LOGINChapter 40- Just Prana | เพียงปราณ -- จบบริบูรณ์"พ่อคะ ญาดาอยากกินขนม เมื่อไหร่คุณแม่จะออกมาคะ?" เด็กน้อยน่าตาน่ารักน่าเอ็นดูดูเอ่ยขึ้นขณะที่นั่งอยู่บนตักของบิดา"เดี๋ยวก็มาแล้วครับ แม่รับปริญญาบัตรเสร็จก็มาแล้วครับ" เควิลเอ่ยแล้วอุ้มบุตรสาวไปรอ ผู้คนมากมายต่างเบียดเสียดกัน ทำให้เขากับลูกรออยู่ด้านนอกปรรณพัชร์รับปริญญาบัตรเสร็จก็เดินออกมา เธอยิ้มออกมาอย่างมีความสุขมองสามีบุตรสาว และครอบครัวของสามีที่คอยผลักดันทุกอย่างจนกระทั่งเธอมีวันนี้ เธอมีความสุขที่ทำสิ่งที่ที่บิดามารดาและพี่สาวของเธอต้องการได้สำเร็จแต่ทุกอย่างจะสำเร็จไปไม่ได้ถ้าไม่มีสามีลูกสาวและครอบครัวของเขาคอยช่วย เพื่อนของเธอทั้งสองคอยมาช่วยเป็นตากล้อง ช่วยเหลือทุกอย่างเช่นกัน เป็นเพื่อนรักที่ดีและน่ารักคอยช่วยเสมอ ไม่ว่าจะตอนนี้หรือว่าตอนไหนทั้งสองก็ยังน่ารักไม่เปลี่ยนแปลง"มาถ่ายรูปกันเร็ว" แนนดึงแขนเพื่อนส่วนพิมพ์จัดแจงให้เควิลยืนเคียงข้างโดยให้ปรินทร์ญาดาอยู่กลาง ปรรณพัชร์ดีใจกับความสำเร็จในชีวิตในวันนี้เป็นอย่างมาก"ยินดีด้วยนะครับคนเก่ง" เควิลรับช่อดอกไม้ช่อโตจากลูกน้องยื่นให้ภรรยา"ขอบคุณค่ะ""ส่วนนี่ของแม่โมนาจ้ะ"
Chapter 39- Just Prana | เพียงปราณ -- คู่กัดฉันรีบวิ่งตามลูกสาวออกไป ก็เจอพี่เควิลถือเสียมอยู่ด้านนอก ข้างๆที่เขายืน มีต้นมะม่วงที่เตรียมเอามาปลูกอยู่สิบกว่าต้นเขาไม่ใส่เสื้ออวดแผงอกกำยำ ยืนท้าวเอวมองป้าชะมัย เฮ้อ ทุกครั้งที่มาก็จะชอบทะเลาะกัน ฉันล่ะเหนื่อยใจกับเขากับป้าชะมัยจริงๆ"จะเอาไง ป้าจะเอาไง ผมไม่จบนะ!""คิดว่ารวยแล้วจะมาเบ่งเหรอ ก่อกำแพงสูงขนาดนี้ น้ำมันไม่ระบายเข้าใจไหม?""แล้วป้าจะเอายังไง? ท่อระบายน้ำไม่เกี่ยวกับบ้านผมเลย มันอยู่นอกกำแพงบ้านผม""พี่เควิลใจเย็นๆก่อนค่ะ" ฉันปรามสามีเอาไว้ พี่เควิลยิ่งเป็นพวกบ้าดีเดือดอยู่ด้วย ถ้าเกิดว่าฉันไม่ปราม ป้าชะมัยคงสิ้นชื่อเป็นแน่ ส่วนป้าจอมวายร้ายร้ายก็ไม่กลัวอะไรเลย"กล้วยบ้านฉันที่มันยื่นไป พวกแกเอาไปกินใช่ไหม?" แกเปลี่ยนเรื่องเมื่อพี่เควิลทันแก"ไม่เอาไปกินหรอก ถ้ามันยื่นมาแล้วมันลำบากขนาดนี้ ก็ตัดมันทิ้งให้หมดเลย ส่วนมะนาวต้นสูงๆหลังบ้านที่ผมหามาปลูกเอาไว้ ป้าก็เด็ดเอาไปทำมะนาวดองทุกปี ผมกับเมียไม่เห็นว่าอะไรเลย ป้าเข้าใจไหมว่าถ้อยทีถ้อยอาศัยกัน ถ้าป้ายังทำตัวขวางโลกอยู่แบบนี้ ตายไปก็จะไม่มีลูกหลานมาเผา หุบปากแล้วกลับไป ถ้ายั
