Darius’s POV“Sir, are you there?” Tanong ng babae na nasa kabilang banda ng pintuan ng aking office, “may gusto lang po sana akong itanong, our team leader is already busy.”Tumingin muna ako sa salamin at tumikhim, “yes, come in.” masigla kong sabi at ngumiti kahit hindi pa man ito nakakapasok.Ilang saglit nga lang ay bumukas na ang pintuan at pumasok ang isa sa mga designers, “Sir, I’m just here to ask your opinion about these designs.” Pinakita niya ang mga designs na naisip niya habang patuloy siya sap ag-discuss ng mga tungkol dito.Isa-isa ko namang tinignan ang mga iyon ng mabuti at pinakinggan ang bawat detalye na sinasabi niya, “I think everything is fine, but this one stands out. This one most likely describe the summer fest, but there still details that need some improvement.”“Hmm… It’s good to hear na may pumasa sa mga design ko sa paningin mo sir, thank you.” Sabi niya pero nagbago ang tono ng boses niya, mas naging malambing ay ang mga daliri niya ay gumapang sa aking
Lia’s POV‘Perhaps you are jealous that someone is interested in me?’Tanong na paulit-ulit na nag-echo sa aking pandinig, nagseselos nga ba ako sa babae na iyon?“Lia, I’m asking you. Are you jealous that she was straightforward about it?” Mas lalo niyang nilapit ang mukha niya sa akin.Paulit-ulit akong kumunok ng laway at iniatras palayo ang aking mukha, “hindi ko alam ang sinasabi mo, walang dahilan para magselos ako.”Ano nga ba ang pwedeng maging dahilan kung nagseselos ako, isa pa ay sinabi ng babae na VIP member si Sir Darius ng bar, ibig sabihin ay hindi isang beses lamang siya nagkaroon ng one-night stand.“And I already answer your question, Sir. Walang dahilan para magselos ako,” tumingin ako kunwari sa aking cellphone para iwasan ang tingin niya, “it’s really late now, kailan ko ng umuwi Sir.”Pinilit kong patigasin ang boses ko, ayaw ko na magtunog napipilitan. I want to make him feel that I don’t care about it, that he’s part of the VIP of the certain bar doesn’t affect
Sobrang sakit ng aking ulo na parang binibiyak ng magmulat ako, wala pang ilang oras ng makatulog ako kakaisip kung ano ang gagawin ko sa ginawa ni mama. Paano niya nagawang sumang-ayon sa meet up ng wala akong abiso?Alam ko naman na siya ang mama ko, pero ang ganitong bagay ay sobra na.Gusto kong umiyak, minsan ay nakakapagod na rin i-please ang mga gusto ni mama na mangyari. Minsan ay naiintindihan ko naman, pero ang ibang ginagawa niya ay sobra-sobra na.Namumugto ang aking mata at nangingitim ang ilalim nito, kahit nanlalambot at medyo nahihilo ay pinilit kong mag-ayos para pumasok sa trabaho. Hindi ako pwedeng magmabagal ngayon, maraming inaasikaso at ayaw ko na maging sagabal lang sa kompanya.Tahimik ang paligid ng makarating ako sa kusina, wala si mama at papa at tanging isang note lang na nakadikit sa ref ang naiwan. Bakit hindi man lang nila ako sinabihan tungkol sa pagalis nila, nakapagusap naman kami ni mama kagabi?Nilagay ko nalang sa bag ang sandwich na hinanda ni mam
“S-sandali, Sir…”"Please note that addressing me as 'sir' is unnecessary, and I would appreciate it if you refrained from doing so… Especially when we’re doing it or alone, I already said it right?” Bulong niya sa pagitan ng kaniyang mga halik sa aking pisngi.Ang braso niyang nakahapit sa aking bewang ay unti-unting lumuwag, pero ang mga daliri niya ay unti-unti ng gumapang papasok muli sa loob ng aking blouse. Hindi man ganoon kaagresibo ang bawat kilos niya ngayon kumpara noon ay mas lalo kong ramdam ang kakaibang hatid ng bawat haplos niya.Para niya akong mas pinapasabik ng bawat paglakbay ng kaniyang daliri sa aking balat, may pag iingat ang bawat paghimas at pagpisil niya sa parte sensitibo ng aking katawan.“Aah!” Impit na ungol ang lumabas sa aking bibig ng pisilin ng kaniyang mga daliri ang aking utong, “D-Darius!” Mahigpit kong naikapit ang aking mga kamay sa kaniyang damit.Kahit anong pagiingat ko na hindi malukot ang kaniyang suot ay huli na, pero wala siyang pakealam d
