ログイン
⚠️ Warning ⚠️
This story contains SPG content, including mature themes, intense romantic scenes, and emotionally charged situations, intended for 18 years old and above only. Kung ikaw ay menor de edad, please exit now. Kung ikaw naman ay handa sa kilig, init, at drama na may kasamang maseselang tagpo, welcome to the story. Once you enter this world, there’s no turning back. Read at your own risk! ••••••••••••••••••••••••••• "AHHH... YOU'RE so sweet, Rogue..." she moaned. Natingala ang babae habang sinasakyan siya. Ang kahabaan ni Rogue ay nakabaon dito. Muntikan ng mapasigaw ang babae nang bigla niyang hinila ito. Siya ngayon ang nasa ibabaw nito. He held her waist before inserting his dïck inside her hole. Hindi kilala ni Rogue ang babaeng kanaig. At wala rin siyang balak kilalanin kung sino ito. Maingay na napaungol ito nang simulan niyang bayuhin ng marahas. "Ah! ah... Faster, Rogue... don't stop..." Pumuno ang ungol nito sa loob ng silid. Rogue banged her harder and deeper. He suddenly stopped and turned her over the bed. "Tüwad!" he ordered hoarsely. Ginawa naman nito ang utos niya at muling pinasok ang kanyang k*****a sa loob ng babae. He started thrusting into her madly as he went very deep inside her. "Oh... fvck!" mura niya. "Ohhh... harder, please!" she begged him. Halos mahibang na ito sa sarap na pinapalasap niya. Masyadong maingay ang babae. Thankfully the room was soundproof so their moans were safe. Rogue banged her so deeply, as he smacked her ass occasionally. His hand went to her boobs as he squeezed her nipples. "Fvck!" "Don't stop!" "Faster, baby! Faster!" Their moans and pants filled the room as they rode to heaven. Ngunit nang malabasan ang babae. Bigla na lamang tumigil si Rogue. Kanina pa sila nagtatalik pero hindi pa rin siya nilalabasan. Kaya nakaramdam siya ng pagkadismaya. Sinubukan siyang hawakan ng babae pero agad niyang pinigilan. "Don't," he warned. "W-why? Girlfriend mo naman ako," nakangusong sabi nito. "Not anymore. I'm done with you," Rogue said emotionlessly. "Wh... W-what?" she stuttered in shock. "I don't repeat myself," malamig na sabi niya at inisang lagok ang laman ng goblet. "Pero nagsisimula palang tayo. Papaanong..." "Because I only wanted to fvck you!" he said harshly. "You bastard!" sinubukang nitong sampalin siya, kaagad niya namang nahawakan ang braso nito at tumayo. He stood there, not moving an inch but there was a powerful glare on his face. "Try and then meet the devil in hell," his voice was deep and dark with anger. She gulped down nothing hard as she let her hand down. "You're an idiot, I hate you!" galit na sigaw nito sa kanya. Nagpupuyos sa galit na lumabas sa kanyang office ang babae. Pero napabalik din ito nang mapagtantong wala pa lang suot na damit. She glanced at Rogue whose lips twitched up in a smile. Matalim nitong tinignan ang lalaki at dali-daling isinuot ang damit. "What?" taas kilay na tanong ni Rogue. "Fvck you!" she spat and then left. Rogue laughed dryly. "I wonder where I met her," he mumbled to himself. Dinampot niya ang telepono nang tumunog 'yon. Nag-aya ang pinsan niyang si Kyo na mag-bar sila. It's been long since they drank together. Mabilis niyang tinungo ang bar na sinabi ni Kyo sa kanya. Rogue entered the