MYZTERY HORO ::: EP.28

@ LISA’S CONDO

ฉันเลิกเรียนแล้วกลับมาที่คอนโดแบบลืมซะสนิทว่าจะแวะไปเอากล่องข้าวที่ห้องเฮียคิน แต่ช่างเถอะ เพราะมันมีบางอย่างที่สำคัญมากกว่านั้นเยอะนี่นา คิกๆๆๆ

เอ๊...งานวันเกิดเฮียบีทธีม Bikini งั้นหรอ แล้วฉันจะใส่สีอะไรดีอ่ะ ชมพูก็จะดูหวานไป มันดูไม่เข้ากับบรรยากาศแซ่บเว่อร์ที่ Ztudio เท่าไหร่ แต่อุ๊ย! ครั้งนี้เราต้องตั้งใจเลือกมากๆเลยน้า เพราะ Ztudio น่ะ เป็นถิ่นรุ่นพี่เตโชเค้า ยังไงก็ต้องได้เจอนี่นา โฮ่ะๆๆๆ >/////<

“ทำไรอ่ะ”

“เย้ย =[]=”

ระหว่างที่ฉันกำลังนั่งเลือก Bikini อย่างอารมณ์ดี โรสก็โผล่หน้าเข้ามาในห้องแบบไม่ให้สุ้มให้เสียง เล่นเอาฉันชะงักไปแป๊บนึงเลย

“อะ...อ๋อ ลิซเลือก Bikini อยู่อ่ะ ไม่รู้จะใส่สีไร”

“ไม่รู้ก็ไม่ต้องใส่”

โรสตอบกลับมาด้วยสีหน้าเฉยๆ เฮ้ยๆ ทำไมโรสดูไม่ตื่นเต้นเลยอ่ะ ทุกทีเรื่องธีมงานสำคัญแบบนี้เราไม่เคยพลาดกันเลยนะ - -*

“ไม่ใส่ได้ไงอ่ะ นี่งานวันเกิดเฮียบีทเชียวนะ”

“ทำอย่างกับว่าใส่ไปพวกเฮียๆจะโอเคแล้วไม่โยนเสื้อมาคลุมให้งั้นแหละ”

เออแฮะ ก็ใช่...

เนี่ย! ยิ่งคิดว่าพวกเฮียๆดูแลเราดีเท่าไหร่ มันก็อดปลื้มใจไม่ได้เลยน้า ศิษย์พี่ของพวกหนูน่ะ เท่ระเบิดยิ่งกว่าใครรร

“งั้นเดี๋ยวลิซใส่ไว้ข้างใน”

“เพื่อ?”

“เอ้า อย่างน้อยก็ไปตามธีมไง ถ้าเฮียบีทรู้จะได้ประทับใจ ^_^ โรสก็ใส่ด้วยสิ เอาแบบปลดตะขอหน้ามั้ย โรสชอบดีไซน์ประมาณนี้นี่นา นะๆใส่นะ คิดซะว่าเป็น Bikini นำโชคก็ได้ ฮ่ะๆๆๆ”

ฉันพูดไปขำไป งื้ออออ วันนี้แหละจะได้ใกล้รุ่นพี่เตโชแบบ Exclusive เพราะเขาต้องมาแน่ นี่มันงานวันเกิดเฮียบีทที่เป็นเพื่อนของเฮียพายและเฮียโย โอ๊ะรู้สึกว่าเฮ๊ยจะซี้กับรุ่นพี่เลโอด้วยเชียวนะ

ถ้างั้นล่ะก็ เอาเป็นว่า... I Choose it!

