LOGINShare
Chapter 7: Secrets Behind the Walls
Last Updated:
2025-04-08 18:34:17Hindi ko na napigilan.
“Ethan, bakit may litrato ako sa secret room niyo? May interrogation chair pa!” Tahimik siya. Mabigat ang mga hakbang niya papalapit. Gusto ko sanang umatras, pero hindi puwede. Nandito na ’ko. “Come with me,” sabi niya. Sumunod ako kahit libo-libo ang tanong sa utak ko. Mas malakas ang curiosity kaysa takot. (Bad idea? Probably.) Lumakad kami papasok sa mas madilim na bahagi ng ancestral house. Hindi ko alam kung horror movie o scavenger hunt ang pinasok ko, pero ang creepy vibes? Solid. Ang hallway? Sobrang tahimik. Marble ang sahig, may mga chandeliers na parang pag hinipan mo lang, babagsak. Sa gilid, mga painting ng ninuno nila—lahat seryoso, walang ngiti. Parang may galit sa mundo… o sa akin? “Ethan, kung jumpscare ’to, swear, magwawala ako.” Deadpan ang mukha niya. Oh no, seryoso ’to. Pagdating sa isang kwarto, binuksan niya ang pinto gamit ang fingerprint scanner. As in, high-tech meets haunted mansion. Wow. Pagpasok—boom. Isa pang library. Mas malaki, mas moderno. Pero ang centerpiece? Isang malaking mapa ng buong bahay… with blinking red dots. “Anong—?” “Security system,” sagot niya. “May mga lugar sa bahay na hindi basta-basta pinapasok. Kahit ako.” “Bakit parang may ginagawang military op dito?” Tahimik ulit. Tumingin siya sa mapa, tapos sa akin. “Because it’s not just a house, Luna. It’s a vault.” Natawa ako. “Vault? As in... para saan? Family secrets? Or... family treasure?” Hindi siya natawa. Uh-oh. So… hindi joke? “Marami kang gustong malaman,” aniya. “Uh-huh.” “Pero dapat mong maintindihan… there are people watching. Listening.” Wait—what?! Napatingin ako sa paligid. Feeling ko may CCTV sa kilay ko. “Ethan, ano ba ’to? Illuminati?” “Luna, this family… may mga kasunduan silang ginawa noon pa. Mga bagay na hindi pwedeng ilabas sa mundo. Kaya lahat ng nagtangkang mag-imbestiga… either nawawala o nagiging bahagi ng kasunduan.” Bigla kong na-realize… hindi ko pala dapat ginawang G****e project ’tong mystery na ’to. Pero andito na ’ko. Hindi na ako puwedeng umatras. “So ano’ng part ko sa lahat ng ’to?” tanong ko. Tumigil siya. Tumingin sa akin. “Baka hindi ko na kayang itago pa.” Lumapit siya sa isang luma at bakal na drawer. Binuksan gamit ang susi na galing sa kwintas niya. At doon ko nakita… Mga lumang love letters. Old passports. Mga larawan ng babae—na kamukha ko. Oh. My. Gosh. “Who… who is she?” “Ang pangalan niya… Lucia. Laking Europe. Secret lover ng lolo ko.” Biglang TUUUT! Alarm. Red lights. Blinking. Sirens. Tumakbo si Ethan. “Someone breached the east wing!” Sabay kaming lalabas sana, pero may humarang na lalaki—naka-itim, may earpiece. “Tigil.” Natulala ako. Pero sa loob ko: Luna, girl, eto na ang action scene mo! “Kilala mo ba ’ko?” tanong ko, kunwari cool. Tahimik siya. Humakbang palapit. Pero bago siya makalapit— BLAG! Sinapak siya ni Maxine. “Surprise!” sigaw niya. “Akala niyo ako lang pang-meme!” Hinila niya ako palabas. “Next time, mag-research ka sa G****e Maps, hindi sa haunted mansion!” “Maxine?!” “Hi, bestie. You’re welcome.” May hawak siyang flashlight na parang galing pa sa apocalypse starter pack. “Don’t ask how I got in. Nai-sense ko danger mo.” Nag-panic si Ethan nang makita si Max. “You brought her here?!” “Excuse me?” taas-kilay ni Max. “Ako ang sidekick-slash-best friend ng bida. Obligado akong sumulpot kapag may sumisigaw ng ‘tulong!’ sa vibes.” “Hindi ako sumigaw,” protesta ko. “Eh ’yung mata mo? Parang tumatawag ng exorcist,” sagot niya. Ethan groaned. “We need to get out. Someone hacked the east wing’s system. At kung sino man ’yon… hindi basta intruder.” Max nudged me. “Pustahan tayo, may secret passage somewhere. Hanap tayo, Luna!” “Max, serious ’to—” Click. Whirrrrrk. Nag-slide open ang isang section ng bookshelf. Secret passage: confirmed. “Okay, fine. This just got ten times cooler,” bulong ni Max habang nililiwanagan ang loob. Makitid ang daanan. Gawa sa lumang kahoy. May cobwebs. Amoy alikabok. Parang hindi nalinis mula 1800s. “Guys, hindi tayo dapat pumapasok diyan,” seryoso si Ethan. Pero ako? “Too late.” Pumasok na ako. Sorry, instincts ko bilang bida ng rom-com thriller na ’to. Sa dulo ng corridor—may mga framed documents. Contracts. Black and white photos ng mga pormal na lalaking Villareal men. Lahat may pirma. Then my eyes landed on one word: “BINDING.” “Ethan…” tinuro ko. “What is this?” Tumigil siya sa tabi ko. Tahimik. “This house isn’t just holding history. It’s holding people. Secrets. Debts.” “Debts?” “To power. Influence. Protection. Lahat ng meron ang pamilyang ’to… may kapalit.” Maxine slowly backed away. “Okay, eto na nga ba sinasabi ko. Cult-level na ’to. Luna, baka ikaw na ang next pambayad—” BANG. Kalabog mula sa likod. “Ssshhh…” Patay ilaw. Hinga pigil. Tumitibok ang puso ko sa lalamunan. Footsteps. Then—isang boses ng lalaki. “Alam kong nandiyan kayo.” Hindi ko siya kilala. Pero mas kinilabutan ako—may suot siyang parehong singsing na nasa litrato ng lolo ni Ethan. “Oh my god…” bulong ko. “He looks exactly like the man in the painting.” Ethan stepped in front of me. “Stay behind me. No matter what.” Ang tono niya, malamig. Ngayon lang siya nagsalita nang ganito. Umangat lahat ng balahibo ko. “Who are you?” tanong ni Ethan. Lumapit ang lalaki. Tinamaan ng flashlight ni Max ang mukha niya. White hair. Sharp jaw. Matikas. Yung singsing, mas malinaw na: V intertwined with a snake. “I am Custodio,” aniya. “Tagabantay ng kasaysayan ng Villareal. Tagapaningil ng utang kapag nakakalimot ang susunod na henerasyon.” Maxine palihim na tinulak braso ko. “Girl, vibes to ng Assassin’s Creed meets The Conjuring.” Tama siya. Nakakatakot pero cinematic. “Hindi kami umiiwas sa responsibilidad,” balik ni Ethan, matatag. “But she has nothing to do with this.” Naramdaman ko ang pagdampi ng kamay niya sa likod ng palad ko. Mahigpit. Protective. “Bakit ako nandito, Ethan?” tanong ko, marahan pero direkta. “Ano’ng role ko rito?” Tahimik. Parang sinasakal siya ng sarili niyang sagot. “You were never supposed to know,” he muttered. “But you’re not just a random girl, Luna. You’re the key.” “Wait, what?” sabay kaming ni Maxine. Custodio smiled faintly. “Ang huling Villareal na tunay na umiibig… ay magpapalaya sa sumpa.” Napalingon ako kay Ethan. “Sumpa? Anong… Wait—nagkataon lang ba ’tong fake relationship natin?” Ethan didn’t answer. Which only made it worse. “Sinungaling ka,” mahina kong bulong. “Alam mong lahat ng ’to… simula pa lang, scripted.” “Hindi,” mabilis niyang sagot. “Scripted ang simula, oo. Pero ’yung nararamdaman ko… hindi ko kayang i-fake.”** Maxine whispered, “Okay, I’m torn between swooning and running.” And then… BOOOOM. May umalingawngaw na tunog mula sa taas.
