ログイン共有
บทที่7
最終更新日:
2025-11-07 15:50:15"ทำไมเธอถึงไม่อยากแต่งงานกับฉัน"เสียงเข้มแอบแฝงไปด้วยความไม่พึงพอใจของกระทิงดังขึ้นทันทีเมื่อทั้งสองก้าวขาเข้ามาในห้องพักสุดหรู ดวงตาคมกริบดูน่าขนลุกซู่จ้องมองแผ่นหลังสวยในชุดนักศึกษาของแฟนสาวอย่างเอาเรื่อง
"ฉันถามไม่ได้ยินเหรอฮะไอวา"ชายหนุ่มเดินเข้าไปหาพร้อมยื่นมือไปกระชากแขนให้แฟนสาวหมุนตัวหันกลับมาเผชิญหน้า "ก็บอกแล้วไงว่าฉันยังไม่พร้อม"ไอวาพยายามสะบัดแขนออก เธอรู้สึกเหนื่อยล้าอยากจะอาบน้ำนอนพักผ่อนเต็มที "ฉันยังไม่อยากแต่งงานตอนนี้ นายได้ยินไหมกระทิง" "ฉันไม่เชื่อหรอกนะว่าเธอยังไม่พร้อม ขาดอะไรเธอก็บอกมาสิ ที่ผ่านมาฉันเติมเต็มให้ชีวิตของเธอได้ทุกอย่างไม่ใช่เหรอ" "ไม่ใช่" "..." "นายเติมเต็มคำว่า'รัก'ให้กับฉัน แต่นายไม่เคยเติมเต็มคำว่า'พอ'ให้กับตัวเอง"ดวงตาคู่สวยสั่นไหวเต็มไปด้วยความเสียใจจนชายหนุ่มชะงัก มีเพียงหญิงสาวคนเดียวที่กล้าเงยหน้าสบตาชายหนุ่มทั้งที่ดวงตาทั้งสองข้างของเธอสั่นไหว "ปากของนายบอกว่ารักฉัน ขาดฉันไม่ได้ แต่การกระทำของนายมันไม่ใช่เลยกระทิง"สิ่งที่ไอวาเกลียดมากที่สุดคือการร้องไห้ แต่ตอนนี้เธอกำลังยืนร้องไห้ต่อหน้าผู้ชายที่เธอทั้งรักทั้งเกลียดในเวลาเดียวกัน "นายบอกทุกคนหรือใครต่อใครว่าขาดฉันไม่ได้ ในขณะที่นายยังสามารถไปกอดผู้หญิงคนอื่น ไปมีความสุขกับพวกเธอในขณะที่ปากบอกว่ารักฉัน อยากแต่งงานใช้ชีวิตคู่กับฉัน"น้ำตาหยดแล้วหยดเล่าไหลออกมาเป็นสายโดยที่ไอวาไม่คิดจะเช็ดมันออกไป "เท่านี้มันก็เป็นเหตุผลที่เพียงพอแล้วไม่ใช่เหรอ ที่ฉันไม่ยอมตกลงแต่งงานกับนาย" "แต่ตอนนี้ฉันก็เลิกยุ่งกับผู้หญิงพวกนั้นหมดแล้วไงไอวา ฉันไม่ได้ยุ่งกับผู้หญิงคนอื่นแล้ว ตอนนี้ฉันมีแค่เธอ" "เหรอ" "ใช่" "แล้วฉันจะมั่นใจได้ยังไงว่านายจะมีแค่ฉันคนเดียวตลอดไป ตอนนี้นายยังพิสูจน์ให้ฉันเห็นยังไม่ได้เลย กระทิง"ความเงียบเกิดขึ้นหลังจากไอวาพูดสิ่งนั้นจบ "ที่นายไปบอกเลิกผู้หญิงพวกนั้นก็เพราะว่าฉันสั่ง ก่อนหน้านั้นนายมีความสุขกับใครต่อใคร นายก็ไม่เคยคิดถึงใจของฉันเลย" "..." "ตลอดเวลาที่ผ่านมา นายไม่เคยคิดถึงความรู้สึกของฉันเลยกระทิง คำว่ารักน่ะ ใคร ๆ มันก็พูดได้"ไอวาพยายามสุดความสามารถกลั้นน้ำตาไม่ให้มันไหลออกมา "เหมือนที่นายพูดว่ารักฉันมาตลอด