ฉันเลือก Bikini สีม่วง บราบิดเกลียวน่ารักๆข้างหน้าชุดนี้ดีกว่า ก็ช่วงนี้สีนำโชคทางความรักของฉันมันสีม่วงนี่นา ฮ่ะๆๆๆ

@ ZTUDIO

เฮ้~! ตู้มมม

“โทษนะฮะไอ้เด็กแฝด เปลี่ยนที่นั่งเล่นมือถือกันไง๊”

เฮียบีทพูดแล้วยกแก้วเหล้ากระดกอยู่หลายอึก แถมยังหันไปส่งซิกส์ให้สาวๆที่เดินผ่านแทบจะทุกคนเลยก็ว่าได้

ไม่ดีๆ เรื่องเจ้าชู้พี่แกคือที่หนึ่ง แบบนี้จะหาแม่ของลูกเจอได้ไง -*-

“แป๊บดิเฮีย เล่นเกมอยู่ไม่เห็นไง๊”

โรสตอบกลับเฮียทั้งที่ยังก้มหน้าก้มตากดมือถือยิกๆตามที่เฮียบอก ในขณะที่ฉันก็นั่งดูอะไรในโซเชียลไปเรื่อยเปื่อย บางทีก็แว๊บไปตามข่าวสารใน Know more บ้าง แต่ไม่ว่าจะมีข่าวใหม่ขนาดไหนก็ไม่พ้นต้องมีกระทู้ที่เกี่ยวข้องกับ Nightshade กินพื้นที่บน Feed ข่าวซุบซิบในมหาลัยอยู่ดี

“แล้วนี่...อีกสองเฮียไปไหนล่ะคะ คนเริ่มมากันเยอะแล้วไม่ใช่”

เอาจริงฉันก็ถามไปงั้นแหละน้า เพราะเท่าที่ดูจากโต๊ะ VIP ที่เรานั่ง ต้องมากันครบแน่เลยอ่ะ รุ่นพี่ Nightshade สมาชิกแก๊งค์เทพเจ้า ที่หนึ่งในนั้นคือเนื้อคู่ของเรา งื้ออออ >_<

“พวกแม่งเล่นตัวอยู่”

“ก็ตามสิคะ ให้ลิซตามให้ป่ะ เดี๋ยวหนูโทรไปพอเฮียๆรับ เฮียบีทก็ด่าเลยนะ! ฮ่ะๆ”

ฉันพูดทีเล่นทีจริงออกไป เฮียบีทก็หลุดขำนิดหน่อย

“หึ... ไอ้แฝดน้องทำไมมันเกรี้ยวกราดจังวะ”

“ก็แหม...หนูอยากเจอ...”

“ยังอีก ยังไม่เลิกเพ้อ รู้ละ”

ไม่ต้องรอให้ฉันพูดออกไปหรอก เฮียบีทที่รู้ใจฉันดีกว่าใครก็พูดขัดขึ้นมาเลยจ้ะ งื้ออออ เบื่อศิษย์พี่ที่รู้ทันอ่ะ หนูซ้อมเขินรุ่นพี่เตโชมาตั้งแต่บ้าน นี่เค้าจะมารึยังงงง >_<

พรึ่บ!

แล้วอยู่ๆเฮียบีทก็หยิบมือถือขึ้นมา ก่อนจะกระตุกยิ้มมุมปากร้าย จ่อกล้องมือถือมาที่โรสและฉันมั่นใจว่าเฮียบีทตั้งใจแอบถ่าย!!!

“อีกแป๊บก็โผล่มา รอเลย”

เนี่ยยยย ศิษย์พี่หนูเป็นคนร้ายๆ เมื่อกี๊ถ่ายรูปโรสไปยั่วเฮียโยใช่มั้ย ก็ดี๊...เนื้อคู่หนูจะได้ขึ้นมาพร้อมเฮียไปเลยไง โฮ่ะๆๆๆ

อีกด้านหนึ่ง...

@ KIRA’S CONDO

::: KIRA :::

“ประท้วงเหี้ยไรไม่แดกข้าว”

“ไม่เสือก”

ผมตอบกลับไอ้แม็คที่นั่งกินข้าวฝีมือป้ามาร์ธาที่ท่านให้คนเอามาส่งให้แบบชิลๆคนเดียว

“อ๋อเดี๋ยวนี้ฝีมือแม่กูไม่เด็ดแล้ว กินเป็นแต่ข้าวกล่อง....”

