LOGINShare
DEEP LOVE : 15 (1/2)
Last Updated:
2025-09-12 22:56:32เท้าเล็กหยุดชะงักเมื่อเปิดประตูห้องตรวจออกมาเห็นผู้ชายที่ทุกคนต่างก็พากันพูดว่าเขาเป็นสามีของฉัน นั่งก้มหน้างุดอยู่บนเก้าอี้ มือข้างหนึ่งของเขายังคงนวดขมับและหว่างคิ้วสลับไปมา คล้ายกับกำลังบรรเทาความเหนื่อยล้า
แวบหนึ่งมีความรู้สึกแปลกๆ แล่นเข้ามา ฉันเองก็ไม่รู้ว่ามันคืออะไร อยู่ดีๆ ก็นึกโทษตัวเองที่สร้างแต่เรื่องให้เขาไม่หยุดหย่อน ช่วงเวลาที่ผ่านมาฉันแอบเข้าไปดูMacBookอยู่บ่อยๆ เรียกได้ว่าทุกครั้งที่มีโอกาส เลยทำให้รู้ว่าเขาทำงานหนักมาแค่ไหน ไม่เหนื่อยสิแปลก เล่นควบสองบริษัท วิ่งไปวิ่งมา และไม่ว่าเขาจะทำมันเพราะต้องการช่วยบริษัทของป๊าจริงๆ หรือไม่ก็ตาม ฉันก็ไม่อยากสนใจเหตุผลแล้ว คงเป็นเพราะคำพูดอาม่าด้วยแหละมั้ง
[เชื่อใจสามีของตัวเองเถอะ อีไม่มีวันทำร้ายพวกเราหรอก]
ถึงฉันจะยังไม่เข้าใจมันทั้งหมด แต่ฉันก็เลือกจะเชื่อใจเขา…ในเรื่องนี้
และพอจะได้พักก็ต้องมาเหนื่อยเพราะเรื่องไร้สาระแบบนี้อีก ก็ไม่ใช่ว่าฉันจะเย็นชากับเขาจนไม่ได้รู้สึกอะไรหรอกนะ
“เป็นอะไรรึเปล่าคะ” เสียงเอ่ยถามจากนางพยาบาลที่ดังมาจากด้านห
Latest chapter
DEEP LOVE รักสุดใจ...นายแบดบอย DEEP LOVE : 16 (2/2)
“เธอก็ไม่ได้ขนาดนั้นป้ะวะ” ไอ้ห่าวาก็พูดเกินไป เล่นซะผม…จุกเลย นี่คนอื่นมองยัยคุณหนูของผมเป็นแบบนั้นเหรอวะ“ยิ่งกว่านั้นอีกเพื่อน” มันยังย้ำ“นะ กูขอร้อง” แต่ผมก็ไม่ถอดใจ ยังไงก็ต้องเป็นเฌอณารีนนี่แหละ“ไม่” และมันก็ยังคงคำตอบเดิม คำเดียวเน้นๆ เด็ดขาดจนผมแทบไปต่อไม่เป็น“มึงไม่คิดว่ากูเป็นเพื่อนแล้วใช่มะ พอมีเมีย กูก็ไม่สำคัญแล้วช้ะ?” เมื่อข้อร้องดีๆ ไม่ได้ผล ก็ต้องงัดมาทุกวิธี“อะไรวะ เกี่ยวกันตรงไหน” มันขมวดคิ้วมุ่น“มึงคิดดูนะ อย่างน้อยเฌอก็ยังพาเธอทำกับข้าว หรือพาไปเที่ยวเล่นได้ แบบที่ผู้หญิงเขาทำกันอะ มึงเข้าใจใช่ปะ”“ไม่เข้าใจ” มันตอบแบบไม่ไยดี ยกตัวอย่างให้เห็นภาพชัดขนาดนี้แล้วยังไม่เข้าใจ ไม่เจอแป๊บเดียว มันดูฉลาดน้อยลงนะ“เอาตรงๆ เลย กูคิดว่าลลิลน่าจะเหงา คือเธอไม่มีเพื่อนที่นี่เลย มีแค่คนเดียวเท่าที่กูเห็นนะ”“นั่นงะ เธอก็มีเพื่อนอยู่”“คือเขาก็ไม่ได้ว่างตลอดขนาดนั้น อีกอย่
