Masukปลายฟ้าหน้าซีดเผือด เธอเข้าใจในทันทีว่า ธีร์ ไม่ได้แค่ขอร้อง แต่กำลังใช้สถานการณ์นี้บีบบังคับเธอ เธอไม่สามารถเป็นต้นเหตุให้บริษัทต้องเสียหายได้ เธอพยักหน้าอย่างช้า ๆ ด้วยใบหน้าที่จำนนต่ออำนาจและความต้องการของเขา
สุดท้ายธีร์ก็กดดันให้ปลายฟ้าถ่ายแบบจนได้ ธีร์คลี่ยิ้มออกมาอย่างพึงพอใจ แต่รอยยิ้มนั้นไม่ได้แสดงความอ่อนโยนเลยแม้แต่น้อย เขามองไปที่ช่างภาพ
“โอเคครับ ทีมงาน!” ธีร์ประกาศเสียงดัง “นางแบบคนใหม่ของเราคือคุณปลายฟ้า เตรียมเปลี่ยนชุดและแต่งหน้าทำผมให้เธอเดี๋ยวนี้! เราจะเริ่มถ่ายทำภายในสิบห้านาที”
ธีร์ปล่อยให้ปลายฟ้ายืนนิ่งอยู่ตรงนั้น ก่อนจะเดินกลับไปยังโต๊ะทำงานของตัวเอง ทิ้งให้ปลายฟ้ารับรู้ว่าเกมนี้เธอไม่มีสิทธิ์ที่จะชนะเขาได้เลย
หลังจากที่ปลายฟ้าได้รับการแปลงโฉมและกลับมาพร้อมกับแววตาที่เต็มไปด้วยพลังอำนาจ ธีร์ ก็ตัดสินใจที่จะเข้าร่วมถ่ายแบบคู่กับเธอในทันที
ปลายฟ้าถูกพาตัวมาพักหลังจากถ่ายแบบเดี่ยวเสร็จ ก่อนจะเริ่มถ่ายคู่กับธีร์ เธอเห็นตัวเองในกระจก... ใบหน้าที่สวยสง่าและเปี่ยมด้วยพลังอำนาจ แต่ดวงตาของเธอยังคงมีความไม่พอใจและกังวลอย่างชัดเจน
ธีร์ดูปลายฟ้าที่กำลังแต่งหน้า เขานั่งอยู่บนเก้าอี้ข้าง ๆ เธอ หน้าหวานแสดงสีหน้าไม่พอใจสุด เธอไม่แม้แต่จะสบตาเขา แต่ก็รู้ว่าการเป็นนางแบบนั้นเป็นเพียงการบังคับให้ทำตามคำสั่งเท่านั้น
“คุณคงโกรธผมมากสินะครับ ปลายฟ้า” ธีร์กล่าวเสียงนุ่มนวล แต่ก็มีร่องรอยของการเย้ยหยันเล็กน้อย
“คุณธีร์ทำให้ฉันต้องทำสิ่งที่ไม่อยากทำค่ะ” ปลายฟ้าตอบเสียงเรียบ แต่ความรู้สึกที่แท้จริงของเธอยังคงถูกซ่อนไว้ภายใต้ความเย็นชา
ธีร์ยื่นมือไปจับหัวของเธอทโยกเล็กน้อยก่อนที่จะเดินออกจากห้องแต่งตัวไป
สิบห้านาทีต่อมา ปลายฟ้า ก้าวออกมาจากห้องแต่งตัวในชุดราตรีผ้าไหมสีดำเรียบหรูที่เน้นสรีระอย่างลงตัว ผมยาวถูกม้วนเป็นลอนคลื่นสวยงาม ดวงตาถูกแต่งเติมให้ดูคมและมีเสน่ห์
เธอเดินตรงไปยังกลางเซ็ตถ่ายภาพอย่างไม่มั่นใจ หัวใจเต้นรัวด้วยความประหม่า
ปลายฟ้าต้องเปลี่ยนไปเป็นนางแบบอย่างไม่เต็มใจ
ธีร์ ยืนอยู่ตรงข้างจอควบคุมการถ่ายภาพ เขาสวมบทบาทผู้ควบคุมสูงสุด โดยไม่ได้เข้าไปใกล้เธอเลย ปลายฟ้า รู้สึกได้ถึงสายตาของเขาที่กำลังจับจ้องเธออยู่ตลอดเวลา
“เอาล่ะครับคุณปลายฟ้า!” ช่างภาพใหญ่กล่าวอย่างกระตือรือร้น “ไม่ต้องเกร็งนะครับ คิดว่าคุณกำลังมองคนที่คุณรักที่สุด”
แชะ! แชะ! แชะ!
