CHAPTER 3

         NAPAKUNOT-NOO siya nang makumpirmang sasama sa isang kotse si Dwight. Akala niya ay dala nito ang sariling kotse. Pero ito pa mismo ang nag-drive sa kotse ni Darla. Doon siya sa likuran umupo at sa tabi naman ni Dwight pumuwesto si Darla.

         “Kakilala ni Dwight ‘yung may-ari ng talyer kaya mas maganda kung isasama natin siya para mas mabilis tayong makarating sa shop,” tila alam na ni Darla ang nasa isip niya. “Don’t worry beshy, hindi tayo magtatagal doon.”

          Hindi siya umimik. Hanggang ngayon ay hindi pa rin siya at ease na kasama si Dwight. Kung puwede lang magbago ng isip. Naiinis siya sa sarili na ewan. Kahit kasi anong pilit niyang huwag mainis kay Dwight ay kusang nararamdaman ng dibdib  niya ang gayong pakiramdam. She was really confident before that she can act normal na parang walang nangyari o namagitan sa kanila ni Dwight. Pero ngayong muling nagkrus ang kanilang landas, ayaw man niyang aminin, lumalabas na naiinis at nabubuwisit pa rin pala siya sa lalaking ito.

          Bakit ba kasi sumulpot-sulpot pa ulit sa buhay niya ang babaerong ito?

         INABOT sila ng halos dalawang-oras sa talyer. Although may malapit na coffee shop roon kung saan sila naghintay ni Darla habang nire-repaint ang damage ng kotse nito, kating-kati na siyang makaalis sa lugar na iyon. Lalo na sa tuwing lalapit at nakikita niya sa harap niya ang hilatsa ng pagmumukha ni Dwight. Ewan pero parang nananadya pa ito na magpa-cute sa tuwing lalapit ito. Sarap i-vulcanize ang pagmumukha nito.

       Sa kabilang banda, hindi rin niya maiwasang tingnan ito ng pasimple mula sa di-kalayuan. Malaki na nga ang ipinagbago nito. She must admit that he looks more handsome now. Plus a well-muscled body na halatang isa rin ito sa mga lalaking adik sa gym. Well, bumagay naman sa tangkad nito ang gayong katawan. At lalo lang iyon nakadagdag sa sex-appeal ng binata.

       Pero kahit gaano pa ito kaguwapo ngayon and like what Darla once said, ka-hot, ay hinding-hindi niya ito pag-aaksayahan ni katiting na oras. Isa pa rin itong manloloko at babaero sa paningin niya. And she won’t give a damn to even have a short chitchat with him. For her, he is not existing. Never in her wildest imagination na kakausapin niya ito!

       ALAS-SIYETE na ng gabi nang makauwi sila sa flat ni Darla galing sa talyer. Sa wakas at nawala na rin sa paningin niya si Dwight. Saka pa lang siya nakahinga nang maluwag.

       Inayos muna niya ang mga damit at sapatos na pinamili nila ni Darla kanina. Pero parang nananadya ang tadhana dahil hindi mapaknit-paknit sa isip niya ang mukha ni Dwight. Lalo na ang paraan ng pagngiti nito habang litaw ang dalawang biloy nito. Pero dagli rin niyang itinuon sa ibang bagay ang isip niya.

      “Beshy, tumawag na ako sa tita ko from Ilocos. Sinabi kong sa susunod na araw na ako luluwas,” pagkuwa’y sabi niya kay Darla na nag-aayos din ng mga pinamili nito.

      “Ganu’n ba. Ang lungkot naman. Magkakahiwalay na naman tayo. Mamimiss kita, beshy,” madramang turan nito.

       “Naku, as if naman hindi tayo magkikita ng matagal. Susunod ka doon, remember? Siya nga pala, naayos mo na ba sched mo this month?”

