Chapter Fifteen

"Hannah . . . hey, wake up. We're here."

Naalimpungatan siya dahil sa mahihinang tapik sa kaniyang pisngi. Unti-unti niyang minulat ang mga mata, at ang nakangiting mukha ni Rafael ang siyang unang bumungad sa kaniya.

"Kanina pa kita ginigising. Tulog mantika ka pala," sabi pa nito bago tumawa nang mahina. Binuksan na nito ang pinto sa driver's seat at lumabas.

Mabilis siyang bumangon nang mapagtantong nakatulog siya sa loob ng kotse ni Rafael. Bigla niyang naalala, alas-otso na ng gabi sila nakaalis kagabi. Nangako pa man din siya sa sarili na hindi matutulog dahil nahihiya pa rin siyang kasama si Rafael.

Hindi niya mapigilang hindi magkagat ng ibabang labi. Ang awkward lang kasi at ang weird. Honeymoon? Ano bang nangyayari sa lalaking ito?

Naramdaman niya ang pagdampi ng malamig na simoy ng hangin sa kaniyang pisngi. Saka pa lang niya napansin na nasa tabing-dagat pala sila. Namangha siya nang makita ang malawak na karagatan sa harap nila.

"Ang ganda!" puno ng paghanga niyang saad. Excited siyang bumaling kay Rafael nang pagbuksan siya nito ng pintuan. "Nasaan tayo?"

Banayad na ngumiti ang lalaki. "Nasa isang beach resort sa Bantayan Island. Kami nina Tristan ang may-ari nito kaya dito kita dinala."

Pagkaapak pa lamang sa pinong buhanginan, hindi makapaniwalang nilingon niya si Rafael. Oo nga, alam niyang mayaman ang mga ito, pero hindi niya inaakala na ganito sila kayaman! May-ari sila ng ganoong kagandang beach resort?

Muli niyang inilibot ang paningin sa buong paligid. Nakaparada ang kotse ni Rafael sa tabi ng isang hindi kalakihang cottage house. At halos maghugis-puso ang mga mata niya nang makita ito. Simple ang disenyo pero dahil sa kulay at istilo nito, agaw-atensiyon ang bahay.

Mula naman dito ay natuon sa malaking puno sa gilid ng sasakyang pinaradahan nito ang mga mata niya. May swing sa ilalim ng puno kaya napangiti siya.

Ang ganda pa ng paligid dahil puting-puti ang buhangin at napakalinaw ng kulay mint na tubig. Muli niyang iginala ang mga mata at hindi kalayuan mula sa kanila, nakita niya ang mga puno ng niyog na nakahilera sa tabi ng daan, mga bulaklak na nakapalibot sa paligid, at ang beachfront suites na may mga outdoor terraces pa. Tamang-tama para mapagmasdan ng mga tao ang kagandahan ng tanawin sa harap.

"Maganda ba?" pagkuwa'y narinig niyang tanong ni Rafael.

Nilingon niya ito at nakita ang magandang ngiti sa mga labi nito. Nahihiya siyang tumango rito bago muling nag-iwas ng tingin.

Nagsimula na itong humakbang patungo sa bahay. Humabol agad siya sa likuran nito dahil bitbit nito ang bag niya. Baka kasi bigla itong magalit na hinayaan niyang ito ang magbitbit ng lahat ng dala nila. Ibang klase pa naman ang mood swings nito. Parang babaeng may dalaw.

Napangiti siya nang tuluyan silang makapasok sa loob ng bahay. Hindi ito kalakihan pero kumpleto naman at relaxing pagmasdan ang loob. Maaliwalas ang pintura, masarap sa mata ang ayos at kulay ng buong bahay. Nakabukas din ang lahat ng bintana kaya langhap nila ang sariwa at malamig na hangin mula sa labas.

Nagpatuloy sa paglalakad si Rafael patungo sa loob ng isang kuwarto. Siya naman ay wala sa sariling nakasunod lang sa likuran nito. Abala ang mga mata niya sa pag-obserba sa paligid.

Nang makapasok nang tuluyan sa silid, pareho silang natigilan sa harap ng kama. Isang kama lang ang nasa loob ng kuwartong iyon, malaki naman ito kaya lang ay nag-iisa.

