Kabanata 2

Kabanata 2: Sinner

“Fifty million?!”

Napabaling ako kay Boss nang mas nauna pa siyang mag-react kaysa sa akin. May patakip pa siya ng kamay sa umawang niyang bibig habang bilog na bilog ang mga matang nakatingin sa lalaking kaharap namin ngayon.

Nalilito pa rin akong nakatingin sa Boss ko, hindi alam kung ano ang ire-react sa nangyayari.

“I’m still talking to you.”

Napabalik ang tingin ko kay Zale nang basta na lang niya akong hinawakan sa baba at pinaharap sa kaniya. He smirked a little when his eyes dropped to my parted lips, still hanging open in shock.

“What’s your take?” tanong niya.

Nanatili akong gulat. Ngayon lang talaga nag-sink in sa akin ang mga sinabi niya.

Fifty million? Seryoso ba siya? At para ano? Para maging... parausan niya?

Nakadrugs ba ang drug lord na ito?!

Mabilis kong tinanggal ang kamay niya sa baba ko at umatras upang ilayo sa kaniya ang katawan ko.

“What are you doing here?!” I asked when my senses completely returned.

Tumuwid siya ng tayo at seryoso akong tiningnan sa mata. Tumuwid na rin ako ng tayo at nakipagtagisan ng tingin sa kaniya.

Kung kanina ay medyo kinabahan ako pagkakita ko sa kaniya, ngayon ay hindi na.

For God’s sake. Did he seriously just say he’ll pay fifty million to make me his fucking sex slave?!

Oh my God! Mas matatanggap ko pa kung sisingilin niya ako ngayon sa pagkamatay ng kapatid niya, tutal iyon naman ang paniniwala ng pamilya nila, na ako talaga ang dahilan ng pagkamatay ni Niko. Iyon, maiintindihan ko pa! Pero ang gawin akong sex slave dahil lang trip niya? Kahibangan na iyon! Nasisiraan na ba siya ng utak?!

“I already told you my reason,” he said flatly.

Nagtagis ang bagang ko sa inis.

“Just to remind you, Mister Gallardo, ito pa lang ang unang beses na magkita tayo personally. And just so you know, I was once your brother’s live-in partner. Are you aware of that?” I said with full conviction.

“I know,” maikli niyang sagot.

Nilingon ko na si Boss at litong itinuro ang lalaki.

“Puwede po bang ipaliwanag niyo sa’kin kung anong nangyayari?” pigil na pigil kong inis na tinanong si Boss. “Baka kasi mali-mali ang pagkakaintindi ko sa mga pinagsasabi niya.”

Pakiramdam ko ay masisiraan na ako ng bait dito. Sino ba namang nasa katinuan ang basta na lang susulpot at gagawing sex slave ang ex ng kapatid? I need to clear this out before it gets worse. Baka mamaya ay talaga ngang nabingi lang ako at mali-mali ang pagkakaintindi ko.

“Gulat din ako, Chayo. Akala ko, iti-table ka lang. Bibilhin ka na pala,” sagot ni Boss.

Base sa boses niya, gulat man ay mas nangingibabaw ang tuwa sa tinig niya.

Mariin na akong napapikit at napasapo sa noo. Hindi ko talaga kinakaya ang nangyayari. Naupo na lang ako sa katabing bakanteng upuan at doon inintindi ang lahat.

Talagang ginagago na ako ng mundo! Tinalikuran ko na nga ang naiwang buhay noon kahit masakit pa rin sa akin na basta na lang ibaon sa limot ang pinagsamahan namin ni Niko, tapos ngayon, basta na lang susulpot ang kuya niya?

Iyong kuya niya na lagi niyang bukambibig dati. Na kesyo sobrang galing daw, madiskarte, matalino, at sobrang sipag. Eh, bakit iba ang nakikita ko ngayon? Bakit isang hindi nag-iisip na lalaki ang naririto?

Nilingon ko ang gawi ng lalaki. Tuwid pa rin siyang nakatayo sa tabi ng table ni Boss. Bahagya pa niya akong tinaasan ng kilay nang magtama ang mga mata namin.

“Are you sure you didn’t take drugs before coming here?” Hindi na ako nakapagpigil at tinanong ko na siya.

I mean it.

Hindi ko pa naman nababalitaan na nagdodroga siya, pero baka nga nakadroga talaga siya ngayon. At ito ang amats niya: ang hanapin ako at gawing parausan.

Oh my God! Makasalanan akong babae, pero hindi ko lubos maisip na makipagtalik sa kuya ng ex ko! That’s just so sick!

“I only rule the drug, but I don’t take it,” makahulugan niyang tugon sa akin.

“Drug dealer ba, Boss? Iyon ba ang tinutukoy mo?”

Napaismid na ako nang mas nauna na namang mag-react si Boss. I can tell that he’s right, but this man is not just a dealer. He’s a fucking drug lord!

I groaned out of frustration. Pareho silang napatingin sa akin, kasabay ng panghihina kong pagsandal sa kinauupuan.

Sandali akong tumitig sa kisame at problemadong nagbuga ng malalim na hangin.

