Disclaimer: This is a work of fiction. Names, characters, businesses, events, and incidents are the products of the author's imagination. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental.
‼️Warning: RATED 18 ‼️ NALAGLAG ang bag na hawak ni Elorda habang nakatayo at nakatulalang nakatingin sa kanyang buong pamilya. "E-Elorda..." sambit ni Elina, bigla siyang tumayo nang makita ang panganay na anak. Sumunod din sa kanya si Sicandro, ang kanyang asawa. Tumatakbo na nilapitan ni Elina ang anak. "U-Uuwi ka pala, Elorda. Hindi ka nagpasabi...." Nanatiling nakatayo si Elorda at 'di sumagot sa ina. Nakatulala lang siyang nakatingin sa dalawang tao na nakaupo sa harapan. May puting lamesa at ang buong pamilya niya ay kulay puti ang mga damit. May nakasulat na Harry and Elaine nuptial. Dumaloy ang masaganang luha ni Elorda sa kanyang mga mata. Nanginginig ang kanyang tuhod at napahawak sa braso ng ina. "El-Elorda..." garalgal ang boses ni Elina na tinawag ang anak. Nangingilid na rin ang luha sa kanyang mata nang makita ang sobrang sakit sa mga mata ni Elorda. "A-Ano pong ibig sabihin nito? B-Bakit maraming tao at anong okasyon?" Mga tanong ni Elorda na nanginginig ang kamay na itinuro sina Harry at Elaine. Natigilan si Harry, nahigit niya ang kanyang paghinga at hinawakan ang kamay ng asawang si Elaine na nasa ibabaw ng lamesa. Katatapos lamang ng kasal nila ni Elaine at ang reception ay ginanap sa harapan lamang ng bahay ng mga Manalastas, ng kanyang naging asawa. "Pumasok tayo sa bahay doon tayo mag-usap, anak," mahinang sabi ni Elina. Iginiya niya si Elorda patungo sa loob ng bahay nila, pero sinasalag ng anak niya ang kanyang kamay. "Ayoko po... sabihin n'yo na sa akin! Ano ang ibig sabihin ng mga nakikita ko?" Tanggi ni Elorda, panay pa rin ang pagtulo ng kanyang mga luha. "Please, Elorda. Huwag kang mag-eskandalo dito," pakiusap ni Elina sa anak. Nabaling ang tingin ni Elorda sa ina. Matapang ang anyo na pinunasan niya ang mga luha niya. "Sa akin po kayo nakikiusap na 'wag mag-eskandalo? Nay, kauuwi ko lang po. Hindi ko sinabi sa inyong lahat na uuwi ako dahil gusto ko kayong i-sorpresa lahat. Alam ko na matutuwa kayo. Pero, ano po ito? Ano itong sorpresa n'yo sa 'kin? Wala ni isa inyo ang nagsabi na kasal pala ito ng kapatid ko at ng boyfriend ko!" Nagbulungan ang mga tao. Lahat ng mga bisita ay natuon ang mga mata sa kanilang mag-ina. Napayuko si Elina at napaluha. Yumugyog ang kanyang mga balikat. Lumapit na si Sicandro at nakatiim na hinatak si Elorda papasok sa loob ng bahay nila. "Tatay..." habol na sabi ni Elina sa asawa. Napapadaing naman si Eloeda sa higpit ng hawak ng ama sa kanyang braso. Isinalya ni Sicandro ang anak paupo sa sopa. "Pinakiusapan ka na ng Nanay mo na dito sa loob ng bahay mag-usap! Gusto mo pang pag-piyestahan tayo ng mga kapitbahay natin dahil sa pag-e-eskandalo mo, Elorda!" "Ako pa po ang may mali, 'tay? Niloko po ako ni Harry, at ang masakit. Kapatid ko pa ang ipinalit niya sa akin. Sana ipinaalam n'yo man lang para hindi ako naging parang