“Good morning, Sir!” Sabay-sabay na tumayo ang mga nasa design department pagpasok palang namin sa meeting room, mga nakangiti ang mga ito sa amin pero hindi ko magawang tumingin ng matagal sa kanila.Alam ko naman sa sarili ko na naglinis na ako ng sarili ko sa bathroom ng office ni Darius pero pakiramdam ko ay malalaman nila ang ginawa naming kababaghan sa elevator kung titignan ko sila ng matagal, the guilt is still here…“Good morning, is everyone ready?” Tanong ni Darius sa kanila ng makaupo na sa designated chair na hinanda para sa kaniya. “This is not the official meeting, so hindi nyo kailangan kabahan. I just want to hear every opinion for now, in the way, we can discuss it.”“Yes, Sir!” Sabay-sabay nilang sagot.Nagsimula na silang pag-usapan ang project at tahimik lang naman akong nakinig at nag-take down notes sa lahat ng mga nakikita kong mahalaga, so this is the feeling na magtrabaho sa isang malaking company.Hindi ko mapigilan ang sarili ko na mapatitig kay Darius haba
One week laterIt’s been one week since sinabi ko ang tungkol sa blind date na plano ni mama para sa akin, normal pa rin naman kung mag-usap kami ni Darius… Pero simula noon ay mas lalo siyang naging busy at wala ng nangyayaring kababalaghan sa pagitan naming dalawa.Aminin ko man o hindi ay meron sa loob ko na hinahanap-hanap iyon, tuwing magkakaroon kami ng time na kaming dalawa lang ay umaasa ako and my disappointment never fails me.“Lia, himala yata hindi ka kasama ni Sir nag-lunch ngayon?” Naupo sa tabi ko ang bago rin na empleyado tulad ko na si Sheena, “napapadalas ang pagkain mo dito sa canteen ngayon week.”“May private lunch meeting raw siya with his friends, hindi naman na niya kailangan ng secretary doon.” Natatawa kong sabi, “isa pa ay marami pa akong natitirang works na kailangan tapusin, malapit na ang summer fest at ayaw ko naman na ako ang maging dahilan ng delay.”“Aysus, kaibigan nga ba ang ka-private meeting nya. Baka naman yung rumored fiancé, hindi naman daw ipa
Maaga akong ginising ni mama kahit na lunch time pa ang oras ng pagkikita naming ng anak ng kumare niya, halata na mas excited pa siya kaysa sa akin. Wala namang sinabi si papa tungkol doon, ayaw na rin siyang mangialam sa gusto ni mama.“Bilisan mo at pupunta pa tayo sa salon, hindi pwedeng basta ka nalang pupunta doon na ganyan ang itsura mo.” Pagmamadali niya sa akin na kauupo palang para kumain.Gusto ko man na sumagot ay tinikom ko nalang ang aking bibig ng mariin at nagsimulang kumain, medyo kabado rin dahil ayaw ko naman na mapahiya si mama sa kumara niya. After all, nakasalalay rin ako dito.If everything becomes fine then, walang mali sa akin. If I put some effort, maybe I will finally have someone na magiging seryoso sakin.~“Come on, Lia, ma-late ka kung ganyan ka kabagal kumilos.” Nasa labas na ng kotse si mama at minamadali na niya akong bumaba, si papa naman ay naiwan sa loob ng kotse para humanap ng parking lot.Hindi ko alam kung bakit kailangan pa niya akong samahan,
Darius’s POV“Damn!” I couldn’t help but curse as I waited for her, office hours will start at 5 minutes, yet she still has not arrived yet. “It’s been a week, but hindi pa kami nag-uusap.”Binagsak ko ang sarili ko sa upuan, why am I being impatient? Even I could not understand myself right now, hindi naman ito ang unang beses na ma-late siya.Ang bagsak kong katawan sa swivel chair ay mabilis na dumiretso ng upo, I immediately open my computer and acted like I’m busy doing something ng marinig ko ang pagtunog ng doorknob. Hindi ako tumingin sa kaniya, all I did was wait for her to greet me.“Good morning, Sir.” Magalang na sabi niya.Hindi tulad ng malambing na boses na inaasahan ko, isang boses ng lalaki ang nag-echo sa pandinig ko. Mabilis na umangat ang aking ulo para tignan siya at agad na rumihistro ang confused na reaksyon sa aking mukha.“W-what…” It’s too late before I change my reaction, napakamot siya sa kaniyang batok.“Sorry medyo late ako, Sir. Late ko na rin natanggap