CHAPTER 22

Lalong nainip si Pancho. Kating kati talaga siyang umuwi. Gusto niyang hilahin ang araw upang matapos ang biyahe niyang iyon. Halos liparin niya ang Tokyo Airport ng matapos sa loob ng sampung araw ang kanilang agenda sa business guild. Kung puwede lang niyang sabihin sa piloto na dalian dahil gustong gusto na niyang umuwi ay sinabi na niya ngunit kinalma niya ang sarili.

Mabilis silang nakapagpa-book ng flight same day after matapos ang meeting. Hindi na niya naisip ang jetlag. Parang sa Law Office na siyang makikipagkape dahil gusto niyang dumiretso kay Atty. Morales.

Masaya niyang binati ang lalaki. Iniabot niya ang pasalubong na alak para sa kanya. Iyon ang madalas niyang dalhin sa kanya kahit hindi siya nakakakuha ng matinong sagot sa kanya. Matinik siyang magtago ng sikreto.

“Kumusta, Pancho? Nandito ka na naman?”

“Yeah, as always. Is she coming?” Kumibit- balikat siya. Mukhang false hope na naman. “Let’s have a coffee.” Alam na ng sekretarya ni Dave ang gagawin lalo na kapag na