Episode 19
ผัวใหม่หรือผัวเก่า
Minnie’s Part
“เย็นนี้กินเหล้าไหม” แสนดีเอ่ยขึ้นหลังจากจบคลาสเรียน
“เอาดิ นาน ๆ ที” ไอดีตอบ คำพูดนั้นทำฉันแทบไม่เชื่อหูว่ามันจะหลุดออกมาจากปากมัน จนต้องเลิกคิ้วถาม “ถามจริง วันเว้นวันคือนาน ๆ ทีเหรอ”
“ก็แสนดีมันเคยชวนที่ไหนล่ะ นาน ๆ ทีผู้ปกครองมันจะอนุญาต”
“ผู้ปกครองหรือผัว เอาให้แน่!” ยัยลูกปลาจ้า ประโยคนี้
“คนเดียวกันไหมล่ะ” แสนดีตอบ
“ดี ๆ นะ ผัวอนุญาตยัง เอาปืนมาขู่วงเหล้าไม่ได้เด้อ”
“ไม่มีหรอกจ้า” แสนดีตอบฉันพลางส่ายหน้าไปมา ลูกปลาจึงต้องถามเพื่อไขข้อข้องใจ “พี่รามไปทำงานเหรอ แกแอบเที่ยวใช่ไหม”
“ไม่ใช่!”
“อ้าว! แล้วแบบไหน” ไอดีถามพลางกอดคอแสนดีไปด้วย
“ไม่มี คือขอเที่ยวแล้วต่างหาก”
“วุ! นึกว่าจะแน่” ฉันนึกว่ามันจะหนีผัวเที่ยวซะอีก ไม่แน่จริงนี่หว่า
“ไม่ได้นา ฉันรับผิดชอบชีวิตพวกแกไม่ไหว” มันตอบ ว่าแล้วก็ขนลุก
พี่รามของยัยแสนดีนี่แน่โคตร ๆ ถึงได้เอาเด็กแสบอย่างแสนดีมันอยู่ จะว่าไปปัจจุบันมันยังก๋ากั่นอยู่เลยนะ แต่น้อยกว่าเมื่อก่อนเยอะ
“พี่ฮีลคะ” เสียงหวานเอ่ยเรียกไอ้ฮีลจนฉันต้องหันขวับไปมอง ถึงไม่มีบทพูดแต่มันก็ยังอยู่กับพวกเราไม่ได้แยกตัวออกไปไหน
“ฟางขอเบอร์ได้ไหมคะ” ยัยเด็กชื่อฟางนี่มันดาวมหา’ลัยนี่ ใจกล้ามากที่มาจีบไอ้ฮีล
“…” คนถูกเรียกเอาแต่เงียบ เดาไม่ออกเลยว่ามันจะให้น้องเขาไปไหม
“พอดีฟางพนันกับเพื่อนไว้อะค่ะ ถ้าได้เบอร์พี่ฮีลคืนนี้ฟางจะไม่ได้ดื่มเหล้า” อะ แสนดีไปอีก ไม่อยากดื่มเหล้า
“พอดีเพื่อนนัดกันไปเที่ยวแล้วฟางคออ่อน ไปกับพวกมันทีไรก็ต้องเมาทุกที”
พูดเก่ง พูดให้ตัวเองดูน่าสงสารเก่ง
“อืม”
จ้ะ อยากให้ก็ให้ เรื่องของมัน
“เจอกัน คืนนี้ธีมสีแดง ไม่เมาไม่กลับ!” พูดกระแทกคนคออ่อนนิดหน่อยแล้วรีบเดินออกไป
เดี๋ยวนี้ยังมีเรื่องแบบนี้อยู่อีกเหรอ ที่ต้องพนันอะไรกันแบบบ้า ๆ บอ ๆ อะ
อยากได้เบอร์มันอะดิ
ฉันกลับเข้าคอนโด เห็นยัยน้องสาวคนดีคนเดิมแล้วก็ต้องเบะปากใส่ เห็นท่าทางแสนดีแบบนี้แต่การแต่งคือตัวแรดมากกกกก ขอย้ำด้วย ก. ไก่ล้านตัว
“พี่มิน กลับมาแล้วเหรอคะ”
“อือ”
“มิรินว่าวันนี้จะกลับไปทานข้าวกับคุณพ่อคุณแม่ ไปด้วยกันไหมคะ”
“ไม่ละ ไปเองดิ หาทางไปเองแล้วก็หาทางกลับเอง”
“อ้อ โอเคค่ะ เดี๋ยวมิรินขับรถไปเอง” ฉันหันหลังกลับ มองอีกฝ่ายแล้วรู้สึกเหมือนตัวเองถูกเยาะเย้ย
อะจ้า ในมือนั่นมันกุญแจรถเบนซ์ พ่อคงซื้อให้มันแหละ
“อ้อ ตามสบาย”
ฉันเดินหนีเข้าห้อง ทำไมวันนี้ฉันถึงได้เซ็งอย่างนี้ อยากลงไปทุบรถมันทิ้งให้รู้แล้วรู้รอดเลย
วุ้ยยยยยย!
