MasukShare
บทที่35 เธอเลือกมัน
Terakhir Diperbarui:
2025-10-04 11:27:47
Bab terbaru
MyDear วิศวะเพลย์บอย NC18+ บทที่45 จบด้วยรัก
สามปีต่อมา “พี่วินค่ะ” เฌอเบลเดินเข้ากอดคลอเคลียสามีที่นั่งดูหนังอยู่ “หิวเหรอ”เฌอเบลส่ายหน้า มาร์วินยิ้ม “หิวพี่ใช่ไหม”“นี่พี่ เรื่องนี้ตลอดเลยนะคะ”มาร์วินเลิกคิ้ว มองเธอล้อๆ “แล้วมาอ้อนจะเอาอะไรครับที่รัก”“เบลอยากไปเที่ยวบ้านคุณยายพี่เค้ก พี่เดลล่าก็ไป พี่เจ้าน้อยก็ไปค่ะ พี่วินให้เบลไปนะคะ”“ใครจะขับรถไป”“พวกเราขับกันเองสิคะ เอารถไปคันเดียวก็พอค่ะ ไปนอนแค่สองคืน บ้านคุณยายพี่เค้กน่าสนุกออก เบลอยากไป”“พี่ไม่ว่าง”“เบลยังไม่ได้บอกเลยว่าให้พี่ไปด้วย เราจะไปกันเฉพาะสาวๆ ค่ะ”“ไม่ได้แน่ ไอ้ออสตินไม่ยอมหรอก เคเดนก็ไม่ปล่อยเมียมันไปแน่”“ใครบอกละคะ พวกพี่เขาอนุมัติเรียบร้อยแล้วค่ะ เหลือพี่หมีวินคนเดียวนี่แหละนะคะ ให้เบลไปกับพี่ๆ นะคะ แค่ไปบ้านคุณยายเอง นะ นะ”“ทำไมไอ้พวกนั้นมันยอมกันง่ายจังวะ รึว่ามีแผนเมียไม่อยู่หนูร่าเริงกันรึเปล่า” มาร์วินแกล้งพูดให้อีกคนระแวง “อย่าเลยนะ เบลจัดการพี่แน่ๆ”“จัดการยังไงก่อน เราไม่อยู่สักหน่อย จะไปเที่ยวไม่ใช่เหรอ”“เดี๋ยวเหอะ พี่แต่งงานแล้วนะ”“พี่ล้อเล่น ใครจะไปไหนละ งานยุ่งจะแย่ เมียไม่อยู่ก็นอนบ้านนี่แหละครับ”“พูดแบบนี้แสดงว่าพี่อนุญาตให้เบ
MyDear วิศวะเพลย์บอย NC18+ บทที่44 ความจริงเปิดเผย
ด้านนนท์ เขาขับรถไปหาปันปันตามที่อยู่ที่มาร์วินให้มา เขาจอดรถเรียบร้อย และพอดีกับที่ปันปันเดินออกมาจากคอนโด นนท์สังเกตเห็นท้องของเธอที่โตมากพอสมควรแล้ว “ปันกำลังจะไปไหน”นนท์เห็นเธอเดินมาที่รถ และขึ้นไปนั่งไม่นานก็ขับออกไป นนท์เลยไม่รอช้ารีบขับรถตามออกไป ปันจะไปไหนกันแน่ ตอนแรกนนท์คิดว่าปันปันจะไปโรงพยาบาล แต่เธอเพิ่งขับรถเลยไปเมื่อกี้ เขาขับรถตามเธอมาเรื่อยๆ จนกระทั่งปันปันเปิดไฟเลี้ยวเข้าไปในโรงแรม @Cherbelle Grand Hotel“ปันมาทำไมที่นี่” นนท์จอดรอและค่อยขับตามเข้าไปห่างๆ ยังไม่อยากให้ปันปันรู้ว่าเขาแอบตาม