DEEP LOVE รักสุดใจ...นายแบดบอย DEEP LOVE : 16 (1/2)
ฉันดึงประตูห้องนอนปิดพลางกวาดสายตามองหาป้าแม่บ้าน แต่ก็พบเพียงความว่างเปล่า บนโต๊ะอาหารก็เช่นกัน เธอลืมรึเปล่านะ…ว่าฉันต้องกินข้าวกินยาตรงเวลา จุดหมายถัดไปของฉันคือห้องครัว ถ้าคนที่กำลังตามหาไม่อยู่ในนั้น ก็คงต้องแสดงฝีมือเองแล้วละ สุดฝีมือของฉันคงเป็นเมนูไข่กับมาม่า แต่อย่างหลังคงต้องตัดทิ้งไปก่อน ไม่งั้นกระเพาะคงได้ทะลุจริงๆ แน่ฉันตรงไปเปิดตู้เย็น หยิบไข่ไก่แต่ยังไม่ทันได้เอาออกมา ฉันก็วางมันคืนที่เดิมเมื่อเหลือบไปเห็นหม้อขนาดกลางตั้งอยู่บนเตา ไอน้ำที่เกาะอยู่ใต้ฝาหม้อที่เป็นกระจกนั่นแสดงให้เห็นว่าไฟคงจะดับได้ไม่นานนัก ฝาหม้อถูกเปิดในเวลาต่อมา กลิ่นหอมกรุ่นของอาหารสุดโปรดลอยเตะจมูก จนทนแทบไม่ไหว ข้าวต้มกุ้งเนี่ย กินติดกันทุกมื้อ ทุกวันก็ยังได้ ไม่รู้สึกเบื่อเลยสักนิดขณะที่กำลังตักข้าวต้มใส่ถ้วย ฉันได้ยินเสียงเปิดประตูคอนโดและคิดว่าคงจะเป็นป้าแม่บ้านเลยเอ่ยถาม“ข้าวต้มนี่ ป้าทำไว้ให้ฉันใช่ไหมคะ”แต่ก็ไม่ได้รอฟังคำตอบ เพราะยังไงมันก็ต้องเป็นของฉันอยู่แล้ว“ฉันจัดการเองแล้ว ป้าไปทำอย่างอื่นต่อเลยก็ได้ค่ะ” ฉันพูดต่อขณ
DEEP LOVE รักสุดใจ...นายแบดบอย DEEP LOVE : 15 (2/2)
เขาเลี้ยวรถเข้าจอดหน้าร้านค้าที่เปิด 24 ชม. หลังจากที่ขับออกมาจากโรงพยาบาลได้สักระยะ“รอแป๊บนะ” เขาว่าพร้อมกับปลดสายเบลท์และเปิดประตูลงจากรถไปทันที ฉันเองก็ไม่ได้มีอารมณ์จะสนใจว่าเขาจะทำอะไร ซื้ออะไร ตอนนี้รู้สึกปวดแปลบๆ ในช่องท้องขึ้นมาอีกแล้วไม่นานเขาก็เดินหอบถุงพะรุงพะรังสามสีใบในมือไปใส่ไว้ท้ายรถ ฉันทำได้แค่มองตามเขาด้วยความไม่เข้าใจ นึกอยากจะซื้อของเยอะแยะอะไรเวลานี้….@คอนโด Gพอถึงคอนโดเขาก็พาฉันขึ้นมาส่งและน่าจะกลับลงไปเอาของอีกรอบ ความจริงช่วยกันถือขึ้นมาก็ได้นะ แต่ก็นั่นแหละ…เขาไม่ยอมฉันอาบน้ำ เตรียมพร้อมที่จะเข้านอน ทิ้งตัวลงนั่งบนเตียงแต่ยังไม่ทันได้ล้มตัวลงนอน ประตูห้องก็ถูกเปิดเข้ามาซะก่อน“กินนมหน่อยไหม” เขาถามพร้อมกับเดินถือกล่องนมเข้ามายื่นให้ฉัน“ไม่” ฉันตอบกลับห้วนๆ“แต่ไอ้หมอบอกว่า นมกินได้นะ แต่ไม่ต้องเยอะ เอาไว้เวลาหิวหรือรู้สึกปวดท้อง ช่วงที่ไม่ใช้เวลากินมื้อหลัก” แต่เขายังเซ้าซี้ไม่ลดละ อธิบายซะยืดยาว“ไม่กิน ฉันจะนอนแล้