แสงแฟลชสว่างวาบ แม้เธอจะไม่มั่นใจแต่ ปลายฟ้า โพสท่าได้อย่างน่าทึ่ง เธอไม่ยิ้ม แต่ดวงตาของเธอเย้ายวนได้อย่างสมบูรณ์แบบ
หลังจากที่ ปลายฟ้า โพสท่าเดี่ยวได้อย่างน่าทึ่งแล้ว ช่างภาพก็เรียก ธีร์ เข้าสู่เซ็ตเพื่อถ่ายภาพคู่
ปลายฟ้าถ่ายแบบคู่กับธีร์ ธีร์ ในชุดสูทที่ตัดเย็บอย่างดีก้าวเข้ามายืนข้างเธอ ร่างกายของเขาทรงพลังและดูเป็นเจ้าของทุกตารางนิ้ว ส่วนปลายฟ้าก็เปล่งประกายด้วยเสน่ห์ที่เพิ่งถูกค้นพบ
ธีร์สวมชุดสูทที่ดูเนี้ยบและสง่างาม เขาโพสท่าได้อย่างเป็นธรรมชาติอยู่แล้ว แต่การมีปลายฟ้าอยู่เคียงข้างทำให้สายตาของเขาดูอ่อนโยนและรุ่มร้อนกว่าการถ่ายแบบกับนางแบบคนไหน ๆ
“เอาล่ะครับคุณธีร์! ขอท่าที่ดูเย้ายวนและทรงพลัง! เหมือนคุณเป็นเจ้าของเธอ!” ช่างภาพสั่ง
ธีร์ยื่นมือมาโอบเอวปลายฟ้าอย่างแผ่วเบา ปลายฟ้า รู้สึกถึงกระแสไฟฟ้าที่แล่นผ่านร่างกาย แต่เธอก็ไม่ได้ขยับตัว ธีร์โน้มใบหน้าลงไปใกล้หูของเธอ
ภาพถ่ายคู่ของพวกเขาออกมาสมบูรณ์แบบ มันไม่ได้แสดงถึงความรักใคร่ แต่แสดงถึง อำนาจ และ เสน่ห์ ที่เข้ากันได้อย่างลงตัว
ขณะที่ช่างภาพกำลังลั่นชัตเตอร์อย่างต่อเนื่อง เพื่อเก็บภาพอารมณ์ที่เข้มข้น
ธีร์แอบใช้ริมฝีปากไล้ไปตามไหล่บางที่เปลือยเปล่าของปลายฟ้า มันเป็นเพียงสัมผัสแผ่วเบาที่แทบไม่มีใครสังเกตเห็น เป็นการกระทำที่แสดงถึงความเป็นเจ้าของที่บริสุทธิ์และกะทันหัน
ปลายฟ้าสะดุ้งตัวแข็งทื่อในทันที ความกังวลและความประหม่าตีกันอยู่ในอก แต่ถูกธีร์กระชับเอวแน่นขึ้นอย่างเป็นธรรมชาติในท่าโพส ทำให้เธอไม่สามารถขยับหนีได้ เธอกัดริมฝีปากตัวเองเพื่อระงับเสียงร้องและระงับอารมณ์ทั้งหมดไว้ แล้วจ้องมองกล้องด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความดื้อรั้นปนความเย้ายวนที่เกิดขึ้นโดยไม่ตั้งใจ
ภาพถ่ายคู่ของพวกเขาออกมาสมบูรณ์แบบ มันไม่ได้แสดงถึงความรักใคร่ แต่มันแสดงถึง อำนาจ และ เสน่ห์ ที่เข้ากันได้อย่างลงตัวจนน่าขนลุก
การถ่ายแบบเสร็จสิ้นลงในที่สุด ทีมงานปรบมือให้กับความสำเร็จอย่างท่วมท้น ธีร์ เดินตรงไปยังจอควบคุมเพื่ออนุมัติภาพสุดท้าย ก่อนที่จะโทรหาคนสนิทของเขา ธีร์ให้เอกไปจัดการลินนา กันไม่ให้เธอสร้างปัญหาในอนาคต