แต่กลับไปมีอะไรกับผู้หญิงคนอื่น" "ขอโทษ"ชายหนุ่มออกแรงดึงร่างสวยเข้าสวมกอดซุกใบหน้าหล่อเหลาลงบนไหลบางของหญิงสาว สองหูของเขาได้ยินเสียงสะอื้นร้องไห้ของคนในอ้อมกอดอยู่ตลอดเวลา "ขอโทษที่ทำให้เธอเสียใจ ขอโทษที่ทำให้เธอร้องไห้" "..." "ฉันขอโทษ"สองแขนแกร่งโอบกอดแฟนสาวเอาไว้แน่นราวกับกลัวว่าเขาจะสูญเสียเธอไป เสียงร้องไห้ของไอวาไม่ต่างอะไรจากคมมีดที่กรีดลงกลางใจของเขา มันทั้งเจ็บและแสบลึกราวกับหัวใจของเขานั้นจะแตกออกเป็นเสี่ยง ๆ เป็นเพราะเขาอีกแล้วเธอถึงได้ร้องไห้หนักขนาดนี้ "ฉันจะไม่ทำแบบนั้นอีกแล้ว ฉันสัญญา"กระทิงก้มศีรษะต่ำลงมากดปลายจมูกแตะลงบนศีรษะของหญิงสาวอย่างแผ่วเบา "ต่อไปนี้ฉันจะมีแค่เธอ จะรักแค่เธอคนเดียวเท่านั้นไอวา" "ฮึก อย่าสัญญา ถ้านายทำมันไม่ได้" "ฉันจะทำให้ได้ ฉันจะทำให้เธอเห็น เชื่อใจฉันนะ"เปลือกตาคู่สวยหลับพริ้มในขณะที่น้ำตายังคงไหลออกมา เหตุการณ์ที่ผ่านมามันได้กลายเป็นบทเรียนช่วยสอนเธอหลายอย่าง แต่อย่างที่ใคร ๆ ต่างพากันว่า ความรักมักจะทำให้คนเราดูโง่เพิ่มขึ้นอีกหลายเท่าตัว "ได้ ครั้งนี้ฉันจะเชื่อนาย" "ตื่นได้แล้วครับคนเก่ง"เสียงเรียงเบา ๆ ดังขึ้นข้างใบหูขาว ปลุกให้ไอวารู้สึกตัวตื่นขึ้นมา ดวงตาทั้งสองข้างยังคงปิดอยู่บ่งบอกให้คนที่กล้าปลุกเธอได้รู้ว่าเธอยังคงง่วงอยู่นั่นเอง "จะรีบตื่นไปไหน วันนี้ฉันไม่มีเรียนนะ"ไอวาพูดออกมาทั้งที่ตาทั้งสองข้างของเธอยังปิด ซึ่งเป็นภาพที่ดูน่าเอ็นดูสำหรับกระทิง "ฉันรู้ว่าวันนี้เธอไม่มีเรียน"ชายหนุ่มนั่งลงบนเตียงข้างหญิงสาว เขายื่นมือไปปัดปอยผมออกจากใบหน้าของเธออย่างแผ่วเบา "แล้ว" "ไปเที่ยวกันไหม ไปดูหนังกัน ฉันจองตั๋วไว้แล้ว"ไอวาหรี่ตามองหน้าชายหนุ่มอย่างนึกสงสัย "ไถ่โทษ ที่ไม่ค่อยมีเวลาให้"ชายหนุ่มจ้องมองหน้าสวยอย่างไม่ละสายตา ยิ่งรู้สึกผิดเมื่อเห็นกรอบดวงตาทั้งสองข้างของแฟนสาวแดงก่ำเพราะผ่านการร้องไห้มาอย่างหนัก "ต่อไปนี้ขอแค่เธอบอกว่าต้องการให้ฉันทำอะไร ฉันก็จะทำให้ทันที เพราะนับต่อจากนี้ชีวิตของฉันมันจะเป็นของเธอแค่เพียงคนเดียวไอวา" "นายรักฉันมากจริง ๆ เหรอกระทิง" "ใช่ ฉันรักเธอมาก รักมากแค่คิดว่าชีวินนี้ฉันไม่สามารถขาดเธอได้"ชายหนุ่มดึงมือเรียวสวยของแฟนสาวมาวางทาบลงบนหน้าอกข้างซ้าย "เพราะเธอคือชีวิต คือความรัก