MasukShare
11-ยอมผมสิ
Terakhir Diperbarui:
2025-03-31 17:35:37#ยอมผมสิ
"น้องกวนอะไรคุณอานักรบคะ" เธอเอ่ยถามลูกสาวที่นั่งรออยู่ในรถ กดสายตาจ้องมองไปยังน้องมะนาวที่กำลังจะอ้าปากพูดกับนักรบที่นั่งอยู่ด้านหน้า ด้วยรู้นิสัยของลูกสาวดีว่าเป็นคนช่างพูดแค่ไหน ที่ได้ถามออกไปเพราะกลัวว่าเขาจะนึกรำคาญเสียมากกว่า
"น้องเปล่ากวนนะคะ เราสองคนคุยกันรอคุณแม่เฉย ๆ" เด็กหญิงตอบกลับผู้เป็นแม่ ไม่มีคำพูดไหนเลยที่จะติดขัด ทุกคำล้วนฉะฉานชัดเจน จนทำให้แม่ที่นั่งมองต้องระบายยิ้มอ่อน ไม่เว้นแม้กระทั่งนักรบที่คอยมองอยู่เงียบ ๆ มองหน้าหญิงสาวที่อยู่ด้านข้าง บ้างก็หันไปยิ้มให้กับเด็กหญิงมะนาวผู้เดียงสา พกพาความน่ารักสยบหัวใจนักรบจนลุ่มหลงและเอ็นดู
"จ้า...มะนาวไม่ได้กวนใจอะไรคุณใช่ไหมคะ?" ผู้เป็นแม่ตอบรับลูกสาว จากนั้นจึงหันไปถามนักรบด้วยความเกรงใจ
"ไม่เลยครับ...น้องน่ารักมากแถมคุยเก่งด้วย" เขาตอบเธอด้วยความรู้สึกจริงจากใจ ไม่ได้บิดเบือนเพื่อเอาใจเธอแต่อย่างใด
"เห็นไหมคะน้องบอกแล้วว่าน้องไม่ได้กวนสักจิดเดียว" เด็กหญิงมะนาวพูดต่อหลังจากที่ผู้ใหญ่สองคนคุยกันจบประโยค มือป้อม ๆ ยกขึ้นจรดนิ้วหัวแม่มือและนิ้วชี้เข้าหากัน เป็นสัญลักษณ์บ่งชี้ความหมายคำว่าจิดเดียว(นิดเดียว) ตามคำพูดของเธอที่ยังไม่ชัดถ้อยคำ
"เก่งมากค่ะ" ผู้เป็นแม่เอ่ยชมพร้อมกับเอื้อมมือไปลูบหัวลูกสาวตัวน้อยอย่างแสนรัก
"เดี๋ยวผมขับไปส่งที่บ้านนะครับ" นักรบเอ่ยอาสา
"แล้วคุณจะกลับยังไงคะ เดี๋ยวฉันไปส่งคุณนักรบก่อนแล้วค่อยขับกลับเองก็ได้ค่ะ ฉันไม่ได้เจ็บมากแล้ว" น้ำส้มที่รู้สึกเกรงใจอย่างมาก เธอรีบออกปากทันที แต่มีหรือคนที่ค่อนข้างเอาแต่ใจจะยินยอม เขากลับขับรถออกมาทั้งที่น้ำส้มยังพูดไม่จบด้วยซ้ำ ทำเป็นนิ่งหูทวนลมไม่สนใจแม้แต่น้อย จนน้ำส้มต้องยอมให้เขาทำตามแต่ใจไปโดยปริยาย
"คนเอาแต่ใจ" น้ำส้มนั่งมองไปด้านข้าง ทอดสายตาออกไปนอกตัวรถ แล้วพร่ำบ่นเสียงแผ่วเบาเมื่อเขานั้นเป็นอย่างที่เธอเห็น
"ว่าอะไรนะครับน้ำส้ม พอดีผมฟังไม่ชัด" แต่เขาดันหูดี และหันมาถามเธออย่างต้องการใคร่รู้
"เปล่านี่คะ ฉันแค่พูดว่าวันนี้สดใสดี" เธอหันไปปั้นหน้ายิ้มแล้วให้คำตอบที่มันตรงกันข้าม
"คงไม่ได้นินทาผมหรอกนะ" นักรบแซวขึ้น
"ฉันไม่กล้าหรอกค่ะ" เธอตอบอย่างอ่อนน้อม แม้จะแอบบ่นเขาไปแล้วก็เถอะ แต่นั่นก็ไม่ได้จริงจังแค่บางครั้งความเกรงใจของเธอ เหมือนไม่ได้อยู่ในสายตาของเขาสักนิด...แค่หมั่นไส้ในความมั่นหน้า!