ธีร์โทรสั่งการเอก ให้เรียกลินนาเข้ามาที่สำนักงานกฎหมายทันที
หลังจากจัดการเรื่องลับ ๆ เรียบร้อยแล้ว ธีร์ก็เดินกลับไปที่มุมแต่งหน้า ธีร์ดูปลายฟ้าที่กำลังแต่งหน้า ช่างกำลังล้างเครื่องสำอางหนาเตอะออกจากใบหน้าเธอ
ปลายฟ้าหันมามองเขาแวบหนึ่ ก่อนจะเบนสายตาไปทางอื่นหน้าหวานแสดงสีหน้าบึ้งเล็กน้อย เธอรู้สึกกังวลที่เธอมาถ่ายแบบคู่กับชายหนุ่ม
ธีร์มองใบหน้าบึ้งตึงของเธออย่างเข้าใจ เขายิ้มเล็กน้อยด้วยความอ่อนโยนที่ถูกซ่อนไว้ใต้สีหน้าเคร่งขรึม
“เหนื่อยไหมครับ” ธีร์ถามด้วยน้ำเสียงนุ่มนวลที่สุด
“ไม่ค่ะ” ปลายฟ้าตอบเสียงเรียบ “แต่ฟ้าอยากกลับบ้านแล้ว”
ปลายฟ้าเดินโซเซเข้ามาในห้องนั่งเล่นหลังจากอาบน้ำเสร็จ เธอรู้สึกว่าวันนี้มันเหนื่อยมาก ๆ เลย เธอไม่คิดว่าธีร์จะทำแบบนี้ได้ทุกวัน ความเป็นนางแบบมืออาชีพนั้นเกินกว่าที่ร่างกายและจิตใจของเธอจะรับไหว
ปลายฟ้านั่งอยู่ที่โซฟา ตัวใหญ่ในห้องนั่งเล่น กับฟินิกซ์ ที่นอนขดตัวอย่างสบายอารมณ์อยู่ข้าง ๆ เธอเกือบจะเคลิ้มหลับแล้ว ด้วยความอ่อนเพลีย แต่จิตใจก็ยังคงวุ่นวายอยู่กับภาพของ ธีร์ ที่ริมฝีปากไล้ไปตามไหล่ของเธอ
ทันใดนั้น เธอรู้สึกสัมผัสที่เท้าของเธอ ความรู้สึกเย็น ๆ จากน้ำหนักที่วางลงบนพื้น เป็นธีร์ ที่ยกอ่างเล็ก ๆ ใส่น้ำอุ่นเข้ามาวางตรงหน้าเธอ อ่างใบนั้นเป็นอ่างไม้สีเข้ม มีกลิ่นหอมสมุนไพรเจือจาง และมี ดอกไม้เล็กๆ น่ารักลอยในน้ำ ดูสวยงามราวกับภาพวาด
เขาจับเท้าของเธอวางลงในน้ำ อย่างแผ่วเบา ความรู้สึกอุ่นสบายแล่นขึ้นมาถึงน่อง ปลายฟ้า สะดุ้งด้วยความตกใจและพยายามดึงเท้าออกทันที
“ทำอะไรคะคุณธีร์!” เธอตกใจพยายามดึงเท้าออก ใบหน้าของเธอเห่อร้อนด้วยความประหม่าที่ถูกบริการถึงขนาดนี้
ธีร์ยิ้มอย่างอ่อนโยน เขาทรุดตัวลงนั่งคุกเข่าอยู่ตรงหน้าเธอ เขาใช้มือใหญ่จับข้อเท้าของปลายฟ้าไว้เบา ๆ เพื่อไม่ให้เธอหนีไปได้
“ผ่อนคลายหน่อยนะครับ” ธีร์กล่าวด้วยน้ำเสียงนุ่มนวลที่สุด “ผมเห็นคุณเหนื่อยมาก การถ่ายแบบนั้นมันหนักกว่าการทำบัญชีเยอะเลย”