เมื่อใกล้ถึงเวลานัดฉันก็จัดเต็มด้วยชุดสีแดงเพลิงเปลือยแผ่นหลัง สำหรับอีมินนี่ไม่มีคำว่าเซ็กซี่เบา ๆ มีแต่คำว่าเซ็กซี่มาก ถ้าผู้ชายเห็นแล้วไม่น้ำลายหกให้ตบอะ
ตบยัยมิรินแล้วกัน
เพราะฉันเดาว่าคำพูดของตัวเองไม่ศักดิ์สิทธิ์กับผู้ชายคนหนึ่ง
กับคนหน้านิ่งอย่างไอ้ฮีลยังไงล่ะ
“วู้วววว มาแล้วจ้า” ฉันเดินเข้าไปในคลับอย่างเฉิดฉาย วันนี้พวกเพื่อนเปิดวิสกี้กันแสดงว่ากะเมาหัวราน้ำเลยละสิ
“ผัวล่ะ” ลูกปลาถาม ข้าง ๆ มันเป็นพี่ฮัทซึ่งตามติดแจเหมือนไม่มีการมีงานทำ
ลำไยคนมีความรัก
“เล่นมากละ เด๊ะ ๆ ฉันไม่มีผัว” ฉันตอบ
หมั่นไส้มันตั้งแต่เรื่องเมื่อวานละที่บอกว่าจะเริ่มจีบผู้หญิงที่ตัวเองแอบชอบ เหอะ! พอฉันบอกจะไปฝึกงานที่สุราษฎร์ฯ หน่อยมันก็หาผู้หญิงมาทดแทนเลย
สงสัยจะขาดไม่ได้
หงุดหงิดวุ้ยยยยย!
คืนนี้หาบ้างดีกว่า
“ไรวะ ทะเลาะกัน?” ไอดีเลิกคิ้วถาม ฉันจึงส่ายหน้า
“หรือว่าโกรธที่ฮีลมันให้เบอร์ผู้หญิง” ไม่เลย ไม่ใช่เล้ยยยยย
ใครจะไปโกรธมันเรื่องนั้น ไร้สาระ ฉันแค่เกลียดความรู้สึกที่ตัวเองเป็นที่ระบายของมันต่างหาก
“เอาเหล้ามา เข้ม ๆ ค่ะ ปล่อยมันไปหาน้อง ส่วนอีมินนี่คนนี้จะหาใหม่” ฉันสะบัดคอแบบมั่น ๆ ก่อนจะเปิดเหล้าแล้วเทลงแก้วของตัวเอง
กระดกเหล้าเข้าปากย้อมความใจกล้าหน่อย “ทุกคน!” ฉันชี้มือไปที่ประตูทางเข้าคลับ เสียงเพลงที่ค่อนข้างดังทำให้ฉันต้องตะโกนแข่ง “คอยดูนะ เห็นโคมไฟข้างประตูนั่นไหม”
“เห็น” ไอดีตอบ
“ผู้ชายที่ผ่านเข้าประตูมาคนแรกหลังจากฉันพูดจบ ถ้าความสูงถึงโคมไฟตรงนั้น คืนนี้จะต้องเป็นผัวอีมินนี่สุดสวยคนนี้!”