bar and walked to the counter immediately. Nang makita niya si Raim at Kyo, tumayo ang mga ito at nakipag-fist bump sa kanya. They both sat on a chair and got their order. "You okay? Mukha kang binagsakan ng langit." Kyo notice Rogue's expression. "The old man came today," Rogue said. Raim chuckled. "Hulaan ko. Dinalhan ka na naman ng babae?" Umiling siya. "Wala siyang kasamang babae." "Really?" hindi makapaniwalang sabi ni Kyo. "Himala yata," si Raim. "But there's a girl who came in my office. Nagpakilalang girlfriend ko," aniya "What did you do?" Raim asked, laughing silently. He knew what his friend could do. Hindi na bago sa kanila na malamang may pupunta sa office nito at magsasabing girlfriend sila ni Rogue. "I fvcked her and then sent her away," he drily said. Raim couldn't hold it in anymore as he burst into laughter. "I knew it, you're a badass men!" he laughed. "I know, right?" they clicked their cups together as they both continued sipping their drink. Maya-maya pa, may dalawang babaeng naglakad papalapit sa kanila. From their appearance, you would have known the kind of person they are. Ang unang babae ay tumabi kay Rogue, at ang isa naman kay Raim. "Hi, Rogue. Mind having a hot night with me?" She asked, biting her lips seductively. Bumaba ang tingin ni Rogue sa malaking dibdib ng babae. "You're not bad," he smirked. He dropped the glass in his hand as he faced the bitch fully. Nang sulyapan niya si Raim, naglalapungan na ang mga ito. "Can you handle me? Baka hindi mo na maigalaw ang mga legs mo bukas," he said naughtily. The woman giggled. "Iyan ang gusto ko, marahas pagdating sa kama." Kumindat ito sa kanya. Rogue was about saying something when someone walked in their table. “Good evening, sir. What would you like to drink?” tanong ng barmaid. Pagkarinig niya sa tinig na 'yon agad na napalingon si Rogue. Para siyang binuhusan ng malamig na tubig. Napanganga siya, at saglit na tila nalimutan kung nasaan siya. “So beautiful,” his mind screamed. “Sir?” ulit ng babae, halatang naiinis na sa titig niyang hindi mabasag-basag. "How much for a night?" he blurted out Bahagyang napasinghap ang barmaid sa narinig. "A-ano?" “One million dollars?” tanong ulit ni Rogue, walang alinlangang nakatitig dito. Umawang ang bibig nito. Siguro iniisip ng babaeng nababaliw na siya. Pero walang pakialam si Rogue, handa siyang magbayad sa babae. “Hindi ako magdadalawang-isip na dagdagan pa ’yon, basta’t mapasakin ka lang ngayong gabi,” tuloy-tuloy pa rin si Rogue. “Rogue, what are you saying? I’m here for you,” sabat ng babaeng kasama niya. Pero parang wala lamang kay Rogue ang presensya ng katabi. Nasa barmaid pa rin nakatuon ang atensyon niya maging ang tingin niya ay hindi matinag. “May sakit ka ba, sir?” tanong ng barmaid. Lumapit ito sa kanya at idinampi ang palad sa noo niya. Bahagya siyang napaigtad nang lumapat ang palad nito sa balat niya. Bigla nag-init ang pakiramdam ni Rogue. “Normal naman ang init ng katawan mo, pero mukhang kailangan mong pumunta sa psychiatric hospital,” mahina nitong bulong. “What?! How dare you?!” sigaw ng babae sa tabi ni Rogue. Napailing ang barmaid. “Nagsasabi lang po ako ng totoo, ma'am. Pakisamahan si Sir sa psychiatrist bago pa lumala ang kondisyon niya." Sumulyap