Ep. 3
“เป็นไงวะแก?” มะเหมี่ยวถามขึ้นด้วยท่าทีอยากรู้อยากเห็นเมื่อเห็นฉันเดินกลับมานั่งลงที่โต๊ะเหมือนเดิม
“กูดูจากท่าทางแล้ว กูว่างานนี้ไม่ง่ายเลยว่ะ” ฉันตอบมันไป เพราะผู้ชายคนนั้นไม่มีท่าทีว่าจะสนใจฉันเลย ตอนที่ฉันไปนั่งที่โต๊ะเขา ฉันก็แอบลอบมองเขาอยู่ตลอด มีบางครั้งเขาน่าจะรู้สึกได้แหละมั้งว่าถูกมอง ก็เลยเงยหน้าขึ้นมาสบตากับฉัน ฉันก็ส่งยิ้มไปให้ แต่เขาก็ไม่ได้ยิ้มตอบฉัน ทำสายตาเย็นชาใส่ฉันเหมือนเดิม
“เออๆ มึงคอยดูละกัน กูว่าไม่เกินความสามารถกูหรอก” ฉันตอบมันไป
“จ๊ะ” อีกัสตอบมาแค่นั้น เป็นจังหวะที่อาหารมาเสิร์ฟพอดี และพอกินเสร็จฉันกับพวกเพื่อนๆ ก็แยกย้ายกันเลย อีกัสไปหาผู้ของมันต่อ ส่วนฉันกับมะเหมี่ยวแล้วก็ใบเตยเรากลับกันเลยทันที
K.Condo
ฉันเปิดประตูเข้ามาในห้องแล้วตรงดิ่งเข้าไปที่ห้องนอนเลยทันที ไม่ไหวแล้ว ง่วง! พออิ่มแล้วก็จะง่วงทันที และมันคงติดเป็นนิสัยของฉันไปแล้ว
อ้อ! ฉันอยู่คอนโดนี้มาตั้งแต่ฉันขึ้นปี1แล้วล่ะ ฉันเป็นเด็กต่างจังหวัด พอจบ ม.หก ก็เข้ามาเรียนในกรุงเทพ พ่อกับแม่เลยซื้อคอนโดนี้ให้เป็นของขวัญวันเข้ามหา'ลัย และมันน่าจะเป็นของขวัญชิ้นใหญ่มากๆ เพราะราคาของคอนโดมิเนียมแห่งนี้ไม่ใช่เล่นๆ เลย
พอเข้ามาถึงห้องนอน ฉันก็ล้มตัวลงนอนบนเตียงอย่างแรง ก่อนจะพลิกตัวเอาสมาร์ทโฟนไปชาร์จแบตไว้ที่โต๊ะข้างเตียงและเปิดเสียงโทรศัพท์ไว้ให้ดังๆ เผื่อผู้ชายคนนั้นจะโทรมา
ฉันรู้ว่าเปอร์เซ็นที่เขาจะโทรมาอะ มันมีน้อยมาก! แต่ฉันก็หวังอยู่หน่อยๆ ปกตินะเวลาที่ฉันจะอ่อยผู้ชายน่ะ ไม่ต้องทำถึงขนาดนี้เลย แค่ส่งสายตาให้นิดหน่อย ฉันก็ไม่ต้องทำไรต่อละ แต่ผู้ชายพวกนั้นมันก็หวังอยู่อย่างเดียว คือ...เซ็กส์!! แต่อย่าหวังว่าจะได้จากฉัน อย่างมากก็จะได้แค่จูบ Just kiss เท่านั้นค่ะ
อ่า...เหลือเวลาอีกตั้งสี่ชั่วโมง กว่าจะถึงเวลานัดของคืนนี้ ตอนนี้พึ่งจะห้าโมงเย็น เรานัดกันไว้ตั้งสามทุ่ม ฉันว่าฉันงีบก่อนดีกว่า เพราะตอนนี้ฉันง่วงมาก!
...และสุดท้ายฉันก็หลับไปในที่สุด
19.30 น.
Rrrrrr Rrrrrr
ใครมันโทรมาตอนนี้เนี้ย คนกำลังฝันเลย ฉันคว้าสมาร์ทโฟนขึ้นมากดปิดเสียงอย่างที่ชอบทำเป็นประจำ เวลาฉันนอนฉันจะไม่รับโทรศัพท์จากใครทั้งนั้นและไม่สนด้วยว่าใครจะเป็นจะตาย
ฉันเลยโดนเพื่อนบ่นอยู่บ่อยๆ ว่า ถ้ากูจะตายกูก็ตายเพราะมึงไม่รับโทรศัพท์กูนี่แหละ! ถามว่าฉันสำนึกมั้ย? ก็สำนึกนิดนึงแหละ แต่สุดท้ายก็ทำเหมือนเดิม
เอ๊ะ! เดี๋ยวนะ...หรือว่าจะเป็นหมอนั่นโทรมาOoO!
พรึ่บ!!!