“จะสุ่มหาผัวก็ต้องเลือกความสูง?” ยัยลูกปลาแซะ ฉันจึงเดินเข้าไปคว้าคอมัน
“ฉันไม่ชอบคนเตี้ย ไหน ๆ ก็ต้องลุ้นกับหน้าตาแล้วขอสบายใจอย่างหนึ่งได้ไหมล่ะ”
“เฮ้อออ กะไอ้ฮีลจะไม่เอามันแล้วเหรอ” คนที่ฉันกอดคออยู่เอ่ยถาม
“มันบอกว่ากำลังจะจีบคนที่ตัวเองชอบ ฉันก็เลยว่าจะตัดจบ” ฉันไม่ได้พูดด้วยน้ำเสียงเสียดาย คนอย่างอีมินนี่อะเหรอ หาเอาใหม่ก็ได้จ้า
“พี่ฮัท” ลูกปลาหันไปหาพี่ฮัท ฉันไม่ได้มองตามแต่ได้ยินเขาบอกว่า “ไม่รู้” สั้น ๆ
“มา งั้นมาลุ้นผัวใหม่เพื่อนกัน” แสนดีว่า ยกแก้วมาถือไว้แล้วทุกคนก็ยืนเรียงกันหน้ากระดาน
ดูลุ้นมากกับผัวใหม่เพื่อน
“ผู้ชายไทยมีแต่คนเตี้ย ๆ สเปกแกจะสูงไปไหน” ไอดีเริ่มบ่น เราจ้องประตูมาห้านาทีเห็นจะได้ ไม่มีใครสูงผ่านเกณฑ์ฉันเลยสักคน
รอนานจนต้องพรูลมหายใจออก ยกแก้วจรดริมฝีปากอย่างเซ็ง ๆ แล้วพ่นทิ้ง
พรวดดดด!
“แจ็กพ็อตตตต!”
“วู้ววววววว”
“ยินดีกับผัวใหม่เพื่อนด้วยค่า!”
“บราโว!”
“ผัวใหม่หรือผัวเก่าเอาให้แน่! ฮิ้ววววว ถูกใจอีลูกปลา”
ฉันหันหลังกลับ เทเหล้าลงแก้วอีกครั้งแล้วกระดกรวด วุ! อย่างนี้เรื่องหาผัวของฉันก็เป็นโมฆะอะดิ
“เพื่อน ๆ B52 มาค่ะ” ฉันดีดนิ้วแล้วเรียกหาบริกร วันนี้ต้องจัดหนัก
รู้สึกเซ็ง
“หัวเราะอะไรกัน” คนที่เพิ่งมาใหม่เอ่ยถาม ฉันเหลือบสายตามองมันนิดหน่อยแล้วหันไปสั่งเมนูเด็ดกับบริกร
“มีเรื่องฮาวะฮีล ฮ่า ๆ” หันกลับไปมองไอดีอย่างเร็วจนคอแทบเคล็ด อย่านะมึง! อย่าไปบอกมัน ฉันส่งสายตากดดัน
“มินนี่มันบอกว่าจะหาผัวใหม่” หลังจากไอดีพูดจบมันก็หันมามองฉันด้วยสีหน้ามีคำถาม
“ใช่ ๆ ฮ่า ๆ ฮะ ๆ ฮ่า ๆ ขอขำก่อน” อยากถามยัยแสนดีมากว่ามันดูตลกเหรอ ฉันไม่เห็นจะหัวเราะเลย
“มันบอกว่ามันจะหาผัวใหม่ ใครที่เดินเข้ามาคนแรกมันเอาหมด” แสนดีพูดจบมันก็หันมามองฉันอีกครั้ง “ได้ยัง”
“ได้แล้วว ฮ่า ๆ”
ฉันเริ่มลำไยแสนดีกับไอดีมันละ สลับกันตอบอยู่ได้ พูดมากจังวะ!