“ไม่ต้องแซว -_-”

เออ ผมน่าจะยังไม่เคยบอก ว่าป้ามาร์ธาคนสนิทของท่านปู่ท่านย่า ถ้านับตามสายเลือดจริงจังก็คือแม่ไอ้แม็คนี่แหละ แต่ด้วยหน้าที่ที่ได้รับมอบหมายมาตั้งแต่ผมยังเด็ก ทำให้ท่านต้องเทียวไปเทียวมา คอยดูแลทั้งผม ยัยแม่มดเฟรย่ากับไอ้ติณณ์ รวมถึงลูกชายตัวเองที่แม่งชอบแวะมาฝากท้องที่นี่

“เค้าไม่มาก็ไปหาดิวะ ถ้าคิดถึงจนแดกไรไม่ได้ขนาดนี้ละ”

ไอ้แม็คมันตักข้าวเข้าปากแล้วพูดออกมา ยังอีกนะมึง...

“หาที่ไหน? DS Castle? ถ้าไปเป็นเพื่อนก็ไป ป่ะดิ”

ในเมื่อแม่งไม่ยอมหยุด ผมเลยสวนกลับไปแล้วมันก็เงียบเป็นโรบอทโดนปิดสวิทช์

“.......”

หึ... ก็เพราะ DS Castle ที่ว่า นอกจากไอ้ติณณ์ที่ไปๆมาๆ ที่นั่นก็เป็นปราสาทประจำการชั้นดีของยัยแม่มดพันปีไงล่ะ นึกเรื่องพวกมึงทีไรอยากกระทืบไอ้เวรนี่ซ้ำอีกสักที

“อ่อนฉิบหาย ถ้าใจกากอย่าปากเก่ง”

“…Ztudio ไสหัวไป”

พอผมกระตุกยิ้มมุมปากอย่างผู้ชนะออกไป ไอ้แม็คที่ทำลายความเงียบของตัวเองด้วยการหยิบมือถือขึ้นมาเล่น ก็ทำเป็นเสียงเข้มขึ้นมา พร้อมกับโยนมือถือตัวเองมาให้

หมับ!

“เด็กมึงไปตามหาเนื้อคู่ละ น่าเสียดาย”

“?”

ผมฟังแล้วก้มมองจอมือถือของไอ้แม็คที่ปรากฏพิกัดมือถือผมอีกเครื่องที่ลิซใช้อยู่ และแม่ง... ใช่จริงตามนั้น ยัยนั่นอยู่ที่ Ztudio ไม่ต้องบอกก็รู้ งมงายเรื่องดวงดาวขนาดนั้น ก็แน่นอนอยู่ละว่าต้องไปหาไอ้เวรนั่น

“ร้องไห้แล้วมั้ง ลักษณะหนึ่งสตรีจะกลายเป็น Leader’s Wife กูรอลุ้นเลยครับว่าลิซจะประทับตราในฐานะไหน”

เวร! ฐานะรักษาการมั้งปากเก่งฉิบหาย!

ไอ้เหี้ยแม็คลอยหน้าลอยตาใส่ผมเหมือนตัวเองเป็นผู้ชนะบ้าง แล้วมันก็ตักข้าวเข้าปากชิลๆ ถ้าไม่สนิทกูถีบตกโต๊ะละเนี่ย มั่นหน้าเหี้ยๆ

“ยังอีก เป็นกูไปเอาคืนแล้วเนี่ย นั่งอึ้งทำเหี้ยไรกุญแจรถกองอยู่นั่น เลือกสักคัน”

เชี่ย...วันนี้แม่งพูดมากจังวะ -_-

@ ZTUDIO

“อ๊อง เอาน้ำไรมั้ย”

“น้ำใจ ^_^”

ฉันตอบกลับเฮียบีทที่เห็นว่าน้ำเปล่าในแก้วหมดแล้ว และแน่นอนว่าศิษย์พี่ที่แสนใจดีและอ่อนโยนของฉันก็....

“ถุย”

“นั่น! หนูบอกว่าน้ำใจไม่ใช่น้ำลาย >[]<”

“เปิดศึกกันอีกละ เวลาไปติวกันสองคนไม่ฆ่ากันตายไง๊ -_-”

พอฉันขึ้นเสียงใส่เฮียบีท โรสที่กำลังนั่งเล่นเกมก็พูดลอยๆออกมา เห๊อะ! ติวเติวอะไร เฮียบีทไม่เคยตั้งใจเลยสักครั้ง แต่ครั้งล่าสุดอภัยให้เพราะเฮียอุตส่าห์ไปช่วยตามหารุ่นพี่เตโชที่ตามจีบดาวยูเรนัสที่ห้องสมุดไง

“น้ำใจนี่นั่ง UFO ไปกินนอกอวกาศมั้ย?”