t*nga. Alam n'yo po ba kung gaano kasakit ang tinaraydor ng sariling pamilya? Sobra pong sakit... nadudurog ang puso ko ngayon. Lahat kayo, tinatraydor ako!" Napayuko si Elorda at humagulhol ng malakas na iyak. "B-Buntis na si Elaine. Kaya wala na kaming nagawa kundi ang ipakasal sila ni Harry," mariing paliwanag ni Elina. Umangat ang tingin ni Elorda. Nagulantang siya sa nalaman. Gumuho ang mundo niya sa kaalamang matagal na pala siyang niloloko ng kanyang kapatid at boyfriend. Ang masakit pa, nagbunga ang panloloko sa kanya ng dalawang taong pinagkakatiwalaan niya. "B-Buntis na si Elaine... kahit kailan ay hindi naman kami nag-away ni Harry. Pa-Paanong nangyari 'yon?" Isang malaking katanungan na hinahanapan ni Elorda ng sagot. Paanong nagawa siyang lokohin ni Harry Pumasok si Harry sa loob ng bahay, kasunod si Elaine. Napadako ang tingin ni Elorda sa kanyang nobyo, dating nobyo na pala. Asawa na ito ng kapatid niya, kakasal lang nila. Nilapitan siya ni Harry. Nakatuon lang ang mata ni Elorda sa dating nobyo. "I'm sorry, Elorda. Hindi kita nahintay. Kasalanan ko 'to. Nakikita kita araw-araw kay Elaine. Natukso ako. Kaya ako lang ang dapat na sisihin mo. Sa akin ka lang dapat na magalit hindi sa pamilya mo..." paghingi ng tawad ni Harry. Inako rin niya ang kasalanan. Mariing napatiim si Elorda. Malakas na sinampal si Harry. "Walang hiy* ka! Iyan lang ang rason na sasabihin mo sa akin. Natukso ka! G*go ka ba! Harry, nagtatrabaho lang ako sa para sa pamilya ko. Nangako naman ako sa'yo na tatlong taon na lang. Magpapakasal tayo. Pagkatapos, ipagpapalit mo ako sa kapatid ko pa talaga! Wala kang kwentang lalaki!" Muli niyang pinagsasampal si Harry. Hindi umiwas ang dating nobyo at tinanggap ang lahat ng kanyang galit. "Ate, tama na! Wala ka nang magagawa. Buntis na ako at kasal na kami ni Harry. Kung sana hindi mo siya iniwan, e, 'di sana hindi siya natukso sa ibang babae," pagtatanggol ni Elaine sa asawa. "Anong sabi mo, Elaine? Natukso si Harry o tinukso mo? Alam ko naman na may gusto ka sa boyfriend ko noon pa. Pero hindi ko iyon pinansin dahil alam ko na hindi mo magagawang sulitin ang boyfriend ko sa akin. Dahil din sa kapatid mo 'ko kaya malaki ang tiwala ko sa'yo at kay Harry. Mali pala ako ng akala, e. Isa ka rin palang maharot, inakit mo ang boyfriend ko para mabuntis ka. Ako pa na kapatid mo ang niloko mo talaga na walang ginawa kundi ibigay ang lahat ng inyo!" Bulyaw na tugon ni Elorda. "Pasensiya ka na, Ate. Hayaan mo na lang kami. May anak na kami. Kawawa naman ang magiging anak namin kung mawawalan siya ng ama..." humina ang boses ni Elaine. Para na itong nakikiusap na hayaan na lang ni Elorda sila. Marahas na huminga ng malalim si Elorda. Gusto niya pang magwala. Pero wala na siyang magawa. Lulunukin na lang ba niya lahat ng sakit na nararamdaman? "Ito ang pinakamasakit... Isinakripisyo ko ang lahat sa inyo... ibinigay ko ang mga kapritso ninyong lahat! Ultimo pambili ng mga underwear n'yo, ako pa ang bumibili. Pero, ano? Ano ang sukli sa lahat ng sakripisyo ko? Ito