ログイン“พี่”
“..”
“…ขอวันไนต์กับเรา”
แค่กๆ แค่กๆ
ไนท์สำลักเบียร์ที่กำลังดื่มเข้าไปทันทีที่ได้ยินประโยคที่ไม่คาดคิดเลยแม้แต่นิด จากนั้นก็กรนด่าตัวเองในใจรัวๆ
ฉิบหาย! ไอ้เหี้ยไนท์! เมาแล้วเสี้ยน แถมเสี้ยนไม่เลือกคนด้วย!
ถามวันไนต์สแตนกับคนรู้จักเนี่ยนะ? แม่ง! ทำอะไรลงไปวะเนี่ย ดีเท่าไหร่แล้วที่เธอไม่โกรธ ไม่ด่า ตอนเจอหน้ากัน ตรงกันข้ามเธอกลับทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
“ขอโทษนะ ขอโทษจริงๆ คืนนั้นพี่เมา” ไม่มีคำแก้ตัวอื่นเลย นอกจากคำขอโทษและโทษความเมา
“พี่จำอะไรไม่ได้เลยจริงๆ เหรอคะ”
“....” ไนท์ส่ายหัวแทนคำตอบด้วยสายตาว่างเปล่า
พรึ่บ!
“งั้นยืนขึ้นหน่อยค่ะ” ตอนแรกเธอตั้งใจไว้ว่าจะเก็บมันไว้ลับเพราะกลัวเธอกับไนท์จะมองหน้ากันไม่ติด แต่พอโดนไนท์กดดันเธอก็ทนแรงกดดันไม่ไหว
ความจริงเก็บไว้คนเดียวมันก็อึดอัด เธอทำตัวไม่ถูกเวลาเจอไนท์ แม้เขาจะจำไม่ได้ แต่เธอจำได้ไง จำได้ขึ้นใจเลย ทุกครั้งที่มองหน้าเขาเหตุการณ์เมื่อคืนนั้นก็แวบเข้ามาในหัวตลอด
ในเมื่อเขาอยากรู้นัก ก็ควรรับรู้ให้หมดถึงการกระทำที่ไม่เหมาะสมในตอนเมาของตัวเองเช่นกัน
ไนท์เลิกคิ้วสูงขึ้นเมื่ออยู่ๆ คนตัวเล็กก็ลุกขึ้นแล้วเดินมาหยุดตรงหน้าแถมยังออกคำสั่งให้เขายืนขึ้น แม้จะงงงวยไม่เข้าใจว่าอีกฝ่ายกำลังทำอะไรอยู่ แต่ไนท์ก็ลุกขึ้นตามคำบอกกล่าว
นานิเงยหน้าสบตาสายตาคมเขย่งยืนด้วยปลายเท้าจนริมฝีปากของเธออยู่ห่างริมฝีปากของไนท์เพียงไม่กี่เซ็น
“เมื่อกี้นี้พี่บอกว่าท่านี้พี่คุ้นใช่ไหม” ถามด้วยน้ำเสียงสั่นนิดๆ ด้วยความประหม่าเมื่อสัมผัสถึงลมหายใจอุ่นร้อนที่ปัดเป่าแถวปลายจมูกแต่พยายามเก็บอาการไว้
“อืม คุ้น” เอ่ยออกไปเหมือนคนละเมอเพราะในหัวกำลังพยายามนึกถึงเหตุการณคืนนั้นอยู่ ความจริงเขารู้สึกว่าคุ้นตั้งแต่ที่เกือบเดินชนกันเมื่อครู่นี้แล้ว เหมือนเคยเห็นใบหน้าสวยหวานนี้ในระยะประชิดมาก่อน
“แล้วจำได้ไหมคะ ว่าหลังนี้เราทำอะไรกัน”
“....” ถึงจำไม่ได้แต่ก็มีคำตอบในใจแล้ว ท่านี้จะทำอะไรถ้าไม่ใช่…. แล้วจะให้กล้าตอบออกไปได้ยังไง
เมื่อถามแล้วเขาไม่ตอบ เธอก็จะทบทวนความจำให้เอง คนทำจำไม่ได้ แต่คนถูกกระทำกลับจำได้แล้วต้องว้าวุ่นอยู่คนเดียว
มันไม่ค่อยแฟร์เท่าไหร่นะ!