พูดไปเฮียก็ยักคิ้วกวนบาทาพร้อมกับคีบน้ำแข็งในถังโยนลงแก้วฉันแบบลวกๆเหมือนแกล้งกันอยู่ได้

“โอ๊ะ! เฮียจะซื้อ UFO ให้ลิซหรอ ได้ดิ เดี๋ยวไปเก็บดาวมาเป็นของขวัญวันเกิดให้ด้วยนะเอามั้ย ^_^”

“ประสาทแดกไปแล้วน้องกู -_-”

“อ๋อ ประสาทแดกหมายถึงสมองกินคน คนกินสมอง สมองกับคนกินหนอน หรือว่าหนอนง่วงนอนหรือว่าไง แบร่! ฮ่ะๆๆๆ”

“=_=^”

อ๊ะ งง! งงไปเลย ฉันพูดฉันยังงง เฮียจะไม่งงได้ไง ฮ่าๆๆๆๆ

“เปล่า ประสาทแดกหมายถึงไอ้เด็กอ๊องจะโดนโยนลงน้ำ”

พรึ่บ!

“ว๊ายเฮีย ม่ายยยย”

พูดจบเฮียบีทก็ทำท่าจะลุกขึ้นมา ฉันเลยร้องห้ามไว้ แล้วในจังหวะที่กระโดดหลบกันวุ่นวาย มือถือที่ปิดเสียงไว้ของฉันมันก็สั่น...

ครืด

KIRA : มาเอา

หืม? แจ้งเตือนจากคุณพระอาทิตย์นี่นา แล้วมาเอาคืออะไร? อ๋อ นึกออกละ สงสัยมาทวงให้ไปเอากล่องข้าวกับ Dream Catcher

LISA : ฝากไว้ก่อนนะคะ เดี๋ยวพรุ่งนี้หนูเข้าไป

แต่ทันทีที่ฉันพิมพ์ตอบกลับไป เฮียคินก็พิมพ์สวนกลับมาเร็วมาก

KIRA : เดี๋ยวนี้!

เอ้า -3- แล้วจะไปเดี๋ยวนี้ได้ไงเนี่ย ก็บอกว่าฝากไว้ก่อน หวงพื้นที่ห้องรึไง

LISA : หนูไม่ไปไหนคนเดียวตอนดึก

LISA : มันอันตรายเคยบอกแล้วไง -3-

KIRA : ออกมา

ออก? แล้วจะให้ออกไปไหนอ่ะ อ๋อหรือว่าเฮียเอามาให้ที่คอนโด อุ๊ยแต่ไม่หรอกมั้ง ถ้าใช่นี่ใจดีผิดวิสัย -*-

LISA : ออกไปไหน หนูไม่ได้อยู่ที่คอนโดนะ : LISA

KIRA ส่งรูปภาพถึงคุณ

เอ๋? แล้วอยู่ๆเฮียก็ส่งรูปหน้าทางเข้า Ztudio มา o_O?

LISA : อ้าว เฮียรู้ได้ไงว่าหนูอยู่นี่อ่ะ

KIRA : Zone?

นั่นแน๊ะ ถามไม่ตอบซะด้วย

LISA : VIP ค่ะ เฮียรอที่ Zone รับแขกก็ได้นะ

KIRA : ให้ไว ชักช้าเขวี้ยงทิ้ง

LISA : ค่าๆ ดุจังนะคุณพระอาทิตย์

LISA : หนูจะรีบลงไปเดี๋ยวนี้แหละค่ะ

KIRA : สามนาที ไม่งั้นไปคุ้ยขยะ

ง่ะ อะไรของเค้ากันล่ะเนี่ย เอาแต่ใจเสมอต้นเสมอปลายเลยนะ -*-

“โรส ลิซไปหาเพื่อน Zone รับแขก VIP นะ”

