Share

Chapter 158

last update Last Updated: 2025-10-10 11:02:44

Tahimik lang ang biyahe pauwi ng Verano mansion. Sa loob ng kotse, tanging marahang tugtog mula sa radyo at ang mahina ngunit tuloy-tuloy na pag-ihip ng aircon ang maririnig.

Nakatingin si Leonardo sa daan habang mahigpit na hawak ang manibela, ngunit paminsan-minsan ay napapatingin siya sa tabi niya, kay Ysabel, na nakasandal sa upuan, mahina pa rin at maputla, ngunit may ngiti sa kanyang mga labi.

“Sigurado ka bang okay ka na?” basag ni Leonardo sa katahimikan.

Tumango si Ysabel. “Oo naman. Sabi ng doctor, stable na ulit ako. Kailangan ko lang magpahinga.”

“Pero halos isang linggo ka ring naroon sa ospital, Ysabel,” mahinang sabi ni Leonardo, halatang hindi pa rin mapanatag. “Ayokong maulit ‘yun.”

Napangiti si Ysabel at hinawakan ang kamay ng asawa. “Hindi na mauulit, Leo. Promise. Mas maingat na ako ngayon para sa baby natin.”

Bumuntong-hininga si Leonardo at hinaplos ang likod ng kamay nito. “Hindi ko alam kung anong gagawin ko kung may mangyari ulit sa inyo ng baby natin.”

“Wala
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • Owned By Mr. Verano   Chapter 167

    Tahimik ang buong executive floor nang dumating si Leonardo Verano. Ang tunog lamang ng kanyang mamahaling sapatos sa marmol na sahig ang bumabasag sa katahimikan. Ang mga empleyado ay agad na nagsitayuan, sumaludo at ibinalik sa kanya ang mga titig na puno ng respeto at takot.“Good morning, Mr. Verano,” bati ng kanyang secretary.“Coffee. Black please. At ipatawag mo si Selene,” maikling utos niya, hindi man lang tumingin sa kanyang secretary.Habang papasok siya sa opisina, ramdam pa rin niya ang bigat ng problema sa kumpanya, ang sabotahe ni Miguel, na muntik nang magdulot ng malaking pagkalugi sa project nila. Pero ngayong alam na niyang si Selene, ang bagong empleyada niya ay nasa panig na ni Miguel, oras na para gumanti.Nang dumating si Selene, maingat itong kumatok sa pinto ng opisina ni Leonardo.“Sir, you called for me?” tanong niya, mahinahon ngunit halatang kinakabahan.“Come in,” malamig na sagot ni Leonardo. Nakaupo siya sa swivel chair, nakasandal, habang hawak ang ila

  • Owned By Mr. Verano   Chapter 166

    Tahimik ang buong café nang dumating si Leonardo Verano. Ang mga ilaw ay malambot at mainit, kaunting tao lang ang naroon paborito niya itong lugar kapag gusto niyang makipag-usap nang pribado. Nasa kamay niya ang kape, ngunit hindi niya iyon tinitikman. Ang mga mata niya ay nakatutok sa pinto, naghihintay.Ilang sandali pa, dumating si Selene, nakasuot ng simpleng white blouse at pencil skirt, ngunit halatang pinaghandaan ang pagkikita nila. Dala niya ang brown envelope na kanina pa inaasahan ni Leonardo.“Mr. Verano,” bati ni Selene na may bahagyang ngiti.“Selene,” tugon ni Leonardo, malamig ngunit magalang. “Umupo ka.”Umupo ito sa tapat niya, marahang ibinaba ang envelope sa mesa. “Ito na po ‘yung hinihingi niyo, ang report ko tungkol sa sabotaheng nangyari sa shipment na gawa ni Miguel.”Tahimik lang si Leonardo habang binubuksan ang envelope. Sa loob nito ay mga dokumento, graphs at ilang larawan ng mga nasirang crates. Mukhang kumpleto, professional, pero may kakaiba.Too clea