นั่นคือเสียงที่ฉันลุกจากที่นอนเองแหละค่ะ ฉันรีบหยิบสมาร์ทโฟนขึ้นมาดู
...ไม่มีชื่อซะด้วย
ฉันรีบนั่งตัวตรงและกระแอ้มไอออกมาเล็กน้อยเพื่อเช็คเสียง ก่อนจะกดรับสายไปแต่ยังไม่ยอมพูดอะไรเพื่อรอให้อีกฝ่ายพูดมาก่อน แต่...
[ฮัลโหล] เสียงผู้หญิง!!! จบกัน
"ใคร? -_-" พอเสียงที่อีกฝ่ายพูดมาเป็นเสียงผู้หญิง ฉันก็ถามกลับด้วยเสียงที่ไม่ค่อยสบอารมณ์ทันทีที่บังอาจมาดับฝันฉัน
[กูเองค่ะ...มะเหมี่ยว นี่มึงยังไม่บันทึกชื่อกูอีกหรอ!?] มะเหมี่ยวตอบกลับมา ฉันก็มีเบอร์มันนี่นา มันเปลี่ยนเบอร์อีกแล้วหรอ
"มึงเปลี่ยนเบอร์อีกแล้วหรอ"
[นานแล้วค่ะ หัดใส่ใจเพื่อนบ้างสิ]
“เออๆ ละมีไร?”
[กูโทรมาปลุก เพราะคิดว่าคนอย่างมึงต้องหลับแน่ๆ แล้วอย่าลืมไปรับอีใบเตยล่ะ] ก็จริงของมันเพราะเมื้อกี๊ฉันไม่ได้ตั้งนาฬิกาปลุกซะด้วยสิ เกือบได้นอนยาวแล้ว
"เออ ไม่ลืมหรอกน่า" ฉันตอบมัน ก่อนที่มันจะกดวางสายจากฉันไป
เห้อออ~ ไม่โทรมาจริงๆ สินะ นี่ฉันหวังอะไรอยู่ อีกัสก็บอกอยู่ว่ายาก เขาจะมาตกหลุมตื้นๆ ของฉันได้ไง แต่คอยดูเถอะ ฉันนี่แหละจะขุดหลุมลึกๆ และถีบนายลงไปเอง คอยดูสิ!!
21.15
K.pub
"มึงมาช้า!! " อีกัสพูดขึ้นทันทีที่ฉันเดินถึงโต๊ะ
วันนี้เรานั่งโต๊ะโซนข้างล่างเพราะเราตั้งใจจะมาล่าผู้กัน แต่ปกติพวกเราจะนั่งโต๊ะวีไอพีที่อยู่ชั้นบน และโต๊ะวีไอพีของที่นี่คือเจ๋งสุดๆ ดีสุดๆ แล้วก็แพงสุดๆ ไปเลยด้วย
แต่ชั้นล่างของที่นี่ก็ไม่เบาเหมือนกันนะจ๊ะ อีตุ๊ดเลือกที่นั่งที่มันเป็นมุม ซึ่งเป็นทำเลที่ดีมากในการส่องผู้ และไม่ค่อยวุ่นวายมากนัก พอเวลาจะเต้นก็ค่อยออกไปเต้นกลางฟลอร์
"แค่15นาทีเอง-_-" ฉันตอบพร้อมกับนั่งลงข้างๆ มัน ที่มาช้าเพราะไปรอใบเตยต่างหากล่ะ จู่ๆ ยัยนั่นดันท้องเสียซะงั้น
"กูช้าเองแหละ...ท้องเสียน่ะ" ใบเตยพูดขึ้น แล้วมันก็นั่งลงข้างมะเหมี่ยว
"เออๆ ช่างเหอะ แต่พวกมึงสองคนต้องหมดแก้วเลยนะ โทษฐานที่มาช้า" มะเหมี่ยวพูดตัดบทแล้วยื่นแก้วเครื่องดื่มมาให้ฉันกับใบเตย แต่สีของเหล้าในแก้วนี่สิ ดูก็รู้ว่าเหล้ามากกว่าโซดาแน่นอน!
"เข้มไปปะ? " ใบเตยถามขึ้น
"ก็ลงโทษไง" มะเหมี่ยวพูด พร้อมกับยักคิ้วให้ฉันกับใบเตยแบบเหนือกว่า
"เร็วๆ รีบยกสิ" อีกัสเสริมขึ้นมาอีกคน ฉันคว้าแก้วเหล้ามาถือไว้ มองมันอย่างอาลัยอาวรณ์สักพักหนึ่ง แล้วตัดสินใจกระดกรวดเดียวจน หมดแบบกลั้นใจสุดๆ ....ขมชะมัด! ฉันไม่ชอบกินเหล้าเข้มๆ แบบนี้เลย เพราะมันจะทำให้ฉันเมาเร็ว แต่ถ้าให้กินผสมฉันอยู่ได้เกือบจบงานเลยแหละ
"ขมมากก >.<" ใบเตยพูดขึ้นหลังจากที่ยกหมดแก้วแล้วเหมือนกัน ยัยนี่ก็กินเหล้าได้เยอะในระดับหนึ่ง คล้ายๆ ว่ากินเป็นและดูแลตัวเองเป็นอะ
"555555" พอเห็นสีหน้าของฉันกับใบเตย ยัยมะเหมี่ยวกับอีกัสก็หัวเราะชอบใจใหญ่ หน้าพวกมันสองคนนี่คือสะใจมาก!