ba? Panloloko, pag-traydor at sakit ng kalooban," hinanakit na sabi ni Elorda at nagmamadaling lumabas ng bahay nila, dala ang maleta niya.KATATAWAG lang ni Jav kay Elorda at susunduin daw silang mag-iina ng asawa sa tindahan. Mukhang may ibang pinaplano si Jav pagkatapos ng trabaho nito. "Anong oras ba darating ang asawa mo?" tanong ni Tess. Ang bilis ng oras, pakiramdam niya ay parang kanina lang ng dumating sina Elorda at ng kambal. Pero maggagabi na kaagad. Bitin tuloy ang kwentuhan nilang magkaibigan. "Sabi niya pagkatapos pa ng trabaho niya..." Napangiti si Tess. "Bilib ako sa asawa mo, ha. Mahal na mahal ka talaga." "Kaya nga mahal na mahal ko rin siya," sagot ni Elorda na may ngiti sa labi. "Nakakainggit ka, sana ako rin. Magkaroon ng isang katulad ni Jav. Sayang lang wala siyang kapatid," bulalas ni Tess na parang nangangarap ng gising. "Pero noon, aayaw-ayaw ka pa sa offer niyang kasal, ‘di ba?" Natawa si Elorda. Kung babalikan ang lahat noong kinukumbinsi pa siya ni Jav na magpakasal, halos umayaw siya. Hindi kasi siya sigurado noon kung totoo ang nararamdaman ng lalaki para sa kanya. Sino bang mag-aakal
"MAYROON ka bang sasabihin sa akin, Elorda?" Nagulat si Elorda sa naging tanong ni Tess. Pero hindi niya iyon ipinahalata sa kaibigan. Mabilis siyang umiling. "W-Wala..." sagot niya na pilit tinitibayan ang loob sa harapan ni Tess. Matiim na napatitig si Tess sa kanyang kaibigan. Hindi siya kumbinsido. Parang mayroon sa loob niya na nag-uudyok na usisain si Elorda tungkol sa pagtira sa mansyon. “Mukha yatang may tinatago ka sa akin, Elorda,” ani Tess na hindi inaalis ang tingin dito. “Alam mo namang hindi kita huhusgahan. Pero kung may problema ka gusto kong malaman para matulungan kita.” Napakagat-labi si Elorda at bahagyang ibinaba ang tingin. Hindi niya alam kung paano sasagutin ang kaibigan. Ayaw niyang maipit sa tanong ni Tess, pero ayaw din niyang magsinungaling sa kaibigan niya. Masyado atang obvious sa mukha niya ang lungkot kahit na ngumiti pa siya. “Wala talaga, Tess…” pilit niyang sagot, ngunit halatang may pag-aalinlangan ang kanyang boses. “Wala?” kunot-noon
NAUNA nang lumabas si Jav ng conference room. Hindi niya matagalan ang presensiya ng kanyang mga kinaiinisan sa loob. "Jav!" habol na sigaw ni Dindi. Mariing napapikit si Jav at napahinto sa paglalakad. Dahan-dahan siyang humarap kay Dindi. "Yes..." walang emosyon niyang sagot. "Let's celebrate. May nai-reserved na seat si Daddy sa restaurant nearby." Pekeng ngumiti si Jav saka umiling. "I'm sorry pero busy ako." Tatalikod na sana siya pero biglang nagsalita ang dalaga. "Why? You don't want to be near me, right?" Napabuntong-hininga siya nang malakas, saka kinuyom ang kamay. "Dindi, not now. Please, I don’t have the energy for this." May bakas ng pagkainis sa boses niya at sa paraan ng pag-iwas ng tingin. "Ganito ka na lang ba lagi sa akin, Jav? Lagi kang umiiwas sa akin na parang may sakit akong nakakahawa. What did I do to make you hate me this much?" May pait ang boses ni Dindi, kita sa mata ang lungkot at hinanakit. Sandaling tumigil si Jav, pinipigilan ang saril
