Her womanizer

Pupungay-pungay na idinilat ni Andrew ang kanyang mga mata, dama niya pa ang antok, subalit kanina pa siya tinatawag ng kalikasan at nararamdaman niyang puputok na ang kanyang pantog kapag hindi niya pa iyon nailabas, kaya kahit ayaw niya pa ay napilitan na siyang bumangon sa kama. Iyon nga lang, hindi niya iyon nagawa agad dahil sa dalawang babaeng mahigpit na nakaakap sa kanya ng mga oras na iyon. Napangisi na lang siya sa mga hitsura nito at naalala ang mga tagpo nila kagabi, kahit na kaakit-akit ang mga hitsura nito ay hindi niya na talaga kayang kalabanin pa ang hatak ng banyo. Dahan-dahan niyang tinanggal ang mga kamay na nakabalot sa kanya bago nagmamadaling tumayo at lumabas ng kuwarto."Whoa man! Seriously, get some fucking clothes on!" gulat na sigaw ni Vincent pakalabas na pakalabas niya. Hindi na kasi siya nag-abala pang magdamit, napatakip na lang siya sa kanyang mga kayamanan. Binato siya nito kaagad ng isang maliit na unan na siya naman sinalo niya at pinantakip doon

"Ano Lucy, pwede ka ba mamaya?" tanong ng kausap niya sa kabilang linya ng telepono."Oo, nagpaalam na ako kay mama, pinayagan niya na ako. Kita na lang tayo later," magiliw niyang sagot dito bago ibinaba ang tawag.Napatalon na lamang siya sa tuwa, may pandagdag ipon ulit siya dahil sa sideline na inalok ng barkada niya. Malaking bagay din iyon, lalo na at nagplaplano siya ng panibagong negosyo sa oras na matapos niya ang kanyang pag-aaral.Agaran na siyang nag-ayos ng mga gamit para sa pag pasok sa eskwelahan. Iniisip niya na kung saan na naman siya dadaan para hindi makita si Andrew. Napagdesisyunan niyang huwag ng dalhin ang kanyang kotse, magpapahatid na lang siya sa kapatid mamaya pauwi. Naaabangan kasi siya ng binata kapag dala niya ang sasakyan niya, hanggang ngayon kasi ay hindi pa din ito tumitigil sa pangungulit at nakakagulo na ito sa personal niyang buhay. Pero hindi niya naman maitatanggi na napapabilib din naman siya sa tiyaga nito.Mas inagahan niya pa ang pasok ngayo

Hindi pa rin mawala sa isip ni Lucy ang mga sinabi ni Andrew sa kanya, mas lalo lang siyang naiirita dito ngayon dahil sa kinumpara nito ang sarili sa dati niyang kasintahan. Para kasi sa kanya, hindi hamak na mas nakakalamang si Jeffrey kaysa dito.Kinuha niya na lang ang cellphone niya sa bag, kailangan niya ng kausap kaya naman dali-dali niyang tinawagan ang matalik na kaibigan. "Cel, I need help!" agad niyang bungad dito ng sagutin nito ang tawag."Problema mo Cy?" alalang tanong nito."Ayaw ko pag usapan sa phone, pasok ka ng maaga please!" paglalambing niya dito. Hapon pa kasi ang pasok nito kaya sigurado niyang matatagalan pa kung sakaling hindi siya makikiusap."Sige, kita na lang tayo sa school, mag bibihis na ako," agaran naman sagot ni Celina na siyang ikinatuwa niya."Yey! Love you Cel, mwa mwa!" masaya niyang paalam dito. Alam niyang matatagalan pa ang kaibigan sa pagdating kaya tumungo na muna siya sa canteen para kumain.Patapos na siya sa pagsesiesta nang bigla na l

"Lets party!" masayang saad ni Andrew habang papasok sila ng bar. Agad sumalubong sa kanila ang dumadagundong na tunog ng musika at ang walang patid na pagpapatay sindi ng iba’t-ibang kulay na ilaw.Panaka-naka na ang kanyang pagsasayaw habang papunta pa lamang sila sa ikalawang palapag ng naturang lugar, kung nasaan ang pribadong lamesa na pina reserba nila.Ilang araw na din siyang nagpapakasaya matapos ang kapalpakan na nagawa noon nakaraan araw. Pilit niya na lang ngayon pinapasok sa sarili ang payo ng kaibigan na si Vincent, kung tutuusin nga naman, napakaraming babae ang nagkakandarapa sa kanya, kaya minabuti niya na lang na pagtuunan ng pansin ang mga ito.Kapansin-pansin na din kasi sa mga kaibigan at kamag-anak niya ang tila paghahabol niya kay Lucy. Nabatid niya tuloy na hindi na maganda ang epekto sa kanya ng dalaga, naroon ang kanyang pag-aalala dahil hindi naman siya ganoon, kung kaya pilit niya ngayon ibinabalik ang sarili sa dati. Sa isip-isip niya, hindi pwedeng mas

Mabilis niyang pinakaripas ang kanyang sasakyan pabalik sa bar upang muling hanapin si Lucy, hindi siya mapakali sa kung bakit nandoon ang dalaga.Mas nababahala pa siya dahil hindi niya ito nagawan masilip sa cubicle kanina, kaya naman naroon ang kung anong pagkataranta at pag-aalala sa kanya kung ano ang suot nito ngayon, lalo pa at dagsa ang kalalakihan doon ngayon.Todo ayos pa siya bago bumaba sa kanyang sasakyan, gusto niyang siguraduhin na mapapansin siya nito sa oras na magkita sila, gusto niyang ipakita sa dalaga na hindi siya apektado sa ginawa nitong pagtanggi sa kanya.Tulad kanina ay kompyansang-kompyansa siyang pumasok sa loob ng bar, nakita niyang nandoon pa rin ang mga barkada niya. May kasayaw na si Jordanhabang si Raymond naman ay may kausap sa lamesa nila, hinayaan niya na muna ang mga ito at pinalibot ang kanyang paningin para hanapin si Lucy, subalit hindi niya ito magawang makita. Nagtungo na lang siya sa counter bar para umorder ng inumin, naisip niya marahil