CHAPTER 3

Nasa labas ng aming bahay ang sasakyan ni mommy. Napaisip ako kung ano na naman ang ginagawa niya sa aming bahay. Pagpasok ko sa gate, hinihintay ko na salubungin ako ng aking asawa, subalit nabigo ako na makita ang kanyang presensiya. Inilibot ko ang aking mata, wala talaga si LJ.

"Hinahanap mo ang asawa mo?" tanong ni mommy sa akin," wala na siya."

Nangunot ang aking noo sa kanyang sinabi, "anong wala? nag grocery ba?" hinubad ko ang aking sapatos at ipinatong iyon sa shoe rack, "nasaan siya?"

Nagkatinginan silang dalawa ni Cathy, bago siya nagsalita, "lumayas na siya. Sumama na siya sa ibang lalaki," sagot ni mommy sa akin, "biruin mo, mahinhin kunwari, tapos makati naman pala."

"Ibang lalaki?" hindi ako makapaniwala sa ibinabalita nila. Imposibleng manlalaki si LJ, alam ko kung gaano siya ka obsess sa akin!

"Ito," may ipinakitang picture sa akin si Cathy, larawan iyon ni Lj at ng isang lalaki na magkayakap sa kalsada! Hindi ako makapaniwalang kayang gawin iyon ng aking asawa.

"Nakita ko sila kahapon, bakit kasi ngayon ka lang?" tanong ni Cathy sa akin, "sana, kahapon pa lang, nakompronta mo na siya."

Nakuyom ko ang aking mga kamay. Nagmamadali akong umakyat sa kanyang kwarto. Malinis na iyon. Binuksan ko ang kanyang closet, walang nabawas sa mga damit ni Lj doon. Kahit ang kanyang mga cellphone ay naiwan sa lamesa. Isa lang ang nawawala doon, ang ATM na ibinigay ko sa kanya.

"Mukha talagang pera! matapos makaipon ng malaki, lalayas na lamang basta!" naupo ako sa kama, at sinuntok ko iyon. Pakiramdam ko, natalo ako, at nagwagi siya!

DALAWANG taon na ang nakakaraan, ng kailanganin ng aking Lolo, ang dugo na mahirap hanapin. Sa lahat ng nagpa test doon sa ospital, may isang lang babae ang nagmatch sa aking lolo. Agad ko siyang hinanap, at natagpuan ko siya sa kahabaan ng kalsada, habang nagtitinda ng mga paintings. Madungis siya at nanlilimahid ang damit dahil sa pintura.

Nagulat pa siya ng makita ako sa kabilang panig ng kalsada na papalapit sa kanya. Nakatingin lang siya sa akin, na medyo nakanganga.

"Ikaw ba si LJ?” tanong ko sa kanya. Nakatitig lang ang babaeng ito sa akin na parang naghahallucinate. Ngumunguso pa ito na animo nakikipaghalikan sa hangin.

Tumingin ako sa aking likuran, wala namang ibang tao doon. Maaaring nagdi day dreaming siya, kaya muli ko na lang siyang tinawag," LJ?"

Para siyang natauhan at biglang napatingin sa akin. Nanlalaki ang kanyang mga mata habang nararattle ang pagsasalita.

"Ah- ye- yes? I do.. ay anong I do ba.. I mean.. oo ako, ako nga si Lj," inayos ayos pa niya ang kanyang buhok .

"Ikaw ang nag match sa lolo ko, si Don Carlos, magkano ang presyo ng dugo mo?" kinuha ko ang aking tseke sa loob ng aking coat, "or blank check na lang ang ibibigay ko sayo, ikaw na lang ang bahalang maglagay kung magkano ang gusto mo."

"Ha?" napamaang siya sa aking sinabi. Naoverwhelmed siguro siya sa aking offer. Sino ba naman ang hindi magugulat sa ganoong klase ng deal?

"Kailangan ng lolo ko ang dugo mo. Magkano? para masalinan na agad siya ng dugo. Magkano ba ang kailangan mo? pambili ba ng bahay? pambili ng kotse? pang negosyo? name it, kaya kong ibigay yan sayo," tugon ko sa kanya.

"Excuse me? anong kailangan mo sakin?" ulit pa niyang tanong sa akin, "hindi yata kita maintindihan?"