"อย่าพลาดนะมึงสองคนอ่ะ" ฉันพูดพร้อมกับชี้หน้าคาดโทษมันสองคนเอาไว้ ก่อนจะยกขวดน้ำเปล่าขึ้นมากระดกดื่มล้างคอ
"มึงๆ ดูผู้คนนั้นดิ" นั่งกันไปสักพัก อีกัสก็เริ่มมองหาเหยื่อแล้วค่ะ มันนี่ตัวเริ่มเลย ผัวก็มีอยู่แล้วนะคะ แต่แรดไม่เลิก สักวันคงได้เป็นโรคแน่ๆ
"มึงว่าเป็นปะ? " มะเหมี่ยวมองตามอีกัส ก่อนจะหรี่ตามองอย่างพิจารณาแล้วถามขึ้น
"ชัวร์! ...เพราะฉะนั้นคนนี้ของกู" พวกสปีชีส์เดียวกันมันมักจะมองกันออกและคนนี้ก็เสร็จมันไปตามระเบียบ
"ไปล่ามาดิ๊" มะเหมี่ยวบอกอีกัส
"ได้! ...รอแป๊ป" พูดจบมันก็ลุกไปยังเป้าหมายทันที มันยืนคุยกับผู้ชายคนนั้นสักพัก มันก็เดินกลับโต๊ะมาพร้อมกับผู้ชายคนนั้นเดินมากับมันด้วย
"นี่พวกมึง...นี่เบ๊นซ์นะ เบ๊นซ์...นี่เพื่อนเรา คนนี้ชื่อเนย นั่นมะเหมี่ยว ส่วนนี่ใบเตย" พอมันมาถึง มันก็แนะนำคนที่มันไปสอยมาได้ให้เรารู้จัก หน้าตาก็หล่อใช้ได้เลยแหละ ดูท่าทางเป็นกันเองด้วย
"มานั่งนี่ๆ " อีกัสบอกให้เบนซ์นั่งข้างๆ มันอีกฝั่ง พอนั่งคุยกันไปได้สักพัก ฉันรู้สึกว่าเบ๊นซ์เนี่ยเฟรนลี่มากๆ ดูท่าคืนนี้น่าจะไปต่อกับอีกัสแน่ๆ เบ๊นซ์หันไปกระซิบอะไรไม่รู้กับอีกัสให้ได้ยินกันแค่สองคนจากนั้นก็ลุกขึ้น
"เดี๋ยวฉันไปหาเพื่อนก่อนนะ" เบ๊นซ์พูดขึ้นบอกพวกเราทุกคน ก่อนจะเดินออกไป
"เมื่อกี๊กระซิบไรกัน? " พอเบ๊นซ์เดินไปได้สักพัก ฉันก็เปิดประเด็นถามมันทันที
"บอกมาเลยนะ! " มะเหมี่ยวพูดขึ้นอีกคน
"เขาบอกว่าคืนนี้เจอกันนะ>//<" อีตุ๊ดมันพูดแล้วก็บิดตัวไปบิดตัวมา
"ป้องกันด้วยอีตุ๊ด" ใบเตยบอกอีตุ๊ด ในเมื่อห้ามมันไม่ได้ก็คอยเตือนมันละกัน ถึงมันจะเอาไปทั่วแบบนี้มันก็รักแฟนมันคนเดียวนะ ตอนนี้แฟนมันไปทำงานที่ต่างประเทศ ปีนึงกลับมาหามันสามสี่ครั้งได้ มันบอกว่าของขาดก็เลยก็หากินแก้ขัดไปพลางก่อน
"ค่าๆ กูก็ป้องกันตลอดแหละ...อีเนย มึงเจอคิงหรือยัง? " อีกัสหันไปตอบใบเตยอยู่ดีๆ ก็หันมาถามฉัน
"เขามาหรอ? " ฉันถามมันกลับไป ทำไมฉันต้องเจอด้วยฉันไม่ได้นัดกันมาสักหน่อย
"ก็ต้องมาสิ ผับนี้เป็นของเขา" มะเหมี่ยวพูดขึ้นอีกคน จริงหรอ? นี่ฉันไม่เคยรู้เลยนะ มาเที่ยวออกจะบ่อยแต่ไม่เคยรู้เลยว่าใครเป็นเจ้าของ
