AKI"Saan tayo pupunta?" Tanong ko kay Captain nang makita ko siyang inihahanda ang mga baril at iba pang gamit namin. Kalalabas ko lang galing sa CR at nagtutuyo pa ako ng buhok. "May misyon ba tayo ngayon?" Hindi niya ako sinagot. Nanatili lang siyang abala sa pag-aayos ng mga gamit at hindi man lang ako nilingon kahit isang beses. Galit ba siya? "Captain, may gagawin ba tayo?" Tanong ko ulit para makuha ko ang atensyon niya pero hindi pa rin niya ako pinapansin. "Captain?" Tawag ko ulit pero wala pa rin. Pumasok na muna ako sa kwarto para ilapag sa kama ang towel na dala ko. Kinuha ko ang cellphone ko tsaka lumabas ulit. Dumeretso ako sa harap ni Captain pero medyo malayo sa kanya. Hinanap ko ang number ni Sir Hernandez sa phonebook ko tsaka ito tinawagan. Sinadya ko pa iyong ilagay sa loud speaker para marinig niya. "Magandang gabi, Sir Hernandez. . ." Bati ko agad nang sagutin niya iyon. Hindi nga ako nagkamali dahil agad na nag-angat ng tingin sa akin si Captain na ngayon
AKI"I'm home!" Narinig kong sabi ni Captain na kaka-pasok lang din sa pintuan. May dala-dala pa siyang dalawang paper bag at isang bouquet ng sunflower. Nanatili lang akong nakatayo sa harap ng ref habang hawak ang isang baso na may laman na tubig. Kagigising ko lang din kaya wala ako sa mood sa kahit ano mang paandar ni Captain. Naglakad siya papunta sa sofa at doon nilagay ang dala niyang paper bag pero hindi ang bulaklak. Nag tataka siyang tumingin sa akin dahil hindi man lang ako lumapit o nagsasalita. "Are you. . . mad?" Maingat niyang tanong. "Hindi." Sagot ko bago tumalikod at ininom ang tubig. Dineretso ko na rin hinugasan ang baso na ginamit ko tsaka nag hilamos ng mukha dahil baka may mga muta pa ako at panis na laway. "This is for you." Narinig ko na lang ang boses niya sa likod ko kaya napalingon ako sa kanya. "I hope you accept it." He handed me the bouquet."Para saan 'yan? Bakit mo ako binibigyan niyan?" Muli akong tumalikod para tapusin ang ginagawa ko. Sunflo
AKI"Baka maniwala sila sa sinabi mo, Captain." I turned my head to face him so i can see his reaction. He is now fixing his seatbelt and ready to drive but after starting the engine he looked at me then smiled. "Isn't it lovely? We look good together." Nagyayabang niyang sabi. Sinimangutan ko lang siya at inirapan. I heard his little laugh kaya pati ako natawa dahil wala lang. Napapa-iling na lang akong napatingin sa labas para doon na ituon ang atensyon ko.Nanatili akong tahimik sa buong byahe habang si Captain naman ay walang tigil sa kakasalita tungkol sa gagawin namin mamaya. Panay ang paalala niya sa akin na huwag daw ako lalayo at gumawa ng kung ano man na wala sa plano. "Do you understand me, Ruiz?" He looked at me, raising his one brow, "Are you even listening to me?" Tumango ako. "Yes, Sir." Sagot ko. After a long drive dumating na din kasi sa isang malaking hotel at dumeretso siya sa parking area. Napansin ko na malapit lang siya sa headquarters pero malayo 'to sa co
AKI"Captain!" Malakas kong sigaw tsaka tumakbo palapit sa pinangyarihan ng pagsabog. "Captain!" Muling sigaw ko habang inayos ang earpiece ko at nag babakasakali na marinig ko ang boses ni Captain pero wala!Natataranta akong nag lakad pabalik sa sasakyan para umalis na dito dahil halos wala nang madaanan dahil sa malakas na pagsabog. Pinosasan ko muna ang kamay ni Ayidh at tinalian ang paa niya bago sumakay sa driver's seat para paandarin ang kotse. Napatigil ako sa pag papaandar ng sasakyan nang makarinig ako ng kaluskos mula sa earpiece na suot ko. "Captain?" Kinabahan ako bigla. "Captain nasaan ka? Are you okay? Where are you? Pupuntahan kita, nasaan ka ba? Captain?!" Halos mangilid na ang luha ko sa sobrang takot at kaba dahil hindi siya nag sasalita. "Tangina!" Malakas akong napahampas sa manibela bago muling pinaandar ang kotse para makalabas dito sa parking lot. Nang tuluyang makalabas ay huminto ako sa hindi kalayuan dito sa hotel. Kinuha ko ang telepono ko at mabilis na