"Nagpatest ka ng dugo sa ospital hindi ba?" tanong ko sa kanya.

"Yes?" alanganin niyang sagot sa akin.

"Ikaw ang fit na donor para sa lolo ko. Kaya niyayaya kita sa ospital ngayon, para maclear na ang lab mo at makapag donate ka na ng dugo sa lolo ko. Magkano ang gusto mong ibayad ko sayo?" tanong ko sa kanya.

"Hindi ko kailangan ang pera mo.." mahina niyang sagot. Binalewala niya ako at itinuloy niya ang kanyang pagpipinta.

"Hey! malaki ang kaya kong ibayad sayo!" pumunta pa ako sa harapan niya.

"Hindi ko kailangan ang pera mo," sagot niya sa akin. Tuloy tuloy pa rin siya sa kanyang ginagawa.

"Oka! okay!" itinaas ko ang aking mga kamay, tanda ng pagsuko. "What do you want?"

"Kaya mo bang ibigay ang gusto ko?" tanong niya sa akin.

"Anything ,for my lolo!"

At iyon ang nangyari sa amin, ang hiniling niya, ay ang pakasalan ko siya. Matalino din ang babaeng iyon, umayaw sa pera, iyon pala ay ang pabrika ng pera ang gustong makuha.

"Pagsisisihan mong hiniling mo na maging asawa ako! Kung akala mo ay langit ang pupuntahan mo, dadalhin kita sa impiyerno!" banta ko sa kanya matapos naming ikasal sa huwes, na ang naging witness ay ang mismong jugde at sekretarya nito.

Nagulat na lang ang aking pamilya ng ianunsiyo ko na ikinasal na ako. At noong malaman nila, na isang ordinaryong babae lang ang aking pinakasalan, agad silang nagreact ng negative.

Maging ang aking lolo ay nagalit sa akin, dahil nakasaad sa kasunduan namin ni LJ na hindi namin ipapaalam kahit kanino kung bakit kami nagpakasal.

NAPABUNTUNG HININGA na lang ako sa aming nakaraan. Hanggang ngayon, iiniisip ko pa rin kung bakit ako niloko ni LJ gayong alam ko sa aking sarili, na may pagmamahal talaga siya sa akin.

Marahil ay hindi na niya nakayanan ang pagiging malamig ko sa kanya. Hindi na niya kaya ang pakikitungo maging ng aking pamilya na tinatrato siyang basura.

Humiga ako sa kama, ng may maramdaman akong matitigas na bagay na naroroon sa ilalim ng cover. Itinaas ko iyon, mga damit na nakaplastic na may mga notes! Inisa isa ko yun, at nagulat ako sa mga date.

Para sa 1st anniversary namin, 1st valentines together, unang pasko, birthdays, pangalawang anniversary..

Natuon ang aking paningin, sa isang caed na kasama ng isang regalo. Binuklat ko iyon, saka binasa.

"My Dearest Hubby,

Kung nagtataka ka man, kung bakit gusto kong makasal sayo, ako ang batang babaeng iniligtas mo noong nalulunod ako sa ilog. Ipinangako ko noon sa sarili ko, na ikaw ang una kong halik kaya ikaw ang mapapangasawa ko. Matagal na kitang minamahal, at sinusundan maging sa hospital, kaya nalaman ko na naghahanap kayo ng dugo. Kinuha ko na ang pagkakataong iyon upang mapalapit sayo. Ito ang katanungan mo noon sakin na hindi ko masagot, dahil ang gusto ko, ngayong anniversary natin ako magkukwento sayo.

Happy 1st anniversary my love, i love you.

Love,

Your Wife, LJ. "

Nilukob ako ng lungkot. Hindi ko akalaing ganoon ka-genuine ang pagmamahal niya sa akin. Ngunit bakit niya ako iniwan kung totoong mahal niya ako? Napagod na ba siya sa mala impiyernong buhay na kapiling niya ako? o dahil malaki na ang pera na nakuha niya sa akin?

Lahat ng regalo sa akin ng aking asawa ay tiningnan ko..

Lahat ng okasyon ay may regalo siya sa akin..

“Bakit hindi mo ako nahintay.. Lj..”