DEEP LOVE รักสุดใจ...นายแบดบอย DEEP LOVE : 15 (1/2)
เท้าเล็กหยุดชะงักเมื่อเปิดประตูห้องตรวจออกมาเห็นผู้ชายที่ทุกคนต่างก็พากันพูดว่าเขาเป็นสามีของฉัน นั่งก้มหน้างุดอยู่บนเก้าอี้ มือข้างหนึ่งของเขายังคงนวดขมับและหว่างคิ้วสลับไปมา คล้ายกับกำลังบรรเทาความเหนื่อยล้าแวบหนึ่งมีความรู้สึกแปลกๆ แล่นเข้ามา ฉันเองก็ไม่รู้ว่ามันคืออะไร อยู่ดีๆ ก็นึกโทษตัวเองที่สร้างแต่เรื่องให้เขาไม่หยุดหย่อน ช่วงเวลาที่ผ่านมาฉันแอบเข้าไปดูMacBookอยู่บ่อยๆ เรียกได้ว่าทุกครั้งที่มีโอกาส เลยทำให้รู้ว่าเขาทำงานหนักมาแค่ไหน ไม่เหนื่อยสิแปลก เล่นควบสองบริษัท วิ่งไปวิ่งมา และไม่ว่าเขาจะทำมันเพราะต้องการช่วยบริษัทของป๊าจริงๆ หรือไม่ก็ตาม ฉันก็ไม่อยากสนใจเหตุผลแล้ว คงเป็นเพราะคำพูดอาม่าด้วยแหละมั้ง[เชื่อใจสามีของตัวเองเถอะ อีไม่มีวันทำร้ายพวกเราหรอก]ถึงฉันจะยังไม่เข้าใจมันทั้งหมด แต่ฉันก็เลือกจะเชื่อใจเขา…ในเรื่องนี้และพอจะได้พักก็ต้องมาเหนื่อยเพราะเรื่องไร้สาระแบบนี้อีก ก็ไม่ใช่ว่าฉันจะเย็นชากับเขาจนไม่ได้รู้สึกอะไรหรอกนะ“เป็นอะไรรึเปล่าคะ” เสียงเอ่ยถามจากนางพยาบาลที่ดังมาจากด้านห
DEEP LOVE รักสุดใจ...นายแบดบอย DEEP LOVE : 14 (2/2)
[Matusin Talk]“ลลิล” ผมเดินเข้าไปแตะไหล่บางที่ยืนตัวงอกุมท้องหันหน้าเข้ากำแพง อยู่หน้าผับไอ้ดิน“คะ…คุณ” เธอเงยหน้ามองและขานเรียกอย่างเลื่อนลอย ใจผมกระตุกวูบทันทีที่เห็นใบหน้าหวานซีดเผือดแบบที่ไม่เคยเห็นมาก่อน ขนาดถูกแต่งแต้มด้วยเครื่องสำอางบางส่วนมันยังดูออกว่าซีดผิดปกติ“ทำไมหน้าซีดแบบนี้วะ บ้าเอ้ย!” ผมรีบช้อนร่างบางขึ้นในท่าเจ้าหญิงเดินตรงกลับมาที่รถตัวเอง เป็นบ้าอะไรถึงปล่อยให้ตัวเองอยู่ในสภาพแบบนี้ ผมคิดว่าต้องหนักมากแน่ๆ ไม่งั้นเธอคงไม่ยอมให้ผมมารับผมบรรจงว่างเธอลงบนเบาะ ก่อนจะเอื้อมดึงเบลท์มาคาดให้ ปิดประตูและเดินไปนั่งประจำที่ตัวเอง กดต่อสายหานายแพทย์ใหญ่ ผ่านปุ่มคำสั่งบนพวงมาลัยและออกรถโดยไม่รอให้ปลายสายตอบรับ“รับสิวะ…รับสิ” ผมพึมพำออกมาอย่างร้อนใจ ไอ้ห่านั่น…มันทำอะไรอยู่วะ ผมลอบมองผู้หญิงข้างๆ เป็นระยะ เธอยังคงเอามือกุมท้อง หน้านิ่วคิ้วขมวด เม็ดเหงื่อผุดขึ้นเต็มกรอบหน้าผมอดไม่ได้ที่จะยืนมือไปเกลี่ยเช็ด เจ็บหนักขนาดนี้…ยังจะออกมาเที่ยวอีก
DEEP LOVE รักสุดใจ...นายแบดบอย DEEP LOVE : 14 (1/2)
หนึ่งสัปดาห์ต่อมา….21.00 น.ฉันยืนใส่ตุ้มหูอีกข้างหน้ากระจกให้เสร็จก่อนหันซ้ายหันขวา สำรวจความสวยของตัวเองอีกนิดหน่อย หยิบกระเป๋าสะพายคู่ใจเดินลิ่วออกมาจากห้องนอน เท้าเล็กชะงักเมื่อเห็นหมอนกับผ้าห่มพับไว้อย่างดีโดยฝีมือป้าแม่บ้านที่ถูกจ้างมาในช่วงกลางวัน ทั้งทำความสะอาดและดูแลฉันช่วงนี้นายมธุษินทร์กลับดึกทุกวัน มิหนำซ้ำกลับมาแล้วยังทำงานต่ออีก เขาก็เลยไม่มีเวลาเข้าไปกวนฉันในห้อง ตื่นเช้ามาก็ไม่เคยเจอ ป้าแม่บ้านบอกว่าเขาออกไปก่อนที่เธอจะมาถึงด้วยซ้ำ นั้นแปลว่าเขาออกไปทำงานตั้งแต่ยังไม่แปดโมงเช้า แต่ก็ถือเป็นเรื่องที่ดี…การเจอกันของเราควรเกิดขึ้นให้น้อยที่สุดฉันหลุดยิ้มมุมปาก ก่อนจะเดินตรงออกจากคอนโดแต่ความจริงฉันยังไม่เลิกล้มความคิดที่จะเข้าไปทำงานที่บริษัท ถึงแม้จะไม่มีใครเห็นด้วยเลยก็ตาม ไม่ว่าจะเป็นอาม่าหรือแม่ นายมธุษินทร์นั่นยิ่งแล้วใหญ่ สั่งห้ามเด็ดขาด ทำไมทุกคนถึงคิดว่าฉันทำงานไม่เป็นนะช่วงเวลาที่ผ่านมาฉันพยายามเข้าไปอ้อนอาม่าทุกวัน แต่ก็ไม่สำเร็จ แอบเข้าไปที่บริษัท ก็โดนแม่ไล่กลับ เฮ้อออ…แต่คนอย่างฉัน
You may also like
Bad Engineer เพื่อนรักร้ายวิศวะหวงรัก
BlueSoda2.8K viewsFRIENDS SECRET รักลับของนายเพื่อนสนิท
MaRich_6.9K viewsวิศวะร้ายคลั่งรัก
Bluebell038.1K viewsยัยวิศวะตัวร้ายปราบเสือให้เป็นแมว
WANSUK14392.6K viewsบ่วงรัก ทินกร
โอชิม่อน244 viewsแผนรักร้ายของนายเพลย์บอย
ยัยแม่มดแสนน่ารัก1.9K viewsBe mine วิศวะเถื่อน
NaLa.Sri5.2K viewsขย่มรักพ่อเลี้ยง
inglada1.7K views