"ก็ดีครับ...บอกทางผมนะ"
"ค่ะ เดี๋ยวถึงไฟแดงข้างหน้าเลี้ยวซ้ายเลยค่ะ"
"โอเค"
ตลอดเส้นทางหลังจากเลี้ยวรถเข้ามาในซอยล้วนมีแต่ความเงียบ มีเพียงเสียงของเพลงที่คลอเบา ๆ และเสียงลมที่เป่าออกมาจากแอร์รถยนต์เท่านั้น แม้กระทั่งน้องมะนาวที่ช่างพูดก็เงียบสงบ...เพราะเธอหลับ!
"คุณแม่ขาน้องหิวข้าว เรากินข้าวก่อนได้ไหมคะ" แต่แล้วเด็กหญิงก็เอ่ยขึ้นดับความเงียบระหว่างที่รถแล่นออกไปได้ไกลจวนจะถึงบ้าน เมื่อเกิดอาการหิวขึ้นมาฉับพลัน
"น้องอดทนไปกินที่บ้านได้ไหมคะ เพราะอีกแป๊บเดียวก็ถึงบ้านแล้ว" เธอบอกกับลูกสาวด้วยเหตุผล
"ก็ได้ค่ะน้องจะอดทนให้ถึงที่สุด...แต่น้องก็เริ่มจะหิวมาก ๆ นะคะคุณแม่ขา" เด็กหญิงยอมอย่างว่าง่าย แต่ประโยคสุดท้ายก็ช่างเหมือนกดดันผู้เป็นแม่ให้ยินยอม
"วันนี้รบกวนคุณอานักรบเกินไปแล้วค่ะ" เธออธิบายให้ลูกสาวตัวน้อยได้เข้าใจ วันนี้ทั้งวันล้วนมีนักรบข้องเกี่ยวตลอด ไม่สิ! ตั้งแต่ที่เธอเริ่มรับงานนี้เขาก็เข้ามาพัวพันในชีวิตประจำวันของเธอและลูกเสมอทุกครั้งที่เจอะเจอกัน
"เป็นแบบนี้อีกละ ผมชักจะน้อยใจแล้วนะ" จากที่ฟังสองแม่ลูกพูดคุยกัน มันกับสะกิดหูคนฟังที่นั่งเงียบอยู่นานจนต้องแทรกกลางการสนทนา ชักสีหน้านิ่งอย่างคนน้อยเนื้อต่ำใจ ทุกครั้งที่เธอพูดว่าเกรงใจมันเหมือนกับผลักไสเขาให้ออกห่าง ทั้งที่ทุกอย่างที่เขาทำให้ล้วนเกิดจากความเต็มใจ...นี่เธอช่างไม่รู้อะไรบ้างเลยหรือไง ว่าเขาน่ะกำลังตามจีบอยู่
"ฉันไม่ได้หมายความแบบนั้นนะคะ" น้ำส้มทักท้วงด้วยอาการลนลาน สีหน้าของเธอเจื่อนทันทีเมื่อเขาพูดจบ ยกมือปัดปฏิเสธเป็นพัลวัน กลัวว่าเขาจะคิดมาก ยิ่งสีหน้านิ่งของเขาในตอนนี้ยิ่งทำให้เธอหวาดหวั่น และมองความหมายของเธอผิดเพี้ยน "จอดรถหลังข้างหน้าเลยค่ะ นั่นบ้านของฉัน" เธอชี้นิ้วบอกทั้งที่สีหน้าไม่สู้ดี
"ไม่รู้ล่ะ ผมน้อยใจไปแล้ว" นักรบจอดรถยนต์นิ่งสนิทหน้าบ้านที่น้ำส้มบอก พลางพูดย้ำต่ออย่างคนเอาแต่ใจตัวเอง