"SIR, ipinapatawag na po kayo sa conference room. Magsisimula na po ang meeting," anunsyong sabi ni Annie pagkapasok sa loob ng opisina ng kanyang amo. Itinigil ni Jav ang ginagawa at napatunghay sa sekretarya. "Okay, Annie. I’m coming. Thanks," sagot niya. Pero pansin niyang hindi gumagalaw ang sekretarya sa kinakatayuan nito. "Bakit, may iba pa bang sasabihin?" tanong niya na nakakunot ang noo. "Sir, andito po si Sir Jason at ang Ninong Dindo Augustos n’yo." Nag-aalangang balita ni Annie. "What? Bakit nandito sila? I’m already here, ‘di ba? Ano pa bang kailangan nila?" Napataas ang boses ni Jav, sabay tayo at marahas na itinukod ang mga kamay sa mesa. Bahagyang napaatras si Annie at nabakasan ng takot sa mukha dahil sa pagsigaw ni Jav. "H-Hindi ko rin po alam, Sir. Pero narinig ko pong paparating na rin po dito si Ma’am Dindi." Sandaling natahimik si Jav, parang natigilan. Malalim siyang napabuntong-hininga at napahagod ng kamay sa buhok. "D*mn it!" mahina niyang b
PINAPATULOG ni Elorda si Uno habang si Dos ay kanina pa tulog. Napatingin siya kay Neng, na dalaga at bata pa. "Hindi ka naman nahihirapan sa pag-aalaga sa kambal, Neng?" "Hindi naman po, Ate Elorda. Mabait nga po sina Uno at Dos. Saka, tumutulong po kayong mag-alaga sa kanila," sagot ng yaya ng kaniyang mga anak. Napangiti si Elorda. "Basta kung may kailangan ka, sabihin mo lang sa akin. Huwag kang mahiya." "Salamat po, Ate Elorda." Tumango siya at marahang inilapag si Uno sa crib nito. Nakatulog na rin sa wakas ang kanyang panganay. "Tulog na sila. Magpahinga ka na rin, Neng," sabi niya nang maayos ang anak. Marahan namang tumango ang dalaga at umalis na. Para hindi siya mainip, tumutulong siya sa pag-aalaga sa kambal. Kahit paano, may pinagkakaabalahan siya lalo na kapag wala ang asawa. Medyo natahimik na rin sila at hindi na niya pinapansin ang paminsan-minsang pagpaparinig ng ina ni Jav. Nasasanay na rin siya sa ganoong pakikitungo ng ginang. Nakatagal na rin siya sa mans
NAKATITIG lang si Elorda sa asawa habang tulog na tulog ito. Hindi na niya alam ngayon ang mangyayari. Naguguluhan siya, mananatili pa ba siya sa mansyon o aalis na sila? Pero, kung lalayo sila at aalis parang sinabi na rin niyang sumusuko na siya. Marahan niyang hinaplos ang buhok ng asawa. Hinalikan niya ito sa pisngi at humiga sabi ni Jav saka niyakap. Nagising si Jav na masakit ang ulo. Bumangon siya, hahawak ang sintido na kumirot. Natigilan siya nang makita si Elorda. "Mahal ko, sorry. Hindi ko na alam paano ako nakauwo kagabi..." hingi niya ng paumanhin sa asawa. "Hinatid ka ng mga kaibigan mo." Napakamot si Jav sa ulo, halatang nahihiya. "Sorry talaga, Mahal. Hindi ko na kaya ang gulong ito. Palagi na lang akong nakakaramdam na hindi ng takot." Hinawakan niya ang kamay ng asawa ng mahigpit. "Umalis na lang tayo. Bumalik tayo sa dating bahay natin. Mas payapa doon, malayo sa gulo. Malayo kina Mommy at Daddy." Umiling si Elorda, ramdam ang bigat ng bawat salita niya. "Hind