1. Positive

Madaming beses nang sinubukan ni Celine ang mga pregnancy test na kanyang binili, ngunit iisa lamang ang lumalabas na resulta.

Kinabahan siya kaya’t napagdesisyunan niyang pumunta sa ospital upang magpakonsulta.

"You're pregnant, it's Positive." Malinaw at diretsong sinabi ng doktor habang nanginginig ang kanyang mga kamay. Nakaupo pa rin si Celine sa kama nang iabot nito ang maliit na sobre na naglalaman ng resulta.

Marami nang kababaihan sa kanilang edad ang nakaharap ng doktor na iyon para magpa-test, at madalas ay hindi rin nila nais ang mga ganitong klaseng resulta. Kaya’t hindi na nakapagtataka na hindi maipinta ang reaksyon ni Celine sa kanyang narinig.

"First time mo ba ito? Kung hindi, kailan ang huli?" tanong ng doktor, habang tulala pa rin si Celine.

"Yes, ito ang first time ko." halos maiyak na sagot niya, habang nagbabadyang tumulo ang kanyang mga luha.

"Ipapaalala ko sa’yo, ang paulit-ulit na aborsyon sa maikling panahon ay maaaring magdulot ng habambuhay na pagkabaog," mariing sabi ng doktor kay Celine.

Doon siya biglang natauhan. "Ayaw ko ng abortion. Gusto ko itong bata… aalagaan ko siya," mabilis niyang tugon, pinutol ang sinasabi ng doktor.

Bahagyang lumambot ang mukha ng doktor nang marinig iyon. "Dalawang linggo ka nang buntis. Nasa tamang posisyon ang bata sa iyong sinapupunan at healthy ito. Ngunit kailangan mong magpacheck-up nang regular," malumanay nitong paalala.

Tumango na lamang si Celine bilang tugon.

Habang naglalakad siya sa hallway, mabagal at tila walang direksyon, hindi niya namalayang pumasok siya sa isang sagradong silid. Napabalik lamang siya sa ulirat nang kalabitin siya ng isang nurse.

"Ma’am, bawal po kayo dito," magalang na paalala ng nurse.

Lumingon si Celine, saka suri sa paligid. "Ay, pasensya na, hindi ko napansin," sagot niya sabay alis papunta sa sakayan ng jeep. 

Maya-maya pa’y dumating na ang jeep na sasakyan pauwi. Habang naka sulyap sa labas ng bintana, hindi niya mapigilang mag-isip.

‘Matatanggap kaya ito nila Mama at Kuya? Paano kung hindi?’ Isa lamang iyon sa mga bumabagabag sa kanya, at ramdam niya pa rin ang kaba hanggang ngayon.

Pagbaba niya, agad niyang natanaw ang mga prutas na nakahilera sa talipapa. Naengganyo siyang bumili upang simulan na ang kanyang healthy living, para sa sarili at para sa sanggol na kanyang dinadala. Pagkatapos nitong bumili ng prutas dali-dali narin itong pumunta sa bahay nila.

Ngunit bago pa man siya tuluyang makapasok sa bahay, mula sa malayo pa lang, mula sa gate hanggang sa loob, narinig na niya ang tila mainit na komosyon, pagkahawak palang niya sa doorknob para buksan ang pinto naririnig niya si Amelia, nanay niya, at si Marko na nakakatandang kapatid ni Celine

"Oo nga, pero ikaw, marunong kang tumulong dito sa bahay. Mga bayarin tulad ng kuryente at wifi, ikaw ang nagbabayad buwan-buwan, tapos may pa-grocery ka pa." sarkastikong sambit ni Amelia.

"Ma, si Line tumutulong din naman. Sa gawaing bahay, minsan pati sa grocery. Mababa lang kasi sweldo niya, minimum wage, but masipag naman siya magtrabaho," mariing depensa ni Marko sa kanyang kapatid.

Umiling si Amelia at napatawa nang may halong pangungutya. "Masipag? Siya? Kung masipag talaga si Celine, edi sana hindi lang isang libo ang binibigay niya sa akin buwan-buwan. Ang tagal na niyang nagtatrabaho pero iyon lang? Baka may tinatago siyang ipon. Hindi lang natin alam."