คือลมหายใจของฉันยังไงล่ะไอวา"ดวงตาคมกริบจ้องมองหน้าแฟนสาวด้วยอารมณ์ลึกซึ้ง "ฉันจะทำให้เธอมั่นใจในตัวของฉัน ฉันจะทำมันให้ได้" "อืม ฉันจะคอยดู"เธอไม่รู้ว่าอนาคตมันจะเป็นอย่างไร เขาอาจจะทำได้เหมือนที่เคยสัญญาไว้ หรือ บทสรุปของความรักในครั้งนี้ถึงคราวที่จะต้องแยกย้ายกันไป "หนังสนุกไหม"ไอวาหันไปมองหน้าแฟนหนุ่มพลางพยักหน้าขึ้นลง "ฉันดีใจนะที่เธอชอบ"ไอวาส่งยิ้มบาง ๆ ให้ ในขณะที่ทั้งคู่กำลังเดินผ่านร้านขายเสื้อผ้า หางตาของไอวาก็ไปสะดุดเข้ากับชุดเดรสสีดำที่โชว์เด่นหราอยู่หน้ากระจกใส "ไม่นะไอวา ฉันจะไม่ยอมให้เธอใส่ชุดบ้า ๆ ชุดนั้นออกไปเที่ยวที่ไหนเด็ดขาด"กระทิงเอ่ยขึ้นอย่างรู้ถึงความคิดของหญิงสาว แต่มีหรือที่เขาจะขัดใจเธอได้ "ไหนนายบอกว่ารักฉันวันนี้จะตามใจฉันทุกอย่าง"ไอวางัดคำพูดของชายหนุ่มขึ้นมา กระทิงที่รู้ว่าเขาพลาดท่าได้แต่แสดงความไม่พึงพอใจออกมา "เย็นนี้นัดทุกคนออกมารวมตัวด้วยนะ ฉันอยากออกไปดื่ม"หญิงสาวก้าวเดินเข้าไปในร้านขายเสื้อผ้า ไอวาเดินตรงดิ่งไปหาเดรสสวยคล้องคอผ่าหลังตัวนั่นด้วยความมาดมั่นว่าเธอจะต้องเอามาครอบครองให้ได้ โดยที่เธอไม่คิดจะสนใจท่าทางหัวเสียของกระทิงเลยสักนิด 'ดูซิ สวยเซ็กซี่ขนาดนี้ ยังจะกล้ามีผู้หญิงคนอื่นอีกไหม'
最新チャプター
SO BAD แฟนเก่าคนนี้ของกระทิง บทที่63
บรรยากาศภายในห้องหอของบ่าวสาวอบอวลไปด้วยกลิ่นหอมของกุหลาบขาวอันบริสุทธิ์ซึ่งถูกจัดตกแต่งเอาไว้ตามมุมต่าง ๆ ภายในห้อง หากมองไปยังเตียงนอนขนาดใหญ่ตรงหน้าก็จะพบว่ามีกลีบกุหลาบสีแดงโรยเป็นรูปหัวใจดวงใหญ่เอาไว้"พ่อกับแม่ขอให้ลูกทั้งสองคนครองรักกันด้วยความเข้าใจ หนักนิดเบาหน่อยก็ให้อภัยซึ่งกันและกันนะลูก""ครับ ค่ะ"ไอวาและคริสต์ก้มลงกราบเท้าของผู้ทรงอำนาจอย่างคุณรังสิมันต์"ส่วนแม่นั้น ขอให้ลูกทั้งสองใช้ปัญญา สติ และความรักในการประคับประคองชีวิตคู่ให้มีความสุขตลอดไป และนับจากนี้ไปขอให้ดูแลกันให้ดี และเมื่อมีปัญหาอะไร ขอให้นึกถึงวันที่รักกันนะลูก""ครับ ค่ะ"คู่บ่าวสาวก้มลงกราบเท้าของผู้ใหญ่ที่เคารพรัก"เอาล่ะ พ่อกับแม่มาส่งหนูได้เพียงเท่านี้นะไอวา ที่เหลือต่อจากนี้ก็ฝากคุณคริสต์ช่วยดูแลลูกสาวของผมต่อด้วยนะครับ คุณรู้ใช่ไหมถึงแม้ว่าไอวาจะไม่ใช่ลูกสาวแท้ ๆ ของผม แต่ผมก็รักเด็กผู้หญิงคนนี้เปรียบเสมือนลูกสาวแท้ ๆ ""ครับ ผมทราบ ผมจะไม่มีวันทำให้คุณพ่อต้องผิดหวังในตัวผม""นี่แหละสิ่งที่ผมต้องการได้ยินมากที่สุด""แม่กับพ่อขอตัวก่อนนะลูก ไอวา อย่าลืมนะ แม่กับพ่ออายุก็จะเข้าเลขหกแล้ว หวังว่าแม่กับพ