นานิยื่นหน้าขึ้นไปกดจูบไนท์บดคลึงริมฝีบางเหมือนที่เขาทำกลับเธอคืนนั้น ไม่ใช่สิ คืนนั้นเขาทำมากกว่านี้อีก แต่เธอทำกับเขาได้แค่นี้เพราะไม่ได้เก่งกาจเหมือนอีกฝ่าย เขาน่ะช่ำชองกว่าเธอหลายเท่า
‘เคยวันไนต์ไหม?’
‘มะ..ไม่เคยค่ะ’
‘แล้วอยากลองไหม?’
เชี่ย!!!
ไนท์สบถในใจหลังจากความจำฉากนี้ในคืนนั้นแวบเข้ามาในหัว แม้จะไม่ชัดเจนเท่าไหร่ แต่ก็มากพอที่ทำให้เขารู้ว่าคืนนั้นเขาทำเหี้ยอะไรลงไป
“นานิ พี่ขอโทษ ขอโทษจริงๆ” ไนท์ระรักระร่ำคำขอโทษออกมาด้วยน้ำเสียงและสายตาที่รู้สึกผิดและอยากให้คนตรงหน้ารับรู้ว่าเขาไม่ได้ตั้งใจทำแบบนี้กับเธอจริงๆ
“เพราะเราคล้ายไอใช่ไหม”
“ไม่ใช่แบบนั้น” เขาแค่ชอบไทป์นี้ ตัวเล็ก น่ารัก ไซต์หมากระเป๋าสเป็คเลย
“คืนนั้น พี่ก็แค่….เมาแล้วเสี้ยน” ตอนนี้ถ้าเธอด่าเขาเหี้ย ก็จะไม่โกรธ แม่งเสี้ยนไม่เลือกหน้าเอง สมควรโดนด่า
“แล้วพี่อยากวันไนต์กับเราเหรอ?”
“เฮ้ย! มันไม่ใช่ คืนนั้นแค่เมาไง”
“..”
“เพราะเมาเลยพูดอะไรออกไม่คิด พี่ไม่ได้อยากทำแบบนั้นกับเราจริงๆ ” ตอนนั้นคงอยาก ก็ของขาดมาหลายเดือนแล้ว ตั้งแต่ที่มีไอญดาก็ไม่เคยยุ่งกับผู้หญิงคนไหน ความจริงก็เสี้ยนจัด คืนนั้นเมาด้วยเลยเก็บทรงไม่อยู่
เลยเสี้ยนไม่เลือกหน้า!
“วันหลังถ้าเมาก็อย่าไปถามใครแบบนี้อีกนะคะ….เพราะคนถูกถามเขาคิดจริง”
เดินมาถึงหน้าตึกก็ต้องตกใจเมื่อทุกคนอยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตา ไอญดา เดย์ ชิน เรนจิ เอิงเอย คิม และลูกพีช อยู่กันครบขนาดนี้คงเตี๊ยมกันมาแล้ว“โว้ มีเดินมาส่งด้วย” “ให้เกียร์ให้ใจ”“อุ๊ย! สร้อยข้อมือสวย”“ประกาศตัวผ่านโซเซียลฉ่ำ”“รูปคู่ก็มา”“เปลี่ยนรูปโปรไฟล์คู่”“My night”ชินเป็นคนแรกที่เปิดแซว จากนั้นคนอื่นก็แซวตามๆ กันมา ไนท์โคลงหัวอมยิ้มขำ มันก็เขินนิดๆ ที่เพื่อนแซว ต่างจากนานิที่โดนแซวจนเขินไม่ไหวหนีมาหลบข้างหลังไนท์ทุกคนลุ้นคู่ไนท์กับนานิมาพักใหญ่แล้ว ว่าเมื่อไหร่ทั้งสองจะเปิดตัวสักที แล้วในวันนี้ก็มาถึงเลยขอแซวหน่อย อีกอย่างไนท์สร้างซีนไว้เสียใหญ่โตเมื่อวาน“เมื่อวาน เล่นไว้ซะใหญ่เลยนะมึง” เหตุการณ์เมื่อวานเป็นที่กล่าวถึงกันมากในโซเซียล