Chapter 5: Marry Me (SPG)

‎"HUH?" TANONG ni Selestina, litong-lito.

‎

‎Hinawakan siya ni Rogue sa kamay at inilagay ito sa kanyang dibdib, gamit ang kanyang daliri upang idirekta ang daliri ni Selestina sa kanyang mga u***g.

‎

‎"Pinch it," utos nito, nakatutok ang mga matang mapanuri.

‎

‎"Hindi ko kaya..." ang sagot ni Selestina, humihingal, ramdam na ramdam ang kirot sa kanyang puson, talagang kailangan na niyang pakawalan ang namumuo sa kanyang puson.

‎

‎"Pisilin mo!" mas mariing utos ni Rogue. Napilitan si Selestina na pisilin ang kanyang mga u***g, at agad niyang naramdaman ang matinding signal na kumakapit sa kanyang gitna, pinapalapit siya sa rurok ng kasiyahan.

‎

‎Ginawa niya ito muli, ipinikit ang mga mata, hinila, pinisil, at iniikot na parang naglalaro lang siya ng isang laro. Lumalim ang titig ni Rogue, pinapanood siya ng mas malalim at naglalagablab na pananabik. Ang ekspresyon niya ay sobrang mapang-akit.

‎

‎Ang kamay ni Rogue ay dahan-dahang bumaba sa kanyang puson, sinunod ng mga daliri ang kanyang katawan. Pinalakas ni Selestina ang kanyang galaw, gano'n din si Rogue, at sa lalong madaling panahon ay nanginginig na siya sa kama habang umaabot sa rurok ng kaligayahan.

‎

‎Pagod na si Selestina, at akala niya ay tuluyang ipikit ang mga mata, pero narinig niya ang tinig niya.

‎

‎"Belle," wika ni Rogue, at agad na dumilat ang mga mata ni Selestina. Nakilala niya ang tinig.

‎

‎Ito nga iyon, sa kanyang kwarto.

‎

‎"Ikaw… Ikaw…" hindi na niya mabuo ang mga salita.

‎

‎"Guess you figured it out," mahinang tugon ni Rogue. Agad na hinila ni Selestina ang kanyang panty at mabilis na nagbihis, halos hindi na alintana kung tinitingnan siya ni Rogue.

‎

‎Matapos makumpleto ang bihis, maayos at hindi gusot ang kanyang damit. Iniayos niya ang buhok.

‎

‎"Bakit ka palihim na pumasok sa bahay ko?" tanong niya, may halong galit at pagtataka.

‎

‎"Gusto kita," simple ngunit matindi ang sagot ni Rogue.

‎

‎"Gusto mo ako? Ano ba ibig sabihin niyan?" tanong ni Selestina habang unti-unting lumalapit si Rogue.

‎

‎"I want you...your body...your neatly shaved pvssy. I want everything you have on your small little body, gusto ko silang maging akin," sagot ni Rogue, matalim at nakatutok ang mga mata sa kanya.

‎

‎"Ipaalis mo ang balita," sabi ni Selestina, pinipili na huwag pansinin ang mga salita niya.

‎

‎"Bakit?" tanong ni Rogue, habang papalayo at pupunta upang magbihis.

‎

‎Nabigla si Selestina nang tanggalin nito ang tuwalya sa harap niya, kaya mabilis na lumiko.

‎

‎"Tapos na ako, Belle," sabi ni Rogue, at nakita ni Selestina na simple ngunit maayos na nakabihis siya.

‎

‎"There's one thing you can do to stops the news, the rumors" sabi ni Rogue, may ngiti sa labi.

‎

‎"Ano?" tanong ni Selestina, naguguluhan.

‎

‎"Pakasalan mo ako."

‎

‎Natigilan si Selestina. Pakasalan siya? Matapos ang lahat, ito ay tila hamon, pahayag, banta, at sa parehong oras, pangako. Gusto niyang sumagot, tumanggi, at itaboy ito, ngunit ang kalooban niya, ang katawan niya ay nanginginig.

‎

‎Ngunit ang tensyon sa silid ay matindi. Lumapit si Rogue, unti-unting, halos sakupin ang buong espasyo ni Selestina, at sa bawat hakbang, ramdam niya ang presensya nito.