ปันปันเดินไปทักทายเพื่อนของเธอ และแยกย้ายกัน เพื่อนเธอโทรมาบอกเธอว่าเฌอเบลอยู่ที่โรงแรม และปันปันก็ขับรถมาที่โรงแรมทันที เพราะเธอรู้ว่ามาร์วินอยู่ที่บริษัท ถ้ามาหาเฌอเบลที่นี่เพื่อก่อกวนเล่นสนุกๆ ก็เป็นอะไรที่ควรทำ เพราะมันซะใจดี เฌอเบลไปนั่งที่ห้องอาหารภายในโรงแรม และเริ่มสั่งอาหาร รอจนอาหารมาเสิร์ฟ“ขอโทษนะคะ” ปันปันเรียกพนักงานของโรงแรม “ครับ คุณลูกค้า” พนักงานเดินมาให้บริการเธอด้วยท่าทางสุภาพ “เมื่อกี้ฉันบอกว่าฉันไม่ทานผักชี แล้วทำไมยังใส่มาค่ะ” ปันปันแกล้งโวยวายใส่พนั
MyDear วิศวะเพลย์บอย NC18+ บทที่43 คนขี้อ้อน
เฌอเบลบิดตัวไปมา คว้ามือหาอีกคนโดยที่ยังไม่ได้ลืมตา “เฌอเบลพี่อยู่นี่”มาร์วินยิ้ม ยืนมองคนตัวเล็กอย่างนึกเอ็นดู เขาตื่นสักพักแล้ว และเพิ่งจะอาบน้ำเสร็จ “พี่ตื่นนานแล้วเหรอคะ”“สักพักแล้ว เราลุกไหวไหม”“เบลหายแล้วค่ะ”“หายเพราะกินน้ำพี่งั้นเหรอ”“พี่เลิกพูด”มาร์วินหัวเราะ เดินเข้าไปดึงคนตัวเล็กให้ลุกขึ้นจากเตียง “วันนี้เราพักผ่อนอยู่บ้านนะ ยังไม่ต้องไปเรียนหรอก แต่พี่ต้องไปทำงานกลับเย็นๆ อยู่ได้ใช่ไหม” “ไม่ได้ค่ะ” เฌอเบลกอดคนตัวโตซบหน้าบนแผงอกแกร่ง มาร์วินยืนอมยิ้มเขาดีใจที่ได้คนขี้อ้อนกลับมา “งั้นเอาไงดีตามพี่ไปบริษัทด้วยไหม”“หน้าเบลดูเป็นไงบ้างคะวันนี้ ยังโทรมอยู่รึเปล่า ถ้าโทรมเบลไม่ไปดีกว่า”“ไหนดูสิ”เฌอเบลเงยหน้าให้คนตัวโตดู มาร์วินยิ้มจุ๊บจมูกเล็ก “เปล่งปลั่งมากแก้มชมพู ปากแดงน่าจูบ แสดงว่าได้เซ็กซ์บำบัดชุดใหญ่ไป หน้าตาบ่งบอกว่าอิ่มมาก”“หยุดเลยพี่น่ะ พูดอะไรก็ไม่รู้ เบลไปอาบน้ำดีกว่า” เฌอเบลเดินสะบัดก้นเข้าห้องน้ำไป มาร์วินได้ส่ายหัวยิ้มตาม เขาเดินเข้าห้องแต่งตัวไปเปลี่ยนชุด เสร็จแล้วมานั่งรอคนสวยอาบน้ำ เฌอเบลเดินออกมาจากห้องน้ำ แวะหอมแก้มคนตัวโตแล้วเดินเข้าห้องแต่งต
MyDear วิศวะเพลย์บอย NC18+ บทที่42 ปรับความเข้าใจNC🔥
