Share

CHAPTER 21

last update Huling Na-update: 2025-04-22 11:48:01

AMARA'S POINT OF VIEW

“Amara, tara na!” sigaw ni Lenlen mula sa may tricycle habang bitbit ang isang malaking bayong ng chichirya.

“Sandali lang, nagpapalit pa ako ng damit!” sigaw ko pabalik habang sinusubukang isiksik ang sarili sa lumang shorts na ilang taon nang hindi sinususuot.

“Ang tagal mo, parang may photoshoot sa river!” sigaw ulit ni Lenlen.

Napasimangot ako. Grabe naman. Hindi ba pwedeng gusto ko lang magmukhang disente? Kahit konti lang?

Nagkakagulo ang buong barangay ngayong araw—group outing daw sa ilog. Matagal na ‘tong tradition tuwing summer, pero dahil busy ako sa Maynila nitong mga nakaraang taon, ngayon lang ako ulit makakasama. Ang twist? Sumama si Killian.

Oo. Killian Alaric Dela Vega. Yung lalaking mas madalas makita sa board room kaysa bukid, ngayon, kasama namin sa group outing na may kasamang banana cue, floaters, at pakulo ni Mang Totoy na “Best Belly Flop” contest.

Hindi ko alam kung sino ang nag-imbita sa kanya—most likely si Mama Rowena na laging todo p
Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App
Locked Chapter

Pinakabagong kabanata

  • Contract of Hearts   CHAPTER 74

    Amara Ysabelle Santiago’s Point of ViewHindi ko alam kung bakit ang lungkot ko ngayon. Wala namang masyadong nangyayaring masama, tahimik lang ang araw, maganda ang panahon, tulog si Althea, at nasa kwarto si Killian abala sa pagbasa ng email pero may pa-sulyap sulyap pa rin sa amin tuwing maririnig niyang tumawa si baby. Pero sa kabila ng lahat ng ito, may bigat sa dibdib ko na ayaw mawala.Tumayo ako mula sa sofa at lumapit sa bintana. Natanaw ko si Theo sa labas, abalang nagsisiksik ng mga gamit niya sa likod ng sasakyan. Nakasuot siya ng simpleng jacket, joggers, at rubber shoes pero alam mong hindi ‘yon ordinaryong lakad lang. Halatang may pupuntahan siyang malayo. Hindi na ‘to biro. Hindi na rin pansamantalang biyahe lang.“Paalis na siya?” tanong ni Killian habang lumapit sa likod ko, pinatong ang baba sa balikat ko.Tumango ako, kahit gusto kong itanggi. Gusto ko sanang pigilan si Theo pero hindi ko magawa. Kasi alam ko, oras na rin para harapin niya ang bagong kabanata ng bu

  • Contract of Hearts   CHAPTER 73

    Amara Ysabelle Santiago’s Point of ViewAraw ng Linggo. Maaliwalas ang panahon. Nasa veranda ako ng bahay namin habang kinakalong si Althea. Nakasuot siya ng yellow na dress na may maliliit na sunflower print. Kumakanta ako ng malumanay habang pinapadede ko siya at pinapainom ng konting tubig. Sa background, naririnig ko ang tawa ni Killian habang kausap si Yaya Myrna sa loob. May pinapasabing instructions tungkol sa mga groceries na dapat bilhin. Simula nang dumating si Althea sa buhay namin, naging mas kalmado at relaxed si Killian. Hindi na siya ‘yung dating istriktong CEO na parang laging may galit sa mundo. Mas madalas ko na siyang nakikitang naka-ngiti, kumakanta kahit sintunado, at higit sa lahat, walang pakialam kung puro laway at gatas ang polo niya basta kasama ang anak niya.Ngunit sa gitna ng katahimikan ng araw na ‘yon, may dumating na isang disruption. Rinig ko pa ang pagtigil ng sasakyan sa driveway, kasunod ang matalim na takong na humampas sa semento. Hindi na bago sa

