"Mommy! Mommy! Look! I've made daddy his favorite! Pancakes!"Napakurap-kurap si Jillian nang maabutan ang anak sa kusina. Kasama nito si Manang Glory at Abby na inaayos na ang mga gamit at ingredients na nagamit ni Amarah sa pagluluto.Kung maaga siyang nagising ay mukhang mas maaga pa ito. Binuhat niya ang anak at hinalikan sa pisngi. "So, para kay daddy lang ang pancakes na niluto mo? How about for mommy?" aniya at umaktong nagtatampo.Humagikgik ang kanyang anak. "Next time, mommy , when it's your birthday too!"Sumimangot si Jillian at pinanggigilan ang anak."Hay naku, Jillian. Kagabi pa ako sinusuyo ng batang yan na tulungan ko raw na magluto ngayon. Maaga pang nagising sa akin!" si Manang Glory na umiiling. Lumapit naman si Abby sa kanila at pinisil ang pisngi ni Amarah na buhat-buhat niya."Ang cute-cute kahit na halatang puyat!"Natawa silang pareho nang humikab nga ang bata. "Daddy always wakes up early so I need to wake up earlier. I want to surprise him."Nailing na lang
"Bili na mga suki! Sariwang-sariwa ang mga isda! Fresh from the ocean!""Kamatis kayo diyan! Bagsak presyo na!""Ate, magkano po ang isang kilo nito?"Maingay. Malansa. Magulo.Ganun ang araw-araw na buhay ni Jillian sa palengke. Dapat ay nag-aaral pa siya pero dahil sa hirap ng buhay ay tumigil na siya at nagpasya na lang na tulungan ang ina niya sa paghahanap buhay.Hanggang third year college lang ang inabot niya sa kursong Business Management. Magtatapos na sana siya noong nakaraang taon ngunit heto siya at nagkikilo ng mga gulay na binibili ng mga mamimili. Wala naman siyang ibang pagpipilian. Kailangan ng ina niya ng makakasama dito sa pwesto dahil mahina na ang katawan nito. Kailangan nito ng katulong sa paglalako.Binalingan ni Jillian ang ina nang marinig ang pag-ubo nito. Kasalukuyan nitong pinaghihiwalay ang mga gulay na hindi na pwedeng ibenta pa.Kumuha siya ng mineral water at ibinigay dito. "Ako na diyan mamaya, ma. Umupo na lang kayo.""Kaya ko naman ito, anak. Hindi n
"Natagalan ka ata sa pagbili kanina, Jillian," ani Carmela sa anak habang kumakain ang mga ito."Nagkwentuhan lang kami saglit ni Barbie, ma.""Si Barbie?" tanong ulit nito na siyang tinanguan lang niya."Alam kong mabait na bata si Barbie pero huwag na huwag mong tutularan ang trabahong meron siya. Gipit man tayo sa buhay pero hindi iyon sapat upang ipagbili mo ang dignidad mo," pangaral nito sa kanya."Nagkakaintindihan ba tayo, Jillian?" untag pa nito nang hindi agad siya sumagot."Opo, ma," sagot na lang niya. Ilang beses na niyang iniisip na subukan din niya ang magtrabaho sa club dahil gaya nga ng sinabi ni Barbie ay malaki ang kikitain doon. Gabi rin ang trabaho. Hindi maaapektuhan ang pagtulong niya sa palengke kapag nagkataon."Mabuti kung ganun, anak. Kahit kailan ay hinding-hindi mababayaran ng salapi ang dignidad ng isang tao. Lagi mo sanang tatandaan iyan."Tahimik na ipinagpatuloy ni Jillian ang pagkain. Ito ang laging pumipigil sa kanya na pumasok sa club. Sisingilin la
"Black Market?" pag-uulit ni Jillian.Tumango ito. "Iyon lang ang nakikita kong paraan upang makahanap ng agarang donor."Hindi agad nakakibo si Jillian. Black Market. Lugar kung saan talamak ang mga illegal na bentahan. Droga, mga baril, smuggled items. Lahat-lahat na mga walang permiso galing sa gobyerno ay nandoon na. Kaya ba niyang isangkot ang sarili sa ganung klaseng mundo?Kumuyom ang mga kamao niya at muling hinarap ang lalaki na mataman na nakatingin sa kanya. "May auction ba? Kailan ako pupunta?" puno ng determinasyon na tanong niya. Hindi dapat siya mag-alinlangan sa mga bagay na ganito. Buhay ng ina niya nang nakataya dito. Hindi na importante ang mag-alangan at magduda. Akala niya kanina ay wala ng pag-asa pero nandito ang doctor na ito na handang tumulong sa kanila."You don't need to go by yourself. Ako na ang bahala sa lahat. It's dangerous for you who don't know anything about illegal business to go there. I'll use my connections. I'l just update you in case na maka
