Umupo ako sa may veranda ng bahay ni Mama. Nakaharap ako sa mga halaman na nilagay niya mula pa noong bata ako. May dala akong notebook at ballpen, at isang tasa ng mainit na tsaa. Huminga ako nang malalim. Kailangan kong magsimula. Hindi ito pwedeng last minute. Hindi ito pwedeng basta basta lang.Nakasulat na sa itaas ng pahina: "To my almost husband, Adrian."Pero wala pa ring sumusunod. Ipinikit ko ang mga mata ko. Hinayaan ko ang sarili kong balikan lahat. Lahat ng sakit. Lahat ng saya. Lahat ng pangarap. Lahat ng hindi natupad at ngayo’y muli naming binubuo.Naalala ko pa ang unang araw na nakita ko siya sa university. Naka itim siyang jacket at tahimik lang s

  • Contract of Hearts   CHAPTER 135: LOVE

    **ALTHEA'S P O V**Tahimik ako habang nakaupo sa veranda ng bahay nila Mama. Hawak ko ang isang tasa ng mainit na tsaa, pero hindi ko man lang iniinom. Nakatitig lang ako sa malayo, sa mga alon na dahan dahang sumasayaw sa ilalim ng buwan.Narinig ko ang pagbukas ng sliding door. Maya maya pa ay marahang naupo si Mama sa tabi ko. Wala siyang dalang sermon, wala ring tanong. Dalangin ko talaga na wala munang magtatanong kung okay ba ako kasi hindi ko rin alam ang isasagot.“Malinis ang hangin ngayon,” sabi niya. “Minsan kailangan lang talaga nating huminga ulit.”Tumingin ako sa kanya. Sa ilalim ng malamlam na ilaw ng veranda, kita ko pa rin ang pagiging kalmado sa mukha ni Mama. Yung tipong kahit ilang bagyo na ang dumaan, nananatiling matatag.“Hindi ko na alam kung anong gagawin ko, Ma,” mahina kong sabi. “Parang sunod sunod na lang lahat. Pagkatapos ng lahat ng nawala sa amin ni Adrian, ang dami ko pang iniisip. Tapos ngayon, parang kahit gusto ko nang bumangon, may parte pa rin sa

  • Contract of Hearts   CHAPTER 134: Baby

    **ALTHEA'S P O V** Pagpasok ko sa bahay mula sa rehearsal ko, naamoy ko agad ang mabangong halimuyak ng bulaklak. Napahinto ako sa may pinto, hawak pa ang gitara ko sa balikat, at napatingin sa paligid. Hindi ko agad nakita si Adrian pero punong puno ng puting lilies at rosas ang sala. Parang biglang nagbago ang kulay ng buong bahay. “Adrian?” tawag ko, medyo kinakabahan kung anong pakulo niya. Biglang sumulpot siya mula sa likod ng kurtina, may hawak na bouquet ng pulang rosas at isang ngiti na parang araw na lumilitaw pagkatapos ng mahabang ulan. Nilapitan niya ako at inabot ang mga bulaklak. “Para sa pinakamahal kong babae,” sabi niya, habang pinapahid ang mga buhok ko na natabunan ng hangin. Napangiti ako pero ramdam kong may kurot pa rin sa dibdib ko. Kasi kahit anong saya, dala ko pa rin yung sakit at lungkot ng mga nakaraang buwan. Inamoy ko yung mga bulaklak. “Ang bango,” sabi ko mahina. “Bakit mo naman naisipan ‘to?” Hinawakan niya yung kamay ko. “Gusto kong mak

More Chapters

You may also like

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status