  • Contract of Hearts   CHAPTER 72

    Amara Ysabelle Santiago’s Point of ViewNagising ako sa tahimik na iyak ni Althea. Hindi na malakas, hindi rin demanding, pero sapat na para magpabalikwas ako mula sa pagkakahiga. Madaling araw na naman, pero sanay na ang katawan ko. Hindi ko na kailangang mag-alarm. Basta si Althea ang tumawag, automatic, gumigising na ako.“Good morning, baby,” mahina kong sabi habang kinukuha ko siya sa crib. Hinawakan niya ang daliri ko at bigla siyang ngumiti. Napangiti rin ako kahit puyat. “Ay, naku, ganyan ka na naman. Iiyak tapos ngingiti para hindi kita mapagalitan.”Wala pang isang buwan si Althea pero parang may isip na siya. Marunong na siyang dumiskarte, lalo na sa nanay niya.Ilang saglit lang ay narinig ko ang mga yabag ni Killian papunta sa nursery. Nakasuot pa rin siya ng suot niya kagabi plain shirt at boxers. Medyo magulo ang buhok at mukhang mas antok pa sa akin.“Love, ako na d’yan,” sabi niya habang nilalapit ang sarili sa amin.“Huli ka na, nagising ko na siya,” sagot ko habang

  • Contract of Hearts   CHAPTER 71

    AMARA'S POINT OF VIEW Akala ko dati, ang pinakamahirap na araw sa buhay ko ay ‘yung mga panahong sabog ang puso ko sa dami ng iniisip, ‘yung binabalanse ko ang trabaho, ang emotions, at ang mga taong umaasa sa akin. Pero iba pala ang level ng hirap and happiness kapag isa ka nang nanay.Gabi-gabi, parang may sariling orasan ang anak namin. Tatlong oras palang ang lumilipas mula sa huling gising niya, umiiyak na ulit siya. Minsan marahan lang, minsan akala mo may kaaway siya. Pero ang mas matindi kahit puyat, kahit pagod isang ngiti lang mula sa kanya, parang nawawala lahat ng inis at antok.“Love, akin na siya,” sabi ni Killian isang madaling araw nang halos mapaluhod na ako sa sobrang antok.“No, ako na. Kakagising mo lang din. Ako na ulit,” bulong ko habang pinipilit magbukas ang mata ko. Pero sa totoo lang, gusto ko na ring mahiga at umidlip kahit limang minuto lang.“Amara,” seryoso niyang sabi. “Team tayo, ‘di ba? Hindi mo kailangang akuin lahat.”At bago pa ako makapagprotesta,

  • Contract of Hearts   CHAPTER 70

    AMARA'S POINT OF VIEW Mula nang dumating si Althea sa buhay namin, parang may bumago kay Killian na hindi ko inasahan. Hindi na siya ‘yung dating Killian Alaric Dela Vega na sobrang seryoso, laging nakakunot ang noo, at ang mundo ay umiikot lang sa negosyo. Hindi na siya ‘yung boss na nakakatakot kahit hindi pa nagsasalita. Ngayon, siya na ang tatay na may hawak ng bote ng gatas habang naka-boxers lang sa sala, pinapatulog ang anak naming ayaw bitawan ang pink na stuffed bunny.Masaya ako. Sobrang saya.Hindi ko inakala na makikita ko ang lalaking tulad niya na ganu’n ka-devoted sa pamilya. Ang lalaking dati, halos hindi makausap nang hindi nakatingin sa phone, ngayon ay kayang iwan ang lahat ng iyon para kay Althea.“Babe, anong mas okay—‘yung white na ribbon o ‘yung may flowers?” tanong ni Killian habang hawak ang dalawang headbands ni Althea. Nakatayo siya sa may crib habang ako’y naglalagay ng diapers sa drawer.Napangiti ako. “Yung may flowers. Mas bagay sa kanya.”“Agree ako,”

  • Contract of Hearts   CHAPTER 69

    AMARA'S POINT OF VIEW Tatlong araw matapos akong manganak, pinayagan na rin kami ng ospital na makauwi. Maayos ang vital signs ni Althea, malakas siyang dumede, at ayon sa pedia niya, healthy at malusog ang aming munting prinsesa.Ako naman, kahit pagod at halos hindi pa rin makapaniwala sa lahat ng nangyari, ramdam ko ang saya at kapayapaang matagal ko nang hindi naramdaman.Habang inaalalayan ako ni Killian palabas ng ospital, ramdam ko ang malamig na simoy ng hangin na tila ba nakikiramay sa bagong yugto ng buhay ko. Nakasakay na si Althea sa maliit niyang baby carrier habang mariin itong hinahawakan ni Killian na para bang siya na ang bahala sa lahat.“Handa ka na bang umuwi, Mommy?” tanong niya sa akin, nginitian pa ako.“Mas handa pa sa handa,” sagot ko habang huminga ng malalim. “Pero sana handa rin ang mundo sa pagiging nanay ko.”Tumawa siya nang mahina. “Wala nang mas hihigit pa sa’yo. You were born for this.”Pagkarating sa bahay, halos hindi pa man nakakalapag ng mga gami

Higit pang Kabanata
Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status