"หรอ กูยังไม่เห็นเขาเลยอ่ะ" ฉันตอบมันไปพร้อมหันไปมองรอบๆ
"ที่ประจำเขาจะอยู่ชั้นสองโต๊ะ V1 เขากับพวกเพื่อนๆ ชอบนั่งโต๊ะนั้นประจำ" อีกัสพูดบอกรายละเอียดฉัน เรื่องผู้ชายนี่สนับสนุนเต็มที่เลยนะเพื่อนฉัน
"นี่มึงเป็นติ่งเขาปะ ถามจริง? " ใบเตยถามขึ้น แล้วมันก็เป็นเรื่องที่ฉันก็อยากถามเหมือนกัน
"เออดิ รู้ลึกเชียว" ฉันพูดเสริมใบเตยไป
"โอ๊ยย เขาไม่ใช่คนธรรมดานะ รูปหล่อพ่อรวยขนาดนั้น แฟนเพมหา’ ลัยก็ลงข้อมูลพวกนี้กันเยอะแยะ หัดเข้าไปอ่านซะบ้าง จะได้ตามทันโลก อย่าทำตัวเป็นชะนีโง่! " อีกัสบอก
"เออ งั้นกูไปละ" ฉันพูดพร้อมกับลุกขึ้น เพราะฉันคิดว่าฉันควรไปตามหาเขาได้แล้ว จะได้เริ่มบุกสักที
"พยายามเข้านะ ท่าทางงานนี้จะไม่ใช่กล้วยๆ 555" มะเหมี่ยวพูดขึ้น เออก็จริงของมัน ท่าทางไม่ใช่ง่ายๆ เลยจริงๆ
"ระวังตัวด้วยเนย" ใบเตยพูดขึ้นอีกคน ใบเตยเนี่ย...จะพยายามเตือนเพื่อนทุกคนแบบนี้แหละ ไม่ห้ามนะ แต่จะคอยเตือนอยู่ห่างๆ อย่างห่วงๆ
จากนั้นฉันก็เดินขึ้นมายังชั้นสองของผับทันที V1 หรอ? เมื่อก่อนฉันก็ขึ้นมาบ่อยนะ แต่ทำไมฉันไม่เคยเห็นเขาบ้างล่ะ หรือว่าฉันไม่สังเกตเอง ...เอาเป็นว่าช่างเถอะ เพราะตอนนี้ฉันต้องตามหาเขาให้เจอก่อน
ระหว่างทางที่เดินขึ้นมาก็มีผู้ชายพยายามส่งสายตาเชิญชวนมาให้อยู่หลายคน แต่ขอโทษทีฉันไม่มีเวลาให้พวกนายหรอกนะ ตอนนี้ฉันมีเป้าหมายแล้วน่ะสิ คิๆ
ฉันกวาดสายตามองไปที่โต๊ะ V1 มีคนนั่งอยู่ประมาณห้าคน และหนึ่งในนั้นก็เป็นคนที่ฉันกำลังตามหา...เอาไงดี บุกเลยดีไหม!? ทำไมเพื่อนเขานั่งอยู่กันเยอะจัง แต่ถ้าไม่บุกก็ไม่คืบหน้านะ โบราณเขาบอกว่าด้านได้อายอด เอาวะ!! ลุย!!
"คิง! ทำไมนายไม่โทรหาฉันเลยอ่า" ฉันเดินเข้าไปแล้วพูดพร้อมกับนั่งลงข้างๆ เขาอย่างถือวิสาสะเลยทันที โคตรบังเอิญที่ที่นั่งมันยังว่างอยู่
"...? " เกิดความเงียบขึ้นภายในโต๊ะ ทุกคนในโต๊ะมองหน้าฉันพร้อมกับทำหน้างง ยกเว้นคิงที่นั่งทำหน้านิ่งๆ อยู่ข้างฉัน
"นี่ฉันไง! ที่เจอกันเมื่อกลางวันอะ จำไม่ได้หรอ? " ฉันถามคนข้างๆ อีกครั้ง ขอร้องล่ะ ตอบฉันด้วยฉันไม่อยากหน้าแตกไปมากกว่านี้แล้ว
"...จำได้-_-" คิงตอบฉัน ขอบคุณพระเจ้า!!