“อื้ม (- -)(_ _) ”

ฉันหันไปบอกโรสแล้วลุกขึ้น ส่วนเฮียบีทที่ตอนแรกจะไฝว้กันน่ะหรอ ตอนนี้คอแทบหักแล้วจ้ะ มองตามสาวสวยแถวโต๊ะค็อกเทลอยู่นั่นน่ะ

แล้วจังหวะที่ฉันเดินออกมา เฮียโยก็มาพอดี แต่ทำไมไม่เห็นรุ่นพี่เตโชจะมาด้วยเลยอ่ะ ชิชะ! :(

“มองไมเฮียโยคนชั่ว”

“ไอ้เด็กอ๊องสมองรั่ว”

พรึ่บ หวืดดด!

“เย้ย =[]=!”

ว๊ากกก บอกแล้วว่าพฤติกรรมเลวร้ายของบรรดาเฮียๆของฉันมันสามารถติดต่อกันได้ พอโดนฉันทักเข้าหน่อยเฮียโยก็ทำท่าจะลากฉันโยนลงน้ำเลยอ่ะ แม่เจ้า น้องลิซใจหาย หนูใส่ Bikini สีม่วงมาโชว์รุ่นพี่เตโชน้า ไม่ได้มาโชว์พวกเฮียซะเมื่อหร่ายยยย ถึงจะใส่ไว้ข้างใน ทำยังไงก็ไม่เห็นก็เถอะ -3-

แต่เฮ้ยยย เฮียคินรออยู่ข้างนี่นา นะ...นี่เกินสามนาทียังอ่ะ โอ๊ยตาย ต้องรีบแล้วตายๆ O[]O!

พลั่กกกก! แกร๊ก!

แล้วเพราะความรีบร้อนและไม่ระวังของฉัน ก็ทำให้ฉันวิ่งไปชนกับพี่สาวคนนึงที่กำลังก้มหน้ากดมือถือและหมุนตัวมาทางนี้พอดีเข้าอย่างจัง มิหนำซ้ำแรงกระแทกยังทำให้มือถือที่เราถือไว้ทั้งคู่หล่นลงกระเด็นหล่นไปพร้อมกัน

“ขะ...ขอโทษค่ะ เป็นอะไรมั้ยคะ =[]=!”

พรึ่บ!

ฉันก้มลงเก็บมือถือใกล้ตัวแล้วยกมือไหว้พี่สาวคนนั้นอย่างเลิ่กลั่ก ง่า... หน้านิ่งๆแบบนั้นจะดุเหมือนพี่ฟาเดียแฟนเฮียแม็ครึเปล่าอ่ะ ถ้าเป็นแบบนั้นฉันรับมือไม่ไหวหรอกนะ >_< แล้วพี่สาวคนนั้นก็ก้มลงเก็บมือถืออีกเครื่องนึงเหมือนกัน

 “อะ..เอ่อ อย่าเพิ่งโกรธนะคะ คือ..มือถือเป็นไรมั้ย ถ้ามันพังลิซจะซื้อคืนให้ แต่ว่าอย่าโกรธลิซเลยนะคะ ลิซไม่ได้ตั้งใจ T/T”

“หึ...”

แล้วอยู่ๆพี่สาวคนนี้ก็มากระตุกยิ้มมุมปากใส่ฉันซะงั้นอ่ะ บะ...แบบนี้คือยิ้มอ่อนๆแต่เข้มข้นไปด้วยความแค้นสินะ ฮืออออ หาเรื่องใส่ตัวอีกแล้วฉันนน T^T

“ทำไมต้องทำขนาดนั้น”

“คะ?”

เอ๊ะ คือยังไงนะ?

“ไม่เห็นต้องไหว้เลย ไม่เป็นไร”

เพราะท่าทางของพี่สาวทำให้ฉันงง แถมเธอก็ยังชี้มาที่สองมือของฉันที่กำลังไหว้ขอโทษเหมือนจะบอกเป็นนัยๆว่าให้เอาลง

“ตะ..แต่ว่า...มันร่วงไปแบบนั้น...”