‎

‎Huminga si Selestina nang malalim, pilit kinokontrol ang sarili, ngunit ramdam niya ang init sa katawan niya, ang apoy na muling naglalagablab, dala ng bawat salita, bawat haplos, bawat memorya ng gabing iyon. Hindi na siya makatatakas.

‎

‎“Sagutin mo ako, Selestina,” bulong nito, may halong lakas at lambing. “Magiging akin ka ba?”

‎

‎"Bakit naman ako papayag sa gusto mo?" tanong ni Selestina, ang mga mata niya ay punong-puno ng pagkabigla at kawalan ng muwang. Halos hindi niya maipaliwanag ang damdamin, kakaiba ang timpla ng takot, pagkabigla, at init na bumabalot sa kanya sa mga sandaling iyon.

‎

‎Tahimik lang siyang nakatingin kay Rogue, at sa bawat sandali, ramdam niya ang bigat ng presensya nito, isang lalaking matagal na niyang iniwasan sa isip, ngunit ngayon, tila ang bawat galaw nito ay nakaplano sa kanyang mundo.

‎

‎"Because you need me," sagot ni Rogue.

‎

‎Bahagyang nagtaas ng kilay si Selestina, ramdam niya ang halong pagkabigla at pagtataka.

‎

‎"Anong ibig mong sabihing kailangan kita?" bulong niya, ngunit hindi niya maikubli ang panginginig ng kanyang boses.

‎

‎Ngumiti si Rogue, tila may lihim na nag-aalab sa mga mata nito.

‎

‎"Celestia Trinity Guerrera, twenty-two years of age, went to St. Lorenzo high school before going to the university of Morrison. Kumuha ng course na Business Administration ngunit hindi nakatapos dahil kulang sa financial. She has worked in Café de Lune for 1 year straight. May kapatid na babae, at kasalukuyang nag-aaral sa Morrison State University. May sakit ang ina at ang kanyang ama ay pumanaw na may malaking utang," malalim na buntong-hininga ni Rogue pagkatapos ilahad ang lahat.

‎

‎Napasinghap si Selestina. Hindi makapaniwala sa impormasyong sinabi ni Rogue.

‎

‎"P-paano mo nalaman ang lahat nang 'to?" tanong ni Selestina.

‎

‎"Stalker…" bulong niya, hindi matakpan ang pagkabigla sa kanyang tinig. Nakikita niya ang lalaking tila may ganap na kaalaman sa bawat sulok ng kanyang buhay, at hindi niya maintindihan kung paano ito nangyari.

‎

‎Ngunit wala nang paligoy-ligoy pa si Rogue. Tumayo ito, nakatuon sa dalaga, at malinaw nitong sinabi ang alok...

‎

‎"Pakakasalan mo ako, at babayaran ko ang utang ng iyong ina. I will make sure your sister finishes college. This will only be possible if you marry me," malalim at matatag na tingin ni Rogue kay Selestina.

‎

‎Napakaba ang dalaga. Ramdam niya ang bigat ng alok, isang solusyon sa problema ng pamilya, ngunit kapalit ang kanyang sariling damdamin at kalayaan. Ang bawat salita ni Rogue ay parang hinahaplos ang kanyang isip at puso, hinihimok siya sa desisyong mahirap tanggihan.

‎

‎"I'll give you time but don't take to long, Selestina. Pwede ka nang umalis," utos ni Rogue.

‎

‎"Ang media…" sisimulang sagutin ni Selestina, ngunit agad siyang pinutol ni Rogue.

‎

‎"I'll take care of it," sabi nito, at ang dating malambot na anyo ay napalitan ng malamig, seryosong ekspresyon.

‎

‎Isang malalim na buntong-hininga, lumabas si Selestina mula sa mansyon, bawat hakbang niya ay puno ng tensyon, pangamba, at kaunting pag-asa. Ramdam niya sa bawat sandali ang bigat ng desisyon, isang gabing magpapabago sa kanyang buhay, sa buhay ng kanyang pamilya, at sa relasyon niya sa lalaking may ganap na kontrol sa kanyang mundo.

‎