Share

Get out!  ว่าที่คุณหมอตัวร้ายกับนายวิศวะหน้าโฉด
Get out! ว่าที่คุณหมอตัวร้ายกับนายวิศวะหน้าโฉด
Penulis: light sky

บทที่ 1

Penulis: light sky
last update Terakhir Diperbarui: 2025-10-03 18:39:59

Intro

หน่มน้ม!

เสียงเพลงอะคูสติกดังคลอขับกล่อมบรรยากาศยามค่ำคืนในร้านชิลบาร์แห่งหนึ่งให้ลูกค้าที่มานั่งดื่มกันได้รู้สึกผ่อนคลาย หนึ่งในนั้นก็มีผมกับเพื่อนอีกสามสี่คนที่ขี้เกียจอ่านหนังสือสอบแล้วชวนกันออกมาข้างนอกเพราะทนอยู่ในสภาวะจำศีลช่วงสอบไม่ไหว

“เออ ได้ข่าวว่าน้องมึงมีแฟนแล้ว” ไอ้ริ เพื่อนที่รู้จักกันมาตั้งแต่สมัยอนุบาลพูดขึ้น

“เออดิ ได้แฟนแล้วลืมพี่มันไปเลย”

“ตอนมึงมีแฟนมึงก็ลืมน้องมันเหมือนกันนั่นแหละ”

ที่จริงไอ้แจ้มันก็ไม่ได้ลืมผมเสียทีเดียวหรอก แค่ตอบแชตผมช้าไปบ้างเท่านั้นเอง แถมโผล่หน้ามาแต่ละทียังมีอาหารที่มันฝึกทำมาให้ผมลองชิมอยู่เสมอ หรือพูดง่ายๆ ว่ามันใช้ผมเป็นหนูทดลอง ถ้าเมนูนั้นผ่าน มันก็จะทำไปให้แฟนมันที่ชื่อยูแถมเรียนหมอได้กินทันที

“เดี๋ยวกูไปเข้าห้องน้ำแป๊บ” ผมซัดเหล้าไปอีกแก้วก่อนจะลุกขึ้นเดินออกมา

ผมยืนกอดอกขณะรอต่อแถวเข้าห้องน้ำมองไปรอบๆ อย่างไม่มีอะไรจะทำ คิดนั่นคิดนี่เรื่อยเปื่อยก่อนจะไปสะดุดกับผู้หญิงคนหนึ่งที่เดินซวนเซมาทางนี้

หน้าตาก็สวยอยู่หรอกแต่กลิ่นเหล้าหึ่งเลยว่ะ

ถึงคนรอบตัวผมทั้งหญิงทั้งชายจะดื่มเหล้าแต่ยังไงผมก็ไม่ชอบผู้หญิงที่ดื่มแล้วทำตัวเรี่ยราดแบบนี้อยู่ดี ผมคิดอย่างปลงใจก่อนจะละสายตาจากร่างบางนั่น

“ว๊าย!”

เพราะเสียงหวานนั่นอยู่ใกล้มาก ผมเลยหันไปมองอย่างอัตโนมัติก่อนจะพบว่าร่างนั้นสะดุดส้นสูงของตัวเองและกำลังจะล้มลงไปจูบกับพื้น ด้วยสัญชาตญาณหรืออะไรก็แล้วแต่ที่ทำให้ผมเอื้อมมือไปคว้าร่างนั้นเอาไว้ได้อย่างทันท่วงที

ก่อนจะรู้สึกถึงอะไรนุ่มๆ

“กรี๊ด!! ไอ้บ้าลามก นายเอามือมาจับอะไรฉันห้ะ” ร่างบางสะบัดตัวก่อนจะหันมามองแล้วยกนิ้วชี้ขึ้นมาชี้หน้าผมอย่างเดือดดาล

และนั่นทำให้ผมหมดอารมณ์ที่จะขอโทษยัยนี่ทันที!

“นมคุณไง!” ผมตอบด้วยน้ำเสียงโคตรจะหงุดหงิด ทำคุณบูชาโทษแท้ๆ

“ไอ้...ไอ้...”

“นึกคำด่าออกเมื่อไหร่แล้วค่อยโทรจิตมาบอกผมแล้วกันนะ ปวดฉี่จะเล็ดแล้วเนี่ย” ผมว่าเสร็จก็เดินเข้าห้องน้ำทันทีที่ถึงคิว ปล่อยให้ผู้หญิงคนนั้นดิ้นเร่าๆ อยู่ที่เดิม

---------

ฝากสนับสนุนเรื่องนี้ด้วยนะคะ

----ยิ่งผลักไส ยิ่งดึงดูด… ความรักไม่ได้เริ่มจากความหวานเสมอไป แต่บางทีมันก็เริ่มจากการ "กัดกันทุกวัน"

หากมีการผิดพลาดประการใดต้องขออภัยด้วยค่ะ
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terbaru

