Chapter 29

CHAPTER 29

10 P. M. na nang magising si Frances. Kahit ganoon na siya ka-late nagising ay naramdaman pa rin niya ang bigat sa kaniyang katawan. Magkakasakit pa nga siguro yata siya. Kahit ganoon man ay pinilit na lamang niyang bumangon. Naisip din niyang kung magpapatuloy siya sa pagmumokmok at damdamin ng husto ang pagkakaroon niya ng amnesia ay wala ring mangyayari.

Umupo muna siya sa paanan ng kama. She caresses her tommy. She looked at it.

“I’m sorry, baby. I made you sick,” sabi niya dito. Muli niya itong hinamas-himas.

Pumunta na siya sa kusina para maibsan ang gutom na kaniyang naramdaman. Nag-alala rin kasi siya ng sobra sa kaniyang baby. Bagaman wala pa man siya sa kusina ay may naamoy na siyang pagkain. It smells good, really. Pero ang pinagtataka niya ay kung sino ang nagluto. Siya lang naman ang nag-iisa rito.

Kumuha siya ng maaari niyang paghapas sa kung sino man ang nag-tresspasing sa bahay niya. Hindi siya nag-ingay. Nang matunton niya ang kusina at makita ang likod ng