บทที่ 37 ขิงไปเรื่อย

กิจกรรมแสนร้อนแรงผ่านไปแล้ว ร่างเล็กหลับปุ๋ยด้วยความเพลียที่เขาสร้างให้ แต่ดูเหมือนเจ้าของต้นเหตุยังไม่มีทีท่าว่าจะหมดแรง ยังคงซุกไซร้คลอเคลียอยู่ตามซอกคอระหงอย่างหื่นกระหาย ไม่ว่าจะฟัดไปตรงซอกมุมไหนเมียเขาก็หอมหวานน่าหลงไหลไปหมด แบบนี้จะไม่ให้หลงได้ยังไง

จุ๊บ!

ร่างเปลือยที่มีเพียงผ้าห่มผืนหนาคลุมไว้ถูกเขาตามจุ๊บจ๊วบไปทั่วอย่างหมั่นเขี้ยว กว่าเซบาสเตียนจะกลับมานอนกอดเมียได้ดีๆอยู่ข้างๆก็เล่นทำเอาฝังรอยคิสมาร์คไว้เต็มตัวภรรยาที่หลับปุ๋ยไม่รู้เรื่องรู้ราว

“ถ่ายรูปไปอวดป๊าหน่อยดีกว่า”

คนอารมณ์ดีเกิดนึกคิดสนุก หยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาตั้งกล้องถ่ายรูปที่เมียตัวน้อยของเขากำลังนอนกอดซุกอกแกร่งอย่างอบอุ่น ไม่รีรอเขาก็ลั่นนิ้วกดส่งรูปภาพน่าอิจฉาส่งไปโอ้อวดผู้เป็นบิดาดูพร้อมทั้งข้อความขิงๆส่งท้ายไปด้วยทันที

#แชท ป๊า

•คุณได้ส่งรูปภาพ•

‘นอนคนเดียวเหงาใช่มั้ยล่ะครับป๊า‘

‘เฮ้อ… ผมนี่โครตเซ็งอ่ะ ดูสิเมียติดงอมแงมเลย‘

‘ความจริงผมทักมาบอกฝันดีป๊าเฉยๆนั่นแหละครับ กลัวป๊าโดดเดี่ยว ฝันดีนะครับป๊า‘

‘ไปแล้วนะครับ ต้องไปนอนให้เมียกก‘

ส่งท้ายด้วยสติกเกอร์ยิ้มขิงชูมินิฮาร์ตไปด้วยหนึ่งกรุป ก่อนเจ้าตัวจะวางมือถือกลับไว้ที่เดิมแล้วกลับมานอนกกเมียอย่างสบายใจ

ตกลงจะนอนให้เมียกกหรือตัวเองนอนกกเมียกันแน่

อีกฝ่ายผู้ที่นั่งอ่านหนังสือหัวเตียงอยู่ก็ต้องถึงกับบ่นยับออกมา เมื่อเสียงแจ้งเตือนโทรศัพท์ดังขึ้นติดต่อกันรัวๆจนเกิดหนวกหู ใครมันมีเรื่องสำคัญทักมารัวในยามพักผ่อนดึกดื่นแบบนี้กัน

แต่พอเปิดดูข้อความที่ลูกชายส่งเข้ามาเท่านั้นแหละ คนกลางวัยถึงกับต้องกรอกตามองบนถอนหายใจเฮือกใหญ่อย่างเบื่อหน่ายออกมา พอได้เมียแล้วเอาใหญ่ อวดได้อวดดีไม่เว้นแม้แต่พ่อ

“ไอ้ลูกเวรเอ้ย ถ้าไม่ติดว่าฉันรักแม่แกคนเดียวป่านนี้แกคงมีแม่เลี้ยงนับสิบแล้ว ยังจะมาขิงอีก บล็อคแม่ง”

ไม่พูดเปล่า เบรย์เดนลั่นนิ้วกดบล็อคลูกชายอย่างนึกหมั่นไส้ ให้มันรู้สะบ้างว่าใครเป็นใคร ก่อนจะวางมือถือลงแล้วกลับมาสนใจหนังสือในมือต่อ

.

.

สามวันต่อมา…

“บอส กลับมาสักที คิดถึงจังเลยครับ”

รอยที่ยืนรอรับผู้เป็นนายอยู่ฝั่งท่าเรือ เมื่อเห็นว่าเจ้านายตัวเองได้กลับมาจากฮันนีมูนอันแสนหวานของเขากับภรรยาก็รีบวิ่งหน้าตื่นมาต้อนรับด้วยความคิดถึง แต่ใครจะนึกคิดว่าบอสตัวเองจะต้อนรับกลับด้วยคำพูดแทงใจจนรอยจุกอก

“ทำไม กูให้งานมึงทำน้อยไปหรอวะ”

“อ่อ กูรู้ละ มึงไม่มีเมียนี่เอง ตัวคนเดียวก็เหงาแบบนี้แหละน่าน้องชาย”

