MYZTERY HORO ::: EP.68 (END)

หลายชั่วโมงต่อมา...

"กลับมาแล้วค่าาา U_U"

ฉันยื่นซองเอกสารที่ใส่ทะเบียนสมรสเป็นหลักฐานให้เฮียติณณ์ดู แล้วก็เพิ่งสังเกตว่าในนี้มีทั้ง Nightshade และ Nightshade's Lady นั่งอยู่

"เอ้าโรส! แล้วก็พวกเฮียๆด้วยนี่นา สวัสดีค่าทุกคน~ ^_^"

"ไง ได้ข่าวว่าไม่โสดแล้วหรอ ใช่ม้า~"

โรสเอ่ยปากแซวฉันก็หันไปยิ้มกับเฮียโย แต่ไม่ได้การละ เฮียๆอยู่ที่นี่ทั้งที

"หึ๊ยยย ฟ้องเฮียดีกว่า เฮียขะ...."

กึก...

แล้วพอก้าวขาจะไปโผล่ตรงกลางระหว่างเฮียโยกับเฮียพาย อยู่ๆขาฉันก็ชะงักไปเพราะสายตาผู้หญิงของเฮียพายที่มองมาพอดี

"เอ่อคือ..."

"ขอโทษนะ...ลิซ ที่วันนั้นเข้าใจผิด"

เอ๋??? รุ่นพี่เป็นฝ่ายขอโทษฉันงั้นหรอ เรื่องจริงหรอเนี่ย ฉันเลยหันไปมองหน้าเฮียพายสลับกับเฮียคิน นี่อย่าบอกนะว่ามีใครไปทำอะไรมาเนี่ย

"อ๋อ เอ่อคือ...ไม่เป็นไรเลยค่ะเจ๊...นิลลา แหะๆ"

"ว่า?"

จังหวะที่ฉันหันไปยิ้มแห้งๆ เฮียพายก็ถามมา โอ๊ะเกือบลืมแหนะ

ฟุ้บ!

"คือว่าเฮียขาาา~ อะแฮ่ม ลิซขอแทรกหน่อยน้า เฮียขา เฮียคินบังคับให้หนูไปจดทะเบียน โดยมีเฮียติณณ์! เป็นผู้สมรู้ร่วมคิดค่าา... อะแฮ่มอีกที! เฮียช่วยกระทืบใครสักคนให้หน่อยได้มั้ยคะ หนูปวดร้าวหัวใจมากที่เค้ามาปู้ยี่ปู้ยำบังคับขู่เข็ญเอาลายมือหนูไปเซ็นต์ในใบทะเบียนสมรสค่ะ!!!"

ฉันอาศัยจังหวะนี้แทรกตัวเข้าไปตรงกลางระหว่างเฮียโยกับเฮียพายที่นั่งติดกันแล้วกอดแขนทั้งคู่ไว้คนละข้าง ก่อนที่เฮียพายจะมองเฮียคินแว๊บนึงแล้วหันไปหาเฮียติณณ์

"มึงด้วย?"

"หน้าที่ทั้งนั้น"

เห๊อะ เฮียติณณ์โกหกเล่า! ส่วนเฮียโยความหวังของหมู่บ้านก็ฉะเฮียคินก่อนเลยจ้าาา~!

"มึงบังคับน้องกูหรอฮะ!"

โว้ววว~ เสียงเข้มใช้ได้ เท่มากเลยลวกเพ่!

"ใช่ค่ะเฮียยย~ ขอใส่เดี่ยวกันตัวๆไปเลยค่าาา เอาเลยเฮียโย๊~ หนูชอกช้ำใจมาหลายชั่วโมงแล้วนะ ฮื้อฮือออ~!"

ฮ่าๆๆๆ เป่าหูววว จังหวะนี้ต้องเป่าหู ฟู่ฟู่ววว

"...มีเฮียสองคนหรอวะ"

ยังไม่ทันที่เฮียคินจะตอบอะไรกลับมา อยู่ๆก็มีเสียงคุ้นหูเสียงหนึ่งดังขึ้นมา และ...

วี๊ดดดดดด....

"เฮียบีทททท นั่นเฮียบีทนี่นา~"

ฉันขยับขาดุ๊กดิ๊กอย่างดีใจ เล่นเอาคนอื่นๆขำกันใหญ่ ส่วนเฮียบีทที่เดินเข้ามาก็บ่นยาวใช้ได้

"โชคดีแค่ไหนที่กูไม่เป็น Nightshade... Castle แม่งอลังชิบหาย เดินหลงมาครบสามฝั่งละ ไม่คิดจะไปรับกูกันเลยรึไง -_-^"

อร๊ายยยยย ขนาดน้อยใจยังเท่ ข้ามน้ำข้ามทะเลเฮียบีทยังมาาา~ ได้เวลาฟ้องต่อแล้วค่า!

หมับ!

"เฮียบีทขาฟังนะค้าาา~ คนนี้เป็นศัตรู! คนนั้นก็ด้วย! แล้วคนนั้นนั่นแหละลำเอียงสุดเลยนะ!"