เฌอเบลลืมตา ตะแคงตัวขยับเข้าไปหาร่างหนา มาร์วินดึงผ้าห่มคลุมให้ร่างเล็ก คว้าเอวบาง เข้ามากอดแนบชิด “เบลพี่เห็นข้อความในโทรศัพท์ ที่ปันปันคอยส่งมาให้เบลหมดแล้ว ทำไมเบลไม่บอกพี่ ทนฟังปันปันพูดโกหกทำไม มันไม่จริงเลยนะที่ปันบอกว่าพี่ดีใจที่ได้ลูกชายมันไม่ใช่เรื่องจริง ส่วนคุณแม่ท่านไม่รู้เรื่องอะไรด้วยหรอก ท่านแค่เอ็นดูปันปัน และท่านไม่รู้ด้วยว่าสิ่งที่ท่านใจดีกับปันปันจะโดนปันปันเอาสิ่งเหล่านั้นมาทำร้ายอีกคนอย่างเบล”“เบลอย่าคิดมากเรื่องคุณแม่นะ เรื่องนี้พี่จะคุยกับท่านเอง คุณแม่คงคิดว่าพี่กับเบลเลิกกันไปแล้ว เลยพยายามเชียร์ปันปันเพราะคิดว่าเด็กในท้องปันยังไงก็หลานท่าน”“แต่เบลเชื่อพี่สิ เด็กไม่ใช่ลูกพี่แน่ๆ พี่กับปันไม่เคยมีอะไรกัน พูดรอบที่ล้านพี่ก็จะพูดเหมือนเดิม เบลอดทนหน่อยเถอะนะ รอแค่เด็กคลอดอีกไม่กี่เดือน รอพี่หน่อยได้ไหม พี่อยากดูแลเบลพี่เป็นห่วงมากนะ”“เป็นห่วงอะไรกัน พี่แกล้งเบลสารพัด ให้เบลไปทำงานเยอะแยะ” เฌอเบลต่อว่าพร้อมกับหน้างอใส่เขา “หึ! พี่โกรธเรื่องเคเจ แต่ตอนนี้ไม่ติดใจอะไรแล้ว พี่กับเคเจเจอกัน และเคลียร์กันรู้เรื่องแล้ว”“เจอกันเหรอคะ”“อืม ทำไม”“แล้วมีเรื่องกันรึเ
MyDear วิศวะเพลย์บอย NC18+ บทที่41 รู้ความจริงที่เธอต้องเจอ
มาร์วินปล่อยให้คนตัวเล็กนอน ปรับแอร์ในห้องไม่ให้หนาวจนเกิดไป มองคนป่วยอย่างนึกเอ็นดู เขาเดินออกไปด้านนอกลงไปด้านล่างเพื่อหาอะไรดื่ม เขานั่งลงที่บาร์เครื่องดื่มจิบไวน์ ติ้ง!ติ้ง!เสียงดังมาจากโทรศัพท์ในกระเป๋าของเฌอเบล มาร์วินหยิบโทรศัพท์ของเธอออกมาดู ปันปัน : ส่งรูปชุดเด็กปันปัน : ดูสิเฌอเบล ว่าคุณย่าเขาเห่อหลานเขาแค่ไหน ซื้อชุดให้หลานอีกแล้ว มาร์วินมองข้อความที่ปันปันส่งมาหาเฌอเบลอย่างรู้สึกอึ้งไป ไม่คิดว่ามีอะไรแบบนี้ด้วย เขากดรหัสเพราะเขารู้รหัสโทรศัพท์เฌอเบล และเฌอเบลก็รู้เครื่องของเขาด้วยเพราะเราไม่มีอะไรปิดบังกัน แล้วเข้าไปอ่านข้อความทั้งหมด ที่ปันปันคอยส่งมาหาเฌอเบลตลอด เหมือนเป็นการเยาะเย้ย ต่างๆ นานา มาร์วินไล่อ่านข้อความ และพอรู้ว่ารูปเขา บางรูปมาจากคุณแม่เขา ที่คอยถ่ายส่งให้ปันปัน ท่านคงไม่รู้ว่าปันปัน