"ไอ้คิง มึงรู้จักสาวสวยแบบนี้ทำไมไม่รู้จักแนะนำเพื่อนรู้จักบ้าง ฮะ? " ผู้ชายคนที่นั่งตรงข้ามคิงพูดขึ้น เขาหล่อนะ แต่ดูท่าน่าจะเจ้าชู้ขี้เล่นเอาเรื่องอยู่เหมือนกัน ฉันเลยส่งยิ้มให้เขาไปเป็นการขอบคุณที่เขาชมว่าฉันสวย ซึ่งเขาก็ยิ้มตอบกลับมา
"ผมฟิวส์นะครับ :) " คนที่ชมฉันพูดแนะนำชื่อตัวเองขึ้นมา ก่อนจะแนะนำคนอื่นๆ ต่อ
"คนนี้ชื่อกัปตัน โซ่ แล้วนั่นน้องไอ้คิง ชื่อคิว" แล้วทุกคนก็ยิ้มให้ฉันอย่างเป็นมิตรที่แฝงไปด้วยความไม่ธรรมดา
คนที่ชื่อกัปตันนี่จะหล่อแบบเท่ห์ๆ การแต่งตัวดี จะว่าไปโต๊ะนี้ก็แต่งตัวดีทุกคนนะ ดูรวยอ่ะ ส่วนคนที่ชื่อโซ่ อันนี้จะหล่อแบบตี๋ๆ แต่หน้าแบบนี้ล่อหญิงเก่งชัวร์ น่าจะพอๆ กับคนที่ชื่อฟิวส์นะ นี่ไม่ได้ใส่ร้ายนะ ดูจากท่าทางและสายตา ส่วนคนที่ชื่อคิว ที่เป็นน้องของคิงนี่ก็ดูท่าไม่เบานะ หล่อแบบแบดๆ อ่ะ มีรอยสักที่แขนด้วย สรุปคือโต๊ะนี้งานดีทุกคน!
"เนยค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ^^" ฉันพูดแล้วก็ยิ้มส่งกลับไป
"มาทำไม? " คนที่นั่งอยู่ข้างๆ ฉันถามขึ้น
"ก็บอกแล้วว่าจะจีบนาย ก็ต้องมาทำแต้มสิ"
"ว้าว! จีบไอ้คิงอ่ะลำบากหน่อยนะ มันเรื่องเยอะ! " ฟิวส์พูดขึ้น
"One night stand อ่ะพอได้อยู่" คนที่ชื่อกัปตันพูดเสริมขึ้นอีกคน ฉันคงไม่ต้องทำถึงขนาดนั้นหรอก...มั้ง
"หึ! " เสียงคนที่นั่งอยู่ข้างๆ ฉันแค่นเสียงหัวเราะ
"พี่คิง ผมกลับก่อนนะ" อยู่ๆ คิวพูดพร้อมกับลุกขึ้นยืน แต่คิงก็ไม่ตอบอะไรแต่พยักหน้ารับแทน
"เมียตามหรอวะ? " ฟิวส์ถามคิว
"-_-ผมโสด...ไปนะพี่" พูดจบคิวก็เดินออกไป ตอนนี้ในโต๊ะก็จะมีแค่ฉัน คิง ฟิวส์ โซ่ แล้วก็กัปตัน
"นั่นน้องแท้ๆ นายหรอ? " ฉันถามเขา ฉันพยายามจะหาเรื่องคุยกับเขา เพื่อให้เราดูสนิทกันมากขึ้น
"อืม-_-" เขาตอบมาแค่นั้น แค่นั้นจริงๆ ก่อนจะหยิบแก้วตัวเองขึ้นดื่ม และจากนั้นเราก็เงียบกันไปสักพัก
"ไอ้กัปตันมึงดูคนนั้นดิ นมใหญ่โคตร! " ฟิวส์พูดกับกัปตัน
"แม่งใหญ่จริง ใหญ่กว่าหัวกูอีกมั้ง" ฉันเลยมองตามพวกเขาไปที่ผู้หญิงคนนั้น ก็ใหญ่จริงๆ ใหญ่มากอันนี้ยอมรับ แต่ปลอมชัวร์! ฉันหัน กลับมามองคิงก็เห็นว่าเขาก็มองผู้หญิงคนนั้นอยู่เหมือนกัน
"ชอบหรอ? " ฉันถามเขาไป
"ไม่" เขาตอบ เป็นคำตอบที่ทำให้ฉันรู้สึกดีใจขึ้นมานิดๆ
"เฮ้ยๆ เขามองไอ้โซ่ว่ะ" ฟิวส์พูดขึ้นอีกครั้ง
"หึ กูไปนะ" โซ่บอกแค่นั้นแล้วก็ลุกไปหาเป้าหมายนมโตคนนั้นทันที
"เรียบร้อยแล้วคืนนี้ ไอ้โซ่เอาไปกิน" กัปตันพูดขึ้น
"เหลือเราสองคนทีนี้ มาดูกันว่าใครจะได้ไปก่อน" ฟิวส์พูดแต่สายตายังคงเมามันส์กับการหาเหยื่อ
"ทำไมเหลือสองวะ แล้วไอ้คิงอ่ะ? " กัปตันถามขึ้น แสดงว่ากลุ่มนี้เขา one night กันทั้งกลุ่มเลยสินะ
"มึงอย่าโง่ ไอ้คิงมันก็มีของมันละไง" ฟิวส์บอกกัปตันพร้อมกับมองมาที่ฉัน คงคิดว่ายังไงคืนนี้เพื่อนของเขาก็ต้องได้ฉันสินะ แต่บอกเลยว่าไม่มีทาง ส่วนกัปตันทำหน้างงอยู่สักพักก็ร้องอ๋อ ขึ้นมาทันที แล้วก็ไปใจจดใจจ่อมองหาเป้าหมายของพวกเขาต่อ
"จะไปไหน? " ฉันถามขึ้นทันทีเมื่อเห็นว่าคิงยืนขึ้น
"ข้างบน-_-" เขาตอบแค่นั้นแล้วก็เดินออกไปทันที
"รอด้วยสิ! " แล้วฉันก็เดินตามเขาไป พร้อมกับคิดในหัวไปด้วยว่า ทำไมเขาดูไม่ค่อยอะไรกับฉันเลยอ่ะ ฉันไม่สวยหรอ? ฉันก็ว่าฉันสวยอยู่ในระดับหนึ่งเลยนะ หรือเขาจะเล่นตัวอยู่? ใช่! ฉันว่ามันต้องใช่แน่ๆ เลย
ฉันเดินตามเขาขึ้นมาที่ชั้นสาม ที่น่าจะเป็นห้องทำงานของเขานะ ก็เขาเป็นเจ้าของที่นี่ก็น่าจะใช่แหละ เขาหยุดที่หน้าประตูบานหนึ่ง แล้วก็หันมามองหน้าฉัน ไม่สิไม่ได้มองแค่หน้า แต่มองตั้งแต่หัวจรดเท้าเลยต่างหาก
อ่า...แต่พอโดนจ้องแบบนี้ฉันก็เขินเหมือนกันนะ!