ฉันคว้าแขนเฮียบีทแล้วเขยิบๆให้เขานั่งด้วย เท่ากับว่าตอนนี้ฉันนั่งอยู่ท่ามกลางเฮียๆทั้งสามแล้ว ก่อนจะชี้ไปที่เฮียคิน แล้วไปจบที่เฮียติณณ์แบบย้ำๆ สำหรับท่านผู้นำหนูแค้นฝังหุ่นมาก!

"อ๋อ คนนั้นที่เป็นอดีตเนื้อคู่สมัยก่อนอะนะ ฮ่ะๆ"

"โอ๊ะ! ห้ามพูดนะ O[]O!"

ฉันตาโตทันทีเพราะลืมซะสนิทเรื่องความลับสุดยอดที่เฮียคนอื่นหรือแม้แต่โรสก็ไม่รู้มาก่อน เฮียคินก็รู้แค่น้อยนิดเอง แล้วทุกคนในห้องก็หันมามอง

"เนื้อคู่ไรวะ?"

หยึ๋ยยย เฮียโยทำไมต้องทำหน้าตาอยากรู้อยากเห็นขนาดนั้น

"ห้ามพูดนะเฮียบีท ห้ามบอก!"

"นั่นแน่! พวกมึงไม่รู้กันล่ะสิ อ๊องมันคิดมาตลอดเลยว่าเฮียเตแม่งเป็นเทพบุตรดาวพุธว่ะ"

"เย้ยยยยย ก็ไหนสัญญาว่าจะมีแค่หนูกับเฮียเท่านั้นที่รู้อ่ะ!!!"

ปัดโธ่! เฮียบีทชิงพูดออกมาแบบนี้ เดี๋ยวคนอื่นก็หูผึ่งกันพอดีหรอก เนี่ย ไม่ทันไรทุกคนก็หันมาจ้องที่หนู >[]<!

"เทพบุตรดาวพุธ?"

นั่นนน โรสก็มา สักพักเฮียพายก็ตามอีก

"จริง?"

"เออ! จริงไม่จริงก็ดูหน้าผัวมันดิ"

พอเฮียบีทพูดแบบนั้น ไม่ใช่แค่ฉันกับโรสและพวกเฮียๆหรอก ทุกคนเล่นหันไปมองหน้าเฮียคินที่เหมือนจะทำหน้าเอือมตั้งแต่คำว่า 'อดีตเนื้อคู่' แล้วแหละ

"-_-"

แล้วใช่ว่าจะจบแค่นั้นซะที่ไหนกัน ความสงสัยของคนอื่นทำให้เฮียบีทนึกสนุก เผาฉันซะไหม้เกรียมกลางคนนับสิบแบบต่อเนื่องไม่มีหยุดเลยล่ะ!

"อ่ะ งงกันสินะ คืองี้... เฮียเตแม่งเกิดวันพุธเว้ย แล้วไอ้อ๊องมันไปฟัง Myztery Horo มา บอกว่าตัวเองจะได้เนื้อคู่เป็นดาวพุธ และใช่! พวกมึงเข้าใจไม่ผิดหรอก อ๊องแม่งมโนว่าคนเกิดวันพุธคือดาวพุธ แถมแม่หมอยังบอกว่าเนื้อคู่มันเป็นผู้ชายถืออาวุธอีก"

อะ...โอ้โหววว โอ้โหเจาะลึกไปถึงสเต็มเซลล์

"ผู้ชาย..."

"ถืออาวุธ"

เฮียโยเฮียพายหันมองฉันแล้วเกมส์เติมคำก่อนจะกระตุกยิ้มมุมปาก อ๊ากกก...

"เฮียบีทหยุดนะ! ไม่งั้นหนูจะไม่พูดด้วยอีกเลยจริงๆนะ >_<!"

จี้มาก จี้ปมในใจมาก สมัยนั้นฉันคิดว่าเนื้อคู่เป็นตำรวจ ตัดภาพมารอบตัวเป็นมาเฟียรวด ฮื้อฮือออ TT^TT

"...ดาวเสาร์กับดาวยูเรนัส?"

หื้ม O_O! ไม่นะ เฮียติณณ์จำได้หรอออ

จังหวะที่กำลังโอดโอยฉันก็หันขวับไปทันทีพอเฮียติณณ์พูดมา เฮียติณณ์ก็เหมือนเริ่มจะเข้าใจอะไรได้ลางๆ นี่ถ้าเฮียติณณ์รู้ว่าฉันเคยพร่ำเพ้อเขาขนาดไหน ฉันจะมองหน้าเฮียยังง๊ายยย ยิ่งส่งสายตาชิ้งๆให้กันบ่อยซะด้วยนะ กับท่านผู้นำคนน้านนน~!

"เฮ้ย เฮียรู้ด้วยหรอวะ ขนาดนี้ต้องเล่าละป้ะ คืออันนี้แม่งจี้มาก แม่หมอ Myztery อะไรเนี่ย แม่ง....อุ๊บ!"

