Chapter 3

Galit na galit na sigaw ni Dante sa kabilang linya. “Wala ka talagang respeto, bata ka! How dare you make such demands?!”

“Ano? Hindi mo pa napag-isipan? Then call me kapag nakapag-decide ka na.”

Papatayin na sana ni Phoebe ang tawag nang bigla siyang pigilan nito.

“Wait! The Mendez’s Medicine Clinic!”

Napahinto si Phoebe. “Ano ibig mong sabihin?”

Umubo si Dante. “Ang clinic na iyon, iniwan ng nanay mo. Don’t you want it back?”

Alam ni Phoebe na plano na ni Dante iyon simula’t sapul. Pero dahil mahalaga iyon sa mama niya, hindi niya kayang hayaan na tuluyang masira sa kamay ng pamilya Mendez. 

Matapos timbangin ang lahat, sumagot siya. “Fine. Pero ibigay mo muna sa akin ang clinic.”

“Kung ibigay ko, paano kung hindi ka bumalik para makipag-divorce?” kontra ni Dante.

Ngumiti si Phoebe, puno ng yabang. “Eh di wag mo ibigay. Nakadepende pa rin sa 'yo kung mabubuhay pa ang kumpanya ninyo. After all… you look quite desperate, Dad.”

“Bwisit ka talaga!”

Ilang saglit pa, napilitan din si Dante, “Sige. Pwede kong ibigay muna ang clinic, pero may isang buwan ka para bumalik at makipag-divorce kay Travis. Kapag hindi, wag mo akong sisihin, hindi ka na makakabalik sa pamilya!”

Natawa si Phoebe. “Then draft the transfer papers. I’ll wait for them.”

At binaba na niya ang tawag.

---

Maputla pa rin si Dante habang hawak ang cellphone. Lumingon siya sa anak niyang si Judith. “Judith, sigurado ka ba? Kapag nakipag-divorce ang ate mo, si Mr. Travis Buenavides ba talaga ay mag-iinvest sa Mendez Corporation?”

Nagkislapan ang mga mata ni Judith. “Dad, don’t worry. Si Travis mismo ang nagsabi. Totoo yon.”

Kung hindi ni Judith iyon babanggitin, paano niya makukuha ang suporta ng pamilya? Kapag natuloy ang divorce, siya ang magkakaroon ng pagkakataong maging bagong Mrs. Buenavides, ang maging asawa ni Travis at hindi na ang half-sister niyang si Phoebe. 

“That’s good. Hindi mo talaga ako binibigo.” Pinalo ni Dante nang mahina ang balikat niya bago bumalik sa study.

---

Pagkababa ng kotse, seryoso namang pinag-isipan ni Phoebe ang deal ng ama. Plano niya talagang makipag-divorce, pero hindi puwedeng padalos-dalos. Kapag nagkaroon agad ng clash kay Travis, baka madamay pa ang mga bata bago pa niya matagpuan ang bunsong anak.

Nagsuot siya ng mask at sombrero bago pumasok sa lobby. Nagmamadali siyang lumapit sa elevator. Halos magsara na ang pinto kaya sumigaw siya. 

“Wait! Hold the elevator please!”

Bumukas ulit ang pinto. Pumasok siya nang nakayuko at agad niyang naramdaman ang malamig na presensya sa tabi niya.

Nang lingunin niya, halos matulala siya. Si Travis, kasama ang assistant na si Lazarus.

‘Ano ba itong coincidence na ‘to? May unit din ba si Travis dito?’ tanong niya sa isipan.

Matalim ang titig ng lalaki sa kanya. Kahit matangkad si Phoebe, ramdam niyang nilulunod siya ng presensya nito.

‘Oh no… nakita niya ako sa airport. What if he recognizes me as Selene?’

Biglang nagsalita si Travis, may kasamang ngisi. “So, Tita, you’re really persistent. Nakahabol ka pa from the airport hanggang dito. Lazarus, escort her out.”

Agad siyang sinunod ni Lazarus. “Ma'am, this kind of community isn’t for people like you. Please leave.” Maayos pero mapanlait ang tono nito. 

Napakunot ang noo ni Phoebe. Binaba niya ang sombrero, kinuha ang elevator card, at itinulak palayo ang dalawa. “Excuse me, but you’re crazy. I live here.”

Sinwipe niya ang card at pinindot ang 26th floor.