“ก็ยังใช้ได้นะ ไม่เห็นเป็นไร”

ครืดดด ครืดดด

และยังไม่ทันที่ฉันจะตอบอะไร มือถือในมือก็สั่นขึ้นมา แต่ไม่ต้องดูก็รู้ว่าใครอ่ะ เฮียคินเอาหนูตายแน่ ง่าาา =[]=!

“ไม่เป็นไร ไปเถอะ”

“ค่ะ ลิซขอโทษนะคะ ขอโทษจริงๆ ไม่ได้ตั้งใจค่ะ”

ถึงจะรู้สึกอยู่มาก แต่สิ่งที่กลัวมากกว่าคือคุณพระอาทิตย์ต้องเอา Dream Catcher หนูไปทิ้งถังขยะจริงๆแน่อ่ะ ฉันเลยรีบขอโทษพี่สาวตรงหน้าอีกครั้ง แล้วใส่ตีนผีวิ่งหนีมาขึ้นลิฟท์แบบรวดเร็วเลยล่ะ

ติ๊งงงง!

แล้วทันทีที่ประตูลิฟท์เปิดออก ฉันก็ใช้เวลากวาดสายตามองหาเฮียคินท่ามกลางคนเยอะแยะในโซน VIP อยู่สักพักเหมือนกัน แล้วก็เจอเขายืนโดดเด่นแม้จะอยู่ในมุมมืด แถมมีเสื้อสูท Treatise ของฉันพาดบ่าเอาไว้ด้วยสีหน้าดุๆอย่างนั้น

แฮ่กๆๆ โอ๊ย วิ่งแค่นี้ก็เหนื่อยเหมือนกันนะเนี่ย >_<

“เฮียยย ขอโทษนะคะ พอดีว่าลิซ...”

“ชักช้า”

โอ้โหพ่อหนุ่มจ๊ะ รอนิดรอหน่อยก็ไม่ได้เลยนะ แล้วหน้านี่จะมุ่ยไปไหนอ่ะ

“อย่ามาว่าหนูนะ เฮียเองนั่นแหละ นึกอยากจะมาก็มา -3-”

พรึ่บ!

ฮึ่ย! แล้วอยู่ๆเฮียคินก็โยนเสื้อสูท Treatise บนบ่านั่นเข้ามาเต็มหน้าฉันเลยอ่ะ แถมยังจ้องมานิดหน่อยแล้วหลุดยิ้มนิดๆเหมือนผีเข้า อ้าวๆ แล้วเอามือมายีหัวฉันซะด้วยก่อนจะเดินหนีไปหน้าตาเฉยอีก อะไรของเค้าน่ะ - -*

“งื้อออ แกล้งอีกละเฮียคินอ่ะ! หนูจะไม่พูดด้วยแล้วนะ!”

อ่ะ ไม่ฟังอีกละไม่ฟังงงงง อยากมาก็มาอยากไปก็ไป อะไรก๊านนน >[]<

“ไม่ต้องมาทำเป็นเข้มเลย! คราวนี้หนูจริงจัง! ไม่ต้องมาง้อหนูเลยด้วย หนูใจแข็งเป็นหิน โกรธนะโกรธ โกรธแล้วด้วย โกรธ-สาม-วัน!!! -3-”

กึก!

ฉันกอดอกเดินตามแผ่นหลังกว้างที่เดินหนีต้อยๆ แต่พอเดินไปไม่กี่ก้าว เฮียคินก็ชะงักฝีเท้าแล้วหยุดมองอะไรก็ไม่รู้นิดหน่อย

“อะ...อ้าว”

นี่พี่สาวที่ฉันเดินชนเมื่อกี๊นี่นา มายืนอยู่ตรงนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่อ่ะ 

“มีไรรึเปล่าคะ หรือว่ามือถือ...”

“หยิบสลับกัน”

พี่สาวยื่นมือถือในมือของเธอมาให้ ฉันเองก็เพิ่งสังเกตว่ามือถือในมือฉันมันไม่ใช่ของตัวเอง แค่รุ่นเดียวกัน สีเดียวกันเท่านั้น โอ๊ยยย ชนเค้าแล้วยังหยิบมาผิดอี๊กกกก -*-

“ขะ..ขอโทษอีกครั้งนะคะ”

“ลิซ..สินะ” พี่สาวตรงหน้าอมยิ้มและมองมา แต่...