"เฮียบีทหนูบอกว่าให้หยุดไงเล่า! อย่ามาเป็นตัวกาลกิณีที่นี่! ถ้าไม่หยุดก็กลับไปซ้าาา~ ไม่งั้นจะให้พี่ไคยะมาลากออกไปน้าาาาา >[]< ...อุ๊บ!"

กรี๊ดดดดดด บ้าบอๆ สรุปฉันต้องดีใจหรือเสียใจกันแน่ที่ตัวกาลกิณียืนหนึ่งในชีวิตมาหา แล้วขนาดอุตส่าห์เอื้อมมือไปปิดปากเฮียขนาดนั้น พระเจ้าก็ยังมาแกล้งกัน เพราะมือฉันเล็กนิดเดียวจนแค่เฮียบีทสะบัดหน้ามือก็หลุดละ แถมมันยังกลายเป็นฉันซะเองที่ถูกปิดปากในหลังจากนั้นอ่ะ

"อื้อออ เอียอาย! (เฮียพาย!)"

"ต่อ..."

โหย! ทำเป็นเล่นไป ถ้ามือเฮียที่ปิดปากฉันอยู่คือมือเฮียโยมันยังเข้าใจได้ แต่นี่มันมือเฮียพาย! เฮียพายที่นิ่งกว่าใคร แถมไม่สนใจเรื่องอะไรพวกนี้สุดๆก็ยังอยากจะรู้ โอ้วม่ายยยย~!

"งื้อออ เอียอายอ่อยอ๊าาาา (เฮียพายปล่อยน้าาาา~)"

"ฮ่ะๆ น่าสงสาร~ ต่อ! คือตามคำนายอ่ะ ดาวพุธที่เป็นเนื้อคู่ซึ่งหมายถึงไอ้เฮีย แม่งจะไปกุ๊กกิ๊กกับดาวยูเรนัสเว้ย แล้วในความมโนเว่อร์วังของไอ้อ๊อง ดาวยูเรนัสก็คือ...."

"อร๊ายยยย >_<!"

นิ้วมือเรียวๆของเฮียบีทชี้ไปที่เจ๊โมเน่ต์ ที่มีเฮียติณณ์นั่งฟังแล้วกลั้นขำอยู่ข้างๆ หนอยยย พอทำอะไรไม่ได้ฉันเลยกรี๊ดมันซะเลย คนรอบข้างก็พากันขำ

"ฮ่ะๆๆๆ"

แงงง~ อยากบอกเจ๊โมว่าหนูไม่ได้ตั้งจ๊ายยย แม้ว่าหนูจะเคยคิดร้ายกับเจ๊ แต่ปัจจุบันกลับตัวกลับใจแล้ว สบายใจด้ายยย >[]<!

...ตัดภาพมาเฮียบีทก็ยังมีหน้าเล่าต่อ -_-^

"เออหลังจากนั้นไอ้อ๊องมันก็ตรอมใจหนักมาก ถึงขนาดไปตามหาเจ๊ถึงห้องสมุดเลยนะเว้ย จำได้ป่ะ ที่เจ๊นอนอยู่ตรงมุมอับแล้วดุว่าอ๊องมันเสียงดังอ่ะ"

"งื้อออ พอแล้ววว~ เฮียบีทพอแล้ววว >[]<!"

ฉันอาศัยจังหวะที่เฮียพายนั่งขำดึงมือเขาออกแล้วตะโกนออกไปดังลั่น เจ๊โมพอได้ฟังเฮียบีททวนความจำก็หยุดคิด ก่อนจะพยักหน้ากลับมาเหมือนนึกอะไรออกซะอย่างงั้น

โอ้โหจำเก่ง! สงสัยไม่ได้กินสมองปลาทองเหมือนฉัน ฮืออออ

"แล้วมันไปถามเฮียหรอวะ?"

เอื้อออ คำถามเด็ดถูกส่งไปให้เฮียติณณ์ เขาก็พยักหน้าและตอบกลับมาทันควัน

"อืม ระหว่างดาวเสาร์กับยูเรนัส ให้เลือกสักอัน"

"และมึงเลือกยูเรนัส"

ถึงตรงนี้เฮียคินที่นั่งเงียบอยู่นานก็พูดขึ้น เฮียติณณ์ก็พยักหน้า เฮียโยเลยทำหน้าเหมือนนึกอะไรออกขึ้นมาบ้าง

"ให้กูเดา หลังจากนั้นความซวยไปตกที่มัน"

คราวนี้เฮียโยหันมองไปทางเฮียคิน แล้ว Topic ที่ฮอตฮิตตอนนี้ ก็กลายเป็นบรรดาเฮียๆกำลังย้อนไทม์ไลน์ชีวิตฉันกันวุ่นวาย เฮียคินพอได้ฟังก็พยักหน้า แล้วยังมีการกระตุกยิ้มปากล้อเลียนฉันก่อนตอบกลับมาอีก

"ก็ไม่ได้ซวยมาก แค่กดออดจังหวะสามช่าทุกวัน"

เอ้า เฮียคิ๊น >/////<!