Chapter 38- Just Prana | เพียงปราณ -- บทรักพิธีแต่งงานเสร็จเรียบร้อยจนกระทั่งถึงตอนเข้าหอ ร่างสูงกอดร่างบางแน่นหลัง จากที่ทุกคนออกไปจากห้องหอหมดแล้ว"อื้อ พี่เควิล" มือเล็กจับผมชายหนุ่มแน่นเมื่อเขาก้มลงดูดดุนยอดอกของเธออย่างดูดดื่ม ร่างบางเสียวสะท้านแอ่นกายตอบสนองขาของเธอถูกชายหนุ่มตวัดขึ้นพาดแขน โดยมีร่างหนาของเควิลคร่อมร่างเอาไว้"อ๊า... พี่เควิล อือ""เดินได้แล้ว ใช้ขาได้แล้ว พี่ก็เต็มที่ได้" เควิลผละจากอกอวบแล้วคลอเคลียกับซอกคอหอมกรุ่นเขาแหวกเส้นไหมที่ปกคลุมดอกุหลาบงามไม่มากไม่น้อยอย่างย่ามใจ นิ้วของเขาค่อยๆ คลี่ดอกกุหลาบให้เเย้มบาน เขาใช้นิ้วแม่มือบีบคลึงติ่งเกสรจนยอดเกสรของมันชูชัน"อ๊า..." เสียงใสสั่นพร่า พยายามข่มเสียงครวญครางเอาไว้ แต่ก็ไม่สามารถห้ามปรามเอาไว้ได้เลย หญิงสาวบิดกายเร่าราวกับกำลังทรมาน ยิ่งได้เห็นอาการของเธออารมณ์ของชายหนุ่มยิ่งเตลิดเปิดเปิง"อ๊า"ลิ้นร้อนตวัดลงบนดอกกุหลาบอวบอูมนั้น ก่อนจะแยงลิ้นเข้าออก ร่างบางบิดกายไปมา ท่อนขาเรียวที่เคยพาดท่อนแขนเปลี่ยนเป็นพาดที่บ่าแกร่งแทนลิ้นร้อนตวัดปัดป่ายสลับแยงลิ้นเข้าออก ร่างบางของหญิง
Chapter 37- Just Prana | เพียงปราณ – วันสำคัญของเราปรรณพัชร์ยิ้มมองเควิลที่กำลังอ่านหนังสือให้บุตรสาวฟังก่อนนอน เขายังคงทำหน้าที่พ่อได้อย่างดีเยี่ยม ส่วนเธอทำงานที่อาจารย์ให้มา งานค่อนข้างเยอะแต่เธอก็พยายามแบ่งเวลา ให้เควิลกับลูกสาว"รีบนอนนะครับ พรุ่งนี้มีเรียน""ค่ะ แต่ขอเคลียร์งานที่อาจารย์ให้ ให้เสร็จก่อน""เดี๋ยวพี่ช่วย""ไม่เป็นไรค่ะ พี่ไปนอนเถอะ พี่เหนื่อยงานมาทั้งวันแล้วไหนจะเหนื่อยลูกอีก ปราณไม่อยากให้พี่ต้องเหนื่อยเกินไป""แต่พี่เต็มใจ" เขายิ้มพร้อมกับค่อยๆห่มผ้าให้บุตรสาว พอห่มเสร็จก็มาช่วยปรรณพัชร์ทำงานปรรณพัชร์ทึ่งในความสามารถของเขามาก ทั้งเก่งทั้งฉลาด ทำได้หมดทุกอย่างเลย"ฤกษ์แต่งงานของเราอาทิตย์หน้านะ""ทำไมเร็วแบบนี้ล่ะคะ?""พี่ใจร้อนน่ะ อยากมีภรรยาเป็นของตัวเอง""พี่ก็มีทุกวันนี่คะ""อันนี้เมีย แต่งงานจดทะเบียนเสร็จถึงเป็นสามีภรรยากัน""อ๋อค่ะ แล้วเราจะเตรียมตัวทันไหมคะ ทุกอย่างมันรวดเร็วไปหมดเลย""ทัน ปราณก็รู้ ถ้าครอบครัวพี่จะทำอะไร วันเดียวก็เสร็จ" มันก็จริงอย่างเควิลว่า หล่อนเคยเห็นมาแล้ว ครอบครัวของเขาถ้าจะทำอะไรรวดเร็วเสมอ ขนาดห้องเด็กยังเนรมิตรด้วยเงิน บ้านที