เขาไม่สนใจที่จะตอบคำถามตรง ๆ แต่ เขาเลือกที่จะแสดงออกผ่านการกระทำ ธีร์ใช้ปลายนิ้วนวดที่ฝ่าเท้าของเธออย่างชำนาญ การนวดนั้นนุ่มนวลแต่เต็มไปด้วยความเอาใจใส่ ทำให้กล้ามเนื้อที่อ่อนล้าของเธอค่อย ๆ คลายตัวลง
“คุณใช้ร่างกายเพื่อทำตามคำสั่งของผมมาทั้งวันแล้ว ให้ผมได้ดูแลคุณบ้างนะครับ” ธีร์กระซิบเบา ๆ
ปลายฟ้ามองใบหน้าหล่อเหลาของเขาที่กำลังตั้งใจนวดฝ่าเท้าให้เธออย่างละเอียดอ่อน ความรู้สึกเครียดกังวลที่สะสมมาจากเรื่องการถ่ายแบบเมื่อตอนกลางวัน พลันมลายหายไปจนหมดสิ้น เธอไม่เคยคิดฝันว่า ธีร์ ที่ดูเย็นชาและมีอำนาจ จะยอมคุกเข่าลงทำสิ่งอ่อนโยนและใส่ใจเช่นนี้
ความรู้สึกอบอุ่นไม่ได้มาจากน้ำในอ่าง แต่มาจากความรักที่เธอมองเห็นในดวงตาของ ธีร์ ในขณะที่เขากำลังดูแลเท้าที่อ่อนล้าของเธอ
ธีร์ยังคงคุกเข่าอยู่ตรงหน้า ปลายฟ้า มือใหญ่ของเขากำลังนวดคลึงฝ่าเท้าที่อ่อนล้าของเธออย่างชำนาญ การนวดนั้นนุ่มนวลแต่เต็มไปด้วยความเอาใจใส่ ทำให้กล้ามเนื้อของเธอค่อย ๆ คลายตัว
ปลายฟ้ารู้สึกแปลกใจ ความรู้สึกประหลาดที่เธอเพิ่งสังเกตได้แล่นเข้าสู่หัวใจ เธอไม่รู้สึกตื่นตระหนกแล้วเมื่อธีร์โดนตัว
ย้อนกลับไปในอดีต ร่างกายของเธอจะตอบสนองต่อการสัมผัสใกล้ชิดของผู้ชายด้วยความหวาดกลัวและตื่นตระหนกเสมอ นั่นเป็นเหตุผลที่เธอปัดมือของธีร์ออกเมื่อวันก่อน
แต่ตอนนี้แม้ว่า ธีร์ จะจับข้อเท้าของเธอไว้มั่น และเขากำลังสัมผัสผิวหนังเธออย่างต่อเนื่อง ร่างกายของเธอกลับสงบ ไม่มีการเต้นของหัวใจที่ผิดจังหวะ ไม่มีการเกร็งตัวเพื่อป้องกันตัวเอง
เธอตระหนักว่าไม่ใช่แค่การรักษาด้วยยา แต่เป็น ความไว้ใจ ที่เธอมีต่อ ธีร์ ต่างหาก ความไว้ใจ ที่เกิดขึ้นจากคำพูดที่เปิดเผยบาดแผลที่หน้าผา และการกระทำที่อ่อนโยนนี้
“คุณทำได้ดีมากครับวันนี้” ธีร์กระซิบเบา ๆ ขณะที่เขาเริ่มเช็ดเท้าของเธอด้วยผ้าขนหนูผืนเล็ก “คุณดูสวยและทรงพลังที่สุดในเซ็ต”
ปลายฟ้ามองใบหน้าของธีร์ที่อยู่ใกล้เพียงคืบ เธอรู้สึกซาบซึ้งใจอย่างที่สุด เธอรู้สึกว่าความอ่อนโยนของเขาได้ทำลายกำแพงที่อดีตได้สร้างขึ้นในใจของเธอแล้ว
ธีร์วางเท้าของเธอลงอย่างระมัดระวัง แล้วลุกขึ้นยืน
“สบายขึ้นไหมครับ” ธีร์ถาม
“มากเลยค่ะ ขอบคุณนะคะคุณธีร์” ปลายฟ้าตอบเสียงแผ่ว รอยยิ้ม ที่แท้จริงปรากฏบนใบหน้าเธอ