SO BAD แฟนเก่าคนนี้ของกระทิง บทที่62
บรรยากาศภายในงานแต่งงานช่วงเช้าของไอวาและคริสต์เป็นไปได้อย่างเรียบง่าย เจ้าสาวอยู่ในชุดไทยสีขาวเด่นสง่าราวกับนางในวรรณคดีไทย ส่วนฝ่ายชายเองก็สวมชุดไทยสีเดียวกันเรียกได้ว่าเป็นคู่ที่เหมาะสมกันอย่างหาที่ติไม่ได้แม้พิธีแต่งงานช่วงเช้าจะถูกจัดขึ้นด้วยความเรียบง่าย มีเพียงเพื่อนและแขกคนสนิทไม่กี่คนที่ได้ถูกเชิญให้มาร่วมเป็นสักขีพยานในการแลกแหวนแต่งงานในครั้งนี้ แต่มีอีกหนึ่งสิ่งที่คุณต้องพากันเบิกตาค้างด้วยความตกใจนั่นก็คือสินสอดที่ฝ่ายชายได้เตรียมมาให้กับเจ้าสาว'ข้าพเจ้า คริสต์ ชาร์ค ขอมอบทรัพย์สินทั้งหมดที่ข้าพเจ้ามีให้กับนางสาวไอวาแต่เพียงผู้เดียว'พินัยกรรมที่เป็นลายลักษณ์อักษรของชายหนุ่มเนื้อหาบทความตามข้างต้น เงินสดสิบล้านบาทไทยที่วางอยู่ตรงหน้า เครื่องเพชรมูลค่าหลายสิบล้านว่างเด่นสง่าส่องแสงประกายวิววับ อีกทั้งโฉนดที่ดินหลายสิบใบ บ้านและอสังหาริมทรัพย์ รถหรูรวมไปถึงทรัพย์สินส่วนอื่น ๆ อีกมากมายซึ่งไม่สามารถตีเป็นมูลค่าที่แน่ชัดได้ซึ่งเขาได้ยกมอบเป็นสินสอดให้กับไอวาโดยไม่ขอรับคืนในครั้งนี้ทำเอาเจ้าสาวแทบจะเป็นลมล้มพับไปเธอไม่ได้เป็นฝ่ายเอ่ยขอแต่อย่างได้ สินสอดทุกอย่างเขาเป็นฝ่ายจั
SO BAD แฟนเก่าคนนี้ของกระทิง บทที่61
เช้าวันรุ่งขึ้นไอวาได้เดินทางพาว่าที่สามีมายังบ้านผู้ใหญ่ที่เธอเคารพรักเหมือนผู้ให้กำเนิด ซึ่งตลอดเวลาที่เธอย้ายไปอยู่ต่างประเทศก็ยังคงติดต่อมาหาถามไถ่ถึงสารทุกข์สุกดิบ และการเดินทางมาหาครั้งนี้เธอก็ได้โทรแจ้งท่านให้ท่านได้ทราบตั้งแต่เมื่อวานตอนเย็น"หนูไอวา""คุณป้า"คุณหญิงรัศมีที่ยืนรออยู่ตรงหน้าประตูทางเข้าอ้าแขนโอบกอดหลานสาวคนสวยด้วยความคิดถึง ซึ่งเป็นภาพที่ทุกคนต่างจดจำมันได้แม้ว่าครั้งหนึ่งนานเป็นปีที่ไอวาจะไม่ได้เดินทางมาที่นี่"คิดถึงจังเลยลูก""หนูก็คิดถึงคุณป้าเหมือนกันค่ะ"แววตาของเด็กสาวมองผู้ใหญ่ทั้งสองที่เธอยังรักและเคารพด้วยความคิดถึง"สวัสดีค่ะคุณลุง สบายดีนะคะ""ลุงสบายดี หนูเองก็สบายดีใช่ไหม""หนูสบายดีค่ะ"ไอวายิ้มหวานให้กับผู้ใหญ่ทั้งสอง