มีทั้งรูปและวิดีโอของไนท์กับนานิและก็มิลล์ เพจดังของมหาลัยก็เอาไปใส่สีตีไข่ว่าเกิดศึกแย่งหญิงระหว่างหนุ่มฮอตวิศวะกับหนุ่มตีว่าที่คุณหมอ มีคนมาคอมเมนต์มากมาย บ้างก็บอกว่ากินกันไม่ลงเพราะหล่อกันคนละแบบ จนเกิด #ทีมหมอมิลล์ #ทีมไนท์ แต่หลังจากที่ไนท์กับนานิแชร์สถานะใหม่บนโซเซียล พร้อมกับเปลี่ยนรูปโปรไฟล์ที่เป็นรูปคู่ของทั้งสองพร้อมกันและเป็นรูป
กริ๊งๆ เสียงนาฬิกาปลุกยามเช้าตรู่ นานิคว้าโทรศัพท์มาปิดนาฬิกาปลุก ในช่วงที่เธอขยับตัวไปเอื้อมโทรศัพท์ก็ทำให้ร่างหนาที่กอดรัดอยู่ด้านหลังขยับตัวตื่นตามไนท์ส่งเสียงอู้อี้ในคออย่างขัดใจนิดหน่อย เนื่องจากเขายังอยากนอนกอดร่างนุ่มนิ่มนี้ต่อ ปกติเขาไม่ใช่คนขี้เซาหรือตื่นสาย แต่ไม่รู้ทำไมตั้งแต่มีนานิมานอนด้วยเขาก็ไม่อยากลุกจากที่นอนเลย บวกกับไม่ได้กอดเธอตั้งหลายคืนแล้ว วันนี้เขาเลยไม่อยากลุกจากที่นอนเลย“ตื่นได้แล้วค่ะ วันนี้เรามีเรียนเช้ากันนะ”“อืม” ไนท์ตอบกลับเสียงอืมเบาๆ ในลำคอ แล้วซุกใบหน้าเข้ากับซอกคอด้านหลังนานิ จมูกโด่งกดหอมไปทั่วจนถึงลาดไหล่ กดริมฝีปากขบเม้มตามผิวเนื้อเนียนในขณะที่ตาสองข้างยังปิดสนิทอยู่“พี่ ไม่เอาค่ะ เดี๋ยวไปเรียนสาย” นานิย่นคอหนีจมูกปากและลิ้นที่เริ่มไล้เลียไปยังใบหู เมื่อคืนหลังจากให้เกียร์ให้ใจไนท์ก็ให้ตัวเขามาแบบรัวๆ จนเธอแทบจะสลบเหมือดคาเตียง ตื่นเช้ามายังหื่นใส่อีก“พอแล้วค่ะ” เอ่ยเตือนอีกครั้งเพราะเริ่มรู้สึกถึงบางอย่างที่มันเริ่มขยายตัวถูไถอยู่ตรงก้นของเธอ ไนท์เป็นคนเครื่องติดง่ายเธอรู้ดี ถ้าห้ามได้ให้รีบห้ามไม่งั้นยาว ปกติเธอก็ไม่ใช่คนเล่นตัวอะไรแต่ตอ
“ยกเลิกตั้งนานแล้วทำไมยังเก็บเอกสารไว้อีกล่ะคะ”“ลืม ลืมจริงๆ เพราะพอยกเลิกก็ไม่ได้สนใจเรื่องนั้นอีก”“โห แบบนี้เราก็ร้องไห้ฟรีสิ” เสียน้ำตาไปเป็นปี๊บ แต่จะว่าร้องไห้ฟรีก็ไม่ใช่เพราะพอเกิดเรื่องนี้เธอกับเขาเลยได้เคลียร์ใจกันเหมือนตอนนั้น ไม่งั้นไม่รู้ว่าเธอจะได้มีโอกาสคุยกันตรงไปตรงมาแบบนี้ไหม“แล้วเราไปรู้ได้ยังไง รู้ตอนไหน” เมื่อกี้ถามไปแล้วแต่ยังไม่ได้คำตอบ“ตอนที่เราหาเอกสารที่ฝากพี่ปรินต์ไง เราหาบนโต๊ะไม่เจอเลยลองค้นในลิ้นชักที่โต๊ะทำงานดู”“งั้นก็วันเดียวกับที่เดย์เจอ” “พี่เดย์ก็พึ่งรู้เหรอคะ?”