Home / Romance / Kakaibang Tikim / Kabanata 0002

Share

Kabanata 0002

last update Last Updated: 2024-11-26 23:49:08

Keilani POV

Habang nag-iinuman kami ng bestfriend kong si Fletcher, siya ang taga-stalk ko sa mga katrabaho ni Braxton sa Merritt Wine Company. Sinabi ko sa kaniya na hanapin at ipakita sa akin ang mga babaeng ka-work ni Braxton, para malaman ko kung sino iyon at kung ano ang pangalan ng buwisit niyang kabit.

“Sandali, lahat ata ng mga babaeng katrabaho niya ay nakita na natin, baka naman hindi niya ka-workmate ang nakita mong kahalikan niya sa coffee shop kanina,” sabi ni Fletcher na tila tinatamad nang maghanap at mag-imbestiga.

“Hanapin mong mabuti, kahit ‘yung mga may matataas na posisyon sa Merritt Wine Company, mukhang napakayaman kasi nung babaeng nakita ko kanina. Kahit ako, nung makita ko siya, nainggit ako at nasabi ko talaga na wala akong binatbat sa babaeng iyon,” sabi ko sa kaniya kaya tinapunan ako nang tingin ni Fletcher.

Ngumisi siya. “Maganda ka naman at hugis bote pa rin ng gaya sa softdrinks ang katawan mo, hindi ka pa nagkakaanak kaya sexy ka pa rin. Alam mo kung anong problema sa ‘yo?” tanong niya na parang alam ko na ang sasabihin.

Si Fletcher ay nag-iisang boy bestfriend ko, hindi siya plastic na tao, lahat ng gusto niyang sabihin, sasabihin niya ng walang halong filter. Inamin nga niya na may gusto siya sa akin, at kung nauna lang daw siya na nakilala ako kaysa kay Braxton, baka siya raw ang napangasawa ko.

“A-ano?” tanong ko kahit alam ko nang panlalait ang sasabihin niya.

“Losyang ka lang. Maganda ka, hindi ka lang nag-aayos. Ang babae, walang pangit. Ang problema sa iba sa inyo, hindi marunong mag-ayos kaya kapag nakakakita kayo ng pormadong babae at maayos ang mukha, akala ninyo pangit na agad kayo, hindi, nasa nag-aayos ‘yan at sa minamahal ang sarili, ayusin mo ang sarili mo, magdamit ka ng maganda, mag-makeup, sigurado akong lilingunin ka na ng kalalakihan kapag naglakad ka sa kalsada,” seryoso niyang sabi kaya napairap ako. Eh, sa hindi ako sanay na nagmi-makeup at pumoporma ng maganda, e.

Kapag ginawa ko ‘yon, mamatahin na naman ako ng angkan ni Braxton na palaging negatibo ang nakikita sa akin. Lahat ata ng masasakit at kasinungaling salita ay binato na nila sa akin. Tamad, baog, losyang, walang silbi, pangit, malas sa buhay, ilan lang ‘yan sa mga pangungutyang sinasabi sa akin ng papa, mama at mga kapatid ni Braxton na halatang mga ayaw sa akin. Paano kasi, mayamang babae ang gusto nilang mapangasawa ni Braxton, hindi ang gaya kong may kaya lang sa buhay.

“Change topic na, naiirita lang ako sa ganiyang usapan. Bumalik na tayo sa pinapahanap ko sa ‘yo,” sabi ko sa kaniya.

“Sige, punta tayo doon sa may mataas na posisyon,” sabi niya at saka muling nag-search.

Maya maya, bigla siyang napunta sa asawa ng CEO ng Merritt Wine Company.

“Ano, wala na ba?” atat kong tanong.

“Sandali, heto, nasa mataas na posisyon na ako. Hindi naman siguro magiging kabit ng gago mong asawa ang asawa ng CEO ng Merritt Wine Company?” tanong niya at saka ako tinignan.

“Sige nga, patingin nga ako ng picture niyang babaeng ‘yan,” sagot ko sa kaniya habang nag-aabang.