“หืม? เอ่อค่ะ ลิซ่าค่ะ แต่ถ้าให้เดา...พี่สาวต้องเป็นรุ่นพี่แน่ๆเลยใช่มั้ยคะ –[]- งื้อออ ขอโทษนะคะ ขอโทษอีกทีค่ะ =/=”

“...นี่เฟรย่า”

แล้วในจังหวะที่ฉันเลิ่กลั่กขั้นสุดเพราะยังรู้สึกผิดอยู่ลึกๆ เฮียคินก็พูดขึ้นมา ฟะ...เฟรย่าหรอ? เฟรย่านี่ชื่อคุ้นๆแฮะ เหมือนเคยได้ยินที่ไหน คิดก่อนๆ มันติดอยู่ที่ปาก อ๋อรู้ละ คุณเฟรย่าเจ้าของเบอร์มือถือในเครื่องนี้น่ะหรอ อ๋อใช่!!!

อ้าว...แต่หันมาอีกทีพี่สาวเค้าก็เดินไปแล้วล่ะ อุ๊ยนั่นไง ผมยาวดำสนิทแบบนั้นหนูจำได้ ว่าแต่...

“เฮียรู้จักพี่เค้าแล้วทำไมไม่บอกหนูล่ะ วู้ว เค้าโกรธเฮียสามบวกหนึ่งวัน รวมเป็นสี่แล้วด้วยนะ ฮึ่ย! ง้างมือแล้วด้วย เอาสักทีดีมั้ยฮะ!”

“แล้วไมต้องบอกด้วยอะ”

ให้ตาย! ทั้งที่ฉันง้างมือจะทำรุนแรงอยู่ร่อมร่อ เฮียคินก็ยังจะกล้าต่อล้อต่อเถียงกันซะได้

“เอ้า ก็หนู....”

เอ๊ะ! ระ...รุ่นพี่เตโช นั่นรุ่นพี่เตโชใช่มั้ย เห็นแว๊บๆว่าเดินไปทางห้องน้ำอ่ะ ว๊ายยยย >_<

ยังไม่ทันที่ฉันจะพูดจบ เรดาร์สแกนคลื่นความถี่ของเนื้อคู่ก็กะพริบปิ๊บๆ ทำให้ฉันเบนความสนใจจากเฮียคินไปหารุ่นพี่จนหมด

หมับ!

“คุณพระอาทิตย์รอเดี๋ยวนะคะ เดี๋ยวหนูจะมาเถียงด้วย รอหนูก่อนนะหนูจะไป...เอ่อไป...ห้องน้ำ ใช่! ไปห้องน้ำ รอตรงนี้นะ!!”

ว๊ากกกก ฉันคว้าแขนเฮียคินแล้วพูดออกไปยาวเหยียด พูดจบฉันก็วิ่งเร็วจี๋ตามหลังรุ่นพี่เตโชที่เดินเลี้ยวเข้ามุมตึกข้างหน้าไปแบบติดๆ และ...

ตุ้บ!

“ว๊ายยยย O_O”

พรึ่บ!

อะ...อีกแล้ว อีกแล้วอ่ะที่ฉันชนเขา อร๊ายยยย อีกแล้วที่รุ่นพี่มาคว้าฉันไว้ เขินอ่ะอร๊ายยยยย >////////<

“ขะ...ขอโทษค่ะรุ่นพี่ คือหนู...เอ่อคือหนู...งื้ออออ >_<”

“ซุ่มซ่ามฉิบ”

...เอ๋???

เพราะเสียงที่ได้ฟังมันคุ้นๆ และไม่ได้ละม้ายคล้ายกับโทนเสียงของรุ่นพี่เตโชเลยสักนิด ฉันเลยเงยหน้าขึ้นไปแล้วก็ต้องเจอกับ...

“ง่าาา....ทำไมกลายเป็นเฮียพายไปได้อ่าาา >[]<”