May ilang segundo siyang natahimik bago bumuntong-hininga. "Sa labas na lang ako matutulog," basag niya sa katahimikan sa pagitan nila ni Rafael.

Sa labas kasi ng silid, may maliit na sala. Malaki at mahaba ang sofa na naroon kaya naisip niyang doon na lang matulog. Abala si Rafael sa paglalagay ng mga gamit nito sa loob ng kabinet, pero nang kukunin na niya ang bag niya, pinigilan siya nito sa kamay.

"What are you doing?" natatawa nitong tanong na ikinapagtaka niya naman.

Tiningnan niya ito sa mukha habang may pagtatakang masisilip sa mga mata niya.

"Dito na tayo sa kuwarto. Malaki naman ang kama," anito sabay gulo ng buhok niya.

Halos kapusin siya ng hangin nang maramdaman ang biglang pag-iinit ng magkabila niyang pisngi. Hindi niya alam kung kay Rafael ba siya maiinis o sa kaniyang sarili. Lagi na lang nitong pinatitibok nang mabilis ang kaniyang puso sa mga simpleng bagay na ginagawa nito.

Hindi kaya . . . nahuhulog na naman siya kay Rafael Alejandro Fernando?

"K-kasi . . . baka hindi ka sanay na may katabi . . . m-maliban kay Samantha. Sa labas na lang ako matutulog, okay lang naman."

Gusto niyang batukan ang sarili. Napakamasokista niya naman! Bakit ba kailangan niya pang banggitin ang pangalan ng kabit nito?

Napansin niyang natigilan ito sa ginagawang pag-aayos ng mga gamit at matagal siyang tinitigan sa mukha. Hindi naman ito mukhang galit, blanko lang ang ekspresiyon ng mukha nito.

Makaraan ang ilang sandali ay nagbuga ito ng hangin bago nagsalita sa malumanay na paraan. "Hannah, you're my wife and this is our first time together. Alam kong anim na buwan lang tayo magiging mag-asawa, pero puwede bang kalimutan na muna natin ang mga nangyari?"

Mariin itong nakatitig sa mga mata niya na para bang ingat na ingat ito sa pagsasalita. Hindi niya alam pero hindi niya magawang magtiwala rito. Hindi niya masisisi ang sarili. Ilang ulit nitong pinamukha na pinakikisamahan lang siya nito para sa kompanya.

Ayaw na niyang makipagtalo pa kaya makaraan ang ilan sandali, tinanguan na lamang niya si Rafael bilang pagsang-ayon.

"Great." Malapad itong ngumiti sa kaniya. "For now, I'll just take a shower," nakangiti naman nitong paalam saka siya mataman na tinitigan.

Nagsalubong ang mga kilay niya nang mapansin ang pilyong ngiti sa mga labi nito. Lalo lang lumalim ang gitla sa kaniyang noo nang makita ang pag-angat ng kabilang braso nito sa gilid ng kabinet habang mataman siyang tinititigan.

"Panonoorin mo ba ako?"

"Ha?" Bumaba ang paningin niya sa suot nitong dress shirt nang simulan nitong tanggalin ang pagkakabutones ng mga iyon.

"Maghuhubad ako. Manonood ka ba?"

Malakas siyang napasinghap bago mabilis na tumalikod. "H-hindi mo naman kasi sinabi agad."

Nagmamadali siyang dumistansiya mula rito at tumayo sa tabi ng kama. Nang marinig ang mga yabag nitong papasok na sa banyo, pasalampak siyang naupo sa gilid ng kama malapit sa pinto ng kuwarto.

Pakiramdam niya, nanlalambot ang mga tuhod niya dahil kay Rafael. Ano bang pinaggagawa ng lalaking iyon? At siya? Bakit nasa loob pa rin siya ng kuwarto? Dapat nasa labas na siya ngayon!

Patayo na sana siya para umalis, nang bigla niyang marinig ang boses ni Rafael. "Hannah . . ."

Napapitlag pa siya nang biglang bumukas ang pintuan ng banyo at iniluwa si Rafael. Halos malaglag naman ang panga niya nang makita ang lalaki.

Mabilis siyang nagtakip ng mga mata. He's wearing nothing but a white towel. Tinatabunan lang ng puting tuwalya ang saging nito.