  • Get out! ว่าที่คุณหมอตัวร้ายกับนายวิศวะหน้าโฉด   บทที่ 60

    “พิมพ์ใจเย็นๆ ก่อนนะลูก” คุณแม่ปรามฉันซึ่งว่ากันตามตรงคนที่ท่านควรห้ามปรามคือคุณพ่อเสียมากกว่า “พิมพ์ใจร้อนตรงไหนคะ พิมพ์แค่บอกว่าพิมพ์จะไม่แต่งงานกับพี่แทน พิมพ์ไม่ได้รักพี่แทน เลิกเอาความรักกับธุรกิจมาเกี่ยวข้องกันสักทีเถอะค่ะ” “ลูกชายป้าทำหนูพิมพ์ไม่พอใจหรือเปล่า บอกป้ามาได้เลยนะเดี๋ยวป้าจะจัดใ

  • Get out! ว่าที่คุณหมอตัวร้ายกับนายวิศวะหน้าโฉด   บทที่ 59

    32 เร่งรัด Tun’s part หลังจากเคลียร์กับนุ่นเสร็จผมก็รีบเดินลงมาหาพิมพ์เขาที่ร้านกาแฟ ผมไม่รู้ว่าเธอจะรู้สึกโอเคหรือเปล่าที่ต้องมาเจอกับนุ่นแบบนั้น ภายนอกเธออาจจะดูแข็งกร้าวแต่ทว่าตลอดระยะเวลาที่รู้จักกันมาผมสัมผัสได้ว่าเนื้อในเธอเปราะบางมาก เท้าของผมชะงักเมื่อเดินเข้าไปร้านแล้วสายตาของผมก็พลันเข

  • Get out! ว่าที่คุณหมอตัวร้ายกับนายวิศวะหน้าโฉด   บทที่ 58

    “ให้นุ่นเน่าไปนอนกอดสักคืนดีไหม?” “ที่รัก” น้ำเสี่ยงเลี่ยนๆ ที่มาพร้อมกับมือหนาที่วางไว้บนเอวของฉันอย่างพอดิบพอดีทำให้ฉันนึกอยากจะถลึงตาใส่นายตุ่นนักแต่ก็ทำได้เพียงแสร้งกรีดยิ้มหวานกลับไปเท่านั้น “มาแล้วเหรอคะ” ฉันพูดเพราะใส่เขาเสร็จ คิ้วเข้มนั่นก็เลิกขึ้นทันทีในขณะที่ฉันก้มลงมองนาฬิกาที่ข้อมือ “ภ

  • Get out! ว่าที่คุณหมอตัวร้ายกับนายวิศวะหน้าโฉด   บทที่ 57

    31 นุ่นเน่าๆ คำตอบที่แสนจะจริงจังของเขาทำเอาฉันนิ่งค้างไปอย่างนึกทั้งอายทั้งโกรธขึ้นมา นึกอยากจะตะบันหน้าที่ยิ้มกริ่มของเขาตอนนี้ยิ่งนัก “ล้อเล่นน่าคุณ ซีเรียสไปได้” นายตุ่นว่าอย่างไม่จริงจังนักพลางยกนิ้วโป้งลงมาทาบบนระหว่างคิ้วของฉันแล้วคลึงเบาๆ “ก็หน้านายเหมือนว่าจะเอาจริงนี่” “เผื่อฟลุ๊กคุณต

  • Get out! ว่าที่คุณหมอตัวร้ายกับนายวิศวะหน้าโฉด   บทที่ 56

    “โหหอมจัง!” ฉันที่ทำท่าจะอ้าปากถามเขาจำต้องปิดปากพลันเมื่อคนตัวสูงแสร้งโพล่งออกมาเพื่อต้องการเปลี่ยนเรื่องอย่างตั้งใจ ฉันสูดลมหายใจลึกพลางนึกรอว่าให้ทานอาหารเสร็จก่อนแล้วค่อยเค้นปากร่างสูงเอาก็ได้ ที่จริงฉันกะว่าจะปล่อยเลยตามเลยแต่แววตาของนายตุ่นมันทำให้ฉันฉุกคิดได้ว่าเรื่องที่เขาต้องการจะปิดบังฉัน

  • Get out! ว่าที่คุณหมอตัวร้ายกับนายวิศวะหน้าโฉด   บทที่ 55

    30 จริงจังกันไหม? “สวัสดีครับแม่” นายตุ่นยกมือไหว้ผู้หญิงวัยกลางคนที่เขาเรียกว่าแม่ ท่านกำลังรดน้ำต้นไม้ตามที่นายตุ่นบอกจริงด้วย “สวัสดีค่ะคุณน้า” ฉันยกมือไหว้ท่านอีกคน “อ้าวตุ่น มานี่ทำไมไม่บอกแม่หึ” คุณน้าละจากต้นไม้หมุนตัวมาทางเราพลางถามคำถามลูกชายอย่างไม่จริงจังนัก “เซอร์ไพรส์ไหมล่ะครับ” “

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status