Inabot niya ang cellphone niya sa akin. Nang tignan ko ang litrato sa cellphone niya, tila nawala ang liyo ko dahil sa tama ng alak na iniinom namin. Nagkusot pa ako ng mga mata para masiguro. “Ang sabi mo ba’y asawa ito ng may-ari ng company na pinagtatrabahuhan ni Braxton?” tanong ko ulit sa kaniya.

“S-sandali, hindi naman siguro ‘yang si Davina ang kabit niya, hindi ‘no?” tanong din niya.

“Fletcher, ang tanong ko ang sagutin mo, asawa ba ito ng may-ari ng company na pinagtatrabahuhan ng asawa ko?” tanong ko sa kaniya nang nakasigaw na kasi, ito ang buwisit na babaeng iyon, ang kabit ng asawa ko.

“Oo, siya nga, siya ang asawa ni Sylas Merritt na may-ari ng Merritt Wine Company. Davina ang pangalan niyan,” sagot niya kaya doon na muling tumulo ang mga luha ko. “Tangina, so, ‘yan nga, asawa pa talaga ng CEO ang kinabit niya?” halos hindi makapaniwalang tanong ni Fletcher.

Lalo akong nanliit, mayaman pa pala ang kinabit nitong gagong si Braxton. Hindi ba niya naisip na puwede siyang makulong sa ginagawa niya? Malaking tao pa talaga ang binangga niya. Ano bang tumatakbo sa isip niya at ginawa niya ‘to?

“Fletcher, lasing na ata ako, bago pa ako gumewang sa pag-uwi ko, mauna na ako habang kaya ko pa. Salamat na lang sa time mo,” paalam ko sa kaniya.

Tumayo siya at sinundan ako. “Hindi, ihahatid na kita at lasing ka na rin kasi,” pigil niya sa akin.

“Kaya ko pa, Fletcher, kaya ko pa ang sarili ko, salamat na lang,” pagtanggi ko sa kaniya kaya wala na siyang nagawa kundi ang hayaan na akong umalis.

Hindi alam ni Fletcher na hindi pa ako uuwi sa amin.

Ang plano ko ay makausap si Sylas Merritt, para habang maaga pa ay masabihan na niya ang malandi niyang asawa na nilalandi ang asawa ko. Hindi ko hahayaang masira kami ni Braxton. Hindi ko hahayaang magkagulo-gulo kami.

**

DUMATING AKO sa office ni Sylas Merritt, dahil kilala rito ang asawa kong si Braxton, madali lang akong nakapasok sa loob ng building nitong Merritt Wine Company.

Kinausap ako ng secretary ni Sylas, sinabi niya sa akin na ako na ang susunod na kakausapin ni Sylas, may tao pa kasi sa loob ng office nito, maghitay lang daw ako at malapit na silang matapos.

Habang naghihintay, kabado ako kasi alam kong dalawa lang ang kahihinatnatan nito, una ay baka malagay lalo sa alanganin ang asawa ko, pangalawa, naisip ko na baka kampihan niya ako at magtulungan kami na hindi na makipaglandian ang asawa niya sa asawa ko.

Nang lumabas na ang kausap ni Sylas sa office niya, ako na ang sumunod na pumasok sa loob. Pagpasok ko sa loob, parang may mga dagang nasa loob ng dibdib ko. Kinakabahan na talaga ako.

Nang makita ko si Sylas Merritt, napakunot ang noo ko. Hanep na Davina ‘yan. Paano pa nagagawang lumandi sa iba kung mas guwapo naman pala ang asawa niya kaysa kay Braxton? Sa itsura ng katawan nito, parang mas malaki pa ata ang katawan nitong si Sylas kaysa kay Braxton. Sobrang layo nang kaibahan nila, mas lamang na lamang itong si Sylas. Para siyang artista, habang ang asawa ko naman ay ewan, nagmukha siyang simpleng tao kapag kinukumpara sa guwapong CEO na ‘to.

Hindi ko tuloy ma-gets kung anong nagustuhan ni Davina kay Braxton?

“Anong kailangan ng asawa ni Braxton sa akin?” siya ang unang nagtanong.

Pag-upo ko sa harap ng table niya, hindi na ako nagpaligoy-ligoy pa. “Sir, nahuli ko ang asawa mo na nakikipaghalikan sa asawa ko, kaninang umaga sa coffee shop.”