"กูว่าละ มึงอยู่คอนโดเดี๋ยวกับกูแน่ๆ มิน่า...หนูมาหาเพื่อนนนน~ ทุกวันเช่นกัน"

พูดจบไอ้เจ้าพี่เขยตัวดีก็เหลือบตามามองฉันแบบมีเลศนัยใส่ฉันทันที

"อะ...อะไรเล่า! เฮียอย่ามามองหนูด้วยสายตาแบบนั้นนะ เฮียพายช่วยด้วยสิ >_<!"

"สรุปที่จะมาขอไม่ใช่พระเอกซีรี่ย์?"

เย้ยยยย~ ทำไมสกิลปะติดปะต่อของพวกเฮียๆถึงแม่นเป๊ะอย่างกับจับวางแบบเน้~

"อื้อ แต่เฮียพายขาาา ที่จริงหนูไม่ได้ตั้งใจปิดบังหรอก"

"ไอ้ที่เพ้อจนแก้โค้ดไม่ได้ เสียสมาธิเพราะ 'ผู้ชายจะมาขอหมายความว่าไง' คือมันใช่มั้ย?"

"ฮ่ะๆๆๆ"

ทันทีที่เฮียพายพูดจบพร้อมกับชี้นิ้วไปที่เฮียคินประกอบคำพูด ทั้งเฮียคิน เฮียติณณ์ และเจ๊เฟรย์ก็ขำกันลั่น Nightshade คนอื่นอย่างรุ่นพี่รันเวย์ ผู้หญิงของเขา และเจ๊นิลลายังถึงกับอมยิ้มส่งมาให้ฉัน

"ซื่อจริงด้วยแฮะ"

"จะดูโง่เพราะทุกคนขำหนูนี่แหละค่ะ -3-"

"เฮ้ยไม่เลย น่ารักดีออกนะ เนาะเฮีย"

แต่ต่อให้ผู้หญิงของรุ่นพี่รันเวย์จะปลอบใจล่ะก็นะ...

"แล้วหมูปิ้งก็มันใช่ป่ะตัวเล็ก เพราะไอ้บีทมันไม่รู้เรื่องมาก่อนนี่นา ^_^"

"เฮียเลลลลลย์~!"

ฉันหันไปตามเสียงคนป่วยที่นั่งเงียบอยู่นานมาก ถึงอาการจะยังทรงๆ แต่เฮียก็ยังมีแรงมาแซวฉันหรอเนี่ย ส่วนเฮียบีท...

"ถึงขนาดเอาชื่อกูไปอ้าง แถมจะให้พวกเฮียใส่เดี่ยวกับมาเฟียซะด้วย มันไม่ได้สำนึกเลยนะน้องกูเนี่ย"

โอ้โหตัดพ้อ เจ้าพ่อแห่งการน้อยใจ -.-

"บ้านแม่งมีทั้งปืนทั้งระเบิด เหมือนอ๊องแม่งจะลากเราไปตาย"

พอเฮียบีทพูดจบเฮียโยก็พยักหน้าแล้วมองมาแบบตำหนิกัน โธ่!

"ไม่ใช่ซะหน่อยหนูก็แค่อยากอ้อนเฮีย ให้เฮียสั่งสอนตาลุงขี้ดื้อคนนั้นบ้าง -3-"

พูดจบฉันก็เอียงหัวไปซบไหล่เฮียบีท แล้วก็ส่งกระแสจิตไปหาเฮียโยเฮียพาย แต่เฮียบีทก็ทำมาเป็นเชิดหน้าใส่

"พอ! ไม่ต้องมาอ้อน มีผัวละ"

โธ่! เฮียบีททำเสียงแข็งตัดเยื่อใยสะบัดไหล่ใส่ฉันไปเลย...

"ง่าาา แต่เฮียพายไม่คิดงั้นใช่ม้า น้องยังอ้อนเฮียได้อยู่ใช่ม้าาา~"

"Nope มีผัวละ"

โหยยย~ วันนี้มันวันโลกาวินาศอะไร ไม่มีใครเข้าข้างฉันเลยโดยเฉพาะท่านผู้นำที่ขำฉันมาก เฮียติณณ์ไม่หลงเหลือความนิ่งเฉยใดๆเลยนะนั่น =_=^

"ใจร้าย เฮียโยล่ะ เฮียโยจะยังดูแลเค้าไปตลอดล่ะสิ๊~ ใช่ป่ะๆ~"

"หึ เดี๋ยวดูพี่ให้ ส่วนตัวเองก็ให้ผัวดูแลไป มีผัวละ"

"ง่าาา แต่...."

"ก็บอกว่ามีผัวละ พูดไม่เข้าใจหรอวะ เดี๋ยวกูใส่เดี่ยวกับน้องกูก่อนเลย"

พรึ่บ!

เฮียบีทผลักหัวฉันเบาๆจนเซไปหาเฮียพาย ก่อนทำท่าจะเอาเรื่องฉัน ฉันเลยลุกขึ้นวิ่งหนีไปหาเฮียคินที่ก็เอื้อมแขนมารวบตัวกันทันที เฮียคงกลัวฉันจะล้มล่ะมั้ง

"เย้ยยยยย เฮียบีทอย่ามายุ่ง นี่เค้าเป็นศรีภรรยาของท่านรองเชียวนะ >[]<!"