“ทำไม…” อยากตะโกนบอกมันว่าไม่ต้องรู้ทุกเรื่องก็ได้ “มันตลกตรงไหน”
“ตลกดิ ก็มันไม่เลือก”
“ได้อ้วนดำสลัมโจรเหรอ” ฮีลทำหน้านิ่งไร้อารมณ์อย่างที่ชอบทำ มีเพียงแค่คิ้วดกดำที่เลิกสูงขึ้นแล้วหันไปถามไอดี แวบหนึ่งหางตาของฉันสังเกตเห็นท่าทีของยัยลูกปลา ที่แอบหัวเราะเบา ๆ อย่างกับว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องตลก
เดี๋ยวเถอะ ทั้งผัวทั้งเมียเลย
ฉันจะฟ้องลูกพีชว่าวันนี้มันแอบหัวเราะฉัน เดี๋ยวให้ยัยนุ่มนิ่มด่าเบา ๆ หนึ่งช็อต!
คอยดู!
“เปล่า ฮ่า ๆ” แสนดีเมื่อไหร่มันจะเลิกขำ ฉันเริ่มทนไม่ไหวแล้ว
“โอ๊ยยย ไม่ต้องเล่าก็ได้ไหม มันไม่ได้อยากรู้หรอก”
“อยากรู้” อ้าว! ไอ้นี่ เสือกอยากรู้อีก
“ก็มันตั้งเกณฑ์ว่าคนที่จะต้องเป็นผัวมันต้องสูงเท่าโคมไฟไง!”
“แล้ว…”
“ก็มึงไงครับ ฮ่า ๆ ที่สูงได้สเปกมัน ฮ่า ๆ” ฉันเขม่นตาใส่ไอดี ก็บอกอยู่ว่าไม่ต้องเล่า
วุ! เสียฟอร์มหมด
“หึ” ฮีลหัวเราะในลำคอออกมาอย่างชอบใจ สาแก่ใจมันแล้วแหละที่รู้ว่าฉันไปไหนไม่รอด
“เดี๋ยวชงเหล้าให้นะเมีย” มันว่า มีการเรียกเมียไปอีก ก่อนกระดกเหล้าเพียว ๆ เข้าปากแล้วคว้าต้นคอฉันมาจูบ
ไอ้บ้า! นี่เขาเรียกว่าจูบ ไม่ได้ชงเหล้า
“ชงด้วย ป้อนด้วย ต้อนรับเมียใหม่!”
ตอนพิเศษ 2ขอแต่งงานฉบับซงจุงฮีล“โหหหห นังดาวยั่ว วันนี้มาในลุคสตรีตเลย” ลูกปลาพูดขึ้นเมื่อฉันเดินออกมาจากห้องพักไรง่ะ มาถึงนี่ทั้งทีก็ต้องแต่งตัวให้อินเทรนด์หน่อยสินี่เป็นครั้งแรกในรอบหลายปีที่ฉันได้ออกมาเที่ยวต่างประเทศอีกครั้ง แน่นอน ติ่งอย่างฉันก็ต้องเลือกเกาหลีเป็นประเทศแรก“ไม่ได้เที่ยวซะนาน ต้องอินเทรนด์หน่อย” เชิดหน้ามั่น ๆ แล้วพูดออกมา ก่อนปรายตามองคนอื่นวันนี้เพื่อน ๆ ต่างก็อยู่ในชุดเดรสสีขาวกันหมด เพราะนัดกันไว้ว่าธีมสีขาว ซึ่งฉันรู้แล้ว แต่ไม่เอาอะ ฉันไม่ชอบใส่เดรสสีขาว ก็เลยเลือกใส่เป็นชุดนี้แทน“ไม่ได้! ชุดนี้เอาไว้ใส่พรุ่งนี้ วันนี้ใส่ให้เข้าธีม” แสนดีเริ่มพูดขัด ข้าง ๆ มันเป็นพี่รามที่มาด้วยในวันนี้“ใช่! ดูสิ ขนาดเดมี่ยังใส่ชุดสีขาวเลยเนอะเดมี่เนอะ”“แอ๊” เสียงเด็กน้อยร้องขานรับ ทำให้ฉันต้องยื่นมือไปบีบแก้มนุ่มนิ่มของเดมี่ ลูกสาวตัวน้อย ๆ ของยัยลูกพีชเชื่อไหมว่าสองคนนี้น่ะรักกันมาก เพราะหลังจากเรียนจบลูกพีชก็มอบของขวัญวันเกิดให้แก่คุณป๋าทันทีนั่นก็คือการปล่อยตัวเองให้ท้องตั้งแต่ก่อนจบ เนื่องจากอายุอานามของคุณป๋าก็ไม่ใช่น้อย ๆ คู่นี้จึงต้องรีบมีกันหน่อยน่ารักเนอะ
