Share
Chapter 5.2
Bumabyahe na kami pabalik sa Sorsogon ni Gustave pero patuloy pa ring lumilipad ang isipan ko tungkol sa nadatnan namin kanina. Hindi ko maitago ang iritasyon magpahanggang ngayon.
Hindi ko maintindihan. Hindi ba dapat ay wala naman akong pakialam kasi nagpapanggap lang naman ako, hindi naman ako ang totoong magpapakasal kay Damon. Pero bakit ako nakararamdam ng ganito? Alam ko sa sarili ko na hindi ko siya gusto kaya bakit?Hindi ko tipo ang mga lalaking kagaya niya. Maraming bagay sa kaniya ang ayaw ko at isa pa ay masyadong malayo ang estado namin sa buhay. Marami pa akong bagay na kailangang pagtuonan ng pansin kaya wala pa akong oras sa pag-ibig, at kung magmamahal man ako pagdating ng araw ay nasisiguro kong hindi iyon katulad ni Damon.Naguguluhan ako at iritado. Kinumbinsi ko na lang ang sarili ko na nakararamdam ako ng ganito ngayon kasi napaka-unfair niya talaga. Nag-away kami nitong nakaraan dahil sinabi niya ay nakikipaglandian ako sa kapatid nKaugnay na kabanata
Deceiving the Heir Chapter 6
Ilang minuto na mula nang lumabas si Luisana ngunit narito pa rin ako sa banyo at tulala. Kinakabahan ako nang husto ng dahil sa nalaman. Pinaimbestigahan niya ako at natatakot ako na baka sa mga oras na ‘to ay alam niya ng hindi talaga ako si Angelina Smith at nagpapanggap lang dahil sa pera. Hindi ako mapakali at imbes na mag-overthink ng iba’t ibang senaryo ay mas pinili ko na lang na tawagan si Angelina upang sabihin sa kaniya ang tungkol dito. “Don’t mind her. I am sure that she’s making fun of you. Pinatanggal ko na ang mga articles online kung saan featured ako at pareho na rin tayong walang social media accounts kaya naman malabo ang sinasabi niya,” paliwanag ni Angelina nang matapos kong ikuwento sa kaniya ang tungkol sa sinabi ni Luisana. “Mayaman din si Luisana. Paano kung nagbayad siya ng propesiyunal na imbestigador. Mabubuking tayo!” Narinig ko ang pagbuntong-hininga ni Angelina mula sa kabilang linya, “That woman is just probably obsessed with
Deceiving the Heir Chapter 7
Nang unti-unti ng bumabalik ang diwa sa akin ay ang tunog ng paghampas ng alon ang una kong narinig. Noong tuluyan na akong nagising ay bigla ko na lang naramdaman ang pananakit ng ulo. Napadaing ako at unti-unti ng iminulat ang aking mga mata. Pakiramdam ko’y binibiyak ang ulo ko sa sobrang sakit! Unang titig ko pa lang sa kisame ay nasisiguro ko ng wala ako sa kwartong kinuha ni Stave para sa akin. Mabilis akong bumangon at nagpalinga-linga sa paligid. Nasaan ako?! Nagsimula na akong makaramdam ng kaba, nalasing ako kagabi tapos bigla na lang akong magigising sa ibang kwarto! Agad kong ibinaba ang paningin sa aking katawan, nakahinga ako nang maluwag noong makitang may suot pa rin akong damit. Ngunit nang mapansin ko ang long sleeves na nakasuot sa akin ay unti-unting bumalik sa aking isipan ang mga nangyari kagabi. Dumating si Damon. Iniligtas niya ako. Nag-away kami at sa huli ay…hinalikan niya ako! Wala sa sariling napahawak ako sa aking labi.
Deceiving the Heir Chapter 8.1
“Sa tingin mo ay alam na kaya ni Luisana ang totoo?” Sandaling nag-isip si Guada. Narito kami ngayon sa kwarto ko at sinabi ko sa kaniya iyong nangyari noong gabing nakausap ko si Luisana. Kahit na in-assure na ako ni Angelina ay hindi ko pa rin maiwasang mangamba tungkol doon. Nararamdaman ko kasi na may alam na talaga si Luisana kasi hindi naman niya bibitawan ang mga salitang ‘yon kung wala, ‘di ba? At malaking problema iyon kung sakaling may alam nga siya. Kung totoo ang hinala ko na alam niyang nagpapanggap lang ako bilang si Angelina Smith ay paniguradong gagamitin niya ang kaalamang iyon upang sirain ako. Desperada siya at handang gawin ang lahat makuha lang si Damon. “Baka naman nagsisinungaling lang siya para pag-isipin ka?” hindi rin sigurado si Guada sa sagot niya. “Paano kung hindi? Paano kung alam niya na talagang nagpapanggap lang ako?” Itinikom ko ang nanginginig sa kabang kamay. Lumapit sa akin si Guada at marahang hinaplos ang aking buhok, “Hindi ko rin alam, Fr
Deceiving the Heir Chapter 8.2
“Tapos na!” Iminulat ko ang aking mga mata nang sabihin iyon ni Guada. Agad na bumungad sa paningin ko ang repleksiyon ng aking mukha mula sa salamin. “Kahit anong ayos ang gawin sa ‘yo ay ang ganda-ganda mo pa rin!” papuri ni Guadalupe. Hindi ko nga lang alam kong nagsasabi ba siya ng totoo o sinabi niya lang iyon dahil siya ang nag-ayos sa akin ngayon. Pero hindi ko maipagkakaila. Magaling siyang mag-make up at mag-ayos ng buhok, maganda rin ang taste ni Guada sa mga damit kaya siya ang madalas na namimili ng mga isinusuot ko rito. Tumayo ako at pinagmasdan sa salamin ang aking kabuohan. Kinulot ng kaonti ni Guada ang buhok ko kaya naman mistula iyong umaalon, may kung ano rin siyang inilagay rito kanina kaya pansin ko ang pagkintab nito. Hindi naman makapal ang make-up ko ngayon, ayaw ko rin kasi ng ganoon at ayon naman kay Guada ay mas bagay talaga sa akin ang natural look dahil may natural contour na raw ang mukha ko at natural ding mapupula ang labi. Nang pasadahan ko ng