ได้ฟังแบบนั้นเฮียคินก็ขำ แต่สิ่งที่เฮียบีทตอบกลับมามันทำทุกคนขำกันลั่นกว่าเดิมซะงั้น

"หรอวะ ศรีภรรยาพาพวกมาใส่เดี่ยวผัว งงมากกก~"

"ฮ่ะๆๆๆๆ"

แล้วหลังจากนั้นมันก็มี Topic ล้อเลียนกันอย่างต่อเนื่องไม่หยุด จากแว๊บแรกที่เจอพวกเฮีย ฉันคิดว่าเฮียคินน่าจะซวยมาก แต่เปล่าเลย...พวกเฮียกลับเฉยมาก เห็นบอกว่าแรกๆก็มีแปลกใจนิดหน่อย แต่เพราะฉันอยู่ภายใต้การคุ้มครองของ Dark Shadow พวกเฮียเลยคิดซะว่า...

'ได้ถ่ายทอดความอ๊องของฉันมาที่นี่เพื่อให้วุ่นวายแบบทั่วกัน -_-'

บรรยากาศในห้องรับรองตอนนี้ค่อนข้างจะแฮปปี้กันดี ฉันมีโอกาสได้เข้าถึง Nightshade's Lady จนเริ่มสนิทกันมากขึ้นด้วยนะ จนถึงเวลาที่เราจะต้องกินมื้อค่ำอย่างพร้อมหน้าพร้อมตากันสักที โอ๊ะ! ลืมบอกว่าท่านปู่ท่านย่าเหมือนจะยังติดธุระอยู่ ก็เลยไม่ได้จะมาร่วมมื้อค่ำคืนนี้ แต่...

“เป็นไรรึเปล่าลิซ?"

เจ๊เฟรย์หันมาถามฉันที่พอตักอาหารคำแรกขึ้นมาท่ามกลางเสียงพูดคุย แล้วก็ต้องวางช้อนส้อมลงเพราะอยู่ๆรู้สึกก็พะอืดพะอมขึ้นมาทันที เฮียคินเองก็มองมา แถมทุกคนที่กำลังร่วมโต๊ะอาหารก็จ้องฉันเป็นตาเดียว

“คือหนู...รู้สึกยังไงก็ไม่รู้ค่ะ”

ใช่... มันเป็นความรู้สึกแปลกๆ พอแม่บ้านยกอาหารมา อยู่ๆฉันก็เหม็น และแน่ใจมากด้วยว่าเหม็นอาหารเป็นสิบๆอย่างที่วางอยู่ตรงหน้าตัวเองตอนนี้

"หืม? มันอิ่มอกอิ่มใจหรือว่าไงลิซ"

เจ๊เฟรย์แซวๆกลับมา ฉันเลยส่ายหน้า

“เปล่าค่ะเจ๊ หนูรู้สึกมึนๆหัว เหมือนจะ...วูบ"

ได้ฟังแบบนั้นเฮียคินวางก็วางช้อนแล้วใช้แขนข้างนึงสอดเข้าจากข้างหลังมาประคองเอวฉันทันที เฮียติณณ์ก็เรียกเมดเข้ามา ก่อนที่เขาจะกระซิบบางอย่าง ไม่นานตรงหน้าฉันก็มีแก้วน้ำส้มมาวางให้

ใช่แล้ว...ครั้งที่แล้วก็เป็นแบบนี้ หน้าห้องฉุกเฉินวันนั้น เฮียติณณ์ก็ยื่นน้ำส้มให้ฉันแบบนี้

และแปลกมากที่พอยกแก้วน้ำส้มขึ้นดื่มฉันก็รู้สึกดีขึ้นมากๆจนแทบจะกลับเป็นปกติ แต่พอลองหยิบช้อนตักอาหารอีกครั้ง คราวนี้ปฏิกิริยาที่มีกับอาหารตรงหน้ามันดันรุนแรงขึ้นอีก

เคร้ง~

"อุ๊บ! ขะ...ขอโทษค่ะ หนูขอออกไปสูดอากาศหน่อยนะคะ"

ครืดดด

คราวนี้นอกจากมึนหัวเหมือนจะวูบ ฉันก็คลื่นไส้ขึ้นมาหนักมากจนต้องเอาปิดปากลุกพรวดจากโต๊ะต่อหน้าทุกคน เฮียคินก็รีบลุกตาม

แต่ก้าวขาจากโต๊ะไม่กี่ก้าวก็เจอกับป้ามาร์ธาที่กำลังยกอาหารบางอย่างเข้ามา และกลิ่นที่โชยเข้ามาจากตรงอาหารก็ทำฉันวิ่งไปคว้าถังขยะอ้วกออกไปอย่างควบคุมไม่ได้ทันที

"คุณๆคะ ป้ามีเมนูพิเศษอีกอย่างค่ะ มาช้านิดนึงพอดี..."

หมับ!