Latest chapter
My Accidental Billionaire Boyfriend Chapter 35: Ang Kape, ang Ex, at ang Kapatid ng Lihim
“Luna, kailangan mong magdesisyon.”Isang simpleng text lang ‘yon. Walang pangalan. Walang kasamang emojis. Pero sa dami ng komplikasyon sa buhay ko ngayon, parang mas nakaka-stress pa siya kaysa sa pending na bills ko at hormonal breakout sa ilong ko.Hawak ko pa rin ang phone habang nakatingin lang ako sa screen. Hindi ako makagalaw. Hindi rin ako makaisip ng matinong sagot. Ang dami kong tanong, pero ang unang lumabas sa bibig ko?“Teka... sino 'to? Diyos? Siri? O multo ng past decisions ko?”Napailing ako habang tumatawa mag-isa sa loob ng kwarto ko. Ang weird, pero yun ang default ko kapag natataranta—nagbibiro. Kahit sa sarili. Mas okay na yun kaysa mag-breakdown. Again.Biglang pumasok si Mica, best friend ko, suot ang oversized shades at may dalang dalawang take-out na kape. As always, the drama queen arrives.“Giiirl, hindi ka sumasagot sa messages ko. Mukha kang leftover emotions!”“Wow, thanks ha. Good morning din.”“Shut up. Eto kape, and may surprise ako sa’yo. Blind date
My Accidental Billionaire Boyfriend Chapter 34: Laban sa Tadhana
Bakit ba ako pumayag? Bakit ko ba pinili na makipagkita kay Ethan? Alam ko na may sakit na dulot ang mga magkasunod na hakbang ko, pero sa kabila ng lahat, bakit nga ba hindi ko kayang magpigil? Nasa harap na ako ng kainan, at hindi ko maiwasang magtanong kung anong nangyari sa mga desisyon ko. Kung ang puso ko lang ang tatanungin, siguradong may sagot. Pero ang utak ko… Hindi ko alam kung anong sasabihin. Pinagmasdan ko ang paligid, parang ang tadhana ang nagtataglay ng kwento ng nakaraan ko. Ang kainan ay medyo tahimik—puno ng mga magkasamang magka-date at mga magkasunod na lihim na may kasamang tawanan. Kaya’t sa gitna ng lahat ng iyon, ako at si Ethan—dalawang tao na may nakatagong kwento at isang gabing nakalaan para sa kami—ay nakaupo sa isang table na may pagitan ng hindi lang distansya, kundi ng mga taon ng ating mga buhay. "Ito na ba ang hinihintay nating gabi?" tanong ko, pilit binibigyan ng positibong tono kahit may kaba sa dibdib ko. Hindi ko kayang ilihim. "Siguro." An
My Accidental Billionaire Boyfriend Chapter 33: Kahit Sinungaling Ka, Crush pa rin Kita
Tahimik ang buong paligid. Para bang pati ang mundo, natutong huminga ng dahan-dahan para lang marinig ko ang tibok ng puso niya—at ng puso ko. Madilim ang kwarto pero hindi ito nakakakaba gaya ng dapat. Sa liwanag ng isang maliit na lampara sa gilid, kita ko ang anyo niya. Basa pa ang buhok niya, parang bagong paligo. Naka-oversized white shirt lang siya, at wala siyang kahit anong makeup ng pagkukunwari. Si Ethan... o kung sino man talaga siya. Nakaupo siya sa gilid ng kama, tulalang nakatingin sa kanyang mga palad na parang may kasalanang hindi kayang hugasan ng tubig. Ako naman, nasa kabilang sulok ng kwarto, hawak ang malamig na mug ng kape na hindi ko naman talaga iniinom. "Dapat galit ako. Dapat tinapon ko ‘tong kape sa mukha niya. Pero heto ako… iniisip pa rin kung paano ko siya papatawarin." Tahimik pa rin siya. Halos limang minuto na, at wala pa ring lumalabas na salita sa bibig niya. Napabuntong-hininga ako. “Alam mo, kaya kong maghintay. Pero ‘wag mo akong
My Accidental Billionaire Boyfriend Chapter 32: Pagkilala kay Nora
