LOVE ENGINEER พ่ายรักรุ่นพี่วิศวะสุดแซ่บ

LOVE ENGINEER พ่ายรักรุ่นพี่วิศวะสุดแซ่บ

last updateLast Updated : 2025-01-19
By:  DARINRATOngoing
Language: Thai
goodnovel18goodnovel
Not enough ratings
44Chapters
1.8Kviews
Read
Add to library

Share:  

Report
Overview
Catalog
SCAN CODE TO READ ON APP

พี่ยังไม่เคยหรอกนะ แต่บอกได้เลยว่าเชิงทฤษฎีพี่แน่นมาก แต่เชิงปฏิบัติ คงได้ลองอีกในไม่ช้านี้แน่นอน

View More

Chapter 1

บทนำ

"เนียร์"

"....."

"นาเนียร์"

หลังจากที่ได้ยินเสียงเรียกชื่อตัวเอง 'นาเนียร์' นักศึกษาสาววิศวกรรมคอมพิวเตอร์ปีสี่ ก็สะลึมสะลือลืมตาตื่นขึ้นมา พร้อมกับจ้องมองคนที่เรียกชื่อเธอ ก็พบว่าคนคนนั้นคือ 'ควันหลง' เพื่อนชายของหญิงสาวนั่นเอง

"เรียกทำไม" นาเนียร์ถามออกไปด้วยความไม่พอใจ หลังจากที่มีคนมารบกวนเวลาเธอนอนพัก เพราะหญิงสาวเพิ่งนอนพักสายตาไปไม่นานนี้เอง

"อาจารย์ออกไปแล้ว แถมเพื่อน ๆ ก็ออกกันไปหมดแล้วเนี่ย ฉันกับไอ้ราชาช่วยกันปลุกเธอตั้งนาน ก็ไม่ยอมตื่น ทำไมหลับเป็นตายแบบนี้ เมื่อคืนไปแรดที่ไหนมา"

"ไปปาร์ตี้วันเกิดยัยโรสน่ะสิ กว่าจะกลับถึงคอนโดก็เกือบเช้าเลย" หญิงสาวตอบเสียงอู้อี้เพราะยังรู้สึกง่วงอยู่เลย เนื่องจากเมื่อคืนเธอไปงานวันเกิดของโรสริน เพื่อนสาวที่เคยเรียนมอปลายด้วยกัน แต่ตอนนี้ทั้งสองคนไม่ได้เรียนมหาวิทยาลัยเดียวกัน เพื่อนโทรมาชวนทั้งที เธอก็ไม่รู้ว่าจะปฏิเสธยังไง ก็เลยยอมตกลงไป

ครั้งแรกว่าจะไปแป๊บเดียว แต่พอได้เจออดีตเพื่อนร่วมชั้นที่นาน ๆ ได้เจอกัน ทำให้ได้คุยเพลิน แถมพอได้ดื่มแอลกอฮอล์ไปด้วย มันกลับติดลมมากไปหน่อย

"วันนี้เธอจะกลับกับใคร"

"ใครว่างไปส่งก็กลับกับคนนั้นแหละ" ปกติแล้วหญิงสาวจะขับรถมาเรียนเอง แต่เนื่องด้วยรถที่เธอขับเป็นประจำนั้นพัง ตอนนี้ซ่อมอยู่ที่อู่แถว ๆ คอนโด ช่างบอกว่าอีกหลายวันเลยกว่าจะซ่อมเสร็จ ช่วงนี้เธอเลยต้องให้เพื่อนสนิททั้งสองสลับกันไปรับไปส่งเธอ

"งั้นวันนี้เดี๋ยวกูไปส่งนาเนียร์เอง เมื่อเช้ามึงก็ไปรับมาแล้ว" 'ราชา' ก็พูดออกมา

ทำให้ควันหลงที่ยืนฟังอยู่ก็พยักหน้าเพื่อสื่อว่าตัวเองเข้าใจ "โอเค งั้นกูจะได้กลับบ้านเลย พอดีวันนี้ตอนเย็นแม่ให้ไปทานข้าวด้วย"

"งั้นแยกย้ายกัน" นาเนียร์โบกมือลาควันหลง แล้วเดินนำราชามาที่รถของเขา พอมาถึงหญิงสาวก็ถือวิสาสะเปิดประตูเข้ามานั่งก่อน ส่วนเจ้าของรถก็เดินอ้อมไปที่ฝั่งที่นั่งของเขา แล้วเปิดประตูรถเข้ามานั่ง