"Ito ba ang sinasabi mo na kaibigan mo, Barbie? Aba'y maganda nga! Anong pangalan mo?" "Jillian po," sagot niya at tipid na ngumiti kay madam Lucille.Lumingkis sa kanya si Barbie. "Oh diba, momshie? Sabi ko na sa iyo na maganda siya."Tumango-tango si Madam Lucille. "Halika, upo ka. Madaming trabaho dito sa club. Ano ba ang gusto mo? Gusto mo bang i-table ka nila at makipaglandian sa mga customers? O di kaya ay dancer? Oo, dancer! Maganda ang hubog ng katawan mo. Gusto mo bang sumayaw? Gumiling-giling sa gitna ng stage at hahagisan ng lilibuhing pera? Ito ang suotin mo oh. Bagay ito—"Naiilang na inawat ni Jillian si Madam Lucille. Bahagya rin siyang napangiwi dahil sa agresibo nitong pananalita. "Waiter lang po, madam. Waiter po ang gusto kong pasukan," pagtatama niya dito.Biglang nawala ang malawak na pagkakangiti nito dahil sa sinabi niya. "Waiter? Oh eto ang suotin mo," anito saka basta na lang inihagis sa kanya ang isang piraso ng damit. "Ayusin mo yang trabaho mo ha? Ayaw ko
Nagising si Jillian dahil sa matinding sakit ng ulo. Napaungol pa siya habang sapo iyon. Ano ba ang nangyari? Bakit parang minartilyo ang ulo niya sa sobrang sakit nun? Nahihilo rin siya.Bumangon siya mula sa pagkakaupo dahilan ng pagkakatanggal ng malambot na kumot na nakatakip sa kanya. Bumaba ang tingin niya sa kanyang katawan at parang lumobo ang ulo niya sa tumambad sa kanya.Nakahubad siya! As in na walang damit ni isa! Hubot hubad!Oh my...Sisigaw na sana siya sa matinding pagkasindak nang may gumalaw sa tabi niya!Doon lang niya napansin ang lalaki na mahimbing na natutulog sa kama kasama niya. Natutop niya ang bibig habang mabilis na tumitibok ang kanyang puso.Sino ito? Sino ang lalaking ito?? At bakit sila magkasama sa iisang kama?!Dahil sa pagkakataranta ni Jillian ay nahulog siya sa kama. At mula sa sahig ay nakita niya doon ang mga damit niya na nagkalat. Naluluha siyang tumakbo papunta sa bathroom at doon nag-iiyak. Hindi siya tanga upang hindi maanalisa kung ano a
"Bakla ka! Saan ka ba nagpunta kagabi at bigla kang nawala? Hinintay pa naman kita upang sabay tayong umuwi." Bungad sa kanya ni Barbie nang maabutan niya ito sa may kanto. Kakauwi lang kasi niya galing sa pag-uusap nila ni doc Lance.Pagod siyang umupo sa tabi nitong bangko. Nunca niyang sasabihin dito ang nangyari sa kanya kagabi."Pasensya na. Umuwi kasi agad ako eh.""Hindi ka papasok ngayon?"Umiling si Jillian. "Pass muna ako ngayong gabi. Masama kasi ang pakiramdam ko."Hindi na nagkaroon pa ng lakas ng loob si Jillian na bumalik sa club. Natatakot siya na baka makita niya muli doon ang lalaki."Oo nga pala," anito saka nagkalkal sa dala na bag. "Eto, pinapaabot ni Madam Lucille. Bigay daw ng customer mo sa VIP kagabi."Kinuha niya ang makapal na sobre na inaabot ni Barbie sa kanya. "P-Pera?""Buksan mo kaya?"Tumambad nga kay Jillian ang isang makapal na bungkos ng malulutong na tig-iisang libo. Napalunok siya at tiningnan si Barbie na nakatingin sa kanya. "Para sa akin ito?"
Malakas na umalingawngaw ang tawa ni Madison sa loob ng sasakyan. Mariin lang na itinikom ni Jillian ang kanyang labi habang pinapanuod ito. Iniisip siguro nito na nagbibiro lang siya sa sinabing presyo. Masyadong bang malaki ang hinihingi niya? Kailangan ba niyang bawasan?Natatawang pinunasan nu Madison ang luha niyo saka nagsalita. "A hundred million? Sure then. We have a deal."Nagulat naman si Jillian dahil hindi niya inaasahan na papayag ito ng ganun-ganun lang. Hindi man lang ito humingi ng tawad o ano."Sigurado ka?" paniniyak pa niya. Ang kaibigan naman nito ay tahimik lang na nakikinig."Of course. Sa tingin mo bay ay wala akong ganung kalaking pera?" Tumaas ang kilay nito na para bang nainsulto."Hindi naman sa ganun..."Humalukipkip si Madison. "I will give you the money that you're asking pero ito ang tatandaan mo, kapag pumalpak ka sa ipinapatrabaho ko, sisingilin kita ng doble. Nagkakaintindihan ba tayo?"Napalunok si Jillian saka wala sa sarili na tumango.Hindi na imp