ตอนพิเศษ 1คำขู่ของซงจุงฮีล“ไปแล้วนะ”“อือ มากอดที”เข้าสวมกอดแฟนตัวเองเอาไว้แน่นเพื่อแทนความคิดถึง ก่อนคลายมันออกหลังจากชื่นใจพอแล้ว ฉันจ้องดวงตาสีนิลของฮีล แววตาคู่นั้นยังคงนิ่งสงบอยู่เหมือนเคย ทว่ามุมปากที่ยกยิ้มทำให้ใบหน้านั้นไม่ดูไร้ชีวิตชีวามากเท่าใดวันนี้ฉันจะต้องพาพนักงานบริษัทไปทริปเที่ยวประจำปีที่ทะเลสุราษฎร์ฯ ซึ่งเป็นนโยบายอย่างหนึ่งที่ช่วยสร้างกำลังใจให้กับพนักงาน เรียกได้ว่าเป็นโบนัสอีกก้อนเลยก็ว่าได้“เดินทางดี ๆ ถึงแล้วโทรหาด้วย”“โอเค เสร็จแล้วตามมานะ” ฉันพยักหน้า ก่อนมองอีกฝ่ายด้วยความคิดถึง หากไม่ติดว่าฮีลเองก็มีงานที่ต้องทำเหมือนกันฉันคงอ้อนวอนขอให้มันไปด้วยกันตั้งแต่วันนี้แล้ว แต่เพราะอีกฝ่ายก็งานยุ่งพอสมควรเลยทำอย่างที่คิดไว้ไม่ได้ ถึงอย่างนั้นฮีลก็ยังอุตส่าห์รับปากว่าหากเสร็จงานแล้วจะรีบตามมาจริง ๆ แล้วเราสองคนไม่เคยห่างกันนานเลย“อือ”หลังจากนั้นก็เดินไปขึ้นรถเพื่อออกเดินทาง ใช้เวลาจนเย็นก็เดินทางมาถึงที่นี่ ฉันเลือกที่จะเข้าห้องพักในทันทีแล้วนอนหลับไปด้วยความอ่อนเพลีย ก่อนจะตื่นมาพบกับพระอาทิตย์ตกในยามเย็นทะเลที่นี่สวยมาก สวยพอ ๆ กับทะเลตอนนั้นเลย ตอนที่ฉัน
Episode 53พื้นที่ที่ฉันอยากจะเข้าไป“ทำไมถึงพามาที่นี่อะ” ฉันเอ่ยถามหลังจากย่างสามขุมเข้ามาในคอนโดของตัวเอง จะว่าไปก็ผ่านมานานแล้วเหมือนกันที่ฉันไม่ได้เข้ามาอยู่ที่นี่ตั้งแต่เกิดเรื่องนั้น...“มันเป็นที่ที่ฉันอยากมา”“หืม...” ฉันร้องหืมในลำคอ มองใบหน้าอีกฝ่ายแล้วพยายามเดาความคิดของฮีล “ทำไมอะ ถ้าเราจะเดตกัน นายก็จะเลือกเดตที่นี่เหรอ”“อือ”“เพราะ?”