"อะไรหรอ? " ฉันถามเขาออกไป เอาจริงๆ ฉันก็งงนะ เพราะเขาเอาแต่มองแต่ไม่พูดอะไร มองไปสักพักใหญ่ๆ เขาก็ยกมือขึ้นมากอดอกแล้วพูดขึ้น
"One night stand? " … What!?
"อะไร? " ฉันถามเขากลับไปเพื่อความชัวร์ว่าสิ่งที่ฉันได้ยินนั้นมันหมายความว่ายังไง
"เธอกับฉัน คืนนี้แค่ One night stand โอเคมั้ย? "
"!!! "
Noey talk end.
Ep.32"จะแต่งกันเมื่อไหร่ แม่จะได้ไปขอให้""แค่กๆๆ " ฉันสำลักข้าวที่พึ่งตักเข้าปากเมื่อแม่คิงถามคิงเรื่องแต่งงาน คือเรื่องนี้มันยังไม่ได้อยู่ในหัวของฉันเลย และคิงก็ยังไม่ได้พูดถึงเรื่องนี้เลยด้วยซ้ำอีกอย่างเราพึ่งคบกันได้ไม่นานเลยนะ ฉันยกแก้วน้ำขึ้นมาดื่ม ก่อนจะหันไปมองหน้าคิงก็เหมือนเขาจะตกใจอยู่เหมือนกันนะแต่ไม่นานเขาก็ยิ้มออกมาแล้วพูดขึ้นว่า"แม่ก็ถามลูกสะใภ้แม่ดูสิครับ" คิงพูดกับแม่เขาก่อนจะหันมายิ้มให้ฉัน อะไรอะ? โยนให้ฉันเฉยเลย ตัวเองยังไม่เคยจะขอแต่งด้วยซ้ำ จะรู้ได้ไงล่ะว่าจะแต่งตอนไหน"ดูแม่อยากได้ลูกสะใภ้มากเลยนะครับ555" แจ็คเอ่ยแซ็วแม่ของตัวเองแบบยิ้มๆ"ว่าไงเนย จะแต่งกันตอนไหน แม่พร้อมเสมอนะ" แล้วแม่คิงก็เปลี่ยนมาถามฉันจริงๆ"เอ่อคือ...เนยว่าไว้เรียนจบก่อนค่อยคิดเรื่องนี้อีกทีก็ได้ค่ะ เนยไม่รีบ" ฉันตอบแม่คิงไป"แต่แม่รีบ! " แม่คิงพูดขึ้นทันทีที่ฉันพูดจบ"เอ่อ..." คือฉันไม่รู้จะพูดยังไงดี ไอ้อยากแต่งมั
Ep.313เดือนผ่านไป~"มึง! กูเอาชุดไหนดีอ่ะ? " ฉันถามอีกัสพร้อมกับชูชุดเดรสสองตัวในมือขึ้นให้มันดูคือตอนนี้ฉันมาเดินเลือกซื้อเสื้อผ้ากันเป็นปกติของฉันกับอีกัส แต่ที่ไม่ปกติก็คือชุดที่ฉันจะซื้อวันนี้คือชุดที่ฉันต้องใส่ไปเจอพ่อกับแม่ของคิง!! จริงๆ คิงบอกไม่ต้องแต่งอะไรมากหรอก แค่เป็นตัวของตัวเองก็พอแต่คือเข้าใจปะว่า...เจอพ่อแม่ผัวทั้งที ก็ต้องมีเกร็งๆ บ้างแหละ กลัวว่าท่านจะไม่ชอบบ้างแหละ และเสื้อผ้าที่จะใส่ก็มีส่วนช่วยในการเพิ่มความมั่นใจ ฉันก็เลยต้องลากอีกัส เจ้าแม่แฟชั่นมาช่วยเลือกซื้ออยู่นี่ไง"โนว!! ไม่ผ่านทั้งสองค่ะ จะไปเจอพ่อผัวแม่ผัวทั้งที ต้องชุดนี้เลยจ้ะ! " อีกัสพูดแล้วยื่นชุดที่มันถือไว้อยู่แล้วมาให้ฉัน มันเป็นชุดที่แบบเรียบร้อยมาก ดูเป็นกุลสตรีสุดๆ ฉันมองชุดที่มันยื่นมาให้อย่างพิจารณาก่อนจะพูดขึ้น"มันไม่เรียบร้อยไปหรอวะมึง? " ฉันถามมันไป คือมันก็ดีนะที่มันเรียบร้อยแต่ฉันยังไม่ถูกใจน่ะสิ"งั้นก็ชุดนี้" อีกัสยื่นอีกชุดที่แขวนอยู่ราวใกล้ๆ ตัวมันมาให้ฉันดูอีกตัว มันเป็นจั๊มสูทขาสั้น ทรงสวยมากก สีเลือดหมู ตรงแขนจะผ