Parehong napanganga si Travis at Lazarus.

Pagdating sa floor, mabilis siyang lumabas. “Thank God, hindi niya ako nakilala,” aniya. 

Paglapit niya sa unit, may batang nakatayo sa labas. Agad siyang kinabahan at tumingin sa elevator. Nang makitang tumataas na iyon, nakahinga siya nang maluwag.

Nilapitan niya ang bata. “Baby, saan galing ang damit mo? Parang ngayon ko lang nakita.”

“Baby?” Napaisip si Caspian. Bumaba lang siya para maghanap ng snitch, pero ngayon tinatawag siyang baby?

Bago pa siya makasagot, narinig niya. “Are you here to welcome Mommy home?”

Natigilan si Caspian. Parang nag-freeze sa salitang “Mommy.”

Hinila siya ni Phoebe papasok sa unit.“Hindi ka pa kumakain, ‘no? Wait, Mommy will cook for you.”

Nakita na ngayon ni Caspian ang mukha nito nang malinaw. Nanlaki ang mga mata niya.

“Mommy…”

Kamukhang-kamukha ng babae sa marriage photo ng Daddy niya. Pero mas maganda, mas maayos. Biglang pumatak ang luha ni Caspian. All these years, akala niya patay na ang nanay niya, pero heto ito, buhay at nasa harap niya.

Habang nagluluto si Phoebe, nakatitig lang si Caspian, parang nahihipnotismo.

Bigla namang bumukas ang pinto ng banyo.

Katatapos lang maligo ni Raegan, may tuwalya sa ulo. Pagkakita niya kay Caspian, nagliwanag ang mukha. “Baby Riri! Ang bilis mong bumili ng pagkain. Uy, bago pa damit mo ah!”

Napanganga si Caspian. ‘Sino ‘tong brat na ‘to?’

“Baby Riri, bakit hindi ka sumasagot? Are you a fool now?”

‘You’re the fool! Mama mo fool!’ singhal ni Caspian sa isip. 

Nagulat si Raegan nang makitang walang bitbit ang kapatid. “Ha? Nasaan na yong pagkain ko?”

Maiinis na sana si Caspian, pero dahil kay Phoebe, tiniis niya. Umatras na lang siya at diretsong tumakbo sa kusina.

---

Sa kabilang banda naman, pagbalik nina Travis at Lazarus sa unit nila, wala roon si Caspian.

“Short legs lang yong batang iyon, hindi makakalayo.” Mabilis si Travis na lumabas para hanapin ang makulit na anak. 

Sa lobby, nakita niya ang batang may bitbit na bag mula convenience store. Agad niyang hinila ang braso nito. “Oh, you’re even preparing supplies to run away from home?”

Nagulat si River. ‘Grabe, ito yong supladong Mister sa airport, hindi ba?’ tanong niya sa isipan.

“Mister, kahit magkahawig tayo, you got the wrong person—”

“Stop pretending! Don’t think I won’t recognize you just because you changed your clothes?!”

Binuhat niya si River at diretsong dinala paakyat.

“Human trafficker! Let me go!” sigaw ni River.

“What trafficker?! I’m your father!” singhal ni Travis.

Pagpasok nila, naamoy niya ang matapang na amoy. “Ano na naman ‘tong dala mo?!”

“Mister, that’s durian cake. Didn't you know that?”

“Enough!” ibinagsak siya sa harap ng mesa. “Go inside! You’re not allowed to come out until you finish your homework!”

Napatingin si River, punong-puno ng libro. “One Hundred Math Problems”, “Arithmetic Questions with Solutions”…

Napabuntong-hininga siya. ‘Like father, like son. Siguro ang anak nito, hindi matalino kaya hindi pa rin natatapos ang mga homework.’ saad niya sa isipan.

Matagal na niya itong natapos mula pa noong three years old siya. 

Galit namang isinara ni Travis ang pinto at nilock ito. Pagbalik niya sa study, tinanong niya si Lazarus.

“Kamusta ang investigation kay Selene?”

“Confirmed, boss. Bumalik siya ngayong araw. May balita rin na single mother siya, at may dalawang anak.”

Napakunot ang noo ni Travis. Saglit siyang natigilan, pero agad ding nabura ang iniisip.

“Check all airport surveillance. Hanapin ang lahat ng pasok sa description.”

“Yes, boss.”