ธีร์เห็นรอยยิ้มนั้นแล้วเขาก็ยิ้มตอบอย่างอบอุ่น ก่อนที่รอยยิ้มนั้นจะถูกแทนที่ด้วยความจริงจังอย่างรวดเร็ว
“ผมดีใจที่คุณสบายใจขึ้นแล้วครับ ปลายฟ้า” ธีร์กล่าว
เขาเดินไปยังโต๊ะทำงานแล้วหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมา
“คุณพักผ่อนนะครับ”
ธีร์เดินเข้าห้องทำงานแล้วปิดประตูลง ปลายฟ้า ได้ยินเสียงสั่งงานที่ดุดันและเย็นชาของเขาดังลอดออกมาแผ่วเบา การแก้แค้นกำลังจะเริ่มขึ้นแล้ว และเธอรู้ดีว่าเธอได้ก้าวเข้าสู่โลกของผู้ชายคนนี้อย่างสมบูรณ์แล้ว
ปลายฟ้ามาทำงานที่ออฟฟิศตามปกติวันนี้ธีร์มีประชุมเรื่องแบรนด์ตัวใหม่ ทำให้วันนี้เธอมาทำงานคนเดียว
ช่วงพักเที่ยงของวันหนึ่ง ขณะที่ปลายฟ้ากำลังนั่งทำงานอยู่ แม่ของเธอก็โทรเข้ามานัดหมายอย่างเร่งด่วน
“ปลายฟ้า แม่รออยู่ที่คาเฟ่ ฟอเรสต์ ใกล้ที่ทำงานแกนี่แหละ รีบมานะ มีเรื่องสำคัญต้องคุย” เสียงของ นวลจันทร์ แม่ของเธอ ฟังดูเร่งรีบและมีอำนาจเหมือนเคย
ปลายฟ้าใจเต้นไม่เป็นจังหวะ เธอเดินไปที่คาเฟ่ตามที่นัดไว้ เมื่อเปิดประตูเข้าไปในร้านที่ตกแต่งด้วยต้นไม้อย่างร่มรื่น เธอก็ชะงักฝีเท้าทันที
ที่โต๊ะมุมร้าน นอกเหนือจากแม่ของเธอแล้ว ยังมีร่างของ โอม ชายวัยกลางคนที่เคยเป็นแฟนเก่าของเธอ และเป็นคนที่พยายามจะทำร้ายเธอเมื่อในอดีต นั่งอยู่ด้วย
“อ้าว! มาแล้วเหรอปลายฟ้า!” นวลจันทร์ส่งเสียงทักอย่างดีใจ แต่สำหรับปลายฟ้าแล้วภาพตรงหน้าคือภาพฝันร้ายที่กลับมาเยือนโอมยิ้มกว้างอย่างเจ้าเล่ห์ เขาไม่ได้ดูสำนึกผิดเลยแม้แต่น้อย แต่กลับดูดีใจที่ได้เจอเธอปลายฟ้าเดินเข้าไปนั่งลงตรงข้ามพวกเขาด้วยสีหน้าเย็นชา“ทำไมไม่รับสายไม่ตอบข้อความพี่เขาเลย!” นวลจันทร์เริ่มต้นตำหนิเธออย่างรวดเร็ว โดยไม่รอให้อีกฝ่ายได้พูดอะไร“จนโอมเขาต้องไปหาแม่ที่บ้าน! ทำอะไรหัดโตได้แล้วนะปลายฟ้า!”คำพูดตำหนิของแม่ราวกับมีคนมาบีบคั้นสมองของปลายฟ้าให้แน่น เธอเริ่มรู้สึกหูอื้อ ภาพตรงหน้าบิดเบี้ยวเล็กน้อย ความรู้สึกหวาดกลัวและคลื่นไส้ปั่นป่วนอยู่ในท้อง“พี่เขามาหาแกด้วยความหวังดี เขารักแกจะตาย” นวลจันทร์พูดต่อโดยไม่สนใจสีหน้าของลูกสาว“ปลายฟ้า