Xamira POVSa loob ng dalawang buwan, hindi nagtagal ay nabuntis na ako. Si Kalix kasi, nung maranasan nang maikama ako, aba, dinalasan nang dinalasan. Gulat na gulat din ako sa laki ng pagkalalakë niya, nung unang beses na may nangyari sa amin, parang na-virgin-an ako. Ang laki talaga, sobra, feeling ko ay parang may mahabang talong na nagwasak sa loob ng pukë ko.Ang gara rin bumayo ni Kalix, napakalala. Halatang matagal-tagal siyang walang ganoon. Halos isang linggo nga niya akong tinarabaho sa kama. Nang makaisa, paulit-ulit na tuwing gabi. Kapag naman nasa bakasyon kami, lalo na sa beach, hindi puwedeng hindi siya makakaisa. Sa isang araw, minsan ay kaya niya ng tatlong beses. Pero may pahinga naman.Sa dalawang buwan na lumipas, marami na ring nangyari. Nag-start na akong maging CEO ng company na iniwan sa akin ni lola.Si Kalix, kinuha ko naman ng tutor na magtuturo sa kaniya kung paano maging magaling sa business dahil gusto ko ring siyang magkaroon ng papel sa company ko para
Xamira POVPinasundo agad ni Kalix sina Aling Karen at Mang Felix sa Isla Lalia. Pagkarating nila sa Lux City, halos mapanganga sila sa mga ilaw, sa mga matataas na gusali, sa mga tren sa itaas, at siyempre, sa mansiyon ko. Iyon ang kuwento sa akin ni Kalix.“Aba’y anak, para kang Reyna rito!” halos mapasigaw si Aling Karen habang nakatayo sa harap ng main entrance ng mansiyon ko.Tumawa nalang ako. Kitang-kita ko ang kasiyahan sa mukha nila. “Welcome po sa bahay ko.”“Anak, Xamira, parang palasyo ‘to dahil sa laki,” sabi naman ni Tatay Felix.“Simula ho ngayon, dito na rin po kayo titira kasama namin ni Kalix.” Naluha ako habang sinasabi ‘yon. Niyakap ako ni Tatay Felix at Nanay Karen.Hindi pa rin ako makapaniwala. Isang linggo lang ang lumipas mula nang malaman ko ang tungkol sa mana ni Lola Flordelisa, at ngayon... magiging asawa ko na si Kalix.“Grabe,” bulong ko habang nakaupo na sa harap ng salamin, suot ang puting-puting wedding gown na gawa ng isa sa mga kilalang designer ng
Xamira POVNasa sala na kami ng bahay ko, katabi si Kalix habang si Tahlia ay seryosong nakatingin sa amin. Matagal siyang hindi nagsalita. Parang tinignan niya ako. Panay din ang tingin niya kay Kalix. Alam kong iniisip niya kung anong nangyari sa akin. Kung bakit naging morena ang balat ko dahil sa paglalagi ko sa Isla Lalia.“Xamira,” sa wakas na tawag niya sa akin. Malumanay ang boses niya, pero halatang may halong lungkot.Hindi ako makapagsalita. Para akong nanigas. Nakayuko lang ako at ramdam kong nanginginig ang mga kamay ko. Nakakahiya. Bigla akong umalis noon, hindi nagsabi sa kahit na sino sa kanila nang walang paliwanag. Hanggang ngayon ay nakatatak pa rin sa isip ko ang maling ginawa ko noon. Ang panloloko kay Lola Flordelisa. Ang pagpapanggap kong tunay kaming nagmamahalan noon ng lalaking pinakilala ko sa kanila para lang makuha ko ang mana.“I... I’m sorry,” mahina kong sabi na halos pabulong. “I’m sorry for leaving without saying goodbye. I didn’t mean to hurt you or
Kalix POVKanina pa ako hindi mapakali. Para akong bata ulit na unang beses makakakita ng swimming pool. Pero nang makita ko ang reaksiyon ng tatlo, lalo akong natawa.“Ay putek, parang dagat pero nasa loob ng bakod!” sigaw ni Buchukoy habang tumatakbo papalapit sa gilid ng pool.“Tingnan ninyo, ang asul! Para kang naliligo sa tubig na kulay langit!” sabi ni Buknoy na tatalon-talon pa na parang batang walang pakialam sa mundo.Si Tisay naman, dahan-dahang lumapit at inilubog ang paa. “Ay, hindi maalat! Matabang ‘to, pero ang sarap! Parang tubig ulan na walang dumi!”Napailing ako habang pinagmamasdan sila. Nakangiti lang si Xamira sa tabi ko. Nakaupo siya sa isang lounger na may hawak na malamig na juice habang pinapanood ang mga kaibigan naming parang mga batang pinayagang mag-swimming ng kanilang mga magulang.Napapansin ko tuloy na minsan, natatawa na rin ang mga kasambahay ni Xamira sa inaasta namin. Kaya ako, kahit itang-ita rin, tahimik lang. Ayoko kasing isipin at makita ng iba
Xamira POVPagkatapos naming kumain, sinamahan ko sila Kalix, Buknoy, Buchukoy at Tisay paakyat sa second floor ng bahay ko. Ang saya nila habang paakyat kami. Para bang mga batang unang beses makapasok sa malaking bahay.“Ang kinis ng hagdan, Xamira! Wala bang nadudulas dito?” tanong ni Buknoy habang nakahawak sa bakal na handrail.“Meron, lalo na kung sabay-sabay kayong tatakbo paakyat,” natatawa kong sagot habang naglalakad sa unahan nila. Nakikisabay na lang din ako sa mga katatawanan nila para hindi naman nila isipin na KJ ako.“Mas makinis pa kasi ang sahig kaysa sa mukha ko,” ani Buchukoy habang kumakapit sa balikat ni Buknoy. Tawanan na naman tuloy kami.Pagdating namin sa second floor, isa-isa ko silang na-tour sa kani-kanilang kuwarto rito sa manisyon ko. Malalaki ito at may kanya-kanyang kulay depende sa trip ng interior designer ko noon, na ngayon ay parang hindi ko rin ma-appreciate dahil mas masaya akong makita ang reaksyon nila kaysa sa design mismo.“Tisay, dito ka. Bu
Kalix POVUnang beses kong makakita ng ganoong klase ng sasakyan. Pinasundo kasi kami ni Xamira gamit ang isang van daw na tawag sa sasakyan na iyon na kasing laki ‘yata ng kariton ng buong barangay namin sa Isla Lalia. Nagkatinginan pa kaming apat—ako, si Buknoy, si Buchukoy at si Tisay—habang papalapit ang sasakyan na iyon. Parang may multo sa loob kasi tinted ang bintana. Akala ko nga kung ano na itong sasakyan na huminto sa amin, natakot pa ako kasi baka huluhin kami, pero hindi naman pala.Pagbukas ng pinto, bumungad ang malamig na hangin na galing sa loob.“Ay puta, may bagyo ba sa loob nito?” sigaw ni Buchukoy nang maramdaman niyang malamig nga ang hangin na galing sa loob ng sasakyan.“Huy, hindi bagyo ‘yan, ano ka ba! Aircon ang dahilan kung bakit malamig sa loob,” paliwanag ni Xamira habang tawa nang tawa. “Ayan ang nagpapalamig sa loob ng sasakyan.”“'Yung hangin? Nilalagay sa loob ng kahon?” tanong ni Tisay habang hinahaplos ang bintana.“Oo, parang ref,” sabi ko. “Pero mo