“อืม เรื่องเรียนตอนพี่ไม่ได้บอกใครเลย พ่อกับแม่ก็ไม่ได้บอก”“โห ใจร้าย ไม่คิดบ้างเหรอคะว่าคนรอบข้างจะเสียใจตอนรู้ว่าพี่จะไปเรียนต่อ”“คิดสิ แต่ไม่คิดว่าทุกคนจะเสียใจขนาดนี้” เพราะเขาแค่จะไปเรียน เรียนจบก็กลับมาแล้ว ไม่ได้ไปแล้วไปลับเสียหน่อย“ที่พี่ตัดสินใจไปเรียนต่อเพราะไอใช่ไหม”“อืม มันเป็นอารมณ์ชั่ววูบ ตอนนั้นคิดแค่ว่าคงอยู่เห็นเดย์กับไอรักกันไม่ได้ เลยอยากหนีไปไกลๆ “ “พี่คงรักไอมาก” “เคย..แค่เคยรัก” ตอนนี้แค่เคยรักเท่านั้นและไม่ได้มีความรู้สึกแบบนั้นต่อไอญดาอีกต่อไป ไม่มีเลย เพราะ
ไนท์พานานิขึ้นมาคุยต่อบนห้องเนื่องจากมีอีกหลายเรื่องเลยที่เขาอยากอธิบาย“คุยกันบนเตียงได้ไหม อยากนอนกอดเรา คิดถึง” พอบอกไปแบบนั้นนานิก็มองด้วยสายตาไม่ไว้วางใจ “แค่นอนคุยกันจริงๆ “ พอไนท์ยืนยันแบบนั้นนานิก็ยอมนอนลงในอ้อมแขนแกร่งแล้วหนุนศีรษะไว้ที่อกแข็งๆ ของไนท์ไนท์กดจมูกบนเรือนผมยาวสลวยสูดดมกลิ่นแชมพู กลิ่นครีมอาบน้ำ กลิ่นน้ำหอมกลิ่นคาราเมล เขาโคตรคิดถึงเธอเลย ตอนนี้เหมือนหัวใจเขากลับมาเต้นอีกครั้ง เขาเหมือนต้นไม้ที่ใกล้ตาย ใบแห้งเหี่ยวเฉ่า ทว่าอยู่ๆ ก็มีคนมารดน้ำช่วยชีวิตมันไว้“คิดถึง” ตั้งแต่วันที่เธอขอยุติความสัมพันธ์ เขาก็นอนไม่หลับ อาลัยอาวรณ์ถึงแต่เธอ ร่างนุ่มนิ่ม กลิ่นหอมละมุนที่คุ้นจมูกที่ได้สูดดมแล้วรู้สึกสบายใจ เธอเป็นเซฟโซนของเขา “เราก็คิดถึงพี่” นานิว่าแล้วกระชับเรียวแขนที่กอดรัดร่างหนาเอาไว้“แล้วรักพี่ไหมครับ?”“รักค่ะ” นานิตอบเสียงเบาและก็ไม่ได้เงยหน้าขึ้นไปสบตาไนท์ตอนพูด ก่อนหน้านี้เธอตะโกนคำว่ารักใส่เขาด้วยความโกรธแต่พอตอนนี้ไม่ได้อยู่ในอารมณ์นั้นอีกแล้ว แล้วเขาก็มาถามกันตรงๆ มันก็เกิดขัดเขินขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก ไนท์ยกยิ้มบางทอดสายตามองคนตัวเล็กในอ้อมกอดด้วยความร