พี่อุตส่าห์มาหาถึงที่นี่นะ” โอมเสริมด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยนจนน่าขยะแขยง“รู้ไหมว่าพี่คิดถึงปลายฟ้ามากแค่ไหน”ความกดดันจากแม่และโอมที่ประดังเข้ามาพร้อมกัน ทำให้ปลายฟ้าแทบจะควบคุมตัวเองไม่ได้ หัวของเธอเหมือนโดนบีบแน่น และความรู้สึกอยากอาเจียนก็แล่นขึ้นมาปลายฟ้าพยายามรวบรวมสติทั้งหมดไว้ และเปล่งเสียงออกมาเบาที่สุด เสียงที่สั่นเครือแต่
ปลายฟ้าหน้าซีดเผือด เธอเข้าใจในทันทีว่า ธีร์ ไม่ได้แค่ขอร้อง แต่กำลังใช้สถานการณ์นี้บีบบังคับเธอ เธอไม่สามารถเป็นต้นเหตุให้บริษัทต้องเสียหายได้ เธอพยักหน้าอย่างช้า ๆ ด้วยใบหน้าที่จำนนต่ออำนาจและความต้องการของเขาสุดท้ายธีร์ก็กดดันให้ปลายฟ้าถ่ายแบบจนได้ ธีร์คลี่ยิ้มออกมาอย่างพึงพอใจ แต่รอยยิ้มนั้นไม่ได้แสดงความอ่อนโยนเลยแม้แต่น้อย เขามองไปที่ช่างภาพ“โอเคครับ ทีมงาน!” ธีร์ประกาศเสียงดัง “นางแบบคนใหม่ของเราคือคุณปลายฟ้า เตรียมเปลี่ยนชุดและแต่งหน้าทำผมให้เธอเดี๋ยวนี้! เราจะเริ่มถ่ายทำภายในสิบห้านาที”ธีร์ปล่อยให้ปลายฟ้ายืนนิ่งอยู่ตรงนั้น ก่อนจะเดินกลับไปยังโต๊ะทำงานของตัวเอง ทิ้งให้ปลายฟ้ารับรู้ว่าเกมนี้เธอไม่มีสิทธิ์ที่จะชนะเขาได้เลยหลังจากที่ปลายฟ้าได้รับการแปลงโฉมและกลับมาพร้อมกับแววตาที่เต็มไปด้วยพลังอำนาจ ธีร์ ก็ตัดสินใจที่จะเข้าร่วมถ่ายแบบคู่กับเธอในทันทีปลายฟ้าถูกพาตัวมาพักหลังจากถ่ายแบบเดี่ยวเสร็จ ก่อนจะเริ่มถ่ายคู่กับธีร์ เธอเห็นตัวเองในกระจก... ใบหน้าที่สวยสง่าและเปี่ยมด้วยพลังอำนาจ แต่ดวงตาของเธอยังคงมีความไม่พอใจและกังวลอย่างชัดเจนธีร์ดูปลายฟ้าที่กำลังแต่งหน้า เขานั่งอยู่บ
ปลายฟ้าและธีร์นั่งอยู่ในห้องประชุมขนาดใหญ่ที่มีเครื่องปรับอากาศเย็นเฉียบ พวกเขากำลังจัดการประชุมคัดเลือกนางแบบสำหรับแบรนด์เครื่องสำอางและเสื้อผ้าไลน์ใหม่ของบริษัทชื่อว่า Zenithปลายฟ้าสวมชุดทำงานที่ดูเนี้ยบและเป็นทางการ เธอรักษาระยะห่างจากธีร์อย่างเคร่งครัด หลังจากเหตุการณ์ในคอนโด แม้ธีร์จะเข้าใจความรู้สึกของเธอแล้ว แต่เขาก็ยังไม่ได้พูดถึงเรื่องนั้นอีก และปลายฟ้าเองก็ยังคงอยู่ในโหมด 'มืออาชีพที่เย็นชา'เบื้องหน้าของธีร์คือโต๊ะที่เต็มไปด้วยแฟ้มประวัตินางแบบหลายสิบคน