ราชาก็สตาร์ตรถคันหรูของตัวเอง พร้อมกับขับออกมาด้วยความเร็วไม่มาก ส่วนนาเนียร์ก็หลับตานอนเพื่อพักผ่อนต่ออีกครั้ง

"ไปหาอะไรกินกันที่ห้างดีไหม"

"แกหิวเหรอ"

"ก็นิดหน่อย พอดีตอนเที่ยงไม่ได้กินอะไร"

"ทำไมแกไม่กิน เดี๋ยวก็เจ็บท้องเอาหรอก แล้วเวลาฉันไม่กิน แกชอบมาบ่นฉัน แต่ตัวเองเสือกทำเอง" นาเนียร์นั่งบ่นให้กับเพื่อนสนิท เนื่องด้วยหญิงสาวกับเพื่อนชายทั้งสองคน ไม่ได้เรียนสาขาเดียวกัน การกินข้าวกลางวันด้วยกันจึงนาน ๆ ที

"ก็วันนี้อาจารย์สุวัฒน์ปล่อยช้า กว่าจะได้ลงมาอาหารที่โรงอาหารก็หมดแล้ว"

"เดี๋ยวเอาไว้วันหลังถ้าแกมีเรียนกับอาจารย์สุวัฒน์ก่อนกินข้าวอีก เดี๋ยวฉันจะซื้อไว้ให้"

"อืม"

"งั้นไปห้าง T เลย หลังจากกินข้าวเสร็จจะได้ไปเดินดูกระเป๋าด้วย เมื่อวาน SA โทรมาบอกว่ามีกระเป๋าเข้ามาใหม่เยอะเลย"

พอนาเนียร์พูดออกมาแบบนั้น ราชาก็ไม่ได้ตอบอะไรเพื่อนสาวอีก แต่หันกลับไปสนใจการขับรถของตัวเองต่อ

หลังจากที่นั่งรถต่อมาประมาณสิบนาที นาเนียร์กับราชาก็เดินไปที่ร้านอาหารญี่ปุ่นร้านประจำ พอเข้ามาในร้านเรียบร้อยแล้ว เธอก็จัดการสั่งสิ่งที่ตัวเองอยากทาน พอสั่งเสร็จแล้วก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเล่นฆ่าเวลา แล้วก็มีพูดคุยกับเพื่อนชายไปด้วย

"พรุ่งนี้เธอมีสอบใช่ไหม"

"ใช่น่ะสิ พรุ่งนี้ฉันมีสอบเก็บคะแนนตอนเช้าเลย อิจฉาพวกนายจังที่พรุ่งนี้มีเรียนแค่ตอนเช้า แต่ของฉันมีทั้งวัน"

"ฉันก็มีเรียนเช้าแค่พรุ่งนี้แค่นั้นแหละ วันอื่นก็เรียนเต็มวันเหมือนเธอ"

"แต่อย่างน้อยก็มีไง แต่ของฉันเรียนเต็มวันทุกวันเลย เบื่อมาก" นาเนียร์บ่นพึมพำ และในตอนนั้นเองพนักงานก็นำอาหารที่สั่งมาเสิร์ฟวางให้ด้านหน้าพวกเธอ

ซึ่งหญิงสาวเห็นแบบนั้นก็ยิ้มดีใจ พร้อมกับกดถ่ายรูปอาหารตรงหน้า และไม่ลืมที่จะถ่ายคนที่นั่งฝั่งตรงข้าม พอถ่ายจนได้รูปที่พอใจ เธอก็โพสต์ลงโซเชียลมีเดียของตัวเองทันที โดยโซเชียลของเธอนั้น มีผู้ติดตามนับแสน เริ่มจากเธอเป็นถึงอดีตดาวมหาลัย ทำให้คนรู้จักและติดตามเธอค่อนข้างเยอะ

"ทำไมคนถึงกดไลก์รูปที่ฉันถ่ายนายมากกว่ารูปที่ฉันถ่ายตัวเองเนี่ย งอนแล้วนะ" หญิงสาวทำหน้าไม่ค่อยพอใจ พร้อมกับยื่นหน้าจอโทรศัพท์เพื่อให้เพื่อนชายดู