"ต้องให้ฉันทำยังไงล่ะคะ" ทำให้น้ำส้มไม่รู้จะต้องทำยังไงเขาถึงจะหายโกรธ จนเธอต้องเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงละห้อยอย่างกับคนหมดหวัง
"ยอมผมสิครับ" เขาโน้มหน้าเข้ามากระซิบข้างหูอย่างกะทันหัน ทำเอาน้ำส้มกรูหลังกลับแทบไม่ทัน ไม่ได้สนเลยว่ามีเด็กน้อยผู้เดียงสาจับสังเกตอยู่ด้านหลังอย่างเงียบ ๆ
"!!" สิ่งที่เขาเอื้อนเอ่ยด้วยน้ำเสียงยะเยือก ทำเอาน้ำส้มถึงกับเบิกตากว้างอย่างตกใจ จนพูดต่อไม่ออกได้แต่อึ้งและมองตาปริบ ๆ พร้อมใบหน้าที่เห่อร้อนเขินอายเมื่อได้ชิดใกล้ อาการที่เธอแสดงต่อหน้ากลับสร้างรอยยิ้มให้แก่นักรบคนเจ้าเล่ห์
Bab terbaru
Love At First Sight ปิ๊งรักยัยสวยเวอร์ 63-The End
“ทำหน้าให้มันดี ๆ หน่อยสิครับว่าที่ภรรยา” นักรบแซวขึ้นในขณะที่น้ำส้มกำลังถูกรุมด้วยพนักงานร้านวิวาห์ ที่กำลังวัดสัดส่วนเพื่อเก็บรายละเอียดของชุดแต่งงานสีขาวระยิบ ประดับประดาด้วยเลื่อมและไข่มุกแท้ ที่นักรบวางแผนเลือกดีไซเนอร์ระดับแถวหน้าชื่อดัง“ยังจะมาพูดอีก ฉันผู้ไม่รู้เรื่องอะไรเลย จู่ ๆ ได้มาลองชุดเจ้าสาว คุณควรให้ฉันทำหน้าแบบไหนดีละคะ” น้ำส้มตอบกลับอย่างกระแนะกระแหน สีหน้าของเธอขุ่นเคืองกับการถูกบีบ แม้มันจะเป็นเรื่องราวที่ดี แต่เขาก็ควรให้เธอได้ตั้งหลักบ้าง“แต่งงานกับผมที่หล่อเหลาอย่างกับพระเจ้าปั้นมา แถมทั้งเก่ง หน้าที่การงานก็โคตรจะดี เพอร์เฟ็คแบบผมนี่หายากนะจะบอกให้ คุณก็ต้องทำหน้าดีใจสิครับถึงจะถูก มีผู้หญิงมากมายอยากจะได้ผมนะ คุณไม่อยากได้ผมหรือไง” เขาปั้นหน้าพูดด้วยความมั่นอกมั่นใจ เยินยอคุณลักษณะของตัวเองอย่างภาคภูมิ“เรื่องหลงตัวเองนี่เก่งเหลือเกิน” จากที่ยืนฟังคำเยินยอของนักรบ ทำให้น้ำส้มถึงกับกลอกตามองบนด้วยความระอา“หรือว่าไม่จริง...ไม่เชื่อคุณลองถามพวกเธอดูสิว่าผมเป็นอย่างที่พูดหรือเปล่า พวกคุณว่ายังไงครับ” เขายังคงตีสีหน้ามาดมั่น แถมยังหาแนวร่วมเอ่ยถามความเห็นเหล่าพ
Love At First Sight ปิ๊งรักยัยสวยเวอร์ 62-แบบนี้ก็ได้เหรอ?
