Chapter Fifty Two: Picnic

"Heather— I mean... Chanel. Mag-usap tayo, please. May mga gusto lang akong itanong sa 'yo," aniya habang nananatili ang kaniyang hawak sa aking braso.

Napapikit na lang ako nang dahil sa guilt habang hindi pa rin siya nililingon. Nakokonsensiya kasi ako dahil hindi ko man lang naipagtapat sa kaniya na ako 'yung babaeng matagal na niyang hinahanap. Ang masakit pa ay sa iba pa niya nalaman ang katotohanan. Ngayon, paano ko siya haharapin? Saan ako kukuha ng kapal ng mukha?

"Please, Chanel... Kausapin mo ako, gusto lang kitang makausap at marami akong gustong itanong," aniya.

Unti-unti kong iminulat ang aking mga mata at huminga ng malalim bago siya dahan-dahang nilingon. Nang makaharap ko na siya, agad akong napayuko. Hinawakan niya ang aking baba at itinaas iyon upang matingnan ko siya. Makikita sa kaniyang mga mata ang lungkot at pangungulila kaya hindi ko mapigilan na maluha.

"Huwag kang umiy