Ep28 จับกุม

หลินลู่มาทำงานตามปกติแต่เธอหารู้ไม่ว่าเวลาของเธอหมดไปแล้ว

"林小姐，警察來找你了。" (คุณหลินคะ ตำรวจมาขอพบ) ฝู่เหยาวิ่งหน้าตื่นเข้ามาในห้องทำงาน

"有什麼已經宣布的嗎？ " (อะไรหรอ ได้แจ้งไว้หรือเปล่า) เธอนั่งไม่เป็นเดือดเป็นร้อนอะไร

'เรื่องผ่านมาเป็นเดือนเเล้ว หลักฐานก็ไม่มี คงไม่มีอะไรหรอกมั้งน่าจะเรื่องของวัฒน์' เธอคิดในใจ

"林總，還是去會議室吧，大家都在等著呢。"  (คุณหลินไปที่ห้องประชุมดีกว่าค่ะ ทุกคนรออยู่)

"每個人？" (ทุกคน?)

เธอเดินตามผู้ช่วยไปที่ห้องประชุมเพราะเธอก็อยากรู้ใจจะขาด

"เชิญนั่งครับ" มือขวาคนสนิทของมาเฟียหนุ่มพูดกับเธอ

"มีอะไรหรอคะ" เธอค่อยๆนั่งแล้วถาม

"我們逮捕你企圖殺死你的兄弟。 " (เราขอจับกุมคุณข้อหาพยายามฆ่าพี่ชายของคุณ)

"什麼！？不要誹謗我我會起訴你們所有人。" (อะไรนะ!? อย่ามาใส่ร้ายฉัน ฉันจะฟ้องพวกแกให้หมด) เธอลุกขึ้นโวยวาย

"คุณน้า มอบตัวเถอะค่ะ โทษหนักจะได้กลายเป็นเบา" ลี่หลินเธอพูดขึ้นมา

"แก แกใช่มั้ย แกจะมายึดบริษัทของฉันใช่มั้ย" หลินลู่ตรงเข้ามาจะทำร้ายหลานสาวตัวเองแต่มาเฟียหนุ่มโอบกอดเธอไว้และสั่งให้การ์ดที่อยู่ในห้องล็อคตัวเธอไว้ เพราะตอนนี้เธออาละวาดอย่างไม่ใช่เธอเมื่อก่อนหน้านี้

"ไม่มีใครทำอะไรคุณน้าหรอกค่ะ คุณน้าทำร้ายพ่อของลี่ทำไมคะ"

"我同意。" (ยอมจำนนเถอะครับ) นายตำรวจพูดขึ้น

หลินลู่ไม่ฟังเธอกระชากยัวออกจากการกักกุมเธอหยิบกระเป๋าใบโปรดและเอาปืนออกมาขู่ทุกคน

"ฉันไม่ยอมหรอก อาลี่แกต้องตาย" เธอเล็งปืนใสหลานสาว

มาเฟียหนุ่มอาศัยจังหวะนี้ไปแย่งปืนจากหลินลู่เคทีคอยปกป้องนายหญิง ปัง ปัง ปัง ปืนลั่นใส่บอดี้การ์ดของมาเฟียหนุ่มแต่โชคดีไม่เจ็บมากเพราะโดนขา เฉียดจากหลังของลี่หลิน

"ริน!!" มาเฟียหนุ่มรีบวิ่งมาหาภรรยาเมื่อเธอกำลังจะล้มลงไป

"ภรรยาผมเป็นยังไงบ้างครับหมอ" มาเฟียหนุ่มถามอย่างร้อนรน

"ไม่ต้องกังวนนะครับ ภรรยาของคุณเธอพักผ่อนไม่เพียงพอและสาเหตุที่เป็นลมมาจากอากาศและความเหนื่อยเเละเครียดสะสม"

"และก่อนหน้านี้ภรรยาของคุณยังไม่รู้ว่าตัวเองกำลังตั้งครรภ์อ่อนๆ ด้วย หมอขอแนะนำให้ทานอาหารบำรุงร่างกายนะครับ และให้พักผ่อนให้เพียงพอและทานอาหารสุขภาพ"

"และดูแลเธออย่างใกล้ชิดนะครับเนื่องจากครรภ์อ่อนๆ อาจจะแท้งได้ และห้ามเครียดเด็ดขาด สักพักไปเอายาที่ห้องจ่ายยานะครับ"

ถัดมาที่หลินลู่ที่ตอนนี้พึ่งระงับอารมณ์ได้ คุณมีข้อหาดังนี้

1. วางแผนฆ่าโดยไตร่ตรองไว้ก่อน

2. วางแผนฆ่าโดยเจตนา

3. ช่อโกงเงินบริษัท

4. ทุจริตและปลอมแปลงเอกสาร

5. นี่หนักสุด คือ ปลอบแปลงพินัยกรรม

6. มีส่วนรู้เห็นเกี่ยวกับการตายของท่านเฟยหมิง

7. ข้อหาทำร้ายร่างกาย และยังเป็นเด็กอายุต่ำกว่า 18 ปี นั่นก็คือหลานสาวของเธอตอนที่ลี่หลินอายุเพียง 4 ปี

8. ให้การเท็จกับทางการ

"ไม่ ไม่จริง ฉันไม่ได้ทำ!!" เธอโวยวายอีกครั้ง

"หยุดเถอะหลิน" จางเหว่ยเข้ามาในห้องประชุมพร้อมภรรยา

"พี่ชาย!" เธอพูดขึ้นเบาๆ

"มอบตัวเถอะ ถือว่าพี่ขอ" จางเหว่ยที่นั่งอยู่รถเข็นพยายามเกลี้ยกล่อมน้องสาว

"ไม่ หลินไม่ได้ทำ"

"เธอวางยาพี่" จางเหว่ยพูดกับน้องสาวเหมือนไม่ได้โกรธเคืองอะไร

"ไหนหลักฐาน ทำไมไม่มี" เธอตะโกนลั่น

คุณติณณ์หอบหลักฐานมาให้ทางการ เป็นภาพกล้องวงจรปิดภายในตัวบ้านทุกมุมและเห็นทุกอย่างที่คุณทำ

"ทำไมหลินไม่รู้!!"