หลายเดือนผ่านไป“นั่นไม่ใช่ทางกลับบ้านของฉันนี่คะ?” น้ำส้มเอ่ยขึ้นพร้อมกับหันไปมองหน้านักรบที่กำลังขับรถบนท้องถนน ในเส้นทางไม่ใช่ทางกลับบ้านของตนเอง“แล้วใครบอกว่าผมจะพาคุณกลับบ้าน” นักรบพูดตอบกลับด้วยความทะเล้น นั่นยิ่งทำให้น้ำส้มรู้สึกฉงนใจ“แล้วจะพาฉันไปไหน?” เธอย้อนถามอีกครั้ง“ถึงก็รู้เองแหละ” เขาตอบเธอด้วยความยียวน“ไม่ได้พาไปขายใช่ไหม?” น้ำส้มเอ่ยทีเล่นทีจริง พร้อมกับรอยยิ้มกริ่มมุมปาก“มันจะได้ราคาเท่าไหร่กันเชียว” นักรบตอบสบประมาท พร้อมกับเลี้ยวซ้ายในซอยหนึ่งที่เป็นปลายทางของสถานที่จะไป“ก็ลองดูไหมล่ะ?” คำหยามที่ไม่จริงจังแต่ช่างปั่นอารมณ์ผู้หญิงให้หัวร้อนได้ จนน้ำส้มต้องเอ่ยประโยคนี้ออกไปด้วยความท้าทาย“ไม่!!!” ทำให้นักรบรีบตอบทันควันด้วยน้ำเสียงแข็งและสีหน้าบึ้งตึง หันมองน้ำส้มตาเขม็ง เขาพูดแซวเล่นเพื่ออยากแกล้ง แต่เธอตลบคำปั่นอารมณ์เขาแทนเสียอย่างนั้น“หวงละสิ” เธอเย้ยเขาและพูดเข้าข้างตัวเอง สะบัดผมไปข้างหลังด้วยความเชิดมั่นใจ“..........” นักรบไม่ได้ตอบกลับเขาเลือกที่จะเงียบและเขารถนิ่ง ๆ ไปตามเส้นทาง เพราะหากพูดมากกว่านี้กลัวว่าน้ำส้มจะสวนคำจนทำให้เขาหน้าเสีย“ไม่ตอบซะด้
Love At First Sight ปิ๊งรักยัยสวยเวอร์ 61-เป็นแฟนกัน
“เปรี้ยวจี๊ดแดดดี๊มาแล้วครับ” เสียงของนักรบดังมาแต่ไกล เรียกขานว่าที่ลูกเลี้ยงที่เขารักปานดวงใจ ข้าวของในมือที่เขาซื้อมาให้เธอ ทุกอย่างเป็นของโปรดปรานของน้องมะนาวทั้งนั้น“ว้าว...แดดดี๊ของน้องตัวจริงหล่อเวอร์ ๆ เลยค่ะ” น้องมะนาวที่อยู่ในชุดนักเรียนน่ารัก เดินลงมาจากบันไดพร้อมแม่มองเห็นใบหน้าที่เปลี่ยนไปของนักรบ จนเบิกตาร้องว้าวด้วยความตื่นตา เขามาในมาดนักรบคนเดิมหล่อเหลาและมีเสน่ห์“เดี๋ยววันนี้คนหล่อเวอร์ ๆ ของน้องจะไปส่งที่โรงเรียนดีไหม?” เขาย่อตัวลงให้เสมอเด็กหญิง แล้วบอกในสิ่งที่จะทำหลังจากนี้ เธอจะมีรอยยิ้มแห่งความสุขทุกครั้งที่นักรบและน้ำส้มไปส่งที่โรงเรียนพร้อมกัน และวันนี้ก็เป็นการไปโรงเรียนวันแรก หลังจากที่เรียนออนไลน์มาเป็นเดือน เขารู้เพราะน้องสาวบอกเล่า“เย่ เย่ ดีเวอร์ ๆ ไปเลยค่ะแดดดี๊...คอยดูนะวันนี้น้องจะเอาแดดดี๊ไปอวดกรีนเพื่อนที่มาใหม่ ชอบพูดอวดพ่อกับน้องตลอดเลย” น้องมะนาวชูสองมือท่วมหัว กระโดดโลดเต้นด้วยความดีใจ การไปโรงเรียนของเธอไม่ได้มีความสุขเหมือนกับสีหน้าและท่าทาง บางวันเธอถูกเพื่อนล้อว่าไม่มีพ่อ จนทำให้เธอต้องแอบร้องไห้อยู่ในมุมอับที่ไม่มีใครเห็น เมื่อถึงเวลาที