Bahagyang lumapit si Amelia kay Marko at bumulong, ngunit sapat ang lakas ng tinig para marinig ni Celine na nakatayo sa labas ng pinto. "Naalala mo ba yung biyudong walang anak na laging dumadalaw dito? Tinatanong niya kung may asawa na si Celine."

"Yung taga-kabilang barangay?" tanong ni Marko, nagtataka.

"Oo. Inalok niya ako ng isang milyon para pakasalan si Celine. Gusto niya raw may kasama sa bahay niya. Kita mo naman ang mansion niya, malaki, maraming ari-arian. Mayaman." Puno ng pang-uudyok ang tinig ni Amelia.

Nanlaki ang mata ni Marko. Buong akala niya, ang kanilang ina ang nililigawan ng lalaki. "Ma, hindi ba dapat si Celine ang magdesisyon para sa sarili niya? Hindi tayo."

"Isang milyon ’yon, anak. Magiging milyonaryo tayo! Mamaya, sasabihin ko sa kaniya." puno ng tuwa at kasakiman ang boses ni Amelia.

Ngunit bago pa man siya makapagsalita muli, bumukas ang pinto. Doon, tumambad si Celine, galit ang mga mata. "Ayokong magpakasal sa kanya!"

Parang binuhusan ng malamig na tubig si Amelia. "A-anak… kailan ka pa diyan? Binibiro ko lang ang Kuya mo. Huwag mong seryosohin." Nagkunwari itong mahinahon, pilit ikinukubli ang kanyang kaba.

Ngunit hindi na napigilan ni Amelia ang tunay na damdamin at nagsalita nang diretsahan. "Pero kung tutuusin, mabuti siyang tao. Wala na siyang asawa, wala ring anak. Walang masama kung siya ang mapapangasawa mo."

"Ayaw ko pa rin," mariing tugon ni Celine, puno ng galit at poot.

Dito tuluyang naputol ang pagpipigil ni Amelia. "Ang kapal ng mukha mo! Pinalaki kita, pinakain kita, at ito lang ang igaganti mo sa akin? Sinasabi ko na sa’yo, kailangan mong pakasalan ang lalaking iyon, sa ayaw mo man o sa gusto!"

Sa kabila ng mabibigat na salita ng kanyang ina, marahang hinaplos ni Celine ang kanyang tiyan. Ang iniisip niya ngayon ay hindi lamang ang sarili, kundi ang maliit na buhay na unti-unti nang nabubuo sa loob niya.

Mula pa noong pumanaw ang kanilang ama, ramdam na ni Celine ang pagkiling ng ina kay Marko. Ang mga bagong damit, masasarap na pagkain, at kahit simpleng atensyon, lahat ay kay Marko. Samantalang siya, kadalasan ay nakakalimutan.

Ngunit sa gitna ng lahat ng ito, nanatiling mabait si Marko, palaging nagtatanggol at nag-aalaga sa kanyang kapatid.

Subalit ngayong umabot na sa sukdulan ang lahat, ang plano ng kanyang ina na ipakasal siya sa taong hindi niya mahal para sa kapalit na isang milyon, hindi na siya nanahimik.

Huminga ng malalim si Celine, pinipigilan ang panginginig ng tinig at pagtulo ng luha.

"Buntis ako!" mariin niyang sigaw, umaalingawngaw sa buong bahay.

Napako sa pagkakatayo si Amelia at Marko, parehong natigilan sa rebelasyong iyon.

"Kaya kong pakasalan ang taong nagdulot nito sa akin," dagdag ni Celine, nanginginig ngunit matatag, "pero ang ipakasal ako sa isang lalaking hindi ko mahal? Ibang usapan ’yan."

Ang katahimikan na sumunod ay mabigat, nakabibingi, at sa gitna nito, kitang-kita ang pagkabigla sa mukha ni Amelia, at ang pagkadismaya na natitigan ni Marko.