Nagpapalit ng benda sina Dale at Dane nang biglang tumunog ang telepono ni Avigail. Nang makita ng mga bata ang pangalan sa screen, kumislap agad ang mga mata nila.Kabila, nanlabo ang mga mata ni Avigail. Ang tanging usapan lang nila ni Dominic ngayon ay tungkol sa pagkakasugat ng mga bata. Kung wala nang ibang pangyayari, siguradong tumatawag ito dahil may nahanap siya tungkol sa insidente. Iniisip niya kung nalaman na ba nito kung sino ang may sala.“Mommy,” pag-uudyok ni Dane. “Tumatawag si tito Dominic!”Napabalik sa wisyo si Avigail at ngumiti sa mga bata. “Mhm. Aakyat muna ako para sagutin ‘to. Ingatan n’yo muna ‘yung sugat n’yo, ha?”Nanghinayang ang mga bata na hindi sa harap nila sasagutin ni Avigail ang tawag. Hindi naman napansin ni Avigail ang mga itsura nilang dismayado habang umaakyat siya papunta sa study.“Na-check ko na ‘yung kaso. Totoo, may nagpa-bribe sa kanila. Pero hindi ko pa rin alam kung sino,” ani Dominic pagkapick up pa lang ni Avigail ng tawag.Nanigas ang
Bahagyang kumunot ang noo ni Dominic, dama niyang mahalaga ang susunod na sasabihin ni Avigail. Pero tumahimik si Avigail nang matagal. Sa huli, bigla na lang niya tinapos ang usapan. “Hihintayin ko na lang ang balita mo, Mr. Villafuerte.”Nanatili ang inis ni Avigail kahit matapos ang tawag. May bigat sa dibdib niya, alam niyang bawat salitaan nila ni Dominic ay parang laban. Pero agad bumalik sa isip niya sina Dale at Dane. Kailangan niyang unahin ang kaligtasan ng mga bata.Habang naglalakad siya sa sala, samu’t saring iniisip ang naglalaro sa isip niya. Naisip pa niyang tawagan ang pulis pero ipinagpaliban muna. Nangako si Dominic na siya ang kikilos at gusto niyang pagbigyan ito kahit ngayon lang.Samantala, nakasandal si Dominic sa upuan, mabigat ang isip sa natuklasan. Hindi maalis ang kaba na may gustong sumalakay sa mga bata. Kahit gaano pa ka-tensiyonado ang relasyon nila ni Avigail, hindi niya kayang balewalain na inosente sina Dale at Dane at hindi dapat nadadamay sa gulo.
“Mommy…” Nakayakap ang mga bata sa tuhod ni Avigail, halatang kabado. “Ayos lang kami, Mommy! Huwag ka nang mag-alala.” Ngunit lalo pang dumilim ang ekspresyon ni Avigail habang tinitingnan ang mga sugat sa kanilang mga braso.“Alam kong miss na miss n’yo si Sky at hindi ko kayo sinisisi. Pero tingnan n’yo ang mga sugat ninyo! Bakit ninyo ako niloko?” Kita niya na hindi ito simpleng pagkakadapa lang. At halos imposibleng pareho silang madapa nang sabay.Nang makita nilang malapit nang maiyak ang ina, napatingin nang may pagkaguilty si Dane kay Dale at mahina ang boses na nagkwento, “May nasalubong kaming mas matatandang bata sa daan, hinabol nila kami.”Nagpatuloy siya, “Buti na lang nando’n si Dale para ipagtanggol ako, kaya nakauwi kami agad.”Nang sa wakas ay nagsabi na ng totoo si Dane, pinasan naman ni Dale ang sisi sa sarili. “Kung may dapat sisihin dito, ako ‘yon, Mommy. Ako ang nagyayang lumabas si Dane.”Lalong dumilim ang tingin ni Avigail. “Bakit kayo hinabol? May tangka ba
Isang malakas at galit na sigaw ang bumulaga sa tenga niya. “Bwisit! Itong paslit na ‘to! Paano ka nakaganti sa ‘kin?!” Hawak-hawak ng siga ang mata niya sa sakit matapos salubungin ang ganti ni Dale, halatang gigil na gigil.Sa marahas na sigaw na ‘yon, biglang nag-ingat ang iba pang siga. Kahit sanay sila sa maliliit na pakana ng mga bata, naglakas-loob pa rin sina Dale at Dane na lumaban.Sunod-sunod na tumama ang maliliit na bato sa mga siga. Natatakot silang tamaan sa mata kaya kusa silang umiiwas.Doon nakakita ng pagkakataon ang magkapatid. Mabilis na tumayo si Dale at iniabot ang ilang bato kay Dane bago sila kumaripas palabas sa pagitan ng mga siga.Nagising ang mga siga at agad silang hinabol. Nauuna si Dale habang binabato niya pabalik ang grupo para hindi makalapit.Todo-todo ang takbo nina Dale at Dane papunta sa mas mataong lugar sa unahan.Hanggang sa makarating sila sa isang mataong plaza. Hindi na naglakas-loob ang mga siga na habulin pa sila sa publiko, kaya nakatayo
Kumunot ang noo ni Dale. “Alam mo po ba kung saan dinala ni Tito Dominic si Skylie?”Nag-alinlangan muna si Manang Susan bago sumagot, “Mukhang dinala niya pabalik sa main residence ng pamilya Villafuerte.”Naalala niya kasi na parang narinig niyang tinatawagan ni Luisa si Dominic. Malamang hiningi ni Luisa kay Dominic na ipadala si Skylie, at pumayag naman ito.Napayuko ang mga mata nina Dale at Dane nang marinig iyon. Pagkaraan, maingat na nagtanong si Dale, “Puwede mo bang sabihin kung nasaan ang main residence ng pamilya Villafuerte?”Napagtanto ni Manang Susan na balak ng dalawa na puntahan si Skylie sa main residence, na napakalayo mula sa kinaroroonan nila.Bagama’t hindi niya alam kung paano sila nakarating sa manor mula sa tirahan nila, hindi niya puwedeng hayaang pumunta sila roon nang sila lang. “Alam ko ang lugar, pero hindi ko puwedeng sabihin sa inyo,” mariin niyang wika.Kasunod niyon, kinindatan niya ang mga bodyguard para bitiwan ang mga bata. “Tiyak na lumabas kayo n
Maaga kinabukasan, nagtungo si Kaye sa kwarto nina Dane at Dale para gisingin sila. Pagtapat pa lang niya ng pinto, may kung anong lambing ang bumalot sa kanya nang makita silang magkatabi at mahimbing na natutulog sa iisang kama.Nagising na rin ang dalawa bago pa siya makapagsalita. Maputla ang mga mukha nila. “Ms, masakit ang ulo ko…”Gawa ng pag-iyak kagabi at huling natulog, paos pa ang mga boses nila at halatang maputla. Biglang bumigat ang dibdib ni Kaye sa narinig. Mabilis niyang kinapa ang noo ng mga bata pero wala namang lagnat.“Sandali, kukunin ko ang mommy n’yo.” Lumabas si Kaye para tawagin si Avigail. Abala ito sa research nitong mga nakaraang araw at handa nang umalis nang oras na iyon.Pagkarinig na hindi maganda ang pakiramdam ng mga bata, agad niyang ibinaba ang bag at umakyat sa kwarto. “Anong nangyari? masama raw pakiramdam n’yo.”Agad namang sumubsob si Dale sa dibdib ni Avigail. “Mommy, masakit ulo ko.” Napakunot ang noo ni Avigail at inabot siya para kapain, pe