R-18 THE PUNISHMENT (😭)"Stay here." He commanded.Inakay niya pa ako palapit sa swivel chair niya na narito sa office at pina-upo doon. Umupo siya para lebelan ang tingin ko bago inayos ang suot kong coat. Nakatingin lang ako sa kanya habang ginagawa niya iyon. "We will just talk about what happened then we will go back to our home." He smiled at me and held my hand. "Don't worry, okay? Ako na ang bahala kumausap kay Sir Hernandez. Wait for me here." Tumayo siya at dinampian ako ng halik sa noo. Nanatili akong tahimik habang nakatingin sa kanya. I just realized na ang swerte ng taong mapapangasawa niya. Except of being physically fit and handsome, he is very sweet and caring. Nakokonsensya tuloy ako sa mga katigasan ng ulo na pinakita ko sa kanya this past few days. "I'm sorry." Biglang usal ko. Natigilan siya at nagtatakang tumingin sa akin, "I told you already, 'di ba? It's okay. . . I'm okay. Siguro hindi ko lang matatanggap 'yang sorry mo kung may nangyaring masama sayo." He
R-18 (😭)"Hi. . ." Agad akong napalingon sa pintuan kung saan pumasok si Captain na may dala-dala pang tray na may laman na mga pagkain. Nakangiti siyang lumapit sa akin habang ako naman ay hawak-hawak ang kumot na tanging nag tatakip sa katawan kong hubad. Nahihiya naman akong ngumiti sa kanya tsaka umupo. Nilingon ko din ang bintana ng kwarto kung saan kitang-kita ko ang maliwanag na sikat ng araw. "Anong oras na?" Tanong ko sa kanya nang tuluyan siyang makalapit sa akin. "1:47 PM" Sagot niya at umupo sa harap ko. Nilapag niya muna ang tray sa gilid bago inabot sa akin ang T-shirt niya, "Bihis ka muna." Aniya.Agad na namula ang pisngi ko ng sabihin niya iyon. Halo-halo ang emosyon ko ngayon dahil sa nangyari kagabi! Anong gagawin ko? Magpapanggap ba ako na wala lang iyon sa akin? Hindi kaya isipin niya na sanay na sanay ako sa mga ganun kaya di ako affected? "Nakakahiya naman. . ." Hindi ko na napigilan sabihin iyon. Napayuko ako at napatakip ng mukha gamit ang dalawa kong
AKI"Captain, pwede ba na huwag muna natin ipalaam sa kanila ang tungkol sa atin?" Agad siyang napalingon sa akin nang marinig ang sinabi ko. Ang ngiti na naka-ukit sa labi niya ay unti-unting nag laho. Parang gusto niya akong tanungin ng maraming tanong pero pinipigilan niya ang sarili niya. Hinigpitan ko ang pagkakahawak sa mag kahawak naming kamay at nginitian siya. Narito kami ngayon sa elevator pababa sa lobby dahil babalik na kami sa HQ. Nang parehas naming narinig ang tunog ng elevator hudyat na nasa tamang palapag na kami ay doon palang niya pinutol ang tinginan naming dalawa. "Huwag mo sana isipin na hindi ko gustong malaman nila ang tungkol sa atin o gusto ko 'tong itago pero kasi ano. . ." Gusto kong kurutin ng malakas ang sarili ko nang hindi ko masabi ang dahilan ko. "Nahihiya ka ba?" Huminto siya sa paglakad at hinarap ako. Agad akong umiling, "Hindi ah! Sinong mahihiya kung ikaw ang boyfriend?" Pagtanggi ko agad. "Ngayon na lang kasi ako nagka-boyfriend after 9 yea
AKI"Calm down, Aki." Agad niya akong siniil ng halik para patahimikin sa pag gawa ng ingay. Nakita ko pa ang ngiti niya nang saglit siyang tumigil para tingnan ang kabuuan ng mukha ko. "Good girl." He whispered as i stopped making noises. Bumaba ang halik niya sa leeg ko dahilan para makagawa na naman ako ng ingay kaya ibinalik niya ang kanyang labi sa labi ko. Mayamaya pa ay naramdaman ko na lang na dahan-dahan niya akong inihihiga sa bakanteng kama na narito sa kwarto. Tinukod niya ang mag kabilang kamay niya sa mag kabilang gilid ng mukha ko at pinakatitigan ako. Lumaban ako sa titig niya kahit na naghahabol ako ng aking hininga. Nakangiti siya sa akin habang ang isang kamay niya naman ay dahan-dahan na ibinababa ang zipper ng military jacket ko. Binaba niya ang kanyang mukha malapit sa akin at dinampian nang paulit-ulit ng halik ang tuktok ng ilong ko. "Do you want me to do it?" Hinihingal na tanong niya. Tumawa ako at pinulupot ang mga kamay ko sa leeg niya. "If i say no,