Ep.30"คิง...TT" ฉันเรียกชื่อเขาด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบา เมื่อไม่เห็นเขาอยู่ตรงหน้า น้ำตาฉันมันค่อยๆ ไหลออกมา ไม่จริงใช่มั้ย!? ใครก็ได้ตอบฉันที สิ่งที่ฉันกำลังเผชิญอยู่ตอนนี้มันไม่ใช่ความจริงใช่มั้ย!? TT"เนย" คนที่ประครองฉันพูดขึ้น"ฮึกT^T" ฉันส่งเสียงสะอื้นออกมาอย่างกลั้นไม่อยู่ ฉันรับไม่ได้จริงๆ กับเรื่องที่เกิดขึ้น มันเร็วเกินไป ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมาก ฉันยังไม่ทันได้ทำอะไรดีๆ ให้คิงเลยฉันยังไม่ได้บอกเขาเลยว่าฉันรักเขามากแค่ไหน หลายๆ คนอาจจะคิดนะว่าเวลาแค่นี้รักเขาได้มากขนาดนี้เลยหรอ แต่ฉันคิดว่าความรักมันไม่เกี่ยวกับเวลาเลย คิง...ฉันรักนาย ฮรืออออTT"เนย...ร้องไห้ทำไม? " คนที่ประคองฉันพูดขึ้นมาอีกครั้ง พร้อมกับเปลี่ยนมากอดฉันไว้แบบหลวมๆ แทน แต่เดี๋ยวนะ เสียงเมื่อกี้ ทำไมมันคุ้นๆ"ว่าไงครับ? ร้องไห้ทำไม? " เขาพูดขึ้นอีกครั้ง ที่ข้างๆ หูของฉัน ทำให้ฉันรีบหันกลับไปมองคนที่กอดฉันอยู่"คิง!!! " ใช่แล้วค่ะ คนที่กอดฉันอยู่คือคิง เขากำลังยิ้มให้ฉันอยู่ ฉันรีบเข้าไปกอดเขาทั้งน้ำตา ดูเหมือนมันจะไหลมากกว่าก่อนหน้านี้อีกนะ ฉันดี
Ep.29Noey talk.ฉันค่อยๆ ลืมตาขึ้นมาอย่างมึนงง ก่อนจะมองไปรอบๆ คำถามแรกที่วิ่งเข้ามาในหัวฉันเลยก็คือ...ที่นี่คือที่ไหน?ฉันจำได้ว่าล่าสุดฉันอยู่ที่ผับของคิง ฉันกินเหล้าอยู่กับมะเหมี่ยวแล้วไปเข้าห้องน้ำ พอเดินออกมาก็เจอกับพี่บาส!?แล้วจากนั้น...ฉันก็จำอะไรไม่ได้!มารู้ตัวอีกทีฉันก็มาอยู่ที่นี่ ซึ่งคือที่ไหนก็ไม่รู้!!? โทรศัพท์?! ใช่สิ! โทรหาคิง ฉันต้องติดต่อคิง ฉันคลำหาโทรศัพท์ที่ฉันพกติดตัวไว้ แต่กลับหาไม่เจอ...หรือว่าฉันจะทำหล่น!?"หาไอ้นี่อยู่หรอ? " แต่ในระหว่างที่ฉันกำลังหาโทรศัพท์อยู่นั้น ก็มีเสียงคนที่ฉันเจอหน้าล่าสุดยืนพิงประตูพูดขึ้นพร้อมกับชูโทรศัพท์มือถือขึ้นให้ฉันดู นั่นมันโทรศัพท์ของฉันนี่ ไปอยู่ที่เขาได้ไง!?"เอาโทรศัพท์ฉันคืนมานะ!? " ฉันบอกเขาไป ทั้งๆ ที่รู้อยู่แล้วว่าเขาไม่มีทางให้มาง่ายๆ แน่"จะเอาไปโทรหาไอ้คิงหรอ ไม่ต้องหรอก พี่โทรให้แล้ว พี่บอกว่าเนยมีความสุขดี ที่อยู่กับพี่" พี่บาสพูดพร้อมกับยิ้มให้เย้ยที่มุมปากแบบสะใจ แล้วเก็บโทรศัพท์ของฉันลงไปในกระเป๋ากางเกงของเขา แต่ฉันไม่เข้าใจในสิ่งที่เขากำ