Chapter 36- Just Prana | เพียงปราณ -- แต่งงานกันนะ"อาหารร้านนั้นอร่อยมาก""ใช่ อร่อยจริงๆ" ฉันเอ่ยกับเเนนขณะที่ล้างมือบนอ่างล้างหน้าของมหาวิทยาลัย"ผู้หญิงแบบเธอมีอะไรดี คุณเควิลถึงได้สนใจ" ผู้หญิงคนหนึ่งสวยมาก เดินเข้ามาในห้องน้ำแล้วเอ่ยขึ้นฉันได้แต่ถอนใจออกมาอย่างระอา เธอเรียนปีเดียวกับฉัน เธอชื่อเจนนี่ไม่ค่อยชอบฉันหรอก เพราะเธอจะค่อนขอดทุกครั้งที่มีโอกาส"ผู้หญิงอย่างปราณ ก็ไม่มีอะไรดีมากหรอกนะ เป็นผู้หญิงซื่อๆที่ไม่ชอบเสือกสาระแนเรื่องของคนอื่น และที่สำคัญ ปราณไม่เคยให้ค่าคนที่มายุ่ง มาสาระแนชีวิตของปราณเลย" พิมพ์พูดขึ้นพร้อมกับจ้องมองเจนนี่อย่างไม่พอใจฉันไม่ต้องจัดการผู้หญิงที่เข้ามายุ่งเรื่องของฉันกับพี่เควิลเลย เพราะแนนกับพิมพ์ จะเป็นคนที่ออกโรงปกป้องฉันเสมอ นี่คือความน่ารักของเพื่อนแท้ที่ฉันมี พวกเธอพร้อมที่จะพุ่งเข้าใส่ คนที่มาพูดจาไม่ดีกับฉัน หรือว่ามายุ่งเรื่องส่วนตัวของฉัน"ฉันไม่ได้สาระแน ฉันก็แค่อยากรู้ ผู้หญิงพิการเดินไม่ได้ ไปไหนมาไหนก็เป็นภาระ สวยก็ไม่สวย พี่เควิลเขาสนใจได้ยังไง""เอาตรงๆนะ ปราณสวยกว่าเธอมาก ผู้หญิงที่หน้ารองพื้นแตกเขิบอย่างเธอ คงไม่เข้าใจหรอก ความ
Chapter 35- Just Prana | เพียงปราณ -- สมาชิกใหม่ปรรณพัชร์ลุกขึ้นนั่งเมื่อรู้สึกถึงอาการหน่วงที่เกิดกับร่างกาย เธอมองเควิลเล็กน้อย เขายังคงหลับสบายเธอก็ข่มอาการที่เป็นอยู่ แต่ยิ่งฝืนก็ยิ่งรู้สึกเจ็บ อาการปวดมันแล่นขึ้นเป็นริ้วๆ"เป็นอะไรปราณ ทำไมถึงยังไม่นอน" เควิลเอ่ย ไม่ว่าเธอจะพยายามลุกขึ้นเบาขนาดไหน เขาก็ยังรู้สึกตัวอยู่ดี"ปราณรู้สึก..." เธอเว้นวรรคเล็กน้อยเพื่อควบคุมจังหวะการหายใจ "ปวดท้อง""ปวดท้องจะคลอดใช่ไหม?""ปราณไม่แน่ใจ" คำตอบคนตัวเล็กทำให้ชายหนุ่มดีดตัวลุกขึ้น เขาคว้าเสื้อผ้ามาสวมใส่แล้วรีบช้อนตัวเธอขึ้น"อดทนหน่อยนะ พี่จะพาไปโรงพยาบาล" เควิลเอ่ยพร้อมกับจุมพิตที่แก้มหอมกรุ่นของหญิงสาวเขาตะโกนให้ลูกน้องช่วยขับรถ ส่วนเขาพาเธอไปนั่งที่เบาะหลัง เขาเอาปรรณพัชร์นั่งตักแล้วกอดเอาไว้แน่น มือก็ยังคงบีบมือเล็กไม่หยุดเขาทำเพื่อให้เธอคลายความกังวลที่กำลังเกิดขึ้น "ไม่ต้องกลัวนะ พี่จะอยู่ข้างๆปราณ ปราณกับลูกจะปลอดภัย"ผ่านไปไม่ถึงสิบนาที รถก็เคลื่อนเข้าไปจอด หมอกับพยาบาลรีบกรูมารับร่างปรรณพัชร์ เธอถูกพาไปที่ห้องคลอดอย่างรีบเร่ง โดยที่มีเควิลติดตามไม่ห่าง"ญาติรอข้างนอกก่อนนะคะ""ผม


![สิงขร [มาเฟียร้ายรัก]](https://acfs1.goodnovel.com/dist/src/assets/images/book/43949cad-default_cover.png)