เอารูปพวกนั้นคอยส่งมาเยาะเย้ยเฌอเบล เฌอเบลต้องเจ็บปวดขนาดไหนที่ต้องมารับรู้อะไรแบบนี้ ซึ่งมันไม่ใช่ความเป็นจริงเลย และเขาอ่านจนมาถึงข้อความของวันที่ เฌอเบลหนีเขาออกมาจากเพนต์เฮาส์ของเช้าวันที่เขาทะเลาะกับเธอและมีอะไรกัน ปันปัน: ส่งรูปอัลตราซาวด์ปันปัน : วินเขาดีใจมา
MyDear วิศวะเพลย์บอย NC18+ บทที่40 ดูแลคนป่วย
ครืดดด ครืดดด เสียงสายเรียกเข้าโทรศัพท์เขา พี่มาร์กี้โทรเข้ามา เขารีบกดรับสาย “ฮัลโหลครับ”“มาร์วินพวกกระเป๋าแล้วก็ของใช้ ของน้องเบลจะให้พี่เอาไปเก็บไว้ที่ไหน”“อืม…” มาร์วินหันมามองคนตัวเล็กนิดหนึ่ง แล้วลุกขึ้นเดินไปคุยกับพี่สาวที่ระเบียง เฌอเบลมองตามคนตัวสูง ที่ยืนหันหลังถอดเสื้อคุยโทรศัพท์อยู่ เขาหล่อและดูดีที่สุดในสายตาเธอเสมอ เฌอเบลยิ้มกับตัวเอง เอนตัวซบแก้มหนุนแขนตัวเองลงบนโซฟาตะแคงหน้ามองเขาเพลินๆ อยากเดินเข้าไปกอดเขาทางด้านหลังแบบนั้นจัง พอเลยคิดอะไรเนี่ย เฌอเบลรีบขจัดความคิดของตัวเองออกไปและหลับตาลงจนเผลอหลับไป มาร์วินคุยกับพี่สาวนานพอสมควร เพราะต้องเล่าทุกอย่างให้พี่มาร์กี้ฟัง พอคุยเสร็จหันมามองทางเฌอเบล คนตัวเล็กนอนหนุนแขนตัวเองอยู่ ตาสวยหลับพริ้ม “หลับแล้วเหรอ”มาร์วินเดินเข้ามานั่งลงใกล้ๆ มองแก้มใสที่ซูบผอมลงไปอย่างเห็นได้ชัด มือเรียวนุ่มตอนนี้เล็บที่เคยถูกต้องแต่งสวยงามอยู่ตลอดที่เขาเคยเห็น แต่ตอนนี้ตัดสั้น ไม่ได้แต่งเติมทาสีใดๆ เขารู้สึกสงสารเธอขึ้นมา มือหนายกขึ้นลูบหัวเล็กเบาๆ ไม่อยากให้เธอลำบากอีก มาร์วินขยับเข้าหาเขาคิดถึง ยังคิดถึงเธอตลอด โน้มหน้าเข้าไปหอมแก้
Anda juga akan menyukai
So Long ลารักร้ายผู้ชายสารเลว
Phat_sara2.6K DibacaBAD ENGINEER วิศวะ (เลว) หวงรัก
Badstyle_6.4K DibacaJust Friends สถานะแค่เพื่อน(นอน)
BlueSoda3.4K Dibacaหลงกลรัก เพื่อนพี่ชาย
J.Jusmin2.4K Dibacaในปกครองของนายหัว
Naya Solene1.2K DibacaFIFA | พลาดรักร้ายนายสารเลว
Ballamira258 Dibacaก็ไม่รักแล้วนะเธอ
อัญธิญาน์145 Dibacaกลลวงร้ายซ่อนรัก
ดอกอ้อลู่ลม1.4K Dibaca