Ep.28King talk."มึงไม่มีทางเลือกแจ็ค เอาตามที่กูบอก" ผมพูดกับไอ้แจ็คที่มีสีหน้าไม่ค่อยดีเท่าไหร่ เมื่อผมบอกวิธีการแก้ปัญหาที่ผมกับไอ้คิวลงความเห็นกันว่า...มันเป็นทางเลือกที่ดีที่สุด"ครับ...แต่มันไม่มีทางอื่นแล้วจริงๆ หรอเฮีย" ไอ้แจ็คถามขึ้นมาด้วยสีหน้าที่ไม่อยากยอมรับ"หรือมึงจะฆ่าลูกมึง มึงทำได้หรอ? " ไอ้คิวถามไอ้แจ็ค"ไม่มีทาง! ผมไม่ทำแบบนั้นแน่ๆ " ไอ้แจ็ครีบตอบขึ้นมาทันที ถึงมันจะทำจริงๆ ผมคงไม่ยอมหรอกครับ เพราะยังไงเด็กคนนั้นก็เป็นหลานของผม และผมก็เชื่อว่าไอ้คิวก็ไม่ยอมให้ไอ้แจ็คเลือกทางนี้จริงๆ แน่นอน"งั้นก็ตามที่พวกกูบอก" ผมบอกไปแจ็ค"เฮ้อออ ก็ได้ครับ" ไอ้แจ็คถอนหายใจออกมาก่อนจะตอบผม จริงๆ ไอ้แจ็คตอนนี้ไม่มีทางเลือกหรอกครับ มันทำได้แค่ยอมรับชะตากรรมของมันไปนั่นแหละ"ถ้าไม่มีอะไรแล้ว ผมขอตัวนะ" ไอ้คิวพูดพร้อมกับลุกขึ้นยืน ผมพยักหน้าให้มันเล็กน้อยพร้อมกับลุกยืนขึ้นอีกคน"เออ มึงล่ะ จะกลับเลยมั้ย? " ผมถามไอ้แจ็คที่ยังนั่งก้มหน้าเหมือนคิดอะไรอยู่ มันค่อยๆ เงยหน้าขึ้นมาสบตากับผมสลับกับไอ้คิว แล้วมันก็ล
Ep.27King talkหลังจากที่ผมปล่อยเนยให้นั่งกินเหล้ากับไอ้พวกนั้น ผมก็เดินขึ้นมาที่ห้องทำงาน เพื่อมาตรวจดูความเรียบร้อยของบัญชี เหมือนที่ทำเป็นประจำ ถึงลูกน้องผมจะไว้ใจได้ แต่ผมก็ต้องตรวจอีกรอบเพื่อที่จะไม่ให้มีอะไรผิดพลาดเกิดขึ้นได้ถ้าถามว่าผมไว้ใจเพื่อนผมมากแค่ไหน ก็ตอบได้เลยว่า...ค่อนข้างมาก และอีกอย่างผมก็เชื่อใจเนยด้วย แต่ผมก็ให้คนของผมคอยจับตามองอยู่ห่างๆ อีกที เพื่อความสบายใจของผมเอง"ทำไมวันนี้มาช้า? " ผมเปิดประตูห้องทำงานเข้ามา ไอ้คิวที่นั่งรออยู่บนโซฟาก็เอ่ยถามผมทันที"มึงมีไร? " ผมไม่ตอบคำถามของมันแต่ถามมันกลับก่อนจะเดินไปนั่งที่โต๊ะทำงาน ผมว่ามันคงจะเป็นเรื่องเครียดอยู่พอสมควร ดูจากสีหน้ามัน"เรื่องไอ้แจ็ค" ไอ้คิวพูดพร้อมกับมองหน้าผม"มันทำไม? " ผมเงยหน้าออกจากแฟ้มบัญชีที่พึ่งเปิดเมื่อสักครู่ ขึ้นไปมองไอ้คิวที่กำลังมองหน้าผมอยู่ ดูหน้ามันเครียดๆ นะ ดูเครียดมากกว่าเมื่อก่อนหน้านี้อีก"มันทำผู้หญิงท้อง" ไอ้คิวพูด"!! แล้ว...ผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร? " ผมชะงักไปเล็กน้อย ก่อนจะถามมันไปอีกครั้ง เอาจริงๆ