"ก็เพราะเธอป่วย พี่เป็นห่วงเธอ"

"พี่กลัวหลินฆ่าพี่มากกว่า" เธอพูดสวนขึ้นมา

"ไม่หลิน พี่ไม่เคยคิดแบบนั้น หลินกลับมาหาพี่เถอะนะ มอบตัวพี่สัญญาจะช่วยเธอทุกอย่าง" จางเหว่ยพยายามเกลี้ยกล่อมสุดความสามารถ

"ไม่ พี่ไม่เคยรักหลิน ไม่เลย คนที่รักหลินมีแค่เเม่กับวัฒน์เท่านั้น" เธอยังเชื่อความรักโง่งมของอนุวัฒน์

เธอที่กำลังจะอ่อนลงแต่บังเอิญเห็นปืนของทางการเธอจึงหยิบมันขึ้นใส่พี่ชายอีกครั้ง

"หลิน!!" จางเหว่ยพูดชื่อน้องสาวเสียงดัง

"ถ้าหลินจะพัง พี่ก็ต้องพังเพราะหลิน" เธอผลักภรรยาพี่ชายและเข็นรถเข็นออกไปโดยขู่ทางการไว้

"ไม่ต้องครับ" จางเหว่ยยกมือขึ้นไว้เพราะเห็นว่าทางการกำลังจะยิ่งน้องสาวตัวเอง

"ถอยออกไป ไม่งั้นฉันยิง"

"หลิน ปล่อยคุณจางเหว่ยเถอะ" เจียอีที่เป็นห่วงสามีเพราะพึ่งอาการดีขึ้นเอ่ยขอร้องน้องสาวต่างสายเลือดของสามี

"หุบปาก!!  ถ้าแกไม่มาเป็นสะใภ้ป่านนี้สมบัติก็ต้องเป็นของฉัน คุณพ่ออุตส่าห์ไม่ชอบหน้าแก แกก็ยังหน้าด้านมาเป็นเมียพี่ชายฉัน" เธอหันมาต่อว่าเมียพี่ชาย

"หมายความว่าไง?" เจียอีที่ยังไม่เห็นพินัยกรรม

"หึ บ้าน ที่ดิน และเงิน แกกับลูกสาวแกเป็นคนได้ แล้วฉันล่ะ ทั้งทั้งที่ฉันเป็นลูกป๊า ได้อะไร เงินในธนาคารแค่ไม่กี่บาทแต่จะได้ใช้ก็ตอนพี่ชายตายด้วยธรรมชาติ"

"งั้นมาตายแบบฆ่าตกรรมแล้วกัน! จะได้ไม่มีใครต้องได้" เธอเล็งปลายกระบอกปืนตรงศรีษะของจางเหว่ย

เธอกำลังจะยิงปืนใสจางเหว่ยแต่ก็ไม่ทันเพราะทางการยิงเธอก่อนจนล้มลงไป

"หลิน!!"

"ทำไมไม่บอกป๊ากับม๊าว่าหลินทำร้ายเรา" เจียอีมาหาลูกสาวที่โรงพยาบาล

"ฮรึก รินขอโทษ หน้าหลินขู่ว่าจะฆ่าป๊ากับม๊าถ้ารินบอก" เธอร้องไห้ออกมาเพราะตอนนี้มีทั้งสามีและมารดากับบิดาของเธอมองดูอยู่

"ไม่เป็นไรลูกไม่เป็นไร" เจียอีกอดลูกสาว

"อย่าเครียดนะลูก มันจะไม่ดีต่อลูกและหลานป๊า" จางเหว่ยกอดลูกสาวไว้แน่น

"หลาน!?" เธอสงสัยเพราะเธอยังไม่รู้เรื่องอะไรเนื่องจากพึ่งฟื้นเมื่อสิบนาทีก่อน

"คืออะไรหรอคะพี่ติณห์" เธอหันมาถามสามี

"หึ หนูท้องครับ พึ่งท้องได้หนึ่งเดือน ไม่รู้ตัวเลยหรอ หืัม" มาเฟียหนุ่มลูบหัวภรรยารัก

"ละ ลูกหรอคะ" เธอเสียงสั่นน้ำตาคลอลูบหน้าท้องเบาๆ

"ครับ ลูกของเรา" มาเฟียหนุ่มยิ้มพร้อมโอบกอดภรรยา ตอนรู้เรื่องของเเทบเก็บอาการดีใจไม่อยู

"หมอบอกว่าที่รินง่วงบ่อยๆ และชอบหิวตอนกลางคืน ชอบผลไม้เปรี้ยวๆ และกินบ่อยๆ คือแรกเริ่มของอาการแพ้ท้อง"

"ส่วน แพ้หนักๆ จะอาเจียน ช่วง 1-2 เดือน" มาเฟียหนุ่มพูดให้คลายสงสัยของว่าที่คุณแม่มือใหม่

"งั้น รินอุ้มท้องลูกเราแล้ว ส่วนอาเจียนให้พี่แล้วกันเนอะ ใช่มั้ยคะตัวเล็ก" เธอพูดกับลูกในท้องเพราะความเห่อ

เจียอีและจางเหว่ยหัวเราะให้กับลูกสาวที่พึ่งพูดกับลูกเขยว่าให้เเพ้ท้องแทน