Love At First Sight ปิ๊งรักยัยสวยเวอร์ 60-ใช้แค่นี้ก่อน
“มะนาวเรามีเรื่องต้องเคลียร์กันหรือเปล่าคะ” ผู้เป็นแม่เอ่ยกับลูกสาวตัวกลมที่วิ่งเข้ามาในห้อง ทุกคนล้วนตามเธอขึ้นมาเพื่อรอจับพิรุธเด็กอ้วนผู้ปั่นป่วน“เรื่องอะไรเหรอคะคุณขา” น้องมะนาวแกล้งทำเหมือนไม่รู้กับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น นั่งเล่นตุ๊กตาวางท่านิ่งทั้งที่ตอนนี้เธอหัวใจเต้นตุบตุบด้วยความพะวงกลัวแม่จะดุ แม้เธอเป็นคนจุดประทัดจนเสียงดังลั่นบ้าน“ยังจะมาตีหน้าใสซื่ออีกนะเปรี้ยวจี๊ด” เป็นเอมอรที่ยืนมือกอดอกพิงขอบประตูพูดขึ้น ท่าทางของน้องมะนาวในตอนนี้ทำเอาผู้ใหญ่อยากจะขำลั่น แต่ต้องวางฟอร์มนิ่งไว้ไม่อยากให้เธอได้ใจ “ใครกันที่โทรบอกแม่อรว่า ‘แม่อรเกิดเรื่องแล้วค่ะกำลังจะกินหัวกันแล้วค่า’ ประโยคใครพูดน้าคิดสิคิด...ติ๊กต๊อก ติ๊กต๊อก ใครนะใครที่เป็นคนพูดแบบนี้”“ใครเหรอคะแม่อร” น้องมะนาวก็ยังคงไม่ยอมรับ เธอจดจำประโยคพูดได้ดีว่าเป็นเธอ แต่ก็ยังไงเฉไฉตาใส เธอหันไปสบตากับนักรบแววตาเปล่งประกายระริกขยิบตาส่งสัญญาณเพื่อขอความช่วยเหลือจากแดดดี๊ของเธอ เพราะตอนนี้สายตาพิฆาตของผู้เป็นแม่กำลังจดจ้องอย่างจับผิด“ไม่รู้สิ สงสัยลูกหมูแถวนี้มั้ง” เอมอรตอบกลับอย่างเย้าแหย่“เอาล่ะ ๆ ผมว่าให้มันแล้วกันไปดีกว่า
Love At First Sight ปิ๊งรักยัยสวยเวอร์ 59-เกิดเรื่องใหญ่
“คุณใจร้ายกับผมมากเลยรู้ไหมส้ม ทำผมเกือบร้องไห้ ขอผมกอดอีกหน่อยให้หายคิดถึงแล้วกัน” เขาพูดกับเธอทันทีเมื่อเดินเข้ามาภายในตัวบ้าน โอบกอดเธอแน่นด้วยความคิดถึง ดอมดมตามผิวกายและพวงแก้มจนมันแทบจะช้ำ(“ไม่นะไม่! จะกินหัวกันแล้ว น้องจะทำยังไงดีต้องหาคนมาช่วย”)“แม่อร แม่อร ตอนนี้เกิดเรื่องใหญ่เวอร์ ๆ แล้วค่า แดดดี๊กับคุณแม่ขาจะกินหัวกันแล้วค่า”((“อะไรกินหัวคะมะนาวแม่อรไม่เข้าใจ”) )“แดดดี๊ไง น้องบอกว่าแดดดี๊กับคุณแม่กินหัวกันแล้ว แม่อรรีบมาช่วยหน่อยสิคะ เร็ว ๆ นะคะมาตอนนี้เลย”((“แดดดี๊กลับมาแล้วเหรอ?”) )“ใช่นะสิคะตอนนี้อยู่บ้านของน้อง กำลังงาบหัวกันอยู่ข้างล่าง