       “Hindi pa, e. Pero this week magiging hectic na ang sched ko. Sunod-sunod na kasi ang fashion shows. Alam mon a, ngarag na naman ang lola mo nito.”

       “Hayaan mo, we will treat you like a queen kapag nasa Ilocos ka na. Siguradong mag-eenjoy ka nang bonggang-bongga!”

       “Dapat lang, no? I need a break. Balak ko nga ring pasunurin doon si Henry ‘pag makakuha siya ng one-week leave. Sana payagan siya sa office.”

        Simula nang dumating siya ng Pinas ay isang beses pa lang sila nagkita ni Henry. Sobrang busy kasi ito sa work.

       “Anyways, kumusta na nga pala ang ibang details sa balak mong beach resort. Settled na ba ang lahat?”

       Tumango siya.

       “I was lucky that all my relatives in Ilocos are very supportive. Actually, si tito Manuel at tita Isabel ang nag-aasikaso ng lahat while I’m in States.” Kapatid ng daddy niya si tito Manuel.

       “Good. So wala ka na palang iisipin pagbalik mo roon.”

       “Well, hinihintay muna nila kung anong gusto kong design and other details. Gusto ko kasi kausapin ng personal ‘yung architect na magdedesign ng mga beach house. At plano ko ring patayuan ng resto ang aking dream beach resort,” paliwanag niya na halatang excited sa matagal nang pangarap na business.

       At least, kahit nasa America man siya ay maganda na may sarili din siyang negosyo rito na ipagkakatiwala niya sa napakabait niyang tito Manuel.

      “Hanga talaga ako sa’yo, beshy. Alam kong noon pa man ay magiging successful ka sa buhay. At maganda ‘yang naisip mong negosyo. Para in the future na mag-decide kang mag-stay na lang ditto, siguradong mabubuhay ka pa rin nang sagana. Ang suwerte ng lalaking mapapangasawa mo. Bukod sa maganda at mabait, ay may maayos ka pang buhay at pamumuhay. Ang tanong, who’s that lucky guy kaya?” litanya ni Darla na sinabayan ng makahulugang tingin.

       Hindi na niya iyon pinansin. Dahil baka kung saan na naman mapunta ang usapan. Nagpatay-malisya siya. Nagbusy-busyhan siya kunwari sa pagtutupi ng mga damit niya.

       “Beshy, matanong nga kaya. Ano ba ‘yung na-feel mo talaga noong makita mo ulit kanina si Dwight?”

       Natigil siya sa pagtutupi nang marinig ang tanong ng matalik na kaibigan. Heto na naman sila.

       Inirapan niya ito. “Wala. Ano ba dapat ang ma-feel ko sa lalaking iyon? Bukod sa hambog pa rin gaya ng dati ay wala na akong dapat ma-feel sa kanya,” pagtatapat niya.

      “Weh? ‘Di nga? ‘Yung totoo?”

      Gusto niyang ibato rito ang hawak niyang pantalon pero nagpigil siya. Alam niya kasing lalo lang siyang aasarin ng bruhildang ito.

      “Pero in fairness, sobrang guwapo pa rin ni Dwight, ‘no? Kung hindi ko lang siguro boyfriend si Henry, baka na-fall na ako sa kanya. Ibang-iba kasi ang dating niya ngayon compare noong boyfriend mo pa lang siya.”

       “Alam mo ikaw? Wala nang ibang bukambibig ‘yang bunganga mo kundi ang Dwight na ‘yun. Kung ‘di lang kita bestfriend, nunca akong sasama sa’yo sa talyer na ‘yun at maghintay ng dalawang-oras. Habang nakikita ko ang pagmumukha ng lalaking ‘yun,” pagsusuplada niya.

       Ngingiti-ngiti naman si Darla habang nakatitig ito. “Pero seriously beshy, pa’no kung ma-fall ka ulit sa kanya? Sabi nga nila, love is sweeter the second time around, diba?”