ธีร์เป็นผู้นำในการคัดเลือกทั้งหมดเพราะโจทย์คือต้องหานางแบบที่มีภาพลักษณ์แข็งแกร่งและดูดีพอที่เหมาะกับงานและคู่กับนายแบบอย่างเขาปลายฟ้าเป็นผู้เรียกชื่อนางแบบทีละคน เธอถือคลิปบอร์ดไว้แน่น พยายามไม่สบตากับธีร์“คนต่อไปค่ะ คุณลินนา มณีรัตน์” ปลายฟ้าประกาศเสียงเรียบประตูเปิดออก ลินนา ก้าวเข้ามาด้วยความมั่นใจ เธอเป็นนางแบบสาวสวยที่มีใบหน้าคมกริบ การแต่งกายและรอยยิ้มของเธอดูไร้ที่ติและมีความทะเยอทะยานสูง“สวัสดีค่ะคุณธีร์ สวัสดีค่ะทีมงาน” ลินนากล่าวด้วยน้ำเสียงที่พยายามดัดให้หวานกว่าปกติลินนาเริ่มแสดงท่าทางโพสตามที่ทีมงานต้องกา
ข้อความที่ถูกส่งมาโดยตรงระบุชัดเจน "ฉันคือเจ้าของของปริ๊นเซสค่ะ"ใจของปลายฟ้าหล่นวูบ ปลายฟ้ารู้สึกใจหายมากๆ ราวกับหัวใจถูกบีบอัดจนหายใจไม่ออก เธอเคยคิดว่าเรื่องนี้จะไม่มีวันเกิดขึ้น หรืออย่างน้อยก็คงไม่เกิดขึ้นเร็วขนาดนี้ เพราะธีร์เองก็ผูกพันกับเจ้าแมวน้อยตัวนี้ไปแล้วปลายฟ้าอ่านข้อความซ้ำหลายครั้ง เจ้าของตัวจริงให้รายละเอียดของแมวได้อย่างถูกต้องทุกประการ รวมถึงประวัติการรักษาและเครื่องหมายพิเศษที่เธอไม่เคยรู้มาก่อน การโกหกหรือการเข้าใจผิดจึงเป็นไปไม่ได้เธอเดินกลับไปที่ห้องนั่งเล่นอย่างช้า ๆ ธีร์ยังคงนั่งทำงานอยู่บนโซฟา โดยมีปริ๊นเซสนอนหลับอย่างสบายอยู่บนตักของเขา“คุณธีร์คะ” ปลายฟ้าเอ่ยเรียกเสียงสั่นธีร์เงยหน้าขึ้นมองเธออย่างแปลกใจเมื่อเห็นสีหน้าซีดเผือดของปลายฟ้า เธอชูโทรศัพท์ให้เขาดูข้อความนั้น ธีร์ก้มลงอ่าน ก่อนที่สีหน้าของเขาจะเปลี่ยนไปเป็นความตกใจและเศร้าสร้อยเช่นกัน“เขา... เขานัดเจอที่ไหนครับ” ธีร์ถามเสียงแผ่ว พลางลูบหัวปริ๊นเซสอย่างอ่อนโยน ราวกับเป็นการบอกลาล่วงหน้า“ที่สวนสาธารณะ ตรงข้ามกับคอนโดฯ ค่ะ เขาอยากเจอน้อง แล้วก็อยากจะคุยเรื่องรับน้องกลับ”ปลายฟ้ารู้ว่าถึงเวลาที่ต