ไนท์ขับมอเตอร์ไซค์พานานิกลับและเพื่อความปลอดภัยของผู้หญิงที่เขารัก ไนท์ก็เสียสละหมวกกันน็อกให้นานิ ระหว่างทางก็ได้ยินเสียงสะอื้นดังขึ้นครั้งคราวจากข้างหลัง บ่งบอกว่าคนตัวเล็กกำลังร้องไห้ จะหยุดรถกลางรถปลอบก็ไม่ได้ จะขับเร็วขึ้นก็ห่วงความปลอดภัยของเธอ ตลอดทางไนท์ขับมอเตอร์ไซค์ด้วยความวุ่นวายใจ โชคดีที่คอนโดตั้งอยู่ไม่ไกลจากมหาลัยเท่าไหร่ และในที่สุดเขาก็พาเธอมาก็ถึงจุดหมายพอมอเตอร์ไซค์หยุดนิ่งนานิก็รีบลงทันที เธอซ้อนคันนี้มาหลายครั้งแล้วเลยรู้วิธีลงอย่างคล่องแคล่ว จากนั้นก็ปลดล็อกถอดหมวกกันน็อกยื่นคืนให้ไนท์แล้วทำท่าจะไป เห็นแบบนั้นไนท์ก็รีบคว้าตัวนานิไว้แล้วใช้อ้อมแขนแกร่งกอดรัดเธอไว้ในอ้อมกอด “จะไปไหน ไม่ให้ไป”ตุ้บ!กำปั้นเล็กทุบเข้าที่หน้าอกแกร่งในขณะที่สองแก้มยังอาบไปด้วยน้ำตา เธอร้องไห้ด้วยดวงตาแดงก่ำ ใต้ตาบวมแป่ง ใบหน้าเลอะเทอะไปด้วยคราบน้ำตา ร้องไห้จนหยุดสะอื้นไม่ได้ตุ้บๆๆๆ!!เสียงทุบจากกำปั้นเล็กดังต่อเนื่อง ซึ่งไนท์ก็นิ่งให้คนในอ้อมกอดระบายจนพอใจ เขาไม่แน่ใจว่าเธอโกรธเรื่องอะไร แต่รู้ว่าโกรธมากเพราะกำปั้นน้อยทั้งสองข้างทุบมาอย่างไม่ออมแรง“อย่ามาทำเหมือนรัก ถ้าไม่คิดจะรั
แววตาเจ็บปวดแสนเศร้าของนานิเมื่อครู่นี้ทำให้ไนท์สับสนบวกกับคำพูดหลายอย่างทีคุยกับเพื่อนเมื่อเช้าด้วย ‘อย่ามาทำเป็นพระรองแสนดีอีก มึงก็รู้ว่าเป็นพระรองมันเจ็บ เป็นพระเอกกับเขาบ้างสิวะ’‘เขาเป็นของมึงท่องไว้ ถ้ามันอยากได้ก็สู้กันให้ตายไปข้างหนึ่งเลย’ถ้าเราหัวใจตรงกันแล้วทำไมเขาต้องยอมเสียเธอไปให้คนอื่นด้วยวะ รักแรกแล้วไง ใครกลัว รอบนี้เขาจะสู้ให้ตายกันไปข้างหนึ่ง ถ้าเรื่องนี้เธอเป็นนางเอกเขาก็จะเป็นพระเอกไนท์วนรถกลับเข้ามาอีกครั้งทั้งที่ขับออกไปเกือบถึงทางออกหน้ามหาลัยแล้ว แต่พอขับเข้ามาก็เห็นนานิกำลังขึ้นรถเบนซ์คันสีดำที่เขารู้ดีว่ามันคือรถของใครมึงอีกแล้วเหรอ?ไนท์ดับเครื่องมอเตอร์ไซค์ถอดหมวกกันน็อกออกด้วยความรีบร้อน ในใจเดือดปุดๆ ที่เห็นมิลล์มารับนานิ ก้าวตรงไปที่รถของมิลล์แล้วพอเดินเข้ามาใกล้ๆ แล้วเห็นมิลล์โน้มตัวมาหานานิ ท่าทางเหมือนทั้งสองกำลังจูบกัน วินาทีนั้นความโกรธก็พุ่งปรี๊ด ไนท์โกรธเลือดขึ้นหน้ากระชากประตูฝั่งข้างคนขับออกด้วยความโมโห“ทำบ้าอะไรกัน” กระชากประตูเปิดออกก็ลากร่างบางออกมาแล้วตะโกนถามโดยไม่สนนักศึกษาหลายคนที่อยู่แถวนั้นทุกคนต่างพากันมาเมียงมองอย่างให้ความสน