"อ้วกกกก~"

"ลิซ!"

จากปฏิกิริยาของฉัน Nightshade ทำเอานับสิบชีวิตลุกพรวดจากโต๊ะอาหารขึ้นมาพร้อมกัน แต่ฉันกลั้นมันไม่อยู่อีกแล้ว ฉันเป็นอะไรก็ไม่รู้

"ขะ...ขอโทษค่ะทุกคน หนู... อ้วกกกกกก"

"ฟาร์ดาตามหมอ!"

เฮียคินตะโกนลั่น แขนข้างนึงประคองฉันที่ทิ้งตัวนั่งกอดถังขยะอ้วกอยู่กับพื้นอย่างหมดสภาพ แค่จะเดินไปห้องน้ำยังไม่ทัน

"เฮียคิน หนู... อ้วกกกก แค่กๆๆ"

อาการของฉันทำเฮียคินตกใจมากเอาการ ฉันอ้วกออกมาเยอะมากจนหน้าเริ่มมืด ตาพร่ามัว ก่อนจะ....

"เฮียคิ...."

พรึ่บ!

"ลิซ!"

ช่วงนาทีฉิวเฉียดที่ฉันทรุดลงจนรู้สึกได้ว่าหัวเกือบกระแทกพื้น สัมผัสสุดท้ายคือฝ่ามือเฮียคินเอื้อมมาประคองหัวฉันไว้ ก่อนร่างฉันจะถูกช้อนขึ้นทันที แล้วสติก็ดับไป...

ไม่กี่นาทีต่อมา...

"น้องเป็นยังไงลูก"

เสียงอ่อนโยนที่แว่วมาทำให้ฉันค่อยๆลืมตา กลิ่นหอมอบอวลในห้องทำให้ฉันรู้สึกดีขึ้นมากๆ ก่อนจะหันหน้าไปเจอคุณหมอที่นั่งอยู่ และกำลังแจ้งผลวินิจฉัยกับท่านปู่ท่านย่าตอนนี้

"คนไข้ตั้งครรภ์ได้ 8 สัปดาห์แล้วครับ"

"แปดสัปดาห์ O_O!" <<< เฮียคิน

"สองเดือน O_O?!" <<< ฉัน

พอได้ยินเสียงแบบนั้น ทุกคนก็หันมามองฉันแบบอึ้งๆทันที

"ใช่ครับ เพราะคนไข้รูปร่างเล็กและเป็นท้องแรก ขนาดท้องเลยค่อนข้างจะมองไม่ออก ที่ผ่านมาคนไข้ไม่มีอาการอะไรเลยหรอครับ"

อะ...อาการงั้นหรอ? หมายถึง...

"มีหน้ามืดนะ เคยอาเจียนด้วยวันพิพากษา"

"แล้วก็เหม็นน้ำหอม"

เจ๊เฟรย์พูดขึ้นมา ตามด้วยเฮียโยที่พูดต่อ ซึ่งอาการพวกนี้ฉันไม่รู้ตัวเลยสักนิด แต่หมอตรวจผิดรึเปล่า นี่ฉันท้อง! แถมท้องสองเดือนเลยหรอ! O_O

"งื้อออ โรส แล้วทีนี้จะบอกพ่อกับแม่ยังไงดี U_U"

"ก็บอกตามตรง"

เฮียคินเป็นคนตอบคำถามนี้ แล้วเขาก็ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ ก่อนจะทิ้งตัวนั่งลงบนเตียง ฉันเองก็ค่อยๆลุกขึ้นมานั่งพิงหัวเตียงท่ามกลางสายตานับสิบ

"มองกันแบบนี้ โกรธที่กินข้าวไม่อิ่มรึเปล่าคะ U_U"

แล้วเฮียเลย์ก็ขำออกมา

"ฮ่ะๆๆ เชื่อเค้าเลยตัวเล็ก ยินดีด้วยน้า~"

"ห้ามจับท้องน้องกู!!"

เฮียโยเฮียพายอยู่ๆก็ส่งเสียงขู่พร้อมกันขึ้นมา แล้วดูท่าเฮียเลย์จะตรงเข้ามาหาฉันจริงๆด้วยอ่ะ เจ๊นิลลาคือขำดังกว่าใครเลย

"ฮ่ะๆๆๆ เหมือนเลย์โรคจิตอ่ะ" เฮียเลย์ก็ทำหน้าเขินๆ

"ก็แหม... เค้ายังไม่มีแค่อยากลองจับบ้าง -3-"

"ไสหัวออกไปห่างๆเมียกูเลย"

"ไม่เว้ย กูเป็นพี่เขยมึงแล้ว!" พอเฮียคินเอ่ยปากไล่ เฮียเลย์ก็ทำมาเป็นดุใส่

"เออว่าแต่...หนูยังเรียนอยู่เลย แล้วแบบนี้จะทำไงล่ะคะ"

ง่า...จะให้เดินท้องป่องไปเรียน แล้ว Treatise จะโอเคมั้ยนะ

จึ๊กๆๆ

คิดได้แบบนั้นฉันก็เอานิ้วจิ้มๆแขนเฮียคินก่อนจะแอบกระซิบกระซาบ

"เฮียคินขา คุยกับเฮียเลย์ให้หน่อยสิคะ นะ... เดี๋ยวเกิด Treatise ไล่หนูออกอ่ะ -3-"

"มันไม่กล้าหรอก ถ้าไล่ก็ยิงทิ้ง"

"กูจะไล่ออก!"