ito sa kanya na ngayon ay halatang naiirita na rin. “Tawagin n'yo na lamang ako kapag nakapili na kayo ng drinks,” dagdag pa nito bago tumalikod at naglakad palayo. “Ang babae na ’yon…” singhal ng kasama ni Rogue habang galit na galit na nakatingin sa barmaid. She faced Rogue and touched his shoulder but he slapped her hands away. "Fvck off," he glared. Muli siyang tumingin sa barmaid na abala na sa pagseserbisyo sa ibang customer. Bahagyang sumilay ang ngiti sa kanyang labi. “Makukuha rin kita,” aniya sa sarili, sabay dahan-dahang dinilaan ang sariling labi.“BILISAN MO na, Ellie. Malalate ka na sa kasal mo,” naiinip na sabi ni Luna.Araw na ng kanyang kasal. Isang buwan na rin ang nakalipas mula nang siya ay manganak. Hindi naging madali ang lahat. Ramdam niya ang pagod at puyat, ngunit sabik na rin siyang makita ang kanyang mapapangasawa sa altar.Agad ding lumipad pabalik ng Pilipinas si Caroline nang marinig ang balitang nanganak na si Ellie. Hindi nito pinalampas ang pagkakataong makita ang kambal.“Hindi ko kasalanan, sabihin mo kay Hope na bitiwan na ang mga dibdib ko,” pagmamaktol ni Ellie habang nakatingin sa cute na sanggol na sumususo sa kanya. Hindi niya maintindihan kung bakit ayaw siyang tantanan ng anak.“Ano?! Hindi ka pa rin bihis?!” gulat na tanong ni Caroline nang makapasok sa silid at makita si Ellie na hindi pa rin nakabihis. Napakunot-noo ito sa nakita. Karga nito sa mga bisig ang natutulog na si Honey. Walang Nanny ang kambal. Gusto ni Ellie na siya mismo ang mag-alaga sa mga anak. Ngunit nahihirapan siyang pagsab
KYO WAS pacing back and forth sa hallway, parang may mabigat na bato sa dibdib niya. His heart was pounding so hard, halos marinig na sa kanyang tainga mismo. Mula sa loob ng labor room, rinig niya ang malalakas na sigaw ni Ellie. Ang sigaw na tila pumupunit sa puso niya.“H-hindi ko kaya! Kailangan ko ang asawa ko...” Nang marinig ni Kyo iyon, parang may kumalabit sa kaluluwa niya. Hindi na siya mapakali. Gusto niyang pumasok pero natatakot din siya baka pagbawalan. Ilang sandali pa ng pag-aalangan, napagpasyahan niyang sumugod sa loob. At sa gulat niya, hindi siya pinigilan ng doktor at dahil iyon daw mismo ang kailangan ni Ellie ngayon.Binigyan siya ng hospital gown, halos hindi niya maikabit nang maayos sa sobrang pagmamadali. Paglapit niya kay Ellie, nakita ni Kyo ang pawis na dumadaloy sa noo nito. Ang mukha ay punô ng sakit at pagod.“Baby, I’m here… I’m here with you,” bulong niya sabay halik sa basang noo nito.“K-kyo… A-ang sakit, hindi ko kaya…” halos pabulong na sabi ni
ANIM NA buwan na ang nakalipas. Si Ellie ay nahihirapan ng kumilos sa laki ng kanyang tiyan. Isang linggo pagkatapos ng insidente, bumalik na sa normal ang lahat. Si Caroline ay bumalik na sa ibang bansa pagkatapos makalabas si Kyo sa ospital, para pamahalaan ang kumpanya ng yumaong asawa. Si Trixie ay kasal na sa isang businessman noong nakaraang buwan at bumalik na sa Italy upang mamuhay bilang mag-asawa. Ito ang tumulong kay Trixie para hindi makulong sa ginawang pagbaril kay Drillan. Si Raim naman ay nananatiling binata. Tumutulong ito sa pamamahala ng kumpanya ni Kyo dahil hindi pinapayagan ni Ellie si Kyo na mawala sa kanyang paningin. Bumalik naman ang dating sigla ni Saoirse. Si Luna muna ang nagbabantay dito. Hindi na sila basta-bastang nagtitiwala sa ibang tao pagdating kay Saoirse. "Ubos na," malungkot niyang sambit nang makitang wala ng laman ang bowl na hawak. Mag-isa siyang nakaupo sa sala, nakabukaka ang mga binti habang gutom na gutom na isinusubo ang ice c