รอยยังอ้าปากไม่ทันได้สถบคำที่คิดออกจากลำคอก็ถูกเจ้านายพูดตัดบทด้วยถ้อยคำที่เต็มไปด้วยขิงทั้งไร่ยังพ่ายแพ้ นำพาวิเวียนที่ยืนอยู่ข้างๆถึงกับหัวเราะคิกคักออกมา เมื่อเห็นสีหน้าเหวออ้าปากค้างของรอย ก่อนร่างเล็กจะได้สติแล้วหันไปตำหนิสามีเบาๆ

”สามีจะไปแกล้งรอยทำไมคะ”

“ไม่ได้แกล้งสักหน่อย แค่พูดตามความจริงเฉยๆ ก็คนมันมีเมียอ่า”

คนถูกตำหนิไม่หลาบ หันไปออดอ้อนภรรยาตัวน้อยเสียงอ่อนเสียงหวาน ทำเอารอยเจ็บชํ้านํ้าใจจนเบ้หน้าด้วยความเจ็บใจ

“เหอะ! คอยดู ผมจะมีลูกตัดหน้าบอส!”

รอยสถบด้วยความมุ่งมั่น มาดูกันสักตั้งใครมันจะแน่กว่ากัน แค่มีเมียเองจะขิงอะไรนักหนา ลงไอจีอวดคนทั่วโลกแล้วยังไม่พอ ไล่ขิงการ์ดทั่วบ้านอีก ขิงได้ทั้งวี่ทั้งวัน อย่าให้ต้องถึงทีรอยล่ะ จะขิงกลับให้แสบตาเลยคอยดู

“หาเมียให้ได้ก่อนเถอะมึงอ่ะ ไม่หล่อแบบกูก็ต้องทำใจหน่อยนะ เนี่ยดูกูนี่ เมียรักเมียหลง”

ไม่พอแค่นั้น ยังซบหน้าลงบนไหล่มนอย่างออดอ้อน ส่วนวิเวียนเองไม่วายที่จะให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี ลูบไล้ผมหยักอีกคนอย่างอ่อนโยนให้คนตรงหน้าดู ยิ่งได้ใจคนชอบอวดเข้าไปใหญ่

“เห็นมะๆ อิจฉาอ่ะดิ้”

ขิงได้ขิงดี ขิงไปทั่ว ขิงไม่หยุด ขิงขั้นสุดจริงๆเลยพ่อคุ๊ณ

“ชักจะทนไม่ไหวแล้วนะครับ บอสขับรถกลับบ้านเองเลยครับ ผมไม่ทนแล้ว!”

รอยความอดทนขาดผึง ยัดกุญแจรถใส่มือเจ้านายด้วยความหงุดหงิด ถ้าจะตอกยํ้าปมในใจกันขนาดนี้ก็กลับบ้านเองไปเลย ไม่สนคำว่าเจ้านายลูกน้องแล้ว คนยิ่งหาเมียไม่ได้อยู่ยังจะมาตอกยํ้า

“เอ้าๆ ไม่มีแล้วพาลหรอวะ”

“กลับเองไปเลยครับ!”

รอยหน้าบูดหน้าเบี้ยวสบัดตูดเดินหนีอย่างเอาจริงเอาจัง ยิ่งได้ยินเสียงหัวเราะลั่นเยาะเย้ยจากผู้เป็นนายที่ดังตามหลังมายิ่งเจ็บใจ คอยดูเถอะ จะรีบหาเมียมาแล้วทำลูกมาตัดหน้าให้เหวอกันไปเลย

“ฮ่าๆ ที่รักดูสิ ไอ้รอยมันอิจฉาเค้าอ่ะ”

“สามีก็ไปแกล้งรอยอยู่ได้”

เสียงหวานเปร่งขึ้นเหมือนจะตำหนิสามี แต่เปล่าเลย เธอยังหัวเราะเบาๆตามหลังออกมาอย่างห้ามไม่อยู่กับความน่าเอ็นดูของรอยที่สบัดก้นหนีเดินออกไปแล้วทิ้งเจ้านายไว้กลางท่าเรือ

เซบาสเตียนสถบขำออกมาตามภรรยาคนสวยอย่างได้ใจ เวลานี้บอกได้เลยว่าเขามีความสุขที่สุด แล้วยังเหลืออีกเรื่องที่เขายังไม่ได้พาเธอไปทำหลังแต่งงานกัน

“ป่ะ เราไปหาแม่ผมกันเถอะ”

“ไม่กลับบ้านก่อนหรอคะ”

“ไปตอนนี้แหละ ตั้งแต่แต่งงานเค้าก็ลืมพาที่รักไปไหว้ท่านก่อน”

เซบาสเตียนส่ายหน้าให้กับภรรยา เขาอยากจะพาเธอไปไหว้แม่เขาอย่างจริงๆจังๆสักที ต่างจากครั้งก่อนที่เธอได้ไปไหว้เพราะความบังเอิญ แต่ครั้งนี้เธอจะต้องไปในฐานะเมียเขาและลูกสะใภ้ของคุณหญิงโอลิเวีย

วิเวียนพยักหน้าเข้าใจ ก่อนทั้งคู่จะขับรถพากันไปยันสถานที่อาสัยของแม่เขา โดยทิ้งรอย ลูกน้องหนุ่มที่ยืนงอนอยู่กลางท่าเรือเอาไว้จริงๆ

ตกลงใครกันแน่ต้องหาทางกลับบ้านเอง