เฮียเลย์ไม่พูดเปล่า ทันทีที่พูดจบเขาก็สะบัดหน้าหนีเหมือนกำลังงอนที่พวกเฮียๆไม่ยอมให้จับท้อง

"ฮือออ แต่หนูอยากเรียนกับเฮียพาย"

"งั้นระเบิด ม. แล้วพวกมึงย้ายที่เรียนให้หมดเลยมั้ย เดี๋ยวให้ท่านปู่เปิด ม. ให้ใหม่"

"ปู่แกรวยขนาดนั้นเลยเร๊อะ"

พอเฮียคินเสนอไอเดียให้ Nightshade ท่านปู่ก็พูดมาขำๆ เขาเลยหันไปหาเฮียติณณ์ซะเลย

"เฮ้ยมึงอ่ะ"

"ฟาร์ดา..."

"เออเดี๋ยวเรียกสถาปนิกมาคุยให้"

"แหมมม Dark Shadow จะล่มเพราะไอ้พวกนี้ใช้เงินสิ้นเปลืองนี่แหละฮับท่านแม่ อะแฮ่ม! ตั้งแต่มึงดีกับน้องมึง กูก็กลายเป็นหมาเลยน้า จ๊อยในอ่า~"

"จ๊อยในเหี้ยไร -.-"

"ปล่อยย่ากู!"

ฉันเอามือปิดปากกลั้นขำ ขำทั้งเฮียเลย์ไปซุบซิบกับเฮียติณณ์ แถมยังแกล้งปั่นประสาทเฮียคินด้วยการไปกอดออดอ้อนท่านย่า เล่นเอาเฮียคินจะลุกขึ้นไปหาเรื่อง โชคดีที่ฉันคว้าเฮียไว้ทัน

หมับ!

"งื้อออ หนูพูดจริงๆนะคะเฮีย หนูจะเรียนแค่ Treatise ที่เดียวเท่านั้น -3-"

แกล้งอ้อน! บอกเลยว่าแกล้งจริงๆ ฉันจะเปิดโอกาสให้เฮียเลย์ได้แกล้งเฮียคินบ้าง เพราะมันสนุกจริงๆ ฮ่ะๆๆ

"เรียนทำไม อีกวันสองวันลูกเจ้าของ ม. ก็โดนยิงตาย"

"เฮ้ย แกสิจะตาย -.-"

ฮ่ะๆๆ ศึกน้ำลายเริ่มมีตัวละครเพิ่มเข้ามา เป็นเจ๊เฟรย์ที่ตอนนี้จ้องหน้าอาฆาตเฮียคินแล้ว ส่วนฉันก็ทำตาปริบๆมองพวกเขาทะเลาะกัน ก่อนที่เฮียเลย์จะหันมาทำตาชิ้งๆใส่

"ไม่ต้องมามองเลยตัวเล็ก ให้มันเรียกว่า 'เฮียเลย์' ครั้งนึงก่อน ไม่งั้นก็เก็บข้าวของออกจาก Treatise ไป!"

ผลัวะ!

"โอ๊ย!"

แล้วไม่เปิดโอกาสให้ฉันขำเลย พอเฮียเลย์พูดจบ ฝ่ามือรุ่นพี่รันเวย์ก็ฟาดเข้าไปที่หัวเขาเน้นๆแรงมาก

"มึงจะไปลอกไอ้เตทำไม"

หืม... ลอก?

อ๋อหมายถึงที่ให้เรียกเฮียอ่ะหรอ เออใช่!

"ก็หนูเป็นพี่เขยมันแล้วนะเฮียเวย์ -3-"

เฮียเลย์ทำปากจู๋ มือนึงก็ลูบหัวเบาๆบ่นออกไป

"มันรุ่นเดียวกับกู ยังไงมึงก็เป็นน้องมันอยู่ดี"

"แต่หนูขอแค่ครั้งเดียวเองนี่ -3-"

"ยังอีก! ครั้งเดียวที่มึงว่า ไอ้ห่านี่ก็รอมาทั้งชีวิต"

พูดจบนิ้วมือเรียวก็ชี้ไปที่เฮียติณณ์ทันที ก็จริงของรุ่นพี่แฮะ... ฉันว่าให้ตายยังไงเฮียคินก็ไม่ยอมหรอก

"เอ้า! ว่าไงน้องคิน"

"น้องคินพ่อง!"

นั่นไง ยังไม่ทันจะขาดคำ เฮียเลย์ก็กวนประสาทเฮียคินแล้วยืนขำคนเดียว คนรอบข้างนี่ส่ายหัวกันหมด บ้างก็กุมขมับ

เหอะๆๆ นี่ต้องเจอกันไปอีกนานเลยนะ จะอยู่กันรอดมั้ยอ่ะ -.-

"ก็ด้ายยย"

พรึ่บ!