Tahimik lang kami ni Ethan habang binabaybay ang madilim na hallway ng lumang bahay. Ramdam ko ang bigat ng bawat hakbang niya—parang may binubuhat siyang hindi ko pa lubos maintindihan. Gusto ko siyang tanungin kung ayos lang siya, pero naunahan ako ng kaba. Pagliko namin papunta sa sala, may narinig kaming kaluskos mula sa itaas. "May tao," mahina pero mariin na bulong ni Ethan. May halong takot ang tono niya—hindi ito ang normal na Ethan. Lumabas ang isang babae mula sa itaas. Matangkad, maitim ang buhok, at may matalim na tingin na parang bumabaon sa balat. Hindi namin siya kilala, pero nang tumigil siya sa tapat namin, alam kong hindi siya basta estranghero. "Pakilala ako," malamig niyang bungad. Walang emosyon, pero may lalim ang galit sa tono niya. "Anong pangalan mo?" tanong ni Ethan. Halata sa boses niya ang panginginig. "Nora." Parang na-freeze si Ethan. "Villareal?" tanong niya, halos pabulong. Hindi sumagot si Nora, pero ang titig niya ay sapat na sagot. Tila ba an
My Accidental Billionaire Boyfriend Chapter 31: Lihim ng Apelyido
Nasa lumang bahay kami ni Ethan—ang dating tinutuluyan ng yaya niya noon. Karamihan sa gamit ay inaagnas na ng panahon. Pero ang isang kahon sa sulok ang agad niyang binuksan. Hawak niya ang isang album. Luma, puno ng alikabok, pero maingat niyang binuklat. “Ethan, sigurado ka bang dito natin makikita ang sagot? Kasi kung hindi, baka mapasugod na naman ako sa simbahan para mag-novena ng kasagutan.” Hindi siya sumagot. Tahimik lang siyang tumango, pero ramdam ko ang tensyon sa balikat niya. Para siyang ticking bomb. Sa ilalim ng mga lumang litrato, may isang sobre. Nilukot na, parang ilang ulit nang sinubukang itapon pero laging piniling itago. Binuksan niya iyon. May lumang birth certificate sa loob. Napakunot ang noo ni Ethan. “Hindi ito ang pangalan ng nanay ko... Parang may mali, Ethan. Hindi ko na alam kung anong totoo. Bakit ganito, bakit ako nadadawit sa mga pangalan na wala namang kinalaman sa pamilya ko?” Kinuha ko ang papel at binasa. Name of Child: Ethan Cruz Name
My Accidental Billionaire Boyfriend CHAPTER 30: Pangakong Di Na Muli
Nanginginig pa rin ang kamay ko habang nakaupo sa gilid ng ambulansya. Kanina pa ako tinatanong ng medic kung gusto kong magpatingin, pero ang tanging sagot ko lang— “Okay lang ako… pero siya?” “Sino po?” Hindi ko na nasagot. Lumingon na lang ako sa paligid, sa umaalulong na sirena, sa pulang ilaw na kumukutitap—pero wala siya. Wala si Ethan. Ang gulo ng safehouse, puro abo’t durog ang naiwan. May mga nahuling tao, pero wala si Lucas. At wala ring Ethan. Paano kung— “Ang hirap mo hanapin, Luna.” Bumilis ang tibok ng puso ko. Lumingon ako, at dun ko siya nakita. Sugatan. Nakabalot ang braso sa benda, may hiwa sa kilay. Pero buhay. Nakatayo. Nakangiti. “Ethan...?” Tumayo ako agad. Hindi ko na napigilan ang sarili ko—tumakbo ako papunta sa kanya at yakap nang mahigpit, parang ayokong pakawalan. “Akala ko—akala ko hindi ka na babalik,” mahina kong sabi. Hinaplos niya ang ulo ko. “Akala ko rin... pero sabi ko sa sarili ko, hindi ako pwedeng mawala nang hindi mo pa ako sinasago
My Accidental Billionaire Boyfriend Chapter 29: Mga Sugat na Hindi Kita Kita
Tahimik ang sasakyan habang binabaybay namin ang paakyat na daan patungo sa bagong safehouse. Maliit lang ito—parang cabin sa bundok. Malayo sa lungsod, malayo sa gulo. Nasa passenger seat ako, nakayakap sa kumot na inabot ni Ethan kanina. Pero hindi lamig ang nangingibabaw—kundi ang tanong na paulit-ulit na bumabalik sa utak ko: bakit ako? Bakit ako nadamay? Bakit si Ethan? Pagdating sa cabin, binuksan ni Ethan ang pinto at pinalipat ako sa sofa. “Walang CCTV dito. Walang signal. Hindi nila tayo mahahanap.” “Nice. So kung mapeste ako ngayon, wala kang excuse.” “Actually, may excuse ako. Puyat, stress, at minor bullet trauma sa pride ko.” “Drama mo. Gusto mo ng ice pack para sa ego mo?” “Kung ikaw ang maglalagay, okay lang.” Napangiti ako, kahit punong-puno pa rin ng tanong ang dibdib ko. Nag-init si Ethan ng tubig, habang ako naman ay tahimik na tinitigan ang apoy sa fireplace. Para bang sinasalamin ng apoy ang loob kong gulong-gulo. “Ethan…” bulong ko. “Hmm?” “Sino ka ba
My Accidental Billionaire Boyfriend Chapter 28: Tumatagilid na Katotohanan
Kahit pa puno ng takot ang mga mata ko, hindi ko pa rin maiwasang magbiro. "Hindi ko alam kung magiging spy na ako o makikita ko na lang sa balita na 'The Case of Luna, The Accidental Sidekick'." Hindi ko alam kung saan ko hinugot ang lakas para magbiro, pero sa mga oras na ito, parang mas kailangan ko pa yun kaysa sa lahat ng takot ko. Habang sinusundan namin ang madilim na daan papunta sa safehouse, ang mga heavy moments namin ni Ethan ay pinagaan ko ng ilang sarkastikong komento. Parang hindi pwedeng hindi magbiro kahit delikado. "Anong plan B mo, Ethan? Kung wala ka, baka magbalik na lang ako sa pagiging barista," sabi ko, halos magkasabay ang hininga namin sa bawat hakbang. "Ano, barista ka na ba? Puwede bang makapag-coffee muna habang nililinis ang buong sitwasyon?" sagot ni Ethan, na kahit seryoso pa rin, parang may kasamang konting tawa. Habang tumatakbo kami papuntang safehouse, mas lalo kong naramdaman ang init ng katawan ko na parang may sumabog na vulkan sa tiyan ko. A
My Accidental Billionaire Boyfriend Chapter 27: Tumatakbong Katotohanan
Sa gitna ng kaguluhan at umaalingasaw na usok mula sa sumasabog na rooftop ng building, mabilis kaming tumakbo palabas ni Ethan. Mahigpit ang hawak niya sa kamay ko, para bang takot siyang mawala ako sa gitna ng kaguluhan. Tumitibok ang puso ko nang parang may rally—hindi ko alam kung dahil sa takot, o dahil sa kaniya. “Ethan! Saan tayo pupunta?” “Sa kotse ko. Nasa basement parking.” “E paano kung nandun din si Lucas? Delikado!” “Mas delikado kung dito pa tayo magtagal. Kumapit ka lang.” “Kapag nasunog tayong dalawa, ibabaon kita sa tabi ko—promise!” “Sweet mo naman. Mamaya na tayo maglambingan. Takbo!” Nang marating namin ang parking, biglang lumamig ang paligid kahit mainit pa rin ang dibdib ko sa kaba. Tahimik. Walang tao. Parang multong lugar. Binuksan ni Ethan ang pinto ng SUV at itinulak ako sa loob. Mabilis siyang sumampa sa driver's seat, pero bago niya mapihit ang susi—Pak!—binasag ng bala mula sa silencer ang rearview mirror. Tumama agad kami pareho sa upuan. Si Luca
You may also like
Mga Anak ng Bilyonaryo
Yenoh Smile306.1K viewsLUST IS SWEETER THE SECOND TIME AROUND
dyowanabi4.7M viewsTHE BEST MISTAKE
Yeiron Jee1.7M viewsThe Tycoon's Triplets
Rhea mae768.1K viewsHis Pretentious Love
Miss Prairie201 viewsDating The Possessive Billionaire
Diane Ruiz7.7K viewsMafia King in Disguise
leejhen3.7K viewsTHE PRICE OF PLEASURE -SPG
lhyn13.7K views