       Lalong umarko ang kilay niya sa sinabing iyon ni Darla na kalauna’y tinawanan niya lang.

       “Alam mo, patawa ka talaga. Napaka-imposible kasi ng iniisip mo. Saka, ilang beses ko bang kailangang ulitin na tapos na ang kabanatang iyon sa amin ng lalaking iyon. At kung magmamahal man ulit ako, gusto ko sa ibang lalake at hindi sa kanya. Period!” paniniguro niya.

       “Well, let’s wait and see!” makahulugang saad ni Darla na hindi pa rin maalis-alis ang nakakalokang ngiti sa mga labi nito.

        MALALIM na ang gabi pero dilat na dilat pa rin ang kanyang mga mata. Nakailang posisyon na rin siya ng higa. Pero hindi talaga siya dalawin nang antok. Ika-limang gabi na niya ito sa flat ni Darla at sa susunod na araw ay luluwas na siya ng Ilocos. Marahil ay dala lang ng excitement kaya siguro hindi siya makatulog.

       Pero iyon nga lang ba talaga ang dahilan?

        Pagkuwa’y humilig siya pakanan habang yakap niya ang isang unan. Sa edad niyang 27, ano pa nga ba talaga ang kulang sa kanya bukod sa pagkakaroon ng seryosong relasyon at isang lalake na masasabi niya talagang for keeps na? Hindi naman sa nagmamadali siyang magka-boyfriend ulit. Dahil kung tutuusin ay sapat na nariyan ang mga mahal niya sa buhay na alam niyang hinding-hindi siya pababayaan. She have a very loving, supportive and caring parents. Idagdag pa ang pagkakaroon ng mga totoong kaibigan na gaya nina Darla at Henry. Sa madaling sabi, hindi kakulangan sa kanya ang hindi pagkakaroon ng boyfriend. Dahil sa pagmamahal na ipinapakita at ibinibigay ng mga taong malapit sa kanya.

        Sa kabilang banda, she can’t deny the fact na parang natrauma na rin siya sa mga panlolokong ginawa sa kanya ni Paul at Dwight. Aminado siyang pareho niyang minahal ang mga ito noon at halos ibigay na niya ang lahat sa mga ito. Pero at the end ay magagawa pa rin nilang lokohin siya. Kaya hindi rin siguro siya masisisi ng mga taong nakakakilala sa kanya. Lalo na ni Darla kung lagi siyang umiiwas pagdating sa usapin sa mga lalake. Alam niyang gusto lang ng bestfriend niya na magkaroon siya ng masayang relasyon. Pero sa ngayon ay wala pa talagang lalake na muling magpapatibok sa kanyang puso.

       Biglang sumagi sa isip niya ang sinabi ni Darla kanina. Paano daw kung ma-inlove ulit siya kay Dwight? Ang totoo, ni minsan ay hindi sumagi sa isip niya ang bagay na iyon o ang posibilidad na ito. Alam niya kasi sa sarili niya na wala na siyang feelings kay Dwight and she had finally moved on. Sa loob ng limang taon, halos mabura na sa utak niya ang tungkol kay Dwight at sa tatlong-taon na pinagsamahan nila noon. Nagkataon lang siguro na muling nagkrus ang mga landas nila. Kaya ganoon na lamang ang naging reaksiyon ni Darla. It’s either seryoso ito o nagjo-joke lang, she’s pretty sure that there’s no more second chance between her and Dwight. Isa pa, tumatak na sa isip niya that once a cheater, always a cheater. At hindi na rin magbabago si Dwight. Lalo na ngayon na obvious na mas nagkaroon ito nang kumpiyansa sa sarili sa laki ng ipinagbago nito, physically. Malamang ay kaliwa’t kanan ngayon ang mga babae nito. At hindi na rin siya magtataka sa bagay na iyon. Kaya kahit ano pang sabihin ni Darla, hinding-hindi na siya ulit magkakagusto sa babaerong Dwight na iyon!