แม่อรต้องรีบมานะ”((“มันรุนแรงขนาดนั้นเลยเหรอลูก”) )“ก็ใช่สิคะ น้องเห็นเต็มฉองตาเลยรีบโทรหาแม่อรนี่ไง แดดดี๊กัดคุณแม่ แล้วคุณแม่ก็กัดคอแดดดี๊ขยุ้มผมแดดดี๊ด้วย มันรุนแรงเวอร์ ๆ เลยค่ะแม่อร”((“โอเค ๆ เดี๋ยวแม่อรรีบไปตอนนี้เลย”) )“โอเคค่ะ”พฤติกรรมระหว่างน้ำส้มและนักรบที่น้องมะนาวเห็น สร้างความเข้าใจผิดไปคนละทิศคนละทาง ความเดียงสาที่ยากจะเข้าใจทำให้เด็กหญิงคิดว่าการสัมผัสกันที่เหมือนรุนแรงเป็นการตบตีทะเลาะวิวาท ความคิดของเด็กน้อยท
Love At First Sight ปิ๊งรักยัยสวยเวอร์ 58-ด้วยความคิดถึง
ก๊อก ก๊อก เสียงเคาะประตูห้องดังขึ้นทำให้การสนทนาที่กำลังสนุกสนานต้องหยุดชะงักลง(น้องลงมาล้างมือเตรียมทานข้าวได้แล้วค่ะ) เสียงบอกของผู้เป็นแม่ดังลอดผ่านเข้ามาในห้อง“ค่ะคุณแม่...ไปกันค่ะแดดดี๊ คุณแม่ขามาเรียกแล้ว” คำพูดแรกเธอตอบผู้เป็นแม่ จากนั้นจึงหันไปเอ่ยปากชวนนักรบด้วยสีหน้าระรื่นสดใส(รีบลงมานะคะ เดี๋ยวคุณอาธันวาจะรอนาน)“ค่ะ...”(แม่ไปรอที่โต๊ะอาหารนะคะ)“ลุกสิคะแดดดี๊เราไปทานข้าวกัน”“น้องไปเถอะ แดดดี๊ว่าจะกลับแล้วล่ะ”“ทำไมละคะ?”คำเอ่ยชวนของน้องมะนาวแต่นักรบปฏิเสธ ทำเอาเด็กน้อยย้อนถามทันควัน แต่สำหรับนักรบนั้นเขารู้สึกเหมือนตัวเองไร้ค่า ไร้ตัวตนในสายตาของน้ำส้ม ก็ตั้งแต่ที่เขาก้าวขาเข้ามาเธอก็ไม่ได้สนใจเขาเลยแม้แต่น้อย แม้ว่าเธอจะไม่ได้ขับไล่ที่เข้ามาในบ้าน ความเมินเย็นชาทำให้นักรบเกิดประหม่าและสู้หน้าเธอไม่ไหว เขาคิดถึงแทบขาดใจ แต่พอได้อยู่ใกล้ตรงหน้าก็ไม่สามารถกอดเธอให้หายคิดถึง...มันท้อแท้ใจจนต้องบอกกับตัวเองว่าเขาควรพอแค่นี้“แดดดี๊แค่รู้สึกเหนื่อย ๆ น่ะ” เขาตอบเด็กหญิงพลางลูบหัวของเธอเบา ๆ คำพูดของเขาทำเอาเด็กหญิงหน้าเศร้าในทันที“อยู่กับน้องไม่ได้เหรอ น้องยังไม่หายคิดถึ
Anda juga akan menyukai
เรื่องสั้นอีโรติก HOT NC 25+++
C38.1K Dibacaพันธะสัญญา วิวาห์ร้ายรัก
กวักทรัพย์เข้ากรุสมบัติ52.2K Dibacaคลั่งรัก❤️คุณหมอมาเฟีย NC18++
Me'JinJIn26.8K Dibacaสุดไขว่คว้าภรรยาคืนใจ
กิตติรวิชญ์62.9K Dibacaหัวใจไร้รัก
ญาณิน744 Dibacaเหนือร้ายด้วยรัก
SaliZa Writers156 Dibacaเพื่อนที่แปลว่าเมีย
ดอกอ้อลู่ลม3.4K Dibacaสมสู่ประสานสองชีพไซร้
บุษบาหนึ่งหรัด26 Dibaca