"ก็แค่คนกดไลก์เอง จะไปซีเรียสเรื่องอะไรแบบนั้นทำไม"

"นายก็พูดได้นี่ เพราะเวลานายโพสต์อะไร คนก็พร้อมกันกดไลก์เยอะอยู่แล้ว แตกต่างกับฉันมากทั้งที่คนตามก็เยอะพอกันกับนาย แต่ยอดไลก์กลับได้น้อยกว่านายมาก"

"ซีเรียสเรื่องไม่เป็นเรื่อง" ราชาหยิบโทรศัพท์ตัวเองขึ้นมา พร้อมกับกดถ่ายรูปนาเนียร์ในตอนที่เธอเผลอ ซึ่งเธอเห็นแบบนั้นก็โวยวายขึ้นมาใหญ่

"นายถ่ายรูปฉันเหรอ"

"ก็เห็นอยู่ว่าถ่าย ยังจะถามอีก"

"ถ่ายทำไม"

"ถ่ายเก็บไว้เฉย ๆ"

"งั้นเอามาเช็กดูก่อนว่าฉันสวยไหม ถ้าไม่สวยค่อยถ่ายใหม่" นาเนียร์แบมือขอโทรศัพท์จากเพื่อนชาย แต่แทนที่เขาจะให้เธอ แต่กลับเก็บโทรศัพท์ลงกระเป๋ากางเกงหน้าตาเฉย พร้อมกับนั่งกินอาหารตรงหน้าต่อ เธอที่กำลังจะต่อว่าเขา ก็ได้ยินเสียงข้อความเด้งแจ้งเตือนเข้ามาในโทรศัพท์ตัวเองพอดี จึงหยิบขึ้นมาดูอีกครั้ง พบว่ามีคนแท็กสตอรีเธอมา

"ใครแท็กอะไรมาเนี่ย" หญิงสาวจึงกดเข้าไปดูพบว่าคนที่แท็กคือคนที่นั่งอยู่ตรงหน้า พร้อมกับรูปของเธอที่กำลังทำหน้าบึ้งตึงอยู่ เธอเห็นแบบนั้นก็รีบบอกให้เขาลบออก

"ราชา ลบออกเดี๋ยวนี้เลยนะ"

"ทำไม"

"ก็รูปฉันมันไม่สวย"

"สวยนะ สวยดีออก"

"สวยบ้าอะไร ลบออกเดี๋ยวนี้"

"กินข้าวได้แล้ว เดี๋ยวมันก็เย็นเสียก่อน"

"ราชา"

"เร็ว ๆ เธอนัดกับ SA ไว้ไม่ใช่เหรอ"

"โอเค" ถึงหญิงสาวจะไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่ แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรออกไปอีก นั่งทานข้าวของตัวเองไปเรื่อย ๆ จนเสร็จ เธอกับราชาก็เดินไปที่ร้านกระเป๋าแบรนด์เนมชื่อดังที่เธอนัดเอาไว้

ซึ่งพอพนักงานเห็นเธอเดินเข้ามาในร้าน ก็รีบเดินปรี่เข้ามาทักทายทันที

"คุณนรินรรนสวัสดีค่ะ"

"สวัสดีค่ะคุณพลอย" เธอทักทายพนักงานขายที่ชื่อพลอยออกไป โดยพนักงานคนนี้เธอไว้วางใจให้หล่อนดูแลเธอมาตลอดหลายปี "ไหนกระเป๋าที่บอกให้มาดูคะ"

"อยู่ในห้องเลยค่ะ ดิฉันได้เตรียมไว้ให้คุณนรินรรนดูเรียบร้อยแล้ว เชิญเดินตามดิฉันมาได้เลยค่ะ"

โดยพอพนักงานพูดออกมาแบบนั้น หญิงสาวก็หันไปสอบถามราชาว่าจะเข้าไปกับเธอไหม หรือจะนั่งรอข้างนอก เพื่อนชายของเธอบอกว่าจะนั่งรออยู่ข้างนอกดีกว่า ไม่อยากเข้าไป เธอจึงเดินตามพนักงานเข้าไปในห้องตามลำพัง

Expand
Next Chapter
Download

Latest chapter

More Chapters

Comments

No Comments
44 Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status