HINDI MAPAKALI si Ellie. Pabalik-balik siya sa kahabaan ng waiting area, paulit-ulit na kinakagat ang kuko ng hintuturo. Magulo ang buhok at basa ang pisngi sa luha. Hindi niya iniinda kung mukha siyang gusgusin, wala siyang pakialam. Ang tanging mahalaga sa kanya ngayon ay maging ligtas si Kyo.“Please… please be okay...” paulit-ulit niyang bulong.Parang walang katapusan ang mga oras. Hanggang sa bumukas ang pinto, at lumabas ang doktor.“Successful ang operasyon. Naalis na ang bala. Pero maraming dugo ang nawala. Mabuti na lamang nadala siya agad sa ospital. Sa ngayon, stable na ang lagay niya,” sabi ng doktor.Para siyang nanghina pero sa wakas ay nakahinga na rin. Nang mailipat sa private room si Kyo, hindi siya umalis sa tabi nito. Umupo siya at dahan-dahang sinusuklay ang buhok nito.“Gumising ka na, please. Namimiss na kita...” bulong niya, basag ang boses. Hinalikan ni Ellie nang marahan ang noo nito habang tumutulo ang mga luha. Umalis si Luna kanina para bumili ng pagkain
BIGLANG NAGLAHO ang antok sa mga mata ni Saoirse nang marinig ang gulat na sigaw sa paligid. “Daddy! Yaya Ellie!” tili nito, saka mabilis na bumaba mula sa pagkakabuhat ni Trixie at tumakbo diretso sa mga bisig ng ama.“B-but… how she’s… how is she here?” nauutal na tanong ni Kyo habang mahigpit na yakap ang bata.“Yaya Ellie!” masayang tawa nito at yumakap din sa kanya.“Sobrang saya ko dahil nakita kita ulit. Kung panaginip lang ito, sana hindi na ako magising,” bulong ni Ellie na nanginginig ang boses. Tuloy-tuloy ang pagdaloy ng luha sa pisngi niya.“I miss you, Yaya,” nakangiting sabi ni Saoirse, at pinupunasan ang luha niya gamit ang maliliit nitong kamay.“Same here, baby. I miss you so much…” halos mapugto ang boses niya sa sobrang emosyon.Biglang tumigas ang panga ni Kyo, nagdidilim ang mga mata. “Don’t tell me… you kidnapped her.” Buong galit ang tingin nito kay Trixie habang unti-unting lumalapit sa babae.“N-no! It’s not like that! I h-have an explanation!” nanginginig
LUMABAS MULA sa silid ni Saoirse si Ellie at Kyo, kapwa pagod at bahagyang gusot ang mga damit. Tapos na naman sila sa paglilinis doon kagaya ng nakaugalian. Ito na ang ginagawa nila linggo-linggo. Nagkatinginan sila at napatawa. "Seryoso? Bakit ka tumatawa?" tanong ni Ellie habang nakatitig sa magulong buhok ni Kyo. "Bakit ka rin tumatawa?" balik-tanong nito. "Ang buhok mo, ang dumi-dumi. Para kang payaso," natatawang sabi niya. "May mantsa rin ang mukha mo. Tara na, maghilamos na tayo," anito, sabay hila kay Ellie papunta sa kanilang silid. "Teka, Kyo," pigil niya, bahagyang nagulat sa biglaang paghila sa kanya. "Silence!" pabirong saway ni Kyo at binuhat siya na parang bagong kasal. Pagkatapos nilang maglinis ng katawan, sabay silang bumaba. Dumeritso si Ellie sa kusina at nadatnan niyang nagluluto si Caroline. "Ang galing-galing mo talagang magluto, Tita." Takam na takam siya sa niluluto nitong banana cue.Simula nang naging fianceé siya ni Kyo. Ti