Sa wakas, matapang ko agad na nasumbong sa kaniya ang gusto kong sabihin. Ang hihintayin ko nalang ay kung ano ang magiging reaksyon niya.

Bahala na, kung ano man ang maging resulta nito, kasalanan ito ni Braxton at ng Davina na ‘yan.

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • Kakaibang Tikim   Season 3 (Chapter 169)

    Ilaria POVPagkatapos niya akong laplapin, lumuhod na siya sa ibaba ko. Pukë ko naman ang tinarbaho niya. Kung kanina, daliri niya ang nanginginig, ngayon, dila naman ang pinanginig niya sa gitnang bahagi ng pukë ko. Ramdam na ramdam ko ang init ng hininga niya at ang init ng dila niya. Binubukaka pa niya akong mabuti para mas lalo niyang malasap ang loob ng pagkababaë ko, na para bang kung titignan siya, para siyang sarap na sarap sa humihigop ng sabaw sa balot. Ganoon ang nakikita ko. Pulang-pula tuloy ang mukha at katawan niya. Kanina kasi, habang naghahalikan kami, tinanggal ko na ang pang-itaas na damit niya. Ang natira na lang ngayon ay pantalon at underwear niya. Hindi ko pa nalalaro at natitikman ang titë niya dahil ako muna ang tinatrabaho niya.Yung sarap at kiliti sa pagkain sa akin ni Keilys ay nakakagigil ng husto. Kapag nararamdaman kong dinidilaan niya ang loob ko tapos sinisipsip pa niyang mabuti, tang-ina, napapapikit ako habang napapakagat ng labi.Lalong nag-iinit a

  • Kakaibang Tikim   Season 3 (Chapter 168)

    Ilaria POVNasa private room si Keilys, kasama ng helltrace habang bantay sa dalawang pasyente namin. Ako, lumabas at nagpaalam na bibili lang ng pagkain. Dito ko na tinuloy ang plano ko. Bumili ako nung adobong mani sa may gilid. Yung wala ng balat. Pagkatapos, bumili rin ako ng tinapay sa may malapit na bakery. Bago ako bumalik sa private room sa loob ng ospital, gamit ang cellphone ko, dahan-dahan kong dinurog ang mani na nabili ko. Paglatapos, sinama ko ito sa may loob ng palaman ng tinapay ay ito ang ipapakain ko kay Keilys. Tutal ay kanina pa siya nagpaparamdam, sige, pagbibigyan ko na. Pero gusto ko ‘yung ina-allergy siya para mas may thrill.Pagbalik ko sa private room, tumayo na sina Vandall at Nomad. “Nandiyan na si Miss Ilaria, alis lang po muna kami saglit, Boss Keilys,” paalam nila.“Oh, sige, basta alert lang kayo. Kapag kinailangan ko kayo, pumunta agad kayo rito,” paalam ni Keilys, kaya tumango na lang ang dalawa at saka na sila umalis.Tinignan ko sina Manang Lumen at

  • Kakaibang Tikim   Season 3 (Chapter 167)

    Ilaria POVHindi na napagbigyan ang pagiging mainit ni Keilys dahil may nangyaring hindi inaasahan. Hindi namin inaakalang lalala nang ganito ang kalagayan nina Manang Lumen at Tatay Iggy.Nung tanghali, maayos pa silang dalawa, nilalagyan ko lang ng bimpo sa noo, pinapainom ng paracetamol, at iniisip ko, baka simpleng trangkaso lang talaga. Pero ngayong gabi, habang pinupunasan ko ulit si Tatay, ramdam ko na iba na ‘to. Mainit pa rin ang katawan niya, pero nanginginig na siya kahit nakabalot na sa kumot. Si Manang Lumen naman, halos hindi na makabangon. Maputla, nanginginig at parang hirap huminga.“Tatay,” nauutal kong tawag. “Bakit parang lumalala ang lagay ninyo ni Manang Lumen?”Hindi ko na napigilang kabahan. Tumakbo ako palabas ng kuwarto at tinawag si Keilys, na agad ding bumaba mula sa itaas, mukhang nauntol ko pa ang dapat ay pagtulog niya.“Keilys! Hindi maganda lagay nila!” halos pasigaw kong sabi sa kaniya. “Sabay na silang nanghihina, na para bang hindi na ordinaryong la