Grabe. Problema ko na nga sina Mama, dumagdag pa ang Gallardo na ito!

Tumayo na ako at mariing humalukipkip sa harap ni Zale.

“I’m declining your offer. That’s it,” diretsahan kong sabi, sabay baling sa nagulat ko na namang boss. “Babalik na lang ho ako mamaya kapag wala na siya rito. May pabor po kasi akong hihingin sa inyo.”

I bowed to show respect to Boss and started to leave. Pipihitin ko na sana ang seradura ng pintuan para makalabas na nang biglang magsalita si Zale.

“One hundred million…”

Narinig ko ang paglapit ng mga hakbang niya kaya nilingon ko siya. He smirked as he stood in front of me. Sa tangkad niya ay bahagya pa akong napatingala para lang pantayan ang tingin niya.

“One hundred million, Chayo. That’s more than enough to buy your purity,” he added with that deep, sinful voice of his.

Palaglag pa sana ang panga ko dahil sa gulat nang maitikom ko lang ulit ang bibig dahil nauna na namang mag-react ang boss ko.

“One hundred million?! Oh my, Chayo! Tanggapin mo na!” tuwang-tuwa niyang pagbugaw sa akin.

Lumapit siya sa akin at nakangiting hinawakan ako sa balikat.

“Sobrang laki na no’n. Tanggapin mo na agad!” aniya, halos yugyugin na ako sa sobrang tuwa niya.

Zale grinned wider when he saw how easily my boss agreed.

Tamad kong inismiran si Boss bago binalingan ulit si Zale. Labag man sa loob ko, pero nginitian ko pa rin siya, pagkatapos ay inilingan.

“It’s still no. I’m sorry,” I said firmly.

I bowed again to my boss and reached for the doorknob, but—

“Why?” Zale asked, sounding genuinely curious.

Muli’t muli, napabuntong-hininga ako at napilitan na naman siyang lingunin.

“Tinatanong pa ba ’yan?” sarkastiko kong tanong. “I’m not accepting your offer because, simply… I am your brother’s ex. Respeto na lang sa sumalangit nawa niya.”

Ayan. Kung hindi pa niya maintindihan ang gusto kong ipunto, promise, nakakatakot man siya pero tatawagin ko na talaga siyang bobo!

“And?”

Oh, eh bobo nga!

"Anong and?" balik kong tanong.

Binitawan ko na ang seradura at kusa na akong lumapit sa kaniya. Saglit ko pang nalingunan ang paggilid ni Boss sa tabi na para bang binibigyan niya kami ng espasyo para mag-usap, hanggang sa lumabas na nga siya.

"Hindi mo ba gets?" balik ko ng tingin kay Zale.

Inilingan lang ako ng drug lord. Hindi makapaniwala akong napatanga sa kaniya. Grabe!

“It’s basic decency, Mister Gallar—”

“Just Zale,” he cut me off.

“Fine, Zale,” agap ko. “Hindi mo ba gets, Mister Zale—”

“Just Zale.”

Ugh!

“Okay, Zale,” pigil na pigil ko nang pagsabog. “Hindi mo ba gets na mali ang gusto mong mangyari, ha?” Pinameywangan ko na siya. “Hindi na ’yon makatao, Diyos ko! You can hire someone else but not me. Respeto mo na lang din sa yumaong mong kapatid. Gano’n ’yon.”

Kinunutan lang niya ako ng noo.

“Basic human decency, you say?” balik niyang tanong habang kunot pa rin ang noo.

Napatanga ulit ako sa kaniya.

Teka, huwag niyang sabihing maski iyon ay hindi niya rin naintindihan? Do I have to give him a moral lecture now?

“Human decency, Zale. It’s a—”

“Do we do that?” he interrupted again.

Wala sa oras kong naitikom ang bibig dahil sa naging tanong niya.

"Tell me, do we do that?" ulit pa niya. This time, seryoso na ang pagkakatanong niya at hindi na nakakunot ang noo.

"So, anong gusto mong iparating?" tanong ko rin, nanghahamon.

He gave me a small, amused smile, then shook his head once.

“Miss Chayo, the escort,” tawag niya sa akin sa medyo natatawang boses. “In our world, that basic decency doesn’t exist.”

Bahagya siyang yumuko at nilapit sa tainga ko ang kaniyang bibig.

“We sinners only do forbidden doings, got that?” he then whispered.

Natameme ako at hindi nakapagsalita. Nilayo niya ang pagkakalapit ng kaniyang bibig sa tainga ko at dahan-dahang pinosisyon ang mukha sa mismong harap ko. Bahagya ko pang naamoy ang mabango niyang hininga dahil sobrang lapit ng mukha namin sa isa’t isa.

At talagang nagawa ko pang pansinin ang kulay ng kaniyang mga mata. His have a hint of blue, completely different from Niko’s warm brown ones.

“Niko will understand if you say yes. And if not, it’s not like he can do anything about it,” he said, his voice sending chills down my spine.

Hayop! Hindi ako na-inform na isang kampon pala ni satanas ang kapatid ng dati kong minahal!