Deceiving the Heir Chapter 9
“Hindi ka ba bababa?” takhang tanong sa akin ni Guada. Binalingan ko siya saglit at umiling bago muling ibinalik ang atensyon sa pag-aayos ng damit sa closet. Nagpatay-malisya ako pero ramdam na ramdam kong nakatitig pa rin sa akin si Guadalupe at maaaring nagtatataka sa mga ikinikilos ko. “Magtapat ka nga. Bakit pakiramdam ko ay iniiwasan mo si Sir Damon?” pagdududa niya. “Hindi ko siya iniiwasan ah!” Lumapit sa akin si Guada, nakataas ang isang kilay, “Talaga? Bakit noong breakfast ay nagkunwari ka pang tulog noong sabihin kong hinihintay ka niya? Noong lunch naman ay hindi mo sinasagot ang tawag niya? Noong meryenda ay hindi ka rin bumaba at nagkunwari kang antok at pagod kahit halos wala ka namang ginawa buong maghapon. At ngayon namang dinner ay ayaw mong bumaba dahil…abala ka sa pagtutupi ng mga damit kahit gabi na?” Napanguso ako. Kilalang-kilala na ako ni Guada kaya alam kong wala ng silbi para magsinungaling ako sa kaniya, pero mas lalo namang hindi ko kayang sabihin sa
Deceiving the Heir Chapter 10
“Did I disturb your sleep?” tanong sa akin ni Damon matapos niyang maibaba ang tawag at makitang gising na ako. Umiling lang ako sapagkat hindi ko pa rin kayang makapagsalita dahil sa kabang nararamdaman. Tumawag si Nanay Isang at si Damon ang nakasagot! Mabuti na lang talaga at inalis ko na muna pansamantala ang pangalan ni Nanay sa contacts ko dahil iniisip ko rin ang ganitong sitwasyon pero hindi ko naman inaasahan na mangyayari ngang talaga ‘to! “Someone called so I answered it because you were sleeping. I thought it was important, mukhang wrong number lang pala,” Inilapag niya na sa bedside table ang cellphone ko. “Masakit pa ba ang puson mo?” Umiling ulit ako sa tanong niya. “It’s glad to know that but you should rest more. May gusto ka bang kainin? Ipagluluto kita.” Hindi naman ako nagugutom pero nagpaluto ako kay Damon ng sopas. Nang makalabas na siya sa kwarto ay kinuha ko ang cellphone para matawagan kaagad si Nanay Isang. Nagsinungaling ako sa kaniya, sinabi ko lang na
Deceiving the Heir Chapter 11
Paulit-ulit kong pinapaalalahanan ang sarili ko. Hindi dapat ako nagpapaapekto sa kung anuman ang mga sasabihin ni Damon. Kung anuman ang mararamdaman niya. Kung mahulog man siya sa akin ay hindi ko na kasalanan ‘yon. Wala na dapat akong pakialam kasi nandito lang naman ako para kumita ng pera. Pero kahit ilang ulit na pagpapaalala pa ang ginagawa ko ay hindi ko pa rin mapigilan ang sarili ko. Kahit ilang ulit kong balewalain ay hindi ko magawa kasi ang totoo ay mayroon akong pakialam sa nararamdaman ni Damon. May pakialam ako kasi sa palagay ko ay nagugustuhan ko na rin siya… “What is making you upset?” nagising ako mula sa malalim na pag-iisip ng dahil sa malamabing na boses ni Damon. “Hindi naman. May iniisip lang,” sagot ko sa kaniya at umiwas ng tingin. We are here in the library slash his office. Aniya ay kaonting trabaho lang naman daw ang gagawin niya kaya rito niya na lang iyon sa mansiyon gagawin. Hindi ko nga alam kung bakit kailangang nandito pa ako habang nagtatra
Deceiving the Heir Chapter 12
Labis ang pasasalamat ko at naagapan agad ng mga doktor ang kalagayan ni Tatay. Pero hindi pa rin ako napapanatag dahil kung anuman ang ginawa ng mga doktor ay pansamantala lamang iyon, kailangan na talagang maoperahan ni Tatay sa lalong madaling panahon. Nakausap ko nga siya noong nakaraang araw. Sobra-sobra talaga ang pagpipigil ko ng hikbi habang kausap si Tatay Isko sa cellphone. Bukod sa sobrang nag-alala ako sa kaniya ay doon ko lang din napagtanto kung gaano ko siya nami-miss, silang dalawa ni Nanay Isang. Dumagdag ang gastusin sa ospital dahil may mga bagong gamot na kailangang inumin si Tatay. Naisangla na rin ni Nanay Isang ang lupa ng dahil doon ngunit hindi pa namin iyon ipinapaalam kay Tatay Isko dahil alam naming malulungkot siya at hindi iyon makabubuti sa estado ng puso niya. Kakausapin ko rin si Angelina kapag nakahanap ako ng tiyempo, papakiusapan ko siya na kung pwede ay makuha ko na ang kalahati ng napag-usapan naming pera para maipa-opera ko na si Tatay. Sana
Pinakabagong kabanata