  • Kakaibang Tikim   Season 3 (Chapter 166)

    Ilaria POVToday ay pahinga day. Landian day na rin with Keilys. Bakit? Wala kasi akong pasok. So, maghapon lang akong tatambay sa villa ni Keilys. Bagay na hinihintay ko dahil dalawang araw na akong palakad-lakad sa magkaibang ospital dahil sa clinical hours.Pagdating ko sa sala, napansin kong nakabukas ang ilaw sa guest room. Sumilip ako, at doon ko nakita si Manang Lumen na nakahiga, balot na balot sa kumot. Pawis na pawis siya pero nanginginig. Agad ko tuloy siyang nilapitan.“Manang, okay lang po ba kayo?” tanong ko habang pinapakiramdaman ang temperature niya gamit ang likod ng palad ko. Naramdaman kong mainit siya. Sobrang init.“Ilaria…” mahina niyang banggit sa pangalan ko. “Ang sama ng pakiramdam ko. Nilalagnat ako. Si Iggy rin ata, kanina pa sumasakit ang katawan namin. Sa tingin ko, dahil ito sa pagbibilad namin kahapon sa garden, tapos biglang ligo sa ulan. Tinapos kasi namin ang pagtatanim at pagpapaganda ng gardem kahapon.”Nataranta tuloy ako. Tumakbo na rin ako papun

  • Kakaibang Tikim   Season 3 (Chapter 165)

    Ilaria POVBandang tanghali, nagdala ng lunch si Rica—obvious na hindi ordinaryong hospital food. May mga pagkain galing sa restaurant, at may pa-dessert pa. Habang kumakain sila, inalok pa niya ako.“Nurse Ilaria, kumain ka muna. Hindi ko alam kung anong schedule mo pero baka wala ka pang lunch.”Medyo nahiya pa ako. “Ay, naku, Ma’am, bawal po kaming tumanggap—”Ngunit pinutol niya agad ang sasabihin ko. “Ay hindi, huwag ka mag-alala. Kaunting spaghetti lang ‘to. Pareho pa naman tayo, mahaba ang duty,” sabi niya, sabay ngiti. Talagang malaki ang kaibahan niya sa pinsan niyang si Lorcan.Hindi ko na tuloy tinanggihan. Umupo ako saglit at sabay kaming kumain. Feeling close nga ako, pero maganda na rin ito para hindi boring ang maghapon ko dito sa ospital.Habang kumakain, napansin kong tahimik lang si Rica. Parang may iniisip siya.“Okay lang po ba kayo, Ma’am Rica?” tanong ko.Ngumiti siya, pero halatang may malalim siyang iniisip. “Okay naman. Medyo nalulungkot lang ako dahil mag-isa

  • Kakaibang Tikim   Season 3 (Chapter 164)

    Ilaria POVNgayon pangalawang araw ko para sa clinical hours, sa Pediatrics Department ng Saint Evalia Medical Center naman ako napunta. Ibang-iba ang pakiramdam ko kumpara sa mga nakaraang rotation. Kung sa Medical-Surgical, puro sugat, IV lines, at post-op pain management ang kaharap ko, dito naman—mga bata ang puro makikita. Masaya, maingay, pero puno rin talaga ng emosyon.Habang naglalakad ako sa hallway papunta sa ward, tanaw ko agad ang mga pader na makukulay, may mga poster ng cartoon characters, rainbow murals, at mga papel na may drawing ng mga batang pasyente. May mga laruan din sa gilid, at amoy baby powder ang paligid. Nakakaaliw at nakaka-relax.“Good morning po, Ma’am.” Nginitian ko ang Clinical Instructor naming si Ma’am Felina, isa sa mga kilalang pedia nurse sa ospital.“Good morning, Ilaria,” sagot niya habang nagche-check ng chart. “Ikaw ang na-assign sa Private Room 203. Ang pasyente mo ay si Ica Villanueva, five years old. May mild pneumonia. Ang mother niya ay n

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status