แล้วพอโดนเฮียคินตะคอก อยู่ๆเฮียเลย์ก็ทำเป็นหยิบมือถือจากกระเป๋ากางเกงขึ้นมาแนบหูมาดเข้ม ก่อนจะปรับโทนเสียงเป็นน่าเชื่อถือมากๆ

"โอเค... รวิษฎา ปี 1 IST ไล่ออกซะ!"

ผลัวะ!

"เชี่ย!"

ไวเท่าความคิด พอได้ฟังฉันก็อยากรู้ว่าเฮียคินจะทำไง แต่เฮียก็ชิงลุกไปตบซ้ำรอยเดิมที่รุ่นพี่รันเวย์ตบเฮียเลย์ไว้จนเฮียรีบหนีไปหลบหลังเฮียติณณ์

"เรื่องเยอะนักนะมึงเนี่ย"

"โหยดูน้องมึงสิ นอกจากไม่เรียกแล้วมันยังตบหัวหนูอีก เฮียติ๊ณณณ~"

"ฮ่ะๆๆๆ"

ที่ฉันขำนี่ไม่ใช่เพราะเฮียเลย์โดนตบนะ แต่คำที่เขาเรียกเฮียติ๊ณณณ~ ซึ่งพอได้ยิน เฮียติณณ์นี่หันมาส่ายหัวให้ฉันเลยอ่ะ

"แอบยิ้มอะไรคนเดียวหรอคะ ท่านผู้นำ ^^"

ฉันแกล้งลอยหน้าลอยตาส่งไป เฮียคินก็ทำหน้าเหมือนนึกอะไรได้

"เธอ..."

เฮียคินหันไปหาเจ๊โมที่ยืนอมยิ้มอยู่ใกล้ๆเฮียติณณ์ เจ๊ก็เลิกคิ้วนิดหน่อย ห้องทั้งห้องเงียบลง ทุกคนตั้งใจฟังบทสนทนาที่จะเกิดขึ้นแบบไม่มีใครพูดขัดอะไร

"ฮะ?"

"......"

ถึงตรงนี้เฮียคินเงียบไปนิดหน่อย ก่อนจะกระตุกยิ้มมุมปากและลอยหน้าลอยตาพูดเสียงเรียบออกไป

"นับถึงวันนี้ก็แค่ 7"

"อ่า ใช่"

เพราะตาเฮียโฟกัสไปที่ท้องเจ๊โม ฉันเลยคิดว่าฉันเข้าใจนะ ว่าเขากำลังคุยกันเรื่องอะไร ก่อนที่เจ๊เฟรย์จะแกล้งทำเป็นรีบวิ่งฝ่าฝูงชนเข้ามา

"เฮ้ยเดี๋ยวๆๆ ขอจัดเสื้อผ้าให้เท่ก่อนนะคะท่านรอง"

ฟรึ่บๆ!

คนรอบข้างมองกันงงๆ เพราะเจ๊ทั้งปัดฝุ่นจัดเชิ้ตให้เฮียคินจริงจังมาก แถมยังเซ็ตผมเฮียคินให้ดูหล่อเหลาเอาการ อย่างกับจะถ่ายรูปสมัครงานยังไงอย่างงั้น

"โอเคหล่อละจัดไป!"

"ท่านปู่ :)"

หืมมม อะไรคือเฮียคินเรียกท่านปู่แล้วยิ้มอ่ะ o_O???

"ว่า :)"

"ท่านย่า รอดูคินนะ :)"

"ฮ่ะๆ ย่ากลัวใจน้องคินได้มั้ย ^_^"

ทุกคนมองเฮียคิน เจ๊เฟรย์ ท่านปู่ ท่านย่า และเฮียติณณ์ที่ต่างคนต่างอมยิ้มกันแบบงงๆ แถมยังส่งสายตามาถามหนูเป็นนัยๆ แต่ไม่... หนูไม่รู้ ไม่รู้จริงๆว่าบ้านนี้เค้าจะเล่นอะไร แล้วอยู่ๆเฮียคินพูดขึ้นมาแบบยิ้มน้อยยิ้มใหญ่

"ด้วยความเคารพครับ...ท่านผู้นำ"

เอ๋???

คำพูดนี้ทำให้เฮียติณณ์หลุดขำออกมาจริงจัง ถึงแว๊บนึงจะมองไปทางอื่นแก้เขิน แต่เขาก็หันกลับมาจ้องหน้าเฮียคินแล้วยิ้มกว้าง

"จะแอ๊คทำเหี้ยไร ว่าไป"

ก่อนที่เฮียคินจะสวนกลับไปทันควัน

"ก็ไม่มีไรมาก... ลูกมึงเป็นน้อง ไม่ต้องพูดซ้ำ"

ฮ่ะๆๆๆ เชื่อเค้าเลย นี่มันคือปัญหาระดับชาติของ Dark Shadow เลยมั้ง 5555555

...END ♥