Chapter 6 (Séx starved SPG)

“Akala ko ba sàsakalin mo kapag nakita mo?” Umirap si Kensi kay Poppey.

“Baka ràtratin ako ng gàrand!”

Maging si Mace ay natakot din noong una. Isang military ba naman ang susuungin niya. Kilala pa naman ng mga sundalo na babaero, anak nang anak tapos susustento lang. Iyong iba nga ay wala talaga sustento. Bigla na lang nawawala. Misisng father, missing partner,missing husband, missing in action.

Naka-ilang atras-abante pa siya sa kanyang desisyon na kausapin si Lark.

Maliban sa kanyang lola ay inaalala niya rin ang kanyang kuya. Alam niyang wala siyang maitatago rito. Sigurado siyang pipigain nito ang mga kaibigan niya kapag wala itong nakuhang matinong sagot mula sa kanya tungkol sa pagbubuntis niya. Baka màkapatay pa ito kaya makalipas ang isang linggo ay naglakas-loob siyang pumunta sa kampo ng marines sa Fort Bonifacio.

Mabuti na lang at kilala ng daddy ni Kensi ang isang battalion commander na naroon. Nalaman rin niya ang marital status ni Lark. Mabuti na lang at wala itong asawa.

So, hindi talaga ito nagsinungaling sa kanya. Akala niya kasi ay katulas ito ng ibang sundalo na ilang metro lang na nakalayo sa karelasyon ng mga ito ay automatic na nagiging single.

Pero nang nakausap na niya ang battalion commander, wala doon si Lark. May conference daw kasi ito. Hindi niya alam kung totoo iyon o hindi. Baka kasi pinagtatakpan lang at ayaw talagang ipaharap sa kanya.

“Ipapatawag ko na lang siya, ma’am. Bumalik na lang kayo sa susunod na araw para mapag-usapan natin ang problema ninyo,” sabi ng sundalo na kausap nila na may PEREZ na nakalagay sa may dibdib sa uniform. Ito ang battalion commander at full colonel ang ranggo.

----

“I know trying something new can be scary," sabi ng mommy Jellaine ni LA habang nanananghalian sila. “Before takot din akong mag-resign sa work ko. But naka-survive ako."

Pinipilit kasi siya nitong umalis na sa military. Mapapadali daw ang buhay niya doon. Hindi pa rin kasi ito makamove on sa nangyari sa kanya noon sa Sulu.

Dati itong flight attendant bago nito nakilala ang ama niyang piloto ng Philippine Air Force. Halos barikadahan nito ang bahay nila noong paalis na siya papunta sa Fort del Pilar sa Baguio City. Pumalahaw ito ng iyak.

“Puwede ka naman kasing mag-piloto na lang o kaya maging abogado. Bakit sa military mo pa gustong pumasok?” naalala niyang tanong ng mommy niya sa kanya. “Sasaktan at pahihirapan ka lang nila doon, anak.”

“Parte ng training ang hirap at sakit, Mi,” tugon niya rito.

Sinunod niya ang gusto nito na Sociology major ang kukunin niya sa college pero hindi niya iyon tinapos. Hanggang second year lang siya sa Ateneo. Wala naman itong nagawa noong kumuha siya ng exam sa Philippine Military Academy. Kahit tutol ito sa gusto niya ay binilhan naman siya nito ng mga jogging pants, sapatos at kung ano pang kailangan niya noong nagja-jogging siya at lumalangoy bilang paghahanda sa buhay niya bilang kadete.

“Ipapadala ka nila sa Basilan at Sulu and to other far-flung and térrorists infested places. Maglalakad ka sa kagubatan, kakagatin ka ng lamok. Magugutom ka, mauulanan at maiinitan,” sabi nito.

Tama nga ang mga sinabi nito sa kanya. Pero gusto niya ang kanyang ginagawa. Nasanay na ang sikmura niya sa gutom, ang balat niya sa lamok, ang immune system niya sa pabago-bagong panahon. Sa field man iyon o sa opisina o sa ibang bansa.

“Kung ayaw mo talagang umalis sa military, mag-asawa ka na lang," hindi papatigil na pagdaldal nito.

“Hindi ako mag-aasawa, Mi. Ayaw ko," matigas niyang saad.

Medyo naiirita na rin siya kasi iyon ang bukambibig nito palagi kapag umuuwi siya sa bahay nila.

Hiniwa nito ang salmon na nasa pinggan nito.

“You're the oldest sa inyong magpipinsan. Then napapansin ko na parang wala kayong balak na mag-asawa." Kinain nito ang isda, nilunok iyon bago nagpatuloy sa pagsasalita. " I wonder sino sa inyo ang unang mag-aasawa.”

“Count me out," sabi niya rito.

Pinandilatan siya nito.

“But may ka-date ako mamayang dinner," dagdag niya.

Mula sa nakasimangot ay biglang umaliwalas ang mukha nito.

“Really?”

Tumango lang siya rito.

Kinagabihan ay nakipagkita siya sa dati niyang kaklase sa Ateneo.

Magkaedad lang sila ni Rachel. She's a single mom at naghiwalay na ito at ang partner nito.

Inimbita siya nito sa condo nito na nasa BGC. She was wearing a little make up, at bagay naman iyon dito. She got curvy hips and a little belly that gives her a comforting, huggable silhouette.

And it only took a glass of wine, naroon na sila sa silid nito. Halos hindi matigil ang kanilang halikàn.

Mabilis nitong natanggal ang sinturon niya, nabuksan ang zipper ng suot niyang pantalon.

Hinawakan niya ang kamay nito na nagmamadali.

“Let's take it easy,” sabi niya rito.

She bit her lower lip. “Two years akong walang séx life.”

Ipinagpatuloy nito ang ginagawa at hinayaan na niya ito. Halos dalawang buwan na rin kasi siyang walang séx life. Pinakahuli iyong nasa Cebu siya.

Napaungol siya nang halikan nito ang kanyang singít. Naglakbay ang bibig nito papunta sa kanyang pagkalalakí at isinubó iyon kahit na hindi pa iyon ganoon katigàs.

“Shít!” Napahawak siya sa ulo nito habang pinapanood ang ginagawa ng bibig nito sa kanya.