“มันเป็นพื้นที่ส่วนตัวของคุณเมาส์...” เซอร์ไพรส์กับคำตอบที่ได้มาก ๆ ไม่น่าเชื่อว่าคำพูดแค่นั้นของผู้ชายหน้านิ่งอย่างฮีล ถึงกับทำให้ฉันรู้สึกเหมือนถูกหยอดให้เขินซ้ำแล้วซ้ำเล่า “พื้นที่ที่ฉันอยากจะเข้าไปมาก”“อือ แต่ตอนนี้ก็ทำสำเร็จแล้ว พอใจหรือยัง”“เข้าห้องเถอะ อยากโดนป้อนจูบแล้ว” ฝ่ามือหนาออกแรงรั้งให้ฉันเดินเข้าไปในห้องนอนของตัวเอง“ถามจริงนะ ถ้าวันไหนไม่ได้จูบจะเบื่อฉันไหม ถ้าวันไหนที่ฉันให้เรื่องเซ็กซ์กับนายไม่ได้”“ถามอะไรแปลก ๆ” ฮีลตอบ ทรุดกายลงกับเตียงใหญ่ขนาดคิงไซซ์แล้วพูดต่อ “ห่างกันมาเป็นเดือนก็เคยมาแล้ว”“นั่นสินะ”“หยุดกังวลไปได้เลยว่าฉันจะรักเธอเพียงเพราะแค่เซ็กซ์” น้ำเสียงนั้นไม่ได้ส่อแววน้อยใจ แต่ฟังแล้วออกเจ้าเล่ห์อย่างไรอ
Episode 52จูบมัดจำ“อีมินนี่! แกทำลูกฉัน!” เสียงนี้ดังมาก่อนตัวจนฉันต้องหันไปมอง ก่อนพบผู้หญิงคนที่เคยอยู่ในตำแหน่งแม่เลี้ยงกำลังวิ่งเข้ามาหาด้วยท่าทางคุกคาม ทว่าสองมือกลับไร้เครื่องมือประทุษร้ายแต่เมื่อกี้เหมือนทางนั้นจะพูดอะไรผิดไปนะ ลูกสาวของมันต่างหากที่ทำฉันก่อนเพราะเธอพุ่งเข้ามาอย่างไร้การตรึกตรอง การส่งเสียงมาก่อนตัวในระยะร้อยเมตรจึงทำให้ฮีลกับพี่ฮัทที่นั่งทานข้าวอยู่กับฉันรีบกันออกไปได้ทัน“อีมินนี่ ฮืออออ” หลังจากที่ทำอะไรฉันไม่ได้เธอก็ทรุดลงกับพื้นพร้อมทั้งร้องไห้โฮ ก่อนจะรำพันไปเรื่อยเปื่อยคล้ายคนบ้าเฮ้อออ เห็นแล้วถึงกับต้องพรูลมหายใจออกมา ทำไมสองคนนั้นถึงเอาแต่คิดว่าฉันเป็นตัวต้นเหตุ ทั้งที่ความจริงคือพวกมันต่างหากที่เป็นคนเริ่มเป็นคนเข้ามาทำให้ชีวิตครอบครัวของฉันวุ่นวาย“รอสงเคราะห์คนที่อยู่ในเรือนจำก็พอ อย่าเอาตัวเองเข้าไปอยู่ในนั้นเลย”“แก!”“ไม่ต้องมาเรียก! ฉันใจดีแค่ไหนที่ให้มันไปนอนในคุกเฉย ๆ ไม่ทำกับมันเหมือนที่มันจะทำกับฉันก็บุญแล้ว!”ตอบแค่นี้คนข้างล่างก็มองฉันด้วยแววตาเคียดแค้น ถัดมาแววตาก็อ่อนลงเหมือนคนหมดหวัง นั่งเหม่อลอยบนพื้นคอนกรีตด้วยดวงตาที่ปริ่มน้ำส
Episode 51ห้านาทีMinnie’s Part“ว้ายยยย” เกือบจะลื่นล้มหัวแตกเข้าให้เมื่อเดินเข้ามาก็เจอกับพื้นเปียก ๆ ไม่รู้ว่าป้าแม่บ้านทำอะไรหก ถ้าฮีลไม่รับไว้ป่านนี้ฉันคงเจ็บตัวไปแล้วล่ะมั้งคราวซวยจริง ๆ เลยช่วงนี้ ฉันว่าชีวิตฉันยังไม่ถึงวัยเบญจเพสเลยนะ“ขอโทษค่ะคุณ หนูนาเผลอทำน้ำหก” ถึงตอนนี้ฉันก็มองหน้าไอ้ฮีลเป็นเชิงถามว่าคนนี้ใคร วันนี้จู่ ๆ ก็มีใครที่ไหนไม่รู้ชื่อหนูนาเข้ามาที่นี่ แล้วมือที่จับไม้ถูพื้นนั่นหมายความว่ายังไงก็ไม่รู้“เอ่อ...