บทที่ 17 หวาดระแวง

“สวัสดีครับน้ากิ่ง”

“ว่าไงแฟนมีต ขอน้ามาอยู่ด้วยชั่วคราวนะ”

หลังจากที่แฟนมีตกับพาสต้ากลับมาถึงบ้านได้ไม่นาน กิ่งแก้วก็มาพอดีพร้อมกับกระเป๋าใบใหญ่สองใบในมือ

“ครับ แม่เขาบอกผมแล้วว่าบ้านน้ากิ่งกำลังต่อเติมเลยจะมาขออยู่ด้วย ผมจัดห้องนอนไว้ให้แล้วนะครับ น้ากิ่งเอาของเข้าไปเก็บไว้ห้องก่อนได้เลย”

“แล้วเย็นนี้น้ากิ่งอยากกินอะไรไหมครับ”

“เดี๋ยวน้าทำให้ดีกว่าไหม”

“ไม่เป็นไรครับผมว่าผมทำเองดีกว่า น้ากิ่งมาเหนื่อยๆ วันนี้แม่ก็ไปข้างนอกมาดูเพลียๆ ไปพักเถอะครับเดี๋ยวผมจัดการให้”

“ก็ได้จ้า งั้นน้ากินอะไรก็ได้แล้วแต่มีตเลย”

กิ่งแก้วหิ้วกระเป๋าเดินหายไปในห้องรับรองชั้นล่าง ส่วนแฟนมีตที่พยายามอดกลั้นความรู้สึกเสียใจเอาไว้ได้แต่บอกตัวเองว่าต้องทำตามแผนให้สำเร็จ เพราะเขาไม่รู้เลยว่าเรื่องยาที่พาสต้าไปได้ยินมา มันจะเป็นผลดีหรือผลเสียต่อแม่ของเขาอย่างไร

“มีตทำอะไรเหรอลูก?”

พลอยที่ตื่นขึ้นมาในช่วงเย็นเดินเข้าไปหาลูกชายในครัว

“กำลังเตรียมมื้อเย็นครับแม่”

“ทำไมไม่ปลุกแม่ล่ะ มาเดี๋ยวแม่ทำเอง”

“ไม่เป็นไรครับ วันนี้แม่ดูเพลียๆ ให้ผมทำให้ดีกว่า”

พลอยเตรียมจะไปหยิบผ้ากันเปื้อนมาใส่ แต่ก็ถูกลูกชายดึงคืนไปเสียก่อนพ