ก่อนเธอจะแนะนำชายหนุ่มขางกายให้ได้รู้จักกับผู้ใหญ่ที่เธอรักและนับถือ"คุณคริสต์คะ ท่านคือคุณลุงรังสิมันต์กับคุณป้ารัศมี ท่านทั้งสองเป็นผู้ใหญ่ที่ฉันเคารพรักค่ะ"ต่างฝ่ายต่างมองหน้า ก่อนมาเฟียหนุ่มจะเอ่ยแนะนำตัว"สวัสดีครับ ผม คริสต์ ชาร์ค เป็นว่าที่สามีของไอวาครับ""อะ...อะไรนะ""ยินดีที่ได้รู้จักครับคุณคริสต์"ผู้ทรงอิทธิพลของเมืองไทย
SO BAD แฟนเก่าคนนี้ของกระทิง บทที่60
ประเทศไทย"ไอวา""ใยไหม"เพื่อนรักทั้งสองคนที่ไม่ได้เจอหน้ากันมากนึ่งปีเต็มพุ่งเข้ากอดกันด้วยความคิดถึง ใยไหมซึ้งจนน้ำตาไหลโอบกอดร่างของไอวาเอาไว้แน่น"คิดถึง"เพียงคำเดียวมันช่างเต็มไปด้วยความหมายอันลึกซึ้งระหว่างเพื่อรักทั้งสองคนที่ไม่ได้เจอหน้ากันมานานทั้งสองคลายอ้อมกอดออกจากกัน ต่างฝ่ายต่างเช็ดคราบน้ำตาออกจากใบหน้าของกันและกันมันช่างเป็นภาพที่ดูน่าเอ็นดูในสายตาของผู้มอง"เป็นยังไงบ้าง คราวหน้าคราวหลังอย่าหนีหายไปแบบนี้อีกนะ"กว่าไอวาจะยอมติดต่อกลับมา เวลาก็ล่วงเลยไปเกือบจะครบหนึ่งปีเต็ม "ขอโทษนะ ต่อไปฉันจะไม่ทำให้เธอกับทุกคนต้องเป็นห่วงอีกแล้ว"ไอวามองไปยังร่างสูงใหญ่ของเพื่อนสนิทอีกสองคนที่ยืนส่งยิ้มมาให้เธอ"ว่าไงชอปเปอร์ เด่นคุณ พวกนายสบายดีนะ""ฉันสองคนสบายดี ไปอยู่ที่นั่นนานเป็นปีเธอดูสวยมากขึ้นนะ""อะ..แฮ่ม"ทุกสายตาหันมองไปยังร่างสูงใหญ่ของมาเฟียหนุ่มที่ยืนเด่นสง่าอยู่ข้างไอวา ชอปเปอร์หน้าถอดสีขึ้นมาทันทีพอ ๆ กับเด่นคุณที่ไม่กล้าเงยหน้าขึ้นมาสบตารังสีอันตรายแผ่ออกจากร่างสูงใหญ่ทำให้ผู้โดยสารคนอื่น ๆ รวมไปถึงเพื่อนสนิทอีกสามคนเริ่มรู้สึกหวั่นใจ"ไม่ทำแบบนี้สิคะคุณคริสต์ ดูสิเพ
SO BAD แฟนเก่าคนนี้ของกระทิง บทที่59
ไอวารู้สึกตัวตื่นขึ้นมาในช่วงบ่ายของเช้าวันถัดไป สิ่งแรกที่เธอลืมตาตื่นขึ้นมาเห็นก็คือใบหน้าคมเข้มหล่อเหลาของมาเฟียหนุ่มซึ่งกำลังนอนฟุบอยู่บนเตียงคนไข้คอยกุมมือเธอไม่ไปไหน แต่ทันทีเมื่อเธอเริ่มขยับตัวชายหนุ่มก็รู้สึกตัวตื่นขึ้นมา"ไอวา คุณฟื้นนานแล้วเหรอครับ เจ็บตรงไหนหรือเปล่า"ชายหนุ่มเอ่ยถามเธอด้วยน้ำเสียงร้อนรนก่อนจะเอื้อมมือไปกดปุ่มเรียกพยาบาลในขณะที่มืออุ่นร้อนอีกข้างคอยกุมมือของเธอเอาไว้"เป็นยังไงบ้างครับ""ฉันทนได้ค่ะ ว่าแต่คุณคริสต์ล่ะคะ เป็นยังไงบ้างได้รับบาดเจ็บตรงไหนไหม"ริมฝีปากซีดเซียวเอ่ยถาม ไอวากวาดสายตามองไปตามร่างกายของชายหนุ่ม เธอรู้สึกโล่งอกผายลมออกมาจากริมฝีปากเมื่อไม่เห็นว่าร่างกายของเขาเกิดแผลตรงบริเวณส่วนไหน"มีอะไรหรือเปล่าคะ คุณคริสต์มองหน้าฉันแบบนั้นทำไม""ผมมีอะไรบางอย่างยากจะพูด หลังจากคุณหมอเข้ามาตรวจดูอาการของคุณนะครับไอวา"ชายหนุ่มบอกเธอด้วยน้ำเสียงจริงจัง ซึ่งเป็นช่วงจังหวะเดียวกันกับที่หมอและพยาบาลเปิดประตูเดินเข้ามามาเฟียหนุ่มปล่อยให้หมอวัยกลางคนตรวจดูอาการของไอวาอย่างถี่ถ้วนโดยมีเขาคอยยืนเฝ้าอยู่ไม่ห่างไปไหน"โชคดีนะครับที่กระสุนไม่โดนจุดสำคัญ ถ้าหาก
SO BAD แฟนเก่าคนนี้ของกระทิง บทที่58
บรรยากาศหน้าห้องฉุกเฉินเต็มไปด้วยความตึงเครียด ร่างสูงใหญ่ของมาเฟียหนุ่มเสื้อราคาแพงของเขาตอนนี้เต็มไปด้วยคราบเลือดเอาแต่เดินเวียนไปมาอยู่ตรงหน้าประตูด้วยความร้อนใจ ต่างจากผู้ชายอีกคนที่เอาแต่นั่งนิ่งปล่อยให้น้ำตาไหลออกมาอย่างเงียบ ๆ ไม่พูดอะไรสมองของกระทิงในตอนนี้หนักอึ้งราวกับมีค้อนปอนหนัก ๆ ถ่วงเอาไว้ เขาเป็นคนล้วงเอาปืนจากลูกน้องของคริสต์ยิงโทนี่ ในขณะที่หญิงสาวอย่างไอวาใช้ร่างกายของตัวเองบังกระสุนจากปลายกระบอกปืนของโทนี่ไม่ให้โดนคนที่เธอรัก'ฉันไม่ได้รักนายแล้วกระทิง ฉันรักคุณคริสต์ไปแล้ว'เขาเชื่อคำพูดทุกอย่างของเธอแล้ว สิ่งที่เธอทำเพื่อปกป้องผู้ชายคนนั้นมันเป็นเครื่องมือช่วยยืนยันได้เป็นอย่างดี ผู้หญิงที่ยอมเอาตัวเองไปเสี่ยงกับความตายเพื่อให้คนรักปลอดภัย ถ้าไม่รักกันจริงก็คงไม่มีใครยอมทุ่มเทได้ขนาดนี้ครืดเสียงบานประตูห้องฉุกเฉินที่เปิดออก ก่อนร่างสูงใหญ่ของคุณหมอวัยกลางคนจะเดินออกมา ทั้งคริสต์และกระทิงต่างวิ่งตรู่เข้าไปหาด้วยสีหน้าเป็นกังวล"เธอเป็นยังไงบ้างครับ""คนไข้ปลอดภัยแล้วครับ โชคดีที่กระสุนยิงไม่โดนจุดสำคัญ ตอนนี้ผมได้ผ่าเอากระสุนออกเรียบร้อยแล้วครับกำลังจะพาไปห้อง
あなたも気に入るかもしれません
พันธะ(รัก)เมียบำเรอ
ชะนีติดมันส์20.2K ビューเหนือมาเฟีย
MaNIE-STORY3.6K ビューประธานมาเฟียร้ายรัก (NC 18+)
กาแฟหอมกรุ่น28.7K ビューคู่หมั้นมาเฟีย
มดตัวจี๊ด4.5K ビューBet love mafia เดิมพันรักมาเฟีย
ต้นอ้อ241 ビューจังหวะรักมาเฟีย
รุ่งอรุโณทัย1.2K ビューRISK LOVE ร้ายเสี่ยงรัก
AngelBell1.7K ビューเสพติดหัวใจมาเฟีย
มดตัวจี๊ด8.2K ビュー