ปลายฟ้าซบหน้าเข้ากับแผงอกที่เปลือยเปล่าของธีร์อย่างเต็มใจ เธอได้ยินเสียงหัวใจของเขาเต้นอย่างช้า ๆ และสม่ำเสมอ เป็นจังหวะที่ช่วยปลอบประโลมจิตใจของเธอได้เป็นอย่างดีในอ้อมกอดที่แน่นหนานี้ปลายฟ้าไม่ได้รู้สึกว่าเธอกำลังนอนอยู่กับเจ้านายที่เย็นชา แต่เป็นผู้ชายคนหนึ่งที่ต้องการเพียงความรักและการปลอบโยนเท่านั้นความเงียบปกคลุมทั่วห้อง ปลายฟ้าหลับตาลงอย่างอ่อนเพลีย ขณะที่ธีร์ก็หลับตาลงอย่างเจ็บปวด โดยหวังว่าเมื่อตื่นขึ้นมา แสงสว่างจากวันใหม่จะช่วยพาเขากลับไปยังจุดที่เขาทิ้งรอยยิ้มที่หายไปไว้เบื้องหลังได้แสงแดดยามเช้าลอดผ่านม่านทึบเข้ามาได้เพียงน้อยนิด ทว่าเพียงพอที่จะทำให้ปลายฟ้าค่อย ๆ ลืมตาตื่นจากห้วงนิทราที่แสนเหนื่อยล้า ปลายฟ้าตื่นขึ้นมาก็สบตาเข้ากับดวงตาคมเข้ม ที่อยู่ห่างออกไปเพียงคืบดวงตาคู่นั้นกำลังจ้องมองเธออยู่ อย่างเงียบงันธีร์ตื่นได้สักพักแล้วเขาไม่ได้ขยับตัว เพียงแค่นอนมองใบหน้าของคนในอ้อมแขนมาเนิ่นนาน เขามองคนตัวเล็กตรงหน้าอย่างละเอียดถี่ถ้วนขนตาของปลายฟ้ายาวหนา เป็นแพสวยงามจมูกเล็กๆ ที่ดูดื้อรั้น รับกับปากอวบอิ่มที่เขาเคยประทับ รสชาติหวานละมุนนั้นยังคงติดอยู่ในความทรงจำลึกๆ ขอ
“ฉันต้องขอโทษแทนคุณเทวาด้วยนะคะ” อรัญญากล่าวอย่างรู้สึกผิด “ฉันรู้สึกผิดกับธีร์ และฉันเหนื่อยมาก ๆ เลย ค่ะ”อรัญญาเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้าอย่างอ่อนล้า“ฉันเข้ามาเป็นเมียน้อยในตอนแรก และยอมทนอยู่เพื่อรอให้ แม่ของธีร์เสีย ไป ก่อนที่ฉันจะได้ขึ้นมาเป็นคุณนายที่ถูกต้อง”คำสารภาพของอรัญญาดังก้องอยู่ในความเงียบงันของศาลาริมน้ำ กลิ่นหอมของดอกไม้ดูเหมือนจะเจือด้วยความขมขื่น ปลายฟ้านิ่งงันไป น้ำเสียงของอรัญญาไม่แสดงความรู้สึกผิดบาป แต่เป็นความเหนื่อยล้าจนถึงที่สุด ราวกับว่าการพูดความจริงออกมาเป็นภาระหนักอึ้งที่เธอแบกมานานปลายฟ้าจ้องมองใบหน้าของอรัญญาที่เงยขึ้นมองท้องฟ้าอย่างอ่อนล้า ใบหน้าที่มีร่องรอยความงามสง่า แต่ก็เต็มไปด้วยความเจ็บปวดที่ถูกซ่อนไว้ภายใต้ฉากหน้าของ 'คุณนาย'“คุณ คุณอรัญญา” ปลายฟ้าเรียกชื่ออีกฝ่ายอย่างแผ่วเบา เธอไม่รู้ว่าควรจะปลอบใจหรือควรจะถามคำถามใดออกไปอรัญญาค่อย ๆ ก้มหน้าลงมองมือของตัวเองที่ประสานกันบนตัก เธอพยายามควบคุมน้ำเสียงให้มั่นคง “ใช่ค่ะ ฉันอยากจะโกหกคุณ แต่ฉันเลือกที่จะบอกความจริง เพราะฉันรู้ว่าคุณเป็นคนเดียวที่จะเข้าใจความรู้สึกของธีร์”“การเป็น 'คุณนาย' ไม่ได้สวยง