  • Owned By Mr. Verano   Chapter 165

    Sa mga sumunod na araw, mas madalas na silang nagkikita. Sa mga café, business lounges, at minsan, sa rooftop bar ng hotel ni Miguel. Ang simpleng “mission” ni Selene ay unti-unting nagiging komplikado. Sa bawat tawa, sa bawat kwento, sa bawat pagkakataong nagtatagpo ang kanilang mga mata, unti-unting nagiging totoo ang pakiramdam niya para kay Miguel. Isang gabi, habang naglalakad sila palabas ng restaurant, biglang bumuhos ang ulan. Tumakbo sila sa lilim ng building at sabay natawa nang pareho silang nabasa. “Tingnan mo ‘tong suot mo, basang-basa,” sabi ni Miguel habang inaabot ang jacket niya at isinukbit ito sa balikat ni Selene. “Malamig, baka magkasakit ka.” “Nag-aalala ka sa akin?” tanong ni Selene, nakangiti. “Medyo,” sagot ni Miguel sabay tingin sa kanya, “hindi ko kasi alam kung bakit, pero ayokong may mangyaring masama sa’yo.” Sa unang pagkakataon, hindi nakasagot si Selene. Para bang natunaw ang lahat ng pader na itinayo niya para sa lalaking ito. Kinagabihan, habang

  • Owned By Mr. Verano   Chapter 164

    Sandaling natahimik si Miguel. Sa kabila ng pagiging matalino at mapagmatyag, may kung anong humaplos sa kanya sa sinabi ng babae. Marahil ay ang paraan ng pagkakasabi nito ang banayad, taos, at tila alam mismo kung anong kahinaan niya ang dapat tusukin. Habang tumatagal ang usapan, nagiging mas magaan ang loob ni Miguel sa babae. Napatawa siya sa mga kwento ni Selene, sa mga pasaring nitong puno ng biro ngunit may halong talino rin. Hindi niya namalayang tatlong baso na pala ng alak ang naubos niya. “Alam mo, you’re not like most girls I’ve met,” sabi ni Miguel. “Oh?” tanong ni Selene, nakangiting may alam. “And what are most girls like to you?” “Easy to read. Easy to please.” “Then I guess I’m a problem for you,” balik ni Selene, bahagyang lumapit sa kanya. “You don’t like problems, do you?” Ngumiti si Miguel, ang ngiti ng isang lalaking sanay sa laro. “I like challenges.” At doon, nagtagpo ang mga mata nila. Tahimik. Mabigat. May unti-unting apoy na sumisiklab sa pagitan nil

  • Owned By Mr. Verano   Chapter 163

    Malalim ang gabi, pero gising na gising pa rin si Miguel Cortez. Sa loob ng kanyang condo unit sa Makati, paulit-ulit niyang binabasa ang email na kanina pa niya natanggap, isang notice mula sa isa sa kanyang pinakamalaking kliyente. Termination of Contract. Tatlong salitang paulit-ulit na tumatama sa kanyang utak, parang martilyo na unti-unting binabasag ang kanyang ego. “Impossible…” bulong niya, habang pinipigilan ang panginginig ng kamay. “Walang dahilan para gawin nila ‘to.” Tinapon niya ang cellphone sa mesa at sabay hinampas ang laptop na halos mahulog sa sahig. Hindi siya sanay matalo sa kahit anong bagay sa buhay niya. Hindi siya sanay mawalan ng control. Sa loob ng maraming taon, siya ang “king of deals,” ang negosyanteng kayang paikutin ang merkado gamit lang ang ngiti at charisma. Pero ngayon, lahat ng iyon, biglang gumuho. “Who the hell did this to me?” mariin niyang sabi habang naglalakad paikot sa sala. Nagsindi siya ng sigarilyo, sabay upo sa sofa, mariing humithit,

  • Owned By Mr. Verano   Chapter 162

    Tahimik ang buong opisina ni Leonardo, tanging mahinang tunog ng wall clock ang maririnig. Nakatitig siya sa mga dokumentong nakakalat sa mesa, mga ulat tungkol sa ginawang sabotahe ni Miguel Cortez. Tatlong linggo na ang nakalipas mula nang magharap sila, ngunit hanggang ngayon, hindi pa rin tumitigil ang mga pag-atake ng Cortez Group sa kanyang kumpanya.Pumasok si Darren, dala ang isang folder.“Sir, ito na po ang latest report. May mga empleyado tayong sinubukan na namang bilhin ni Miguel. Pero lahat tumanggi, gaya ng bilin ninyo.”Tumango si Leonardo, malamig ang ekspresyon. “Magaling. Pero hindi pa sapat ‘yan. Kailangan nating makakuha ng ebidensya na siya mismo ang nag-utos ng mga pag-atake. Gusto kong mahuli siya sa sariling bitag.”Nagtaka si Darren. “Paano po, sir?”Mabagal na ngumiti si Leonardo, isang ngiting hindi mo alam kung papuri o babala. “Alam kong may isang bagay or dapat kong sabihing, isang tao na hindi niya kayang tanggihan.” Kinagabihan, nasa loob si Leonardo

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status