Kabanata 8

MALALIM siyang humugot ng paghinga bago marahang tumango.

“Yes, you’re right. Kailangan ko talaga ng tulong mo.”

“Ows?”

“Very badly…”

Mixed emotions ang nabasa niyang bumadha sa mukha ni Rochelle, matapos na sa pahikbi-hikbing paraan ay isatinig niya rito kung bakit naroon siya at kailangang-kailangan ang tulong nito.

“Tsk! Kahit kailan talaga, shit sa akin ‘yang kapatid mo!” pagigil nitong sabi. “At pati na rin ang ‘yong ina! Hanggang ngayon pala, wala pa ring mabango sa kanya kung hindi ang paborito at pinakamamahal niyang anak! Paano nila naatim na gawin kang katulong? Kung bakit naman kasi nagtitiis ka pa? Napakamasunurin mong anak na ewan! Mabuti na lang at natuloy ang pag-aaral mo."

“Pinilit ko kahit napakahirap, dahil para akong salarin na nagtatago kay Mama. Ayokong malaman nilang palihim akong nag-aaral kapag wala sila sa bahay. Isang taon na lang at ga-gradweyt na ako. Pangako, tutulungan kita, Rochelle. Aalisin kita sa lugar na ito. Konting tiis na lang.”

“Naku, ‘wag