Chapter Eighteen

Nang makalabas ang sekretarya ng binata ay naging awkward ang paligid sa kanilang dalawa. Nahihiya pa rin si Celeste sa binata dahil sa halikang namagitan sa kanila. Though hindi iyon ang unang beses na pagsasanib ng kanilang mga labi ay may kakaiba pa rin ang nararamdaman ng dalaga.

Tumayo si Celeste at tiningnan si Nizar. She cleared her throat.

“Ahm, Nizar, uwi na ako. Dadaan pa ako sa office para tapusin ang iba ko pang gagawin. Ako na ang magdadala ng mga plastic ware,” paalam ng dalaga rito.

“Aalis ka na? Can you stay here? Sabay na lang tayong umuwi, gusto ko rin sanang ayain ka ng early dinner mamaya eh. Pasasalamat ko sa dala mong lunch para sa akin,” wika nito.

Ilang segundong nag-isip si Celeste, pero kailangan niya talagang tapusin muna ang trabaho niya. Nahihiya na rin kasi siya kay Yasir eh.

“Hindi p’wedeng ipagpaliban ’yon eh, bawi na lang ako bukas sa ’yo,” sagot ng dalaga.

“Dahil ba sa nangyari kaya ka umiiwas sa akin?” tanong ni Nizar. Agad namang umiwas ng tingin an