สวัสดีค่ะ หนูนามาช่วยป้าจ๋าทำงานเพราะวันนี้แกป่วยค่ะ” ฉันปรายตามองเด็กสาวที่อยู่ในชุดเดรสสีชมพูสวมทับด้วยผ้ากันเปื้อน มัดผมเรียบร้อยดูน่ารัก แถมยังสวมแมสก์ปิดปากอย่างมิดชิดก็รู้ว่าช่วงนี้มันต้องป้องกัน แต่แอบคิดว่ามันไม่ร้อนเหรอถ้าจะใส่ตอนทำงานขนาดนี้ เพราะก่อนหน้านี้ก็ไม่มีใครอยู่ในคอนโด ไม่เห็นจะต้องกังวลอะไรเลย“เหรอ งั้นตามสบายนะ”“ค่ะ ขอโทษอีกครั้งนะคะ”“อือ” ว่าแล้วก็เดินไปหย่อนก้นลงบนโซฟาตัวเก่ง ก่อนหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาไถไปเรื่อยเปื่อยแก้เบื่อ “ฮีล ลืมบอกว่าเมื่อเช้าพี่คลาสเอาคลิปนั้นมาให้แล้วอยู่ในห้องน่ะ”“อือ หิวไหม” ร่างสูงนั่งลงข้าง ๆ ก่อนวาดแข
Episode 50โอกาสแก้ตัวพลิกตัวไปหาคนที่กำลังนอนหงายแล้วใช้มือไพล่หลังคออยู่ ท่าทางของฮีลคล้ายกำลังคิดอะไรสักอย่าง และดูคิดมากจนฉันต้องหันไปถามสีหน้าฮีลไม่ได้ฟ้องหรอก แต่เพราะค้างอยู่แบบนี้นานแล้ว ก็เลยต้องตั้งคำถามสักหน่อย“มีอะไรเหรอ”“เรื่อง Memory Card” ฮีลตอบสั้น ๆ บอกแค่นั้นฉันก็พยายามนึกตาม ตั้งแต่วันนั้นจนถึงวันนี้ก็ผ่านมาสองวันแล้ว แต่เรายังไม่ได้หลักฐานชิ้นนั้นกันเลย“ไม่มีอะไรหรอกมั้ง ก็คุณเลขาเขาบอกว่ายังติดธุระนี่!”“ฉันกลัวว่าทางนั้นจะอยากแก้แค้นแทนเมียตัวเอง” ฮีลคงหมายถึงอาเกริกสินะ ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเรื่องของผู้ใหญ่เป็นยังไง แต่เรื่องของฉันกับพี่คลาสอะลงตัว ส่วนกับอาเค้กท่านก็ดูเอ็นดูฉันพอสมควร เดาจากท่าทางที่แสดงออกในวันนั้นฉันคิดเป็นอื่นไม่ได้จริง ๆ“ไม่มีอะไรหรอก”“อย่าพูดแบบนี้คุณเมาส์ ทั้งที่ตัวเองเกือบจะโดนกระทำตั้งหลายรอบ”“เข้าใจก็ได้ ว่าแต่คุณเมาส์นี่คืออะไรเหรอ” ยกคางไปเกยเข้ากับแผงอกแกร่งแล้วช้อนสายตาขึ้นมอง ตั้งแต่วันนั้นฉันยังไม่รู้ความหมายของคำว่า ‘เมาส์’ เลย“คือชื่อของเธอไง” ฝ่ามือหนายกขึ้นลูบศีรษะฉันเบา ๆ “มินนี่ เมาส